Əzizim, DOST MEHRİBANIM...

 

"Alimin mürəkkəbi şəhidin qanından üstündür".

                       MƏHƏMMƏD PEYĞƏMBƏR (s.ə.s.)

 

Ürək dostum, can sirdaşım Cəlal! Harda qaldı qaynar, yanar gözlərimiz? Nə ad verək o təlatümlü gənclik illərinə biz. Əzizim, nə gözəl çağlar idi, nə mənalı, maraqlı illər idi. Arzularımız, diləklərimiz, pərvaz xəyallarımız zirvələrə qanadlanardı. Həmin unudulmaz dövrdən nə az, nə çox, düz altmış iki il keçir. Canlı xatirələrdə yaşayan illər...

 

Xatırladım ki, mən Cəlalın qardaşı Aqil Əliyevlə hazırkı Bakı Dövlət Universitetinin tarix fakültəsində bir qrupda, Cəlal isə biologiya fakültəsində təhsil alırdı. Biz Cəlalla tez-tez görüşər, hal-əhval tutardıq. Cəlal bizdən xeyli fərqli olaraq gecə-gündüz çalışar, kitabxanalardan çıxmazdı. Növbəti görüşlərimizin birində ərkyana dedim:   "Nə özünə divan tutursan, nə qədər yuxusuz gecələr keçirmək, oxumaq olar? Gəl bir dəfə Xəzərin sahilinə gedək. Gözəlliklərə, gözəllərə baxaq, boylanaq. Dənizin ayna sularının tamaşasına duraq. Qırçın ləpələrinin mahnılarını, melodiyalarını dinləyək". O gülümsəyərək: "Sən deyən olsun, axırda görək kim qalib gələcək", - dedi .

Ali təhsili başa vurduq. Hərə bir səmtə meyil aldı. Mən Moskvada aspiranturada oxumağa getdim. Qardaşlar da Bakıda təhsillərini davam etdirdilər. Hər üçümüz namizədlik işini müdafiə edib elmi fəaliyyətə başladıq. Böyük həvəslə, bir ayrı eşqlə...

Zaman hökmünü verdi, illər illərə qovuşdu. Müstəqilliyimizin işığında fəaliyyətimizi davam etdirdik. Cəlal müəllim də, mən də Azərbaycan Respublikasının Milli Məclisinə deputat seçildik. Mən Elm və təhsil daimi komissiyasına sədr, Cəlal müəllim isə həmin komissiyaya üzv seçildi. Dostluğumuz daha da ərkidi, bərkidi. Daha da yaxınlaşdıq, doğmalaşdıq. Birlikdə bir neçə təxirəsalınmaz qanunlar hazırladıq. Necə deyərlər, bir-birimizə can dedik, can eşitdik. Hər işdə mənə kömək oldu, arxa durdu... Onun mənə göstərdiyi qardaş qayğısını, dost qayğısını nə unudar, nə yaddan çıxararam...

Cəlal müəllim təbiətən sakit adamdı. Bir qədər də qaraqabaq görünür. Həmişə fikirli, düşüncəli, xəyallıdı. Necə deyərlər, öz aləmi, öz dünyası var. Qətiyyətli, cəsarətlidi. Qəlbi dup-duru, tər-təmiz, ürəyi yanğılıdı. Haqqı, ədaləti uca tutandı. Lakin üzü dönüklərə, namərdlərə, üzə gülüb arxadan vuranlara, dar ayaqda qoyub qaçanlara qarşı barışmazdı. Şimşək təki yandırandı, çaxandı. Düşməninə qarşı qənimdi, amansızdı...

İnsan təbiətin tacı, yer üzünün əşrəfidi. Cəlal müəllim əşrəf insandı. İnsanlığın bütün yüksək əlamətlərini özündə birləşdirən, qoruyandı. Sadədi, səmimidi, sədaqətlidi. Özü bütöv, sözü bütövdü, dediyindən dönməzdi. Əqidəlidi, inamlıdı, israrlıdı. Mətindi, mərddi, mübarizdi, istiqanlı, vətəncanlıdı. Etibarlı dostdu, arxadı, dayaqdı. "Dost yolunda boran olar", qar olar  hünərini yaşayandı. Ağayana olduğu qədər də qürurludu, əyilməzdi, dönməzdi. Vəfalı dosta can qurban eləyəndi.

Azərbaycanın sayılan, seçilən, dünyada tanınan şöhrətli alimlərindəndi. Elmdə parlaq istedad sahibidi. Ensiklopedik biliyə, geniş erudisiyaya, güclü məntiqə, dərin müşahidə qabiliyyətinə malikdi. Həyatının mənası, taleyinin şamı müdam axtarmaqda, elmi araşdırmada... Məhəmməd Peyğəmbərimizin təbirincə desək: "Elm Çində də olsa arxasınca gedin", - hünərini yaşayandı, daha uzaqlara, lap dünyanın o başına gedəndi.

Cəlal müəllim torpağın dilini, qədrini bilən, ona ehtiram göstərən, baş əyəndi, diz çökəndi, müqəddəs sayandı. Neçə-neçə taxıl növlərini yaradan, yetişdirən, bol məhsul əldə edəndi. Torpaq qədər, vətən qədər çörəyi də müqəddəs sayar. Xalqını bol taxılla təmin edəndi. Hər sünbülün başına pərvanələr tək dönən, dolanandı.

Dahilik, dühalıq zirvəsində qərar tutan, bayrağımız, bayraqdarımız olan ulu öndərimiz Heydər Əliyevin əziz qardaşlarından biridi Cəlal müəllim. Qardaşının zaman-zaman inkişaf etməsilə, uğurlar qazanması ilə, dünyada tanınması və şöhrətlənməsilə fəxr edən, qürur duyan, qanadlanandı Cəlal müəllim.

Heydər Əliyevin vəzifəsindən uzaqlaşdırılanda da, məhrumiyyətlərlə qarşılaşanda da bütün çətinliklərə, amansızlıqlara sinə gərən, öldü var, döndü yoxdu inadını, hünərini yaşayan Cəlal müəllim ikinci dəfə hakimiyyətə gələn qardaşının arxası, inamı, dayağı oldu.

Bir azərbaycanlı, bir alim və ziyalı kimi müstəqilliyimizin bərqərar olmasına, əbədiləşməsinə ürəkdən sevinən, alqışlayandı Cəlal müəllim. Dövlətimizin, dövlətçiliyimizin qüdrətlənməsi, inkişaf etməsi, dünyada şöhrətlənməsilə şərəf duyandı Cəlal müəllim. Azərbaycanlıları bir bayraq altında birləşdirən, azərbaycançılıq ideologiyasına öz töhfəsini verəndi Cəlal müəllim.

Əzizim, dost mehribanım Cəlal müəllim! Nədənsə, xeyli vaxtdır görüşmürük. Məncə, "təqsirkar" sənsən. Elə istəyirəm ki, görüşək, ötən günləri, xoş xatirələri, unudulmazları yada salaq. Bu yerdə böyük şairimiz Molla Vəli Vidadinin "Gözüm gözündən uzaq olsa da, könüldən könülə yollar görünür" misrasını xatırlamaqla təsəlli tapıram... Sən həmişə gözümdə, könlümdəsən, əzizim...

Cəlal müəllim! Elmdə ağılasığmaz, xəyalagəlməz möcüzələrinin, əvəzsiz nailiyyətlərinin sorağı bir sıra Avropa ölkələrindən, okeanın o tayından gəlir. Necə səninlə fəxr etməyək, qürur duymayaq. Yaşa, dostum, yarat dostum...

Əzizim Cəlal müəllim, hər ikimiz bir ildə dünyaya gəlmişik. Səksən beşi arxada qoymuşuq. Geri dönüb baxanda, boylananda xalqımıza layiq, vətənimizə layiq olmağımızla sevinirik. Doxsana sarıyıq. Dostum, canın sağlam, ömrün uzun olsun. Arzuların üzünə gülsün. Yeni-yeni elmi uğurlarınla bizlərə fərəh bəxş et...

 

Teymur BÜNYADOV,

akademik

 

Elm.- 2013.- 30 may.- S.7.