Bəsti
Cəfərova: "Mən şıltaq aktrisa deyiləm"
Səhnəmizin bu gözəl
aktrisasını kiçik yaşlarımda heç sevməzdim.
"Solğun çiçəklər"dəki Pəri
rolundan sonra Akademik Milli Dram Teatrının aktrisası, xalq
artisti Bəsti Cəfərovanı hətta "düşmən"
sayırdım. Sonralar Bəsti xanımın bir-birindən
maraqlı rollarına tamaşa etdim, onun heyranına
çevrildim. Əslində, sənətkar məharəti
ondadır ki, öz rolunu yaratdığı obrazın
xarakterindən asılı olaraq ya sevdirməli və ya da nifrət
etdirməlidir.
(əvvəli ötən sayımızda)
- Bəsti xanım, Siz həm də
Mədəniyyət və İncəsənət Universitetində
gənclərə aktyor sənətini öyrədirsiniz. Gənclər
sizi qane edirmi?
- Mən çox şadam ki,
2004-cü ildə yenidən Mədəniyyyət və İncəsənət
Universitetinə dərs deməyə dəvət olundum.
1996-cı ildə "Hökmdar və qızı"
tamaşasının premyerasından sonra Əlabbas Qədirov
dedi ki, səni Universitetə dəvət edirlər, gedək
ikimiz bir kurs götürək. Onda mənim qızımın
cəmi bir yaşı vardı. Mən çox gec - 36
yaşında ana olmuşam, istəyirdim ki, qızımın bütün
anları gözümün qarşısında keçsin.
Onsuz da qızımı ya anama, ya da bacılarıma
tapşırsaydım böyüdəcəkdilər. Bu
gün bilirsinizmi, mənim qızımla bağlı nə qədər
xatirələrim var, onlar olmayacaqdı. Mən 1995-ci ilədək
televiziyada müntəzəm tamaşalarda, verilişlərdə
iştirak edirdim. Qızım anadan olandan sonra mən televiziya
ilə də əlaqələrimi kəsdim, bütün diqqətimi
qızıma ayırdım. Təkcə teatrda işləməklə
kifayətlənirdim. Nəhayət 2004-cü ildə məni
yenidən dərs deməyə dəvət etdilər.
Artıq 8 ildir ki, mən Mədəniyyət və İncəsənət
Universitetində aktyorluqdan dərs deyirəm. Deyirlər ki,
müəllimlik müqəddəs sənətdir.
İnanın ki, bu gəlişi gözəl söz deyil. Ola
bilsin ki, bizim universitetdə müəllimlik etmək çox
maraqlıdır. Amma həqiqətən mənim müəllimlik
həyatım çox maraqlı keçir. Mən tələbə
yetişdirməkdən böyük ləzzət alıram.
İlk iki ili "musiqili teatr aktyorluğu" kefadrasında dərs
deyəndən sonra, belə qərara gəldilər ki, mənim
kafedramı "dram və kino aktyoru"na dəyişsinlər.
Artıq iki kurs təhvil vermişəm. Bu gün teatrın o
qədər də təbliğatı getmir. Son illərdə
mən efirdə demək olar ki, az-az görünürəm
deyə, aktyorluğa qəbul olunan gənclərin çoxusu
görürəm ki, heç məni tanımır. Mənim
necə kurs rəhbəri olacağım da bu tələbə
üçün çox maraqlıdır. Mən sənətimə
məsuliyyətli olduğum qədər tələbələrimə
qarşı da nizam-intizam məsələsində çox sərtəm.
Mənim dərsimə gecikmək olmaz. Digər tərəfdən
mən surətpərəst olduğuma görə,
çalışıram ki, yaraşıqlı uşaqlar mənim
kursuma düşsünlər. Mən kursuma gələn
uşaqlara imkan vermərəm ki, nə vaxtsa yaltaqlansınlar.
Hansısa tələbədə "mənəm-mənəmlik"
hiss etsəm, yerindəcə aradan qaldıraram ki, gələcəkdə
həmkarlarına qarşı paxıl olmasın. Mən onlara
punktuallığı, doğruluğu,
işgüzarlığı, qısası
professionallığı öyrədirəm. Tələbələrimə
qarşı çox sərt olsam da, onlar məni çox istəyirlər.
- Qiyməti necə
yazırsınız?
- Elə vaxt olub ki, bir semestrdə
kursun yarısına "iki" yazmışam. 3-ci kursda
oxuyurdular, istədikləri vaxt dərsə girirdilər. Mən
onlarla "Məhv olmuş gündəliklər"
tamaşasının məşqlərinə
başlamışdım. Hərə bir bəhanə ilə dərsə
girmirdi. Axırda necə əsəbiləşdimsə, dərsə
girməyənlərə "iki" yazdım. Ondan sonra
hamı bir nəfər kimi dərsdə iştirak edirdi. Mən
zəngdən sonra 3 dəqiqədən artıq gecikən tələbəni
auditoriyaya buraxmıram. Bu mənim tələbələrim
üçün qanundur. Bununla yanaşı onlar özləri
də bilirlər ki, mən onları öz balam kimi çox
istəmişəm. Bir tələbəm vardı, indi
Sinqapurda yaşayır, demək olar ki, günaşırı
mənimlə telefonla danışır. Bir tələbəm
vardı, indi Ağdamda hərbi qulluqdadır, hər gün zəng
vurub hal-əhval tutur. İndiki qrupdakı tələbələr
demək olar ki, qızımla həmyaşdırlar. Mən
uşaqları həqiqətən çox sevirəm. Bəlkə
də bu sənətə gəlməsəydim, mən ya
bağça müəlliməsi olardım, ya da
çoxuşaqlı ana olardım. Qızım bu il 11-ci sinfə
gedəcək. Mən onun uşaq vaxtı etdiyi
şıltaqlıqlar üçün çox
darıxıram.
- Bəlkə
yaşıdlarınız nəvə sahibi olması sizdə nənəliyə
həvəs yaradıb?
- Bəlkə də...
- Amma sizin kimi sərt
qayınananın kürəkəni olmağa da ürək
lazımdır.
- (Gülür) Yox, mənim
qızım hələ uşaqdır. Arzulayıram ki,
qızım tez ailə qursun. Lap ali məktəbi bitirməmiş
ərə getsin. Mən hər bir halda pis qayınana
olmayacağam. Qızım kimi istəsə, ona da ərə
verəcəyəm. Qız mənimdir, bilirəm ki, hər
yoldan ötənə könül verməyəcək.
Çünki qızım həmişə mənim
sözümə qulaq asıb. İstəyirəm, kürəkənim
də adıma layiq biri olsun. Mən onu öz oğlum kimi istəyərəm.
Və bir də istəyərəm ki, qızımın
çox uşağı olsun. Çünki onları elə
özüm saxlayacağam.
- Bəsti xanım, siz tanınan və
sevilən aktrisasınız. Bəs kinoya nə
üçün çəkilməmisiniz?
- Səbəbini özüm də
bilmirəm. Bu barədə rejissorlardan soruşsanız, bəlkə
səbəbini mən də öyrənə bildim. Həyatım
boyu cəmi bir filmə çəkilmişəm. İnnokenti
Smoktunovski kimi aktyor da kinoya gec dəvət alıb. Mən isə
"rekord" vurub, 48 yaşında "Günaydın mələyim"
filmində "aktrisa" roluna çəkilmişəm.
Filmin quruluşçu rejissoru Oqtay Mirqasımov deyirdi ki, Bədii
Şurada da deyiblər ki, bu cür aktrisa nə
üçün indiyədək filmlərə dəvət
almayıb? Bəzən mənə deyirlər, demə, məni
dəvət etməyiblər, de ki, özüm çəkilməmişəm.
Nə üçün yalan danışım? Dəvət etməyiblər.
Bilirəm ki, bir neçə dəfə rejissorlar dəvət
etmək istəyib, onlara deyiblər ki, xasiyyətim
ağırdır, şıltaq aktrisayam. Artıq bu fikirlə
razılaşmışam ki, mən sırf teatr
aktrisasıyam. Hökumə Qurbanova kimi nəhəng
aktrisanın da bir-iki xırda kino rolları var. Heç onu da
samballı baş rolda çəkməyiblər. Kinoya çəkilməsəm
də, televiziya tamaşalarımın sayı kifayət qədərdir.
Bütün rejissorlar bilirlər ki, mən şıltaq aktrisa
deyiləm. Mən Tofiq Kazımov, Mehdi Məmmədov kimi nəhəng
rejissorlarla işləmişəm. Bu gün mən
Ağakişi Kazımov, Mərahim Fərzəlibəyov, Bəhram
Osmanov, Mehriban Ələkbərzadə kimi rejissorlarla işləyirəm.
Heç biri də məndən narazı deyil. Ağakişi
Kazımovun "Billur sarayda", "Od gəlini",
"Cahargah fantaziyası" neçə-neçə
tamaşasında baş rolları mən oynamışam. Mən
"Solğun çiçəklər" televiziya
tamaşasında mənfi obrazı Pərini
canlandırmışam, amma bununla belə o rola görə də
məni seviblər.
- Sizin uzun illər "Hökmdar və
qızı" tamaşasında oynadığınız rolu
sonradan Məsmə Aslanqızına verdilər. Onun oyunundan
razı qaldınızmı?
- O, Məsmənin rolu deyildi.
- Məsmə uşaq
rollarını daha yaxşı oynayır. "Kabuslar"
tamaşasında 12 yaşlı uşağı elə
oynadı ki, mən onun Məsmə olduğuna inanmadım. Və
yaxud "Kefli İsgəndər"in bacısı...
- Xeyr, mən sizinlə razı
deyiləm. "Kefli İsgəndər"in bacısı
dramatik rol idi, Məsmə onu kukla qızcığaz elədi.
Cəlil Məmmədquluzadənin dövründə 13
yaşlı qızlar artıq ərə getmək barədə
düşünürdülər. Məsmə isə bizim
dövrün 13 yaşlı kuklalı
qızcığazını oynadı. Məsmənin gözəl
hissiyyatı var.
- Eşitdiyimə görə, sizə
verilən rollar sonradan başqa aktrisaya verilib.
- Bəli, mən də buna görə
narazılığımı teatrın direktoruna bildirdim. "Yaşlı xanımın gəlişi"
tamaşası əvvəlcədən mənə söz
verilmişdi. Deyilmişdi ki, guya bu
tamaşaya görə Latviyadan rejissor dəvət olunacaq.
Sonra dedilər ki, guya əsəri Bəxtiyar
Xanızadə səhnəyə qoyacaq, o da bu tamaşanın
baş rolunda başqa aktrisanı istəyib. İndi də deyirlər ki, Bəxtiyar müəllim
də bu tamaşadan imtina edib, həmin rolu da bir
başqasına söz veriblər.
- Bəs Kamran
Şahmərdan deyirdi ki, rolları teatrın direktoru
bölüşdürür?
- Bilirsinizmi, "Yaşlı
xanımın gəlişi" tamaşasında mənə
rol verilməməsi elə də böyük faciə deyil. Mən oynasaydım, o tamaşanı əla bir
şey edəcəkdim. Özləri bilərlər,
kimə istəyirlər, versinlər.
- Teatr yenidən dublyor sisteminə
keçib. Yenə də dublyorsuz
oynayacaqsınız?
- Bu, ultumatum kimi səslənməsin,
mən indiyədək dublyorla işləməmişəm,
bundan sonra da işləməyəcəyəm. Çünki
mən yalnız böyük rollar oynayıram.
- "Xanuma" tamaşası
Musiqili Komediya Teatrında da səhnəyə qoyulub...
- Mənə də çox adam dedi ki, bəs bu tamaşa Musiqili Komediya
Teatrında səhnəyə qoyulub, nə vacib idi? Necə olub, onun tarixçəsini sizə
danışım, Əliqismət Lalayev, mənim tələbə
yoldaşımdır. Çox yaxın münasibətimiz
var. "Muzkomediya"ya direktor təyin olunandan sonra Əliqismət
Lalayev dedi ki, gəl mənim teatrımda da bir tamaşa oyna, sən
komik rolları da əla oynayırsan. Mən də
o dövrdə "Xanuma" əsərini tələbələrimlə
hazırlamaq istəyirdim. Hökumə
Qurbanovanın oynadığı "Xanuma"
tamaşasında Firəngiz Mütəllibova, Zemfira Nərimanova
ilə birlikdə "çətirli qızlar" kimi rəqs
edirdik. Mən "Xanuma"da oynamaq istədiyimi
Əliqismət Lalayevə deyəndə qayıtdı ki, o
rolu Afaq Bəşirqızı da oynamaq istəyir.
Sonradan İsrafil İsrafilov da mənə dedi ki, "Kuraj
ana" və "Ana tarlası" dramatik ağır
tamaşalardır, arada bir komik tamaşa da lazımdır. Onda
mən yenə "Xanuma"nın
adını çəkdim. O da razılaşdı. İnşallah, payızda bizim "Xanuma"ya da
baxıb, fikrinizi sonra bildirərsiniz. Bizim
tamaşada gözəl aktyor heyəti cəmləşib.
"Xanuma"nı mən oynayıram, Ramiz Novruzov, Cəfər
Namiq Kamala "Knyaz", Zemfira Nərimanovaya "Knyazın bacısı",
Mətanət Atakişiyevaya "Kabate" həvalə
olunub. Çox gözəl tamaşa alınacaq.
- Eşitdiyimə görə, rəhmətlik
İlyas Əfəndiyev məxsusi sizin üçün pyeslər
yazıb...
- Mənim İlyas Əfəndiyevin
yaradıcılığı ilə bağlı ilk rolum
"Natəvan" tamaşasında başlayıb. İlk dəfə 1980-ci ildə Mərahim Fərzəlibəyov
"Xurşudbanu Natəvan" tamaşasını
hazırlayanda "Natəvan"ı Şəfiqə Məmmədova
oynayırdı. Mən orada "Bəyim"i
oynayırdım. "Daşdəmir"i
də Yaşar Nuri məşq edirdi. "Knyaz
Xasay"ı Həsənağa Turabovla, Hamlet Xanızadə,
"Hidayət xan"ı Kamal Xudaverdiyev, "Seyid
Hüseyn"i Fuad Poladov hazırlayırdı. Yadıma gəlir, İlyas müəllim müalicə
üçün Moskvaya getmişdi. Mərahim
də teatra təzə gəlmişdi. Bilmirəm,
hansısa səbəbdən bu tamaşa təxirə
salındı. Hətta daxili baxış
da oldu, amma tamaşa dayandırıldı ki, İlyas müəllim
gəlib baxsın. İlyas müəllim gələndən
sonra, nəsə aktyorlar arasında qalmaqal
yaranmışdı deyə, tamaşa həmin heyətlə
oynanılmadı. Və belə qərara gəlindi
ki, tamaşa yeni heyətlə hazırlansın. Yeni heyətdə isə mənə rol verilmədi.
Bayaq siz doğru buyurdunuz ki, İlyas Əfəndiyev
mənim üçün məxsusi pyes yazıb. Ağakişi Kazımov "Billur sarayda"
tamaşasına quruluş verəndə "Lalə"
rolunu mənə tapşırdı. İlyas
müəllim məni o tamaşadan sonra tanıdı və
öz aktyorları siyahısına yazdı. Mənim 23
yaşım vardı, o dedi ki, "sən mastersən". Ondan sonra İlyas müəllimin çox əsərlərində
oynadım. Elə rollar da vardı ki, mənim
üçün yazdı, amma Mərahim Fərzəlibəyovla
münasibətim çox pis olduğuna görə, verilmədi.
"Bizim qəribə taleyimiz" tamaşasında "Mila"
rolunu mənim üçün yazmışdı, Mərahim
onu Firəngizə verdi. Hətta "Od gəlini"
tamaşasında oynayırdım, Mərahim məni İlyas
müəllimə pisləyəndə özüm
qulağımla eşitdim. Bildiyimə görə,
İlyas müəllim "Şeyx Xiyabani"
tamaşasında da "Gülrux" rolunu mənim
üçün nəzərdə tutubmuş, amma rəhmətlik
Hüseynağa Atakişiyev o rolu mənə vermədi. Daha sonralar İlyas müəllim böyük təkidlə
"Tənha iydə ağacı" tamaşasında
"Sürəyya" rolunu mənə verdirdi. Əslində, mən Amalya Pənahovaya dublyor idim.
Amma Amalya xanım o dövrdə öz teatrını
açırdı, başı qırışıq idi deyə,
həmin rolu təkcə mən oynadım. Eşitdiyimə görə, Amalya xanım roldan
imtina ilə bağlı ərizə yazanda qeyd edib ki, mən
ikinci ifaçını daha məqsədə uyğun hesab
edirəm. Özü də o dövrdə
Mərahim yalnız Amalya Pənahova ilə işləyirdi.
Yəni Amalya xanım mənim üçün
böyüklük etdi. Amalya xanım
öz teatrını açıb "Azdrama"dan gedəndən
sonra Mərahim mənimlə əməkdaşlığa
başladı. Onunla 2002-ci ilədək əməkdaşlıq
etdik. 2002-ci ildə "Fedra"
tamaşasından sonra onunla əməkdaşlıqdan imtina etmişəm.
Hazırda aramızda "salam-əleyk" qalsa
da, nə mən onunla işləməyə həvəs
göstərirəm, nə də o mənə rol vermək
marağındadır.
İltifat
Ekspress.-
2011.- 6 avqust.- S. 12.