Təmiz əllər

Mənim babam -

Şəhərin məşhur həkimi

Məmməd Rza

Çəkib

çəkilməyən dərdi-sərini

44-də yumdu gözlərini.

O öldü dava vaxtı,

Güllə yarasından yox.

Qocalaraq ölən də

O zaman nə çox…

O, yatağa uzanmışdı -

Yola salıb illəri.

Gümüşü ay parçasıydı

Tərtəmiz əlləri…

O dava illərində

yaddan çıxmışdı hamı.

Amma onun dəfninə

gələn görmüşdüm

sakitcə

böyük bir izdihamı.

İnsanlar gəlməmişdi

Çəkmək üçün bu dərdi.

Düşünürdülər kimin

ömrünü o,

uzada bilərdi…

Zəriflik -

çox yaraşır səmaya.

Azadlıq -

çox yaraşır dalğaya.

Qürur -

çox yaraşır dağlara.

İnsan -

dağdır,

dalğadır,

səmadır…

Dərs

Balaca oğlan

Əlində təbaşir -

Hünərdə bir şir

Yaxınlaşır lövhəyə.

Qara lövhədə

Ağ yazı yazır.

Sanki qara gecəni

Aynadan asır.

Qoçaq oğlan!

Yazır yazdıqlarını

Həyatda ilk sözü kimi.

Qoçaq oğlan hələ bilmir

Bu lövhə sonsuzdur

göy üzü kimi.

İşığa çırpılan

kor pərvanələrtək

təbaşir lövhəyə dəyir.

Nə bu qaranlıq,

nə pozulan yazılar

onun qürurunu əyir.

Balaca oğlan -

Ulduzlu səma…

Mansur Vəkilov

Çevirəni: Adil Cəmil

Ədəbiyyat qəzeti.-2009.-11 sentyabr.-S.3.