Nəsimi Kəlamının işığında
(Azərbaycan elm və mədəniyyət xadimlərinin
Suriya səfərindən notlar)
Büyük Azərbaycan şairi İmadəddin
Nəsiminin 640 illik yubileyi ərəfəsində, noyabr ayının ortalarında ölkəmizin
elm və mədəniyyət adamlarının yeddi nəfərlik
nümayəndə heyəti, bu
sətirləri yazanın rəhbərliyi altında
Suriya Ərəb Respublıkasına getmiş, Hələb şəhərində ulu sənətkarın
qəbrini ziyarət
etmiş, həm Hələbdə, həm də ölkənin
paytaxtı Dəməşq şəhərində (Şamda) bir sıra
maraqlı görüşlər keçirmişdir.
Yoldaşlarımız arasında AMEA-nın Nizami Gəncəvi
adına Ədəbiyyat İnstitutunun elmi İşlər üzrə direktor müavini,
Akademiyanın müxbir üzvü, f.e.d., professor Teymur Kərimli,
həmin institutun baş
elmi işçisi, f.e.d., professor
Qəzənfər Paşayev,
Şərqşünaslıq İnstitutunun böyük
elmi işçisi, f.e.n. Səadət xanım
Şıxıyeva, Mədəniyyət və Turizm Nazirliyinin
şöbə müdiri şərqşünas
Fikrət Babayev, Mədəniyyət abidələrinin
qorunması, tədqiqi və bərpası şöbəsinin
müdiri, memar Rüstəm Muxtarov, Mədəni irs şöbəsinin Bərpa-layihləndirmə
və ekspertiza bölməsinin
müdiri Telman Kərimli də
var idi.
Hələbdə bizi
Azarbaycan Respublikasının Suriyadakı fövqəladə və
səlahiyyətli səfiri Mahir
Əliyev və səfirliyin əməkdaşları
qarşıladılar. Onlar ölkədə
keçirilən bütün görüşlərin təşkilatçısı və
iştirakçısı kimi çox səmərəli fəaliyyət
göstərdilər.
Burada məsələnin kökünə gedib çox mühüm bir mətləbi
oxuculara çatdırmağa mənəvi ehtiyac duyuram. Azərbaycan Respublikasının
Prezidenti möhtərəm cənab İlham Əliyev dost
ölkəyə yeni təyin etdiyi səfirimizə öz nəsihət
və tövsiyələrini
deyərkən ona bir tapşırıq da veribmiş ki,
Suriyanın Hələb şəhərinə
gedib Nəsiminin qərib məzarını ziyarət
etsin, şairin qəbrinin
üstünün götürülməsi,
məqbərəsinin sahmana
salınması, memorialının yerləşdiyi küçədə onun
abidəsinin ucaldılması
və s. barədə yerli hakimiyyət orqanları ilə danışsın, bu
sahədə bizim mütəxəssislərin
öz suriyalı həmkarları
ilə birgə iş aparması barədə məsələ
qaldırsın, Azərbaycan hökumətinin
bu işlərlə əlaqədar lazımi maliyyə vəsaiti
ayırmağa hazır olduğunu bildirsin.
Poeziyamızın
korifeyinin xatirə ansanblına
Prezidentin göstərdiyi bu qayğı ümummilli lider Heydər Əliyevin Azərbaycan ədəbiyyatı
klassiklərinin xatirəsinə, mədəniyyətimizin
tarixinə münasibətdə çox gözəl nəticələr
vermiş siyasətinin yeni şəraitdə uğurlu davamıdır,
Möhtəşəm "Kitabi-Dədə Qorqud -1300", "Füzuli - 500" yubileyləri,
Hüseyn Cavidin nəşinin Sibirdən gətirilib doğulduğu
Naxçıvan torpağında
dəfn edilməsi, qəbri üzərində təkrarsız gözəlliyə
malik unikal bir məbəd
ucaldılması və
digər əlamətdar tədbirlər
ədəbiyyatımızı sevənlərin,
bütün Azərbaycan xalqının yaxşı yadındadır.
Yeni Milli
Ensiklopediyamızın təsis edilməsi
və onun "Azərbaycan "adlı ilk sanballı
xüsusi cildinin nəşri, eləcə də Azərbaycan və dünya ədəbiyyatının ən kamil əsərlərindən
ibarət, sayı artıq 500 il keçmiş kitabın hər birinin 25.000 nüsxədə
çap olunub hamının istifadə etməsi
üçün əvəz alınmadan kitabxanalara paylanması, Olimpiya oyunlarında ölkəmizin
başını uca edən
böyük uğurların
qazanılmasına göstərilən dövlət
qayğısı, dövlət başçımızın
müdrik daxili və xarici siyasəti
nəticəsində əldə etdiyimiz digər taleyüklü uğurlar artıq tarixin parlaq səhifələrinə
çevrilmişdir.
Bu sözləri yazarkən
yadıma son vaxtlarda bizim KİV-də
müşahidə etdiyim bir məsələ düşdü. Söhbət
Azərbaycanda dövlət
başçısının səlahiyyət müddətinə
qoyulan vaxt məhdudiyyəti
problemindən gedir. Məlum olduğu kimi, bizim Konstitusiyamız prezidentə geniş
səlahiyyətlər verir. Elə bilirəm ki, bu səlahiyyətlərin reallaşdırlması
üçün böyük
siyasi təcrübə və
idarəetmə istedadı,
xalqın yüksək etimadı və dəstəyi ilə
yanaşı geniş
zaman faktoru da nəzərdə
tutulmalıdır. Ölkənin ən vacib strateji
problemlərini bütün vüsətilə kompleks halında planlaşdırıb həll etmək
üçün bu məsələnin çox
böyük əhəmiyyəti var. Ona görə də şəxsən mən bu qənaətdəyəm
ki, bu və ya digər Azərbaycan vətəndaşının
iki dəfədən artıq dövlət
başçısı seçilməsinə məhdudiyyətin
qoyulması özlüyündə
demokratiyanın ən
mühüm prinsipləri ilə
bir araya sığmır. Bu məhdudiyyət gələcəkdə
kiminsə seçilməsinə yox, xalqın seçmək hüququna qoyulan məhdudiyyət
olardı. Buna görə də prezident səlahiyyətlərinin iki müddətlə məhdudlaşdırılması
normasına yenidən baxılmasına
ciddi zərurət duyuram. Həm də ona görə ki, Azərbaycanın
gələcək
inkişafına böyük töhfələr verə biləcək şəxsiyyət
olduğu halda, vətəndaşlar
süni surətdə digər
namizədə səs vermək məcburiyyətində qalar, bununla da ölkədə əsl ədalət və demokratiya
çox ciddi zərər çəkə bilər.
Deyəsən, öz düşüncələrimlə
bir qədər uzağa getdim. Mətləbə qayıdaq.
Beləliklə də, səfir
çalışdığı ölkədə ilkin tanışlıq və
araşdırmalardan, dost ölkənin prezidentinin
razılığını alandan sonra Azərbaycanın Mədəniyyət
və Turizm Nazirliyinin və
AMEA-nın rəhbərliyi ilə, digər uyarlı qurumlarla,
eləcə də Suriya tərəfi
bu problemlə əlaqədar
olan idarələri ilə işgüzar əlaqələr
yaradıb prezidentimizin tapşırığının
icrası üçün konkret əməli fəaliyyətə başlamışdır. Bakıda
qərara alınmışdır ki, başlanğıc
üçün Hələbdə Nəsiminin həyat və
yaradıcılığına həsr olunmuş Azərbaycan-Suriya
beynəlxalq elmi konfrans keçirilsin,
şairin adını daşıyan kompleksdə bərpa
və yenidən qurma işlərini
yoluna qoymaq üçün dost ölkəyə
yuxarıda qeyd olunmuş tərkibdə
nümayəndə heyəti göndərilsin. Bu işdə
Azərbaycan Respublikasının mədəniyyət və
turizm naziri cənab Əbülfəs Qarayevin bu yaxınlarda İslam ölkələri
turizm təşkilatlarının VI konfransında iştirak
etmək məqsədilə Suriyada
olarkən özünün həmin ölkədəki həmkarlar ilə
görüşüb bəzi müzakirələr aparması da öz pozitiv
rolunu oynamışdır.
ŞƏHİD ŞAİRİN
QƏRİB MƏZARI ÖNÜNDƏ
Hələbə
çatandan sonra ilk üz tutduğumuz yer Nəsiminin memorialı oldu. ...Həyəcanımızı
çətinliklə boğuruq. Oxucular bilir ki, Azərbaycan
klassik şeirinin möcüzəsi kimi şərəfləndirilən
İmadəddin Nəsimi 1369-cu ildə Şamaxıda
doğulmuş, 1417-ci ildə bəzi mürtəce din xadimlərinin
fitvası, o zaman Hələb şəhərinin də tabe
olduğu Misir məmlükü İbn Müəyyədin fərmanı
ilə dinsizlikdə günahlandırılaraq vəhşicəsinə
edam edilmiş, diri-diri dərisi soyulmuşdur. Bəzi mənbələrdə
qeyd olunduğu kimi, eləcə də Suriyada geniş
yayılmış rəvayətlərə görə, Nəsimi
şəhərin ən qədim tarixi abidəsi olub yer səthindən
təqribən 500 metr hündürlükdə bir dağın
başında tikilmiş məşhur Hələb qalasında
mühakimə və edam edilmiş, nəşi qala
qapılarından çıxarılıb həqarətlə
bayıra atılmışdırki, başqalarına görk
olsun... Yaxın qohumları, əqidə və sənət
dostları, şeir sevənlər cənazəni adı
çəkilən qalanın qapılarının
qabağından götürüb 5-6 yüz metr aralı, indiki Nəsimi
kompleksinin olduğu ərazidə dəfn etmişlər.
...Üzərində
"Həzrət Nəsimi" sözləri
yazılmış qapıdan həyətə giririk, sola
dönüb, kiçik məsciddə namazını bitirib
qalxan möminlərlə görüşürük. Azərbaycandan
gəldiyimizi eşidən kimi onların
gözləri gülümsəyir, şairin doğma
yurdu Şirvan, ümumiyyətlə, Azərbaycan haqqında
suallar verirlər, onun həyatının ayrı-ayrı məqamları,
həyatının Hələb illəri haqqında söhbət
açır, şairin insanı bu gün də dəhşətə
gətirən faciəsini yada salır, bu şəhərdə
onun xatirəsinə böyük ehtiram göstərildiyindən,
Nəsimi ocağının mötəbər ziyarət yeri
olduğundan danışırlar. Məsciddən
çıxıb, onun sol tərəfındəki ailə məzarlığında
dəfn edilən, əksəriyyəti Nəsimilər nəslinə
məxsus olan 20-yə yaxın qəbrin yanından keçib
şairin məqbərəsinə daxil oluruq.
Məqbərənin
baş tərəfındə təqribən bir metr qalınlığında hörülüb
üstü yaşıl qumaşla örtülmüş qəbrə
yaxınlaşırıq. İzah edə bilmədiyim çox
qəribə duyğular yaşayır, həyəcanlı
hallar keçirirəm. Bir an elə bilirəm ki, atam Əhməd
Molla Nəbi oğlunun məzarı önündəyəm. Mən 1937-ci il
qurbanlarından olan atamın itkin məzarını görməmişəm.
Onun qalıb-qalmadığını 1942-ci ildə atam həlak
olandan sonra bizə deyən olmayıb... Tək mənim yox,
hamımızın mənəvi atamız olan Nəsiminin ruhuna fatihə oxuyuram. Azərbaycandan
gələnlər də, bizi müşayiət edənlər
də əllərini yuxarı qaldırıb vird edirlər.
Şairin baş daşına əyilib onu öpürəm.
Hamının gözləri yaşarmışdır. Səadət
xanımın xəfif hıçqırığını
eşidirəm... Nəsimi sənduqəsinin qiblə tərəfındəki
hamar səthi üzərində iri, qara hərflərlə ərəbcə
bu sözlər yazılmışdır:
"Bu,
şəhid bəndə, böyük sufi, arif, Allahın dostu
Şeyx Əli İmadəddin Nəsiminin məzarıdır.
Allah ona rəhmət etsin... Qəbri müqəddəs
olsun". Şairin edam olunduğu tarix isə Nəsimi təhkiyəsinin
divarındakı lövhədə dəqiq göstərilmişdir:
"Burada 820 hicri - 1417 miladi ilində İmadəddin Nəsimi
dəfn olunubdur".
Son illərdə
yazıldığı aşkarca görünən birinci mətndəki
şəhidlik tarixi (824) ilə şairin təkyəsinin
üzərindəki lövhədə göstərilən
tarix (820) arasında bir uyğunsuzluq nəzərə
çarpır. Sonuncu rəqəm Nəsimidən bəhs edən
bütün əlimiz çatan mənbələrdə göstərilən
edam tarixi ilə eynidir və səfərimiz zamanı bizə
bağışlanmış "Hələb yaqutu İmadəddin
Nəsimi (771-820): həyatı, şeiri və fəlsəfı
fıkirləri" kitabında göstərilən tarixlə
də üst-üstə düşür. Kilabın müəllifi
ərəb alimi Əbdül Fəttah Rəvvas Qələçidir.
***
Deyildiyi kimi, Nəsimi
memorialı şəhərin bütün məhəllələrindən
aşkar görünən qədim və nəhəng Hələb
qalasının bərqərar olduğu təpənin ətəyindədir.
Suriyaya gələn bütün qonaqlar ölkənin turist
marşrutunda öz əbədi yerini almış bu qalanı
görməyə tələsirlər.
Yaxın Şərqin mədəniyyəti,
Azərbaycan poeziyası və Nəsiminin acı taleyilə
maraqlananlar qalanın aşağısında, onun qərar
tutduğu dağ yamacından bir müasir yol enində məsafədə
yerləşmiş Nəsimi aramgahına da gəlir, şairin
sənəti və fəci taleyi barədə məlumat
alır, qəbri üstünə çiçək qoyur,
ehtiram əlaməti olaraq sükutla başlarını əyirlər.
Bələdçi kitablarında (göstəricilərdə)
"Həzrət Nəsimi türbəsi" kimi qeyd olunan bu
kompleks "Nəsimi caddəsi"ndədir. Şairin qəbrinin
20-25 addımlığında tikilmiş məscidlə Nəsimi
türbəsinin arasındakı kiçik bir sahədə
şairin nəsil şəcərəsindən olan
qohumları uyuyurlar. Uzun müddət Nəsimiyə xidmət
etmiş nəcib bir mömin, habelə keçmiş valilərdən
birinin xanımı da öz vəsiyyətləri əsasında
şairin türbəsinin ətrafında, bayırda basdırılmışlar.
NƏSİMİ
OBRAZININ PROTOTİPİ
Ziyarət vaxtı bizim
bələdçimiz şairin nəslinin
davamçılarından Məhəmməd Məmduh oğlu
Nəsiminin özü oldu. Səfirimizin bizimlə
tanış etdiyi 35 yaşlı Məhəmmədi görəndə
də qəribə anlar yaşadım: bu ki, bizim
üçün əziz olan məşhur "Nəsimi"
portretinin canlı prototipidir! Böyük xalq rəssamımız,
akademik Mikayıl Abdullayev portret üzərində işlərkən,
bəlkə də, o zaman hələ heç dünyaya gəlməmiş
bu Məhəmməd Nəsimiyə baxırmış?
Möhtərəm
oxucular bilirlər ki, Xaqani və Nizamidən tutmuş Vaqifə
qədər Azərbaycan şairlərinin heç birinin
sağlığında çəkilmiş portreti
olmamışdır (Şah İsmayıl Xətainin italyan rəssamı
tərəfındən çəkilmiş portreti
istisnadır). Bu nəsil şairlərinin görkəmli Azərbaycan rəssamları onların
həyat və yaradıcılıqlarını,
yaşadıqları dövrün tarixini, cəmiyyətin adət-ənənəsini,
etnoqrafıyasını, o zaman dəbdə olan libasları və s. dərindən
öyrənmişlər. Sənətkarın xasiyyət və xarakterini, daxili dünyasını, hiss
və duyğular aləmini
əks etdirmək üçün ən mötəbər mənbə
isə, əlbəttə,
həmin şairlərin şeir
və poemalarıdır.
Bülün bunlarla əlaqədar apardığı çox
ciddi araşdırma və təhlillərdən
sonra öz yaradıcılığına qarşı
çox tələbkar olan böyük rəssamımız Nəsiminin
indi bütün dünyada qəbul edilmiş əla portretini
çəkib meydana qoymuşdur (Bu əsərin surəti beynəlxalq elmi konfransda
nümayiş etdirildikdən
sonra səfırimiz onu ev sahiblərinə hədiyyə etdi).
Məni heyrətə salan isə
bu oldu ki, şairimizin
portretində öz əksini tapan obrazın
işıqlı çöhrəsi, vüqar və iradəsi,
ağıllı gözləri, mütəfəkkir və
şairanə pozası az qala yüzdə-yüz Məhəmməd
Məmduh oğlu Nəsimi idi ki, ədəbiyyatımızın
gözəl bilicilərindən olan M.Abdullayevin çəkdiyi
kamil şəkildən bizə baxırdı. Mən şəcərə
davamçılarının neçə nəsildən sonra öz ulu babalarının əsas
əlamət və keyfıyyətini az qala eynilə təcəssüm
etdirdikləri barədə
gen nəzəriyyəsində deyilənləri təkrar etmək
istəmirəm. Amma həqiqət
bütün parlaqlığı
ilə gözümün
önündə canlanırdı. "Nəsimi" portretindəki şair və filosof obrazı ilə
müasirimiz olan Məhəmməd Məmduh oğlu Nəsimi
arasındakı identikliyə heç bir söz ola bilməzdi!
VALİNİN
GÖRÜŞÜNDƏ
Hələb
mahalının valisi Tamir əl-Həcci
üz-gözündən, davranışından
ziyalılıq yağan mütəhərrik bir kişidir. Azərbaycanlı
qonaqları məmnuniyyətlə qəbul edib səfərimizin məqsədindən
xəbərdar olduğunu bildirdi və dedi ki, özü və
tabeliyində olan uyarlı strukturlar Nəsimi
memorialının abadlaşdırılması ilə əlaqədar
bütün tədbirlərdə yaxından iştirak edib və
bu işə hər cür köməklik etməyə həmişə
hazırdırlar. Özəlliklə Nəsimi küçəsi
ilə Nəsimi ziyarətgahına gedərkən yolun sağ
tərəfındə qalan təqribən 1.000 kvadrat metrlik ərazidə
bəzi köhnə, bir-iki mərtəbəli evlərin
sökülməsi hesabına "hər iki xalqın
böyük şairi"nin memorialını
genişləndirmək ideyasına rəğbət bəslədiyini
bildirməsi valini bizə çox doğmalaşdırdı.
Həmin mənzillərin sakinlərinin yaxındakı digər
mənzillərə köçürüləcəyini,
yaxud onlara uyarlı kompensasiya veriləcəyini vali xüsusi vurğuladı.
Genişlənmə nəticəsində
əldə edilən sahədə yaxın gələcəkdə
öz zahiri əlamətlərinə görə şairin təkyəsi
ilə səsləşən gözəl bir "Azərbaycan
mədəniyyət mərkəzi"
ucaltmaq təşəbbüsünü də vali
razılıq duyğusu ilə təqdir etdi. O,
xoşhallıqla etiraf etdi ki, bu deyilənlərin həyata
keçirilməsi Hələbin
beynəlxalq turizm potensialını daha da qüvvətləndirəcəkdir.
Bütün bunlar bir də ona görə bizi inandırdı
və təmin etdi ki, qədim Hələbin bərpası komissiyasının sədri məhz
vali Tamir əl-Həcci cənablarının
özüdür. Belə haqlı bir mülahizə də
vurğulandı ki, Nəsimi memorialı YUNESKO-nun qorunması
çox vacib olan qədim tarixi abidələr siyahısına
daxil edildiyi üçün onun genişləndirilməsi, təmiri,
bərpası qərargahı Parisdə yerləşən həmin
beynəlxalq qurumla razılaşdırılmalıdır (Bu səfər
günlərində ziyarət etdiyimiz məşhur Əməvilər
məscidi təmir ediləndə də məhz belə
olmuşdur). Cənab Tamir əl-Həcci iftixar duyğusu ilə
bildirdi ki, onun doğma şəhəri 2008-ci il
üçün İslam mədəniyyəti mərkəzi
elan olunub. Biz, Azərbaycan nümayəndələri də fəxrlə
dedik ki, paytaxtımız Bakı da 2009-cu il üçün
İslam mədəniyyəti mərkəzi elan edilmişdir.
Vali dedi ki, Suriya, özəlliklə
də onun Hələb şəhəri müxtəlif xalqlara
məxsus mədəniyyətlərin kəsişdiyi, görkəmli
din, ədəbiyyat və elm xadimlərinin
yaşadığı, təhsil aldığı regiondur.
Onlardan bu diyarda parlaq tarixi izlər qalır. Azərbaycan xalqının
böyük şair övladı Nəsimi də bu
böyük simaların ən qiymətlilərindən biridir.
"Nəsiminin xatirəsinə
göstərdiyiniz qayğı, həmin qayğının
mühüm təzahürlərindən olan bu səfərimiz
üçün sizə minnətdaram. Ölkənizin bu məsələyə yüksək
səviyyədə önəm verməsi Suriya və Azərbaycan
xalqları arasındakı
dostluğun daha da inkişaf etdirilməsinə sanballı
töhfə olacaqdır".
Mahir Əliyev dedi ki, səfirliyimizin
fəaliyyətə başladığı müddət bir o
qədər çox olmasada (altı ay) biz şahidi olduq ki,
Suriya tərəfi Azərbaycanla əlaqələrini
inkişaf etdirmək sahəsində nıaraqlıdır və
bu işə öz əməli
töhfəsini verir. Bunu qeyd etmək çox vacibdir ki,
qarşılıqlı əlaqələrimiz müstəvisində
yalnız ayrı-ayrı məmurlar
yaxud bu və ya digər idarələr səviyyəsində
deyil, Hələb valiliyinin timsalında yüksək dövlət qurumu səviyyəsində
işlər görülür. Səfir maraqlı bir
obrazlı ifadə işlədərək sözünü
yekunlaşdırdı. O dedi ki, Azərbaycan-Suriya
dostluğunun rəmzi olan raket artıq səmaya
buraxılmışdır. Bu raket elə ilk anlardan etibarən öz trayektoriyası ilə inamla uçaraq yeni üfüqlər
fəth etməyə başlayır. Nəsiminin xatirəsinin əbədiləşdirilməsi
sahəsində burada artıq icrasına başlanan tədbirlər
ilk qızıl səhifələr kimi ölkələrimiz
arasındakı dostluq münasibətlərimizin
tarixinə düşəcəkdir.
Əlavə etdim ki, vali
başda olmaqla Hələb tərəfınin hörmətli
təmsilçiləri, eləcə də bizim səfirimiz,
alimlərimiz və mədəniyyət xadimlərimiz, Azərbaycandan
gələn nümayəndələr sıravi əsgərlərik;
baş komandanlarımız olan möhtərəm prezidentlərimizə
minnətdarıq ki, ürəyimizdən xəbər verən
belə nəcib bir missiyanı bizə etibar etmişlər. Hər
iki tərəfdən olan icraçıların müxtəlif
səviyyələrdə ilk görüşləri sübut
edir ki, bu missiya axıradək beləcə qarşılıqlı anlaşma vb əzmkarlıqla həyata
keçiriləcəkdir. Biz, Azərbaycan nümayəndələri
ev sahiblərinin qənaətilə tam razıyıq ki, Nəsimi
həm Azərbaycanın, həm də Suriyanın doğma
övladıdır.
* * *
Hər iki ölkənin
memar və mühəndislərindən ibarət işçi
komissiyasının ilk iclasında biz də iştirak etdik. Ev
sahibləri bu görüşə müəyyən hazırlıq
görüb gəlmişdilər. Onların əlində Nəsimi
küçəsinin və ona bitişik ərazilərin
yazı masasının üstü ölçüsündə
hazırladıqları mükəmməl bir xəritə -
plan vardı. Orada özəlliklə şairin adı ilə
şərəflənən obyektlərin hamısı (Nəsimi
caddəsi, Nəsimi məscidi, şairin məqbərəsi və
s.) özünün aşkar imkan tapmış, bəzi
divarlarda əmələ gəlmiş çatlar, küçənin
genişləndirilməsi üçün sökülməsi
nəzərdə tutulan obyektlər də qeyd olunmuşdu.
Görkəmli və təcrübəli mütəxəssis,
Heydər Əliyev Fondunun paytaxtımızda ucaldılıb orijinal
üslubda işlənmiş gözəl binasının
memarı Rüstəm Muxtarov və onun həmkarı mühəndis
Telman Kərimli əvvəlcədən obyektlə yaxından
tanış olduqları üçün müzakirələr
zamanı öz əsaslandırılmış konkret təkliflərini
irəli sürdülər.
Qarşılıqlı
anlaşma və məqsədyönlü ünsiyyət şəraitində
qərara alındı ki, tərəfləri təmsil edən
memar və mühəndislər birlikdə bir daha obyektə
gedib yaxın gələcəkdə görülməsi nəzərdə
tutulan yenidənqurma, genişləndirmə, təmir, bərkitmə
və abadlaşdırma işlərinə dair konkret
razılığa gəlib protokol imzalasınlar, yaxın
vaxtlarda hasilə gətirəcəkləri layihəni hər
iki ölkənin rəhbərliyinə təqdim etsinlər və
genişləndirmə zamanı əldə edilən sahə
hesabına Nəsimi küçəsinin girişində əmələ
gələn meydanda şairin şərəfınə abidə
ucaldılsın. İşgüzar çıxışlardan
aşkarca görünürdü ki, hər iki tərəf bu
unikal obyektin ümumi üslubuna, qədimlik aurasına xələl
gətirmədən, həm də YUNESKO-nun dünya mədəniyyəti
tarixi abidələri sırasında öz layiqli yerini
tutmuş kompleksin mahiyyətinə toxunmadan onu daha da abadlaşdırmaq
və gözəlləşdirmək məsələsində
yekdil və həmrəydirlər.
BEYNƏLXALQ
KONFRANSDA DEDİKLƏRİMİZ
VƏ DİNLƏDİKLƏRİMİZ
İki günlük Beynəlxalq
Nəsimi forumu Hələb Mədəniyyət İdarəsinin
akt salonunda öz işinə başladı. Bu qurumun rəhbəri
prof. Məhəmməd Qəttan, valinin mədəniyyət məsələləri
üzrə müşaviri Məhəmməd Kaccah, səfir
Mahir Əliyev tədbirin iştirakçılarını
salamladılar, konfransın işinə uğurlar
arzuladılar. Birinci məruzə üçün söz bu sətirlərin
müəllifınə verildi.
"Azərbaycan şeirinin Nəsimi
möcüzəsi" mövzusunda məruzəmə
başlamazdan öncə mən ev sahiblərinə müraciətlə
dedim:
- Biz, Azərbaycan mədəniyyətinin
və elminin təmsilçiləri, uzun illər boyu həsrəti
çəkilən bir vüsala çatdığımız
üçün bu gün çox xoşbəxtik. Öz təkrarsız
əsərləri ilə milli mənəviyyatımızın
ayrılmaz bir parçası olan dahi şair Seyid Əli
İmadəddin Nəsiminin uyuduğu şəhərə gəlib
onun nəsil şəcərəsinin şanlı
davamçıları olan sizlərlə görüşmək
imkanı əldə etdiyimiz üçün dost Suriya
hökumətinə, Dəməşqdən sonra ölkənin
ən böyük iqtisadi və mədəniyyət mərkəzi
olan Hələbin valiliyinə və Nəsimi
aramgahının qoruyucularına ürəkdən minnətdarıq!
Nəsimi Orta əsrlərdə
Yaxın Şərq ölkələrində geniş
yayılmış hürufılik təriqətinə mənsub
bir təfəkkür sahibi idi. Araşdırıcılar
müəyyən etmişlər ki, hürufilik öz
zamanının mütərəqqi hadisəsi olmuşdur. Bu cərəyanın
əsasını öz dövrünə görə yeni olan
insan konsepsiyası təşkil edirdi. Hürufıliyin konkret
həyati mənası onda idi ki, bu cərayan fəal, potensial
bir qüvvə kimi yüksək qiymətləndirdiyi
insanın qarşısında özünü dərk etmək
kimi böyük bir vəzifə qoyurdu. Özünü dərk
etmək üçün isə insan hər şeydən əvvəl
cəmiyyətdə öhdəsinə düşən əsas
vəzifəni anlayıb dərk etməli, müharibələrin,
ictimai ədalətsizliyin pozduğu gedişatı yoluna qoymaq
üçün çalışmalıdır. İnsan
üzünün cizgilərində hərfləri, rəmzləri
oxumaq, bunları bəzən ifrat dərəcəsinə varan
səxavətlə təsvir və tərənnüm etmək
isə məsələnin zahiri əlaməti idi.
Ey
özündən bixəbər qafil, oyan!
Haqqa
gəl kim, haq deyil batil, oyan!
Olma
fani aləmə mail, oyan!
Mərifətdən
nəsnə qıl hasil, oyan!
Beləliklə də,
şair həmvətənlərini, başqa ölkələrdəki
müasirlərini həyatın, yaşayışın,
dövrü-aləmin sirlərini öyrənməyə, mərifət
sahibi olmağa çağırır, özünə
mürşid intixab etdiyi şair-filosof Fəzlullah Nəimini hərarətlə təbliğ
edirdi. O da, mürşidi də insanı qəvilər
qapısında boynu bükük görmək istəmir,
hamını məhz dünyanın əşrəfı kimi
yaradılmış insana layiq səviyyədə
yaşamağa dəvət edirdilər.
Ey
xəstə könül, dərdinə dərman tələb
eylə,
Gərcan
dilər isən, yeri, canan tələb eylə.
...Ey
bülbüli-qüdsi, nə giriftari-qəfəssən?
Sındır
qəfəsi, tazə gülüstan tələb eylə!
Nəsimi
özünün şəhdi-şəkəri xalq dilinin zəngin
şırnaqlarından gələn əsərləri,
xüsusən də abdar qəzəlləri ilə Azərbaycan
şeir dilinə ilk dəfə kamil ədəbi dil əyarı
vurmuş, onun öz zamanı üçün ən yüksək
nümunələrini yaratmış, ərəb və fars
dillərində də qiymətli əsərlər yazmaqla
yanaşı ana dilimizdə on iki min misralıq mükəmməl
bir divan qoyub getmişdir. İzzəddin Həsənoğlunun
çox maraqlı bir neçə şeirinin, Qazi Bürhanəddinin
qiymətli Divanının məna və əhəmiyyətini
azaltmadan deməyə hər cür əsasımız var ki, Nəsimi
Divanı azərbaycandilli şeirimizin çox yüksək tələblərə
cavab verən ilk və ən parlaq abidəsidir. Çox
yaxşıdır ki, bu əsərlər öz təravətini
bu gün də qoruyub saxlayır. Dilimizdə poetik ənənənin
hələ yüksək səviyyədə tam təşəkkül
tapmadığı, Azərbaycan dilinin fonetik özəllikləri
ilə əruzun qəlibləri arasındakı müəyyən
uyğunsuzluqlar şəraitində belə yüksək
keyfıyyətli şeirlər yaratmaq əsl ədəbi qəhrəmanlıq
idi. Nəsimi şifahi xalq sənətində, əfsanə və
rəvayətlərdən, Quran qissələrindən, digər
müdrik deyimlərdən böyük ustadlara xas olan incəliklə
barınmağın klassik nümunələrini
yaratmışdı. Məhz Nəsiminin tarixi xidmətləri
sayəsində Azərbaycan dili ərəb və fars dilləri
ilə yanaşı Yaxın Şərqin ən geniş
yayılan poeziya dillərindən biri səviyyəsinə
qalxmışdı ki, az sonra Məhəmməd Füzuli bu
dildə bənzərsiz sənət rəşadətləri
nümayiş etdirmişdi.
(25
dəqiqəlik məruzənin tam mətni sinxron qaydada,
ardıcıllıqla ərəb dilində səsləndirildi.)
Suriya tərəfindən
doktor Şeyx Əmin Bəkri Nəsimi yurdunun təmsilçilərini
şairin ikinci vətənində salamlamaqdan məmnun
olduğunu bildirdi, Azərbaycanın hüdudlarından
uzaqlarda dünyasının dəyişmiş Füzuli, Nəsimi
kimi "qərib" şairlərin xatirəsinə ölkəmizdə
göstərilən böyük ehtiramı, bu ehtiramın qiymətli
təzahürlərindən hesab etdiyi Suriya səfərimizi
yüksək dəyərləndirdi. O dedi ki, Nəsimi həm
Azərbaycanın, hem də Suriyanın dahi sənətkar
övladıdır və çox əlamətdardır ki, bu
iki ölkədəki ədəbi-elmi ictimaiyyətin təmsilçiləri
bu gün Hələbdə bir yerə toplanıb Nəsiminin əziz
xatirəsini ehtiramla yad edirlər.
AMEA-nın müxbir
üzvü Teymur Kərimli "Nəsiminin humanizmi"
adlı məruzəsində dedi ki, antik fəlsəfi-sosial
fikrin təsiri altında İslam aləmində yüksək səviyyəyə
çatmış humanist istiqamətli bədii-fəlsəfi
yaradıcılıq XII yüzillikdə Azərbaycanda Nizami
irsi ilə özünün zirvə nöqtəsinə
yetişdi. XIV yüzillikdə İslam filosof və şairləri
insanların sınmış ümidlərini özlərinə
qaytarmağa, onların taleyin əlində köməksiz
oyuncaq olmadıqlarını, əksinə, öz talelərinin
hakimi olduqlarını təlqin etməyə və
inandırmağa başladılar. İslam Şərqinin hər
üç hakim dilində - ərəb, fars və türk dillərində
bu cür humanist ruhlu əsərlər qələmə alan ən
böyük sənətkarlardan biri də dahi İmadəddin
Nəsimi oldu.
Nəsimi humanizmi təbiətdəki
harmoniyaya və insan gözəlliyinə vurğun olan yüksək
talantlı, böyük bir şairin humanizmidir. Bu humanizmin
kontekstinə gəldikdə isə, birinci sırada, dünyada
sosiologiya elminin banisi hesab edilən və şairimizin
böyük müasiri olan Əbdürrəhman ibn Xəldunun
yaradıcılığı yada düşür. Əlbəttə,
İbn Xəldun da öz fıkirlərində antik fəlsəfəyə,
İbn Sina, İbn Rüşd, Biruni kimi Orta əsrlər
Şərq fəlsəfəsinin böyük nümayəndələrinin
əsərlərinə, zəngin Şərq poeziyasına əsaslanırdı.
Ancaq bu ümumi kontekstdə Nəsiminin bir sıra qiymətli
orijinal fikirlər irəli sürdüyü də
böyük həqiqətdir.
Nəsimi humanizminin
başlıca fərqləndirici özəlliyi onun insana
böyük məhəbbət duyğuları ilə yoğrulmasıdır.
Məhz bu cəhətinə görə Nəsimi özündən
əvvəlki Azərbaycan poeziyasının birbaşa varisi
kimi çıxış edərək ona qədər irəli
sürülmüş bədii-obrazlı düşüncələri,
əldə edilmiş poetik nailiyyətləri daha da inkişaf
etdirmişdir.
T.Kərimliyə görə,
orta əsrlərin Şərq və Avropa humanistləri kimi, Nəsimi
yaradıcılığında da kainatın antroposentrist
strukturu başlıca yer tutur. Şairin əsərlərindən
alınan ümumi təəssürat budur ki, kainatın mərkəzində, o
dövrün elm adamlarının geosentrik nəzəriyyəyə
görə təsəvvür
etdiyi kimi, cansız daş-torpaqdan, yanar qazlardan ibarət olan
Yer kürəsi, ya da
Günəş planeti deyil, məhz yaranışların ən
şərəflisi olan İNSAN
dayanır.
Bununla belə, Nəsimi humanizmində
insana məhəbbət ucdantutma səciyyə
daşımır; burada seçim var. Şairin sevdiyi və
hörmət bəslədiyi insan- kamil insandır, insanlıq
adına layiq olan fızioloji-ictimai varlıqdır. Yoxsa zahirən
insana bənzəyən hər varlığı insan
adlandırmaq olmaz.
Bu cür ali mərtəbəyə
çatmış kamil insan şairin gözündə Tanrının Yer üzərindəki
bir nümayəndəsi kimi cilvələnir və
böyük mütəfəkkir fəxrlə deyir ki, insanlar
onu yalnız qorxduqlarına görə, Tanrının şərik
çıxarmamaq üçün Haqq (Allah)
adlandırmırlar. Bütün insanlar Tanrı dərgahında
bərabərdirlər, dini-ideoloji baxışlarına və əqidəsinə
görə kimsənin kimsədən bir
üstünlüyü yoxdur.
* * *
Səhəri gün elmi
konfrans öz işini Hələb
universitetinin böyük iclas salonunda davam etdirdi. Birinci məruzəçi
prof. Qəzənfər Paşayev oldu. O
çıxışının əvvəlində ev sahiblərini
ərəb dilində salamladı, ölkəyə gəlməyimizin
səbəblərini açıqlayıb səmimi qəbul üçün təşəkkürlərini
bildirdi. Sonra alim ana dilimizdə oxuduğu məruzəsində
şairin XX əsrin 2-ci yarısında üzə
çıxarılan Suriya və İraq divan nüsxələrindən
söz açdı. Nəsiminin
1987-ci ildə Bakıda
çap etdirdiyi 336 səhifəlik İraq Divanı
üzərində xüsusi dayandı və qeyd etdı ki, həmin Divan nüsxəsində
nəsimişünaslığa
o vaxta qədər məlum
olmayan 14 şeir vardır. Bundan başqa, vaxtilə prof.
C.Qəhrəmanovun söz açdığı, yalnız bir
əlyazma nüsxəsində və ya cüngdə rast gəlindiyinə
görə Nəsimiyə aid olmasını ehtimal etdiyi 129
şeirin 68-nə İraq Divan nüsxəsində təsadüf
edildiyini və eləcə də Divanda bu və ya başqa
şeirlərin tərkibində gedən 50-yə qədər
beytin başqa mənbələrdə olmadığını
göstərdi.
Professor xüsusi
vurğuladı ki, İraq Divan nüsxəsində yer alan
şeirlərin üçdə bir hissəsindən çoxu
bilavasitə Allaha, İslam dininə, peyğəmbərimizə
və başqa müqəddəslərə həsr olunub. Bu
şeirlər göstərir ki, Nəsiminin poeziyasının əsasında
onun Allaha şəriksiz sevgisi durur. Heç şübhəsiz,
buna görədir ki, Hələb qazıları vaxtilə onun
qətlinə fıtva verməkdə tərəddüd
etmişdilər. Beləliklə də, Nəsimi dini
etiqadına görə öldürülməyib. Onu siyasi
baxışlarına görə qətlə yetiriblər. Bunu Nəsiminin
dövründə və sonralar yaşamış İbn Həcər
əl-Əsqəlani (1372-1449), Şəmsəddin Səxavi
(1427-1497), Müvəffəqədim Əhməd İbn
İbrahim əl-Hələbi (XV əsr) və başqaları
təsdiqləmişlər.
Prof. Q.Paşayev bu
haqlı qənaətini də bildirdi ki, Nəsimi dini əqidəsinə
görə edam edilsəydi, onun şərəfınə məscid
tikilməzdi. Burada Nəsimiyə məqbərə
ucaldılmazdı. Məzarının üstündə
"Şeyx Nəsimi" sözlərini yazmazdılar.
Adına küçə qoymazdılar. Nəsimi təkyəsi
olmazdı. Uyuduğu qəbirdən azacıq aralı
qohumlarını basdırmazdılar. Hələbdə
şairin şəcərəsi zəmanəmizə qədər
davam edib gəlməzdi.
Bəkir Nəbiyev,
akademik
Elm.- 2008.- 29 dekabr.- S.2-3.