Mir
Cəfərin məhkəməsi necə
hazırlanmışdır
Azərbaycanda ötən əsrin
ən qalmaqallı və indiyədək ətrafında
söz-söhbətlərin dolaşdığı məhkəmələrdən
biri Mir Cəfər Bağırovun məşhur məhkəməsi
olmuşdur. Tanınmış yazıçı-tədqiqatçı
Teyyub Qurban bu məhkəmə, onun necə və kimlərin
sifarişi ilə hazırlanmasını arxiv materialları əsasında
araşdırıb.
Bağırov
və Əziz Əliyev
Əziz Əliyev 1951-ci il aprel ayında
yazdığı tərcümeyi-halında Hacı Zeynalabdin Tağıyevi
də ehtiramla yad edir: "1917-ci ildə bütün fənlərdən
"əla" qiymət almaqla gimnaziyanı qızıl medalla
bitirdim. Təhsilimi
davam etdirmək üçün vəsaitim
olmadığına görə maddi yardım
üçün o vaxt Bakı milyonçusu Tağıyevə
müraciət elədim. O, mənə 300 manat miqdarında pul
göndərdi. Bu pulun bir hissəsinə anam üçün
ərzaq aldım. Qalan hissəsini isə özümlə
götürüb Petroqrada getdim. Attestat müsabiqəsi yolu ilə
Hərbi-Tibb Akademiyasına daxil oldum".
1951-ci ildə Əziz Əliyevin bədxahları, eləcə
də tərcümeyi-halında göstərildiyi kimi, "onunla
düşmənçilik münasibətində" olanlar elə
güman edirdilər ki, Mir Cəfər Kremlin yüksəkvəzifəli
məmurlarının niyyətinə boyun əyəcək, Əziz
Əliyevi partiya sıralarından xaric edəcək, yaxın qohumlarını
vəzifələrindən uzaqlaşdıracaqdır. Ancaq
M.C.Bağırovu da, Ə.Əliyevi də gözü
götürməyənlərin istəyi çin olmadı.
M.C.Bağırov Əziz Əliyevlə təkbətək
söhbətdən sonra töhmətlə kifayətləndi.
Bəs 1997-ci il Əziz Əliyev haqqında
daha əvvəl adını çəkdiyimiz kitabda Əziz Əliyevin
cəzalandırılması ilə əlaqədar nələr
yazılmışdır? Kitabın 224-cü səlifəsində
oxuyuruq: "Əziz Əliyevin bacısı qızı Sona
xanım İbrahimova da o dövrün canlı şahidlərindəndir.
Sona xanım məşhur həkim, mama-ginekoloq, uzun illər
Krupskaya adına 5 nömrəli doğum evinin direktoru işləmiş
Sosialist Əməyi Qəhrəmanı Şamama Ələsgərovanın
qızıdır. Sona Abdulla qızı İbrahimova taleyin gərdişi
ilə bağlı Zabaykalyenin Çita şəhərində
1925-ci ildə dünyaya gəlib. 1932-ci ildə ailələri
Bakıya köçüb. Həmin ildən də
məktəbə gedib. 1942-ci ildə Azərbaycan Tibb
İnstitutuna daxil olub. 1947-ci ildən ali təhsilli həkim
kimi əmək fəaliyyətinə başlayıb, 2 nömrəli
poliklinikada terapevt-həkim işləyib. 1955-ci ildən 1
nömrəli Tibb Məktəbində işləməyə
başlayıb. 1960-cı ildən Reabilizasiya və Fiziki
Metodlarla Müalicə Elmi-Tədqiqat İnstitutuna elmi
işçi keçib. 1968-ci ildən konkurs yolu ilə Həkimləri
Təkmilləşdirmə İnstitutunun funksional diaqnostika
kafedrasına assistent keçirilib. Uzun müddət institutda
çalışıb. Hazırda təqaüdçüdür.
Sona xanım dayısı Əziz Əliyevlə bağlı
keçən günləri xatırlayır: "Əziz dayıma
olan təzyiqlər çoxaldıqca, mənəvi repressiyaların
təsirinə məruz qaldıqca, bizim bütün qohumlar da sıxışdırılırdı.
Anam
Şamama Ələsgərova da belə repressiyalara, təzyiqlərə
məruz qalanlardan oldu. Yaxşı yadımdadır, Azərbaycan
KP MK-nın, səhv etmirəmsə, VIII qurultayı idi. Anam da
Krupskaya adına Doğum evinin baş həkimi idi. O, 30 ildən
çox bu xəstəxanaya başçılıq etdi. Anam
Şamama Ələsgərova baş həkim kimi qurultay
nümayəndəsi idi. O, geyinib-keçinib qurultaya getdi.
Heç bir saat keçməmiş geri qayıtdı. Mən
təəccüb elədim. Anam dedi ki,
Bağırov
zalda məni görən kimi cin
atına mindi. Əsəbi-əsəbi dedi:
"Aleskerova, mandat
ostavte, vıxodite iz
zala".
Krupskaya adına xəstəxananı 1944-cü ildə anam açmışdı.
İşləri də çox
ağır
idi. Şəhər Sovetinin deputatı idi. İctimai işlərlə çox
məşğul
olurdu. Bir gün Bağırov
anamın yanına çekist göndərir ki, Şamama xanım xəstəxanada yatan
Əfəndiyeva adlı bir xanıma veneroloji xəstə olması haqda arayış
versin. Anam
o arayışı
vermir.
İkinci dəfə çekist yenə gəlir
ki, Mariya Borisovna Əfəndiyevanın xəstə olması haqda
arayış verin, ya da işdən çıxmanız haqqında
ərizə. Bunu da Bağırov ona görə edirdi ki, o qadının yoldaşını sürgün eləmək istəyirdi. Anam o
arayışı ikinci
dəfə də vermədi. Çünki
o qadında elə
bir xəstəlik yox idi.
Anam gedir raykoma. O vaxt
raykomun bürosunun üzvü
Bakun vardı,
özü də admiral idi.
Məsələdən agah olan
Bakun anamı
müdafiə eləmişdi".
M.C.Bağırovun Azərbaycana rəhbərliyi dövründə
Azərbaycan SSR Xalq Səhiyyə Komissarlığında kadrlar
idarəsinin rəisi və N.Krupskaya adına 5 saylı doğum
evinin baş həkimi vəzifələrində şərəflə
çalışmış əməkdar həkim heç vaxt
"qurultay nümayəndəsi" olduğunu avtobioqrafiyasında
göstərməmişdir. Axı Azərbaycan K(b)P-nın səkkizinci qurultayı
1927-ci il
noyabr ayının 12-dən 18-nə kimi Bakıda keçirilmişdir. O zaman iyirmi
üç yaşlı Şamama
xanım qurultay nümayəndəsi seçilsəydi, gözləri qarşısında tamamilə başqa bir
mənzərə canlanardı. Azərbaycan K(b)P MK-nın birinci katibi
kreslosunda Sergey
Kirovdan sonra
Levon Mirzoyan
"bardaş qurmuşdu". Qurultayı
da erməni Stamboltsyan Artak aparırdı. Qurultayın
rəyasət heyətinə Ağamalı oğlu, Ruhulla Axundov, Əliheydər Qarayev,
Mir Bəşir Qasımov, Konuşkin, Mirzoyan, Nikişin, Pleşşakov,
Orlov, Yuqanson və başqaları seçilmişdilər. Qurultay nümayəndələri arasında Suren
Ağamirov, Boquş, Qalkin, Kutin, Qriqoryan, İvanov, İşkova,
Qaragözov, Lifşist, Mixaylov, Oğacanov, Romanaşvili, Rumyantsev, Saakyan, Orlov
və başqaları vardı. Mir Cəfər Bağırov
qurultaya nümayəndə seçilsə də, iştirak edə
bilməmişdi. Daşnak Mirzoyan onu Tiflisə "sürgün etmişdi", Zaqafqaziya su
təsərrüfatı idarəsinin sədri vəzifəsində idi...
1997-ci ildə kitab nəşr edənlər
bəlkə qurultayla plenum anlayışını dolaşıq
salmışlar? Azərbaycan
KP MK-nın qurultayı yox, plenumu nəzərdə tutulmuşdur.
Arxiv sənədlərini araşdırırıq. 1952-ci il
sentyabr ayının 22-də Azərbaycan K(b)P MK-nın səkkizinci
plenumu çağırılmışdır. Plenumda
yalnız bir məsələyə baxılmışdır:
Azərbaycan K(b)P-nın XIX qurultayında MK-nın hesabat məruzəsinin
layihəsi müzakirə olunmuş və təsdiq
edilmişdir. Plenum iştirakçılarının
siyahısı arxivdə saxlanılır, burada Şamama Ələsgərovanın
adı yoxdur. Plenumu Azərbaycan K(b)P MK-nın ikinci katibi Vidadi
Səmədov giriş sözü ilə açmış və
sözü M.C.Bağırov yoldaşa vermişdir. Birinci katib
on səkkizinci qurultaydan keçən bir il dörd ay ərzində
Həyata keçirilən tədbirlərdən
danışmışdır. Bu çıxışda Əziz
Əliyevin adı çəkilmir. Bəzi məqamlara diqqət
yetirin: "Hesabat məruzəsinin sonuncu hissəsini mən
dünən yazmışam. Doğrusu, əgər
mən hesabat məruzəsi üçün şöbələrin
təqdim etdikləri arayışlarla kifayətlənməli
olsaydım, qurultayda hesabat məruzəsi ilə
çıxış etmək olmazdı. Məsələn, kənd
təsərrüfatı şöbəsi 130 səhifədən
ibarət arayış təqdim etmişdir, bunun bircə
səhifəsindən də hesabat üçün istifadə
edə bilmədim. Görünür, respublikada
pambıq yığımının ləng getməsinin bir səbəbi
də bununla izah oluna bilər ki, MK-nın kənd təsərrüfatı
şöbəsinin işçiləri başlıca
iş-gücünü kənara atıb, arayış yazmaqla
vaxt keçirmişlər. Bu, bir daha göstərir ki, rəqəmlərə
və arayışlara aludəçiliklə iş bitmir. Belə olsaydı, hesabat məruzəsi 300-400 səhifəyə
çatardı, məzmunu barədə isə söz demək
çətin olardı. Buna görə də mən
bütün materialları kənara qoydum və hesabat məruzəsini
özüm yazmalı oldum, yoldaşlar oxudular və deyəsən
razı qaldılar. Biz bütün tənqidi faktları
qurultayın müzakirəsinə çıxarmalıyıq.
Məsələn, bu yaxınlarda, avqust ayında neft sənayesi
işçiləri ilə söhbət zamanı Babazadə
yoldaş ərz etdi ki, avtoparkın işi ona görə
dayanmışdır ki, ehtiyat hissələri yoxdur. Bu məsələ
ilə əlaqədar bütün yoldaşları, o cümlədən
Baybakov yoldaşı və başqalarını ayağa
qaldırdıq. Nəticədə nə məlum oldu? Məlum
oldu ki, bu sahəyə rəhbərlik edən İmanov
Kislovodskda istirahətdədir. Onun müavini Mnatsakanovun səhlənkar
olduğu bizə məlum oldu. Mən bu texnika rəhbərinin
kimliyi ilə maraqlandım. Müəyyən edildi ki, Sovxozlar
nazirliyində İmanovla birgə işləmişdir və
sonralar İmanov onu Dilicandan gətirmiş və birinci
müavin etmişdir. Neft sənayesinə soxulmuş bu
fırıldaqçıları cəzalandırmaq istəyəndə
dedilər ki, onlar Kislovodskda istirahətdədirlər. Onda mən
Baybakov yoldaşdan soruşdum ki, necə olub, cəzalandırmaq
istədiyimiz əməkdaşlarınız yoxa
çıxıblar, onlara putyovkanı kim vermişdir? Baybakov
yoldaş cavab verdi ki, putyovkanı o verməmişdir. Onda mən
dedim ki, məsələni aydınlaşdırıb cavab
verin. Müəyyən edildi ki, SSRİ Neft Sənayesi
Nazirliyində putyovka məsələsinə Baybakov
yoldaşın köməkçisi Çaxmaxçiyev
familiyalı birisi baxır. O kimdir? Vaxtilə Serebrovskinin, sonra
da Barinovun köməkçisi olmuş, oğurluqda ad
çıxarmışdır. İndi də Baybakovun köməkçisidir".
Nə qədər qəribə görünsə də,
Əziz Əliyev haqqındakı kitabda Azərbaycanda neft sənayesində
baş verənlərin başlıca günahkarı elan edilir
- Mir Cəfər Bağırov! Həm də necə? Mir Cəfər
Bağırovun 1956-cı ildə "çaxmaxçiyevlər"
tərəfindən uydurulmuş şər və
böhtanları əsasında. Kitabın 240-241-ci səhifələrində
oxuyuruq: "M.C.Bağırov rejimi sona çatsa da, Azərbaycana
vurduğu zərbələr çox-çox sonralar da
özünü göstərdi. Etiraf etmək
lazımdır ki, M.C.Bağırovun bir sıra müsbət
keyfiyyətləri olsa da, onun fəaliyyəti əsasən
milli kadrlarımızın inkişafının ləngidilməsinə
yönəldilir, ayrı-ayrı şəxslərə
qarşı qısqanclıq hissləri
aşıb-daşır, insanlarda zəmanəyə
inamsızlıq, bu gündən sabaha etibarsızlıq
yaratmağa xidmət edirdi. Azərbaycan
xalqının iqtisadiyyatına, incəsənətinə,
elminə, mədəniyyətinə böyük zərbələr
vurulur, sərbəst fikir yürüdə bilənlər,
boyu-buxunu ilə elmdə, ədəbiyyatda, ictimai-siyasi
mühitdə görünənlər dərhal təzyiqlərə,
repressiyalara məruz qalır, aradan götürülürdülər".
Teyyub Qurban
Ekspress.- 2010.- 3-5 iyul.- S. 15.