Demə şəkər, balmışam...

Körpə olub yatmışam,

"Qızıl gülə batmışam",

Böyüyüb boy atmışam

Anamın qucağında.

İlk nəğməmi oxuyub,

Sözdən yuxu toxuyub;

Yuxum ətir qoxuyub

Anamın qucağında.

Anam - nəğmə ötəndi,

Anam - ana vətəndi,

Qəlbim qəlbiylə təndi

Anamın qucağında.

Ağlayıb hay salmışam,

Yuxusunu almışam;

Demə şəkər, balmışam

Anamın qucağında.

Gah bülbülsüz, gah anadil

Yaz gələndə coşursunuz,

Zirvələri aşırsınız;

Təzə nəğmə qoşursunuz, -

bəstəkar quşlar.

Gül eşqinə tez oyanıb,

Əhdinin üstdə dayanıb;

Oxuyursuz oda yanıb, -

bəstəkar quşlar.

Oxuyursuz ötüb dil-dil,

Nəğmənizlə açılır gül;

Gah bülbülsüz, gah anadil, -

bəstəkar quşlar.

Şah budaqda fəğan edən,

Ürəkləri al qan edən;

İnsanları heyran edən, -

bəstəkar quşlar.

Nəğmənizin zili, bəmi,

Könüllərin dərdi-qəmi;

Yoxsa gəzirsiz həmdəmi, -

bəstəkar quşlar.

Oxuyanda səhər-səhər

Qönçə gülər, gül baş əyər,

Günəş sizə gülümsəyər, -

bəstəkar quşlar.

Mahmud Əhməd

Ədəbiyyat qəzeti.-2009.-11 sentyabr.-S.4.