Mir Cəfərin məhkəməsi necə
hazırlanmışdır
Azərbaycanda
ötən əsrin ən qalmaqallı və indiyədək ətrafında
söz-söhbətlərin dolaşdığı məhkəmələrdən
biri Mir Cəfər
Bağırovun məşhur məhkəməsi olmuşdur. Tanınmış
yazıçı-tədqiqatçı Teyyub
Qurban bu məhkəmə,
onun necə və kimlərin sifarişi ilə hazırlanmasını arxiv materialları əsasında
araşdırıb.
Bəs həqiqət necədir? Xaçmaz ərazisindəki
"anklav"ı Rusiya necə əmələ
gətirmişdi?
Azərbaycan Respublikası Dövlət
Arxivində "FİNEKO/ABS.AZ."ın adını çəkdiyi
qərarı arayıb taparaq oxuyuruq. Siz də
tanış olun:
"SSRİ Nazirlər Soveti
Qərar
28 may
1954-cü il, N 1023
Moskva, Kreml
Dövlət Fondunun
"Qara torpaq" və
Gizlər qışlaqlarının kolxozlara
təhkim edilməsi haqqında
Həştərxan vilayətindəki
"Qara torpaq" və
Stavropol diyarındakı Gizlər
otlaqlarından daha səmərəli
istifadə olunması məqsədilə SSRİ Nazirlər Soveti QƏRARA ALIR:
1. SSRİ Kənd Təsərrüfatı
Nazirliyinə, RSFSR və Gürcüstan SSR Nazirlər Sovetlərinə
bir vəzifə olaraq tapşırılsın ki, "Qara
torpaq" və Gizlər otlaqlarından zərifyunlu
qoyunçuluğun inkişafı üçün istifadə
olunmasını təmin etsinlər, bu məqsədlə
yaxın 4-5 ildə Həştərxan və Qroznı vilayətlərindəki
qışlaqlardan istifadə edən Gürcüstan SSR və
Dağıstan MSSR-in kolxozları zərifyunlu
qoyunçuluğa istiqamətləndirilsin.
2. SSRİ Sovxozlar Nazirliyinə,
RSFSR və Qazaxıstan SSR Nazirlər Sovetlərinə bir vəzifə
olaraq tapşırılsın ki, 1956-cı il oktyabrın 1-dək
Həştərxan vilayətindəki qaragül qoyunçuluq
təsərrüfatlarını Qazaxıstan SSR-ə
köçürülməsini təşkil etsinlər.
SSRİ Sovxozlar Nazirliyinə və
RSFSR Nazirlər Sovetinə tapşırılsın ki, Həştərxan
vilayətinin zərifyunlu təsərrüfatlarından hər
100 hektar sahədən 2,5 sentnerdən az olmamaqla dövlətə
yun təhvilini təmin etsinlər.
3. 1954-cü ildən başlayaraq,
Gürcüstan SSR sovxozlarının Həştərxan vilayətindəki
"Qara torpaq" otlaqlarından, Stavropol diyarındakı 231
min hektar sahədən, habelə, SSRİ xalq Komissarları
Sovetinin 1945-ci il 24 may tarixli 1162 nömrəli qərarı ilə
Gürcüstan SSR sovxozlarına təhkim olunmuş Azərbaycan
SSR-dəki qışlaqlardan istifadə edilməsi
dayandırılsın.
4. Dövlət Fondunun Gizlər
otlaq sahəsi 20 il müddətinə Gürcüstan SSR
kolxozlarının istifadəsinə verilsin.
Gürcüstan SSR Nazirlər
Sovetinə tapşırılsın ki, Qroznı vilayətindəki
otlaq sahələrini başlıca təsərrüfat sahəsi
qoyunçuluq olan dağ rayonlarının kolxozlarına təhkim
etsin, otlaqlardan səmərəli istifadə olunmasını təmin
etsin, qışlaqlarda istehsalat və yaşayış binalarının
inşasını həyata keçirsin.
5. RSFSR Nazirlər Sovetinin:
a) Dövlət
Fondunun Həştərxan vilayətində
və Stavropol diyarında indiyədək Gürcüstan SSR kolxozlarının istifadə
etdikləri 231 min hektar
otlaq biçin sahələrinin
RSFSR-ə verilməsinə;
b) SSRİ Nazirlər Sovetinin 9
oktyabr 1951-ci il 3903 nömrəli qərarı ilə
1952-1955-ci il müddətinə Stavropol vilayəti
kolxozlarına təhkim edilmiş 300 min hektar otlaq və
biçənək sahəsinin həmişəlik olaraq onlara
verilməsinə;
v) SSRİ Nazirlər Sovetinin 1949-cu
il 5 dekabr tarixli 5511 nömrəli qərarı ilə dövlət
fondunun "Qara torpaq" qışlaqlarının dəvəçilik
təsərrüfatları üçün
ayrılmış 17 min 989 hektarı Həştərxan vilayəti
kolxozlarına verilməsinə dair təklifləri qəbul
edilsin.
6. RSFSR Nazirlər Sovetinə bir vəzifə
olaraq tapşırılsın ki, 1955-ci il oktyabrın 1-dək
dövlət fondunun "Qara torpaq" və Gizlər
otlaqlarında Stavropol diyarının, Həştərxan,
Rostov və Stalinqrad vilayətlərinin, Dağıstan MSSR və
Cənubi Osetiya MSSR-in kolxozlarının istifadəsində olan
yerlərdə lazım gəldikdə, otlaq sahələrinin
kolxozlar arasında bölüşdürülməsinə
yenidən baxsınlar, hər bir sahəni həmişəlik
olaraq kolxozlara təhkim etsinlər.
7. RSFSR və Gürcüstan Nazirlər
Sovetinə icazə verilsin ki, 1954-cü ildə respublika kənd
təsərrüfatı nazirlikləri tərəfindən
qışlaqlarda kompleks ekspedisiya tədbirləri
keçirsinlər və bu işi 1955-ci ilin oktyabr
ayının 1-dək başa çatdırsınlar.
8. SSRİ Nazirlər Sovetinin 1950-ci
il 20 may tarixli 2117 nömrəli qərarında qismən dəyişiklik
edilməklə, Azərbaycan SSR Nazirlər Sovetinə
tapşırılsın ki, 1954-cü il iyun ayının 5-dək
respublika ərazisində 1950-ci ilədək uzun müddət
Dağıstan MSSR kolxozları tərəfindən istifadə
olunan 50 min hektar qışlaq sahəsi 20 il müddətinə
Dağıstan MSSR kolxozlarının istifadəsinə
verilsin.
9. Dağıstan MSSR Nazirlər
Sovetinə bir vəzifə olaraq tapşırılsın ki,
dövlət fondunun Dağıstan MSSR ərazisində olan
otlaqlarından 50 min hektar yaylaq sahəsini 20 il müddətinə
Azərbaycan SSR kolxozlarının istifadəsinə
ayırsın.
SSRİ Nazirlər Sovetinin sədri G.Malenkov
SSRİ Nazirlər Soveti
İşlər İdarəsinin müdiri
A.Korobov."
SSRİ Nazirlər Sovetinin
1954-cü il 28 may tarixli qərarından açıq-aydın göründüyü kimi,
söhbət yaylaq və
qışlaqlardan gedir, burada
nə "Xraxuba", nə də "Xraxoba" var. Qərarı imzalayan G.M.Malenkov yaxşı bilirdi
ki, 5-ci bənddəki "Azərbaycan
respublikası ərazisindəki 50 min hektar qışlaq sahəsi" Mir Cəfər Bağırov dövründə
Azərbaycan və Dağıstan xalqları arasındakı əzəli
qardaşlıq münasibətlərinin nümunəsi idi. Əslində mal-qarası Azərbaycan qışlaqlarına
gətirilən Dağıstan kolxozlarının yerləşdiyi
yerlər keçmişdə Azərbaycan ərazisinə daxil idi.
Mir Cəfər Bağırovun
1945-ci il may ayının 10-da G.Malenkova göndərdiyi məktubunda
deyilirdi: "Dağıstan MSSR-in keçmişdə Azərbaycanın
bir hissəsi olan və Bakı quberniyası tərkibinə
daxil olan, Azərbaycan SSR-ə bitişik Dərbənd və
Qasımkənd rayonları ərazilərinin Azərbaycan SSR tərkibinə
daxil edilməsi məsələsinə
baxmağınızı xahiş edirik. Bu rayonların əhalisi
əsasən azərbaycanlılardan ibarətdir, özü də
maldarlıqla məşğul olan bu əhalinin yarıdan
çoxu ilin 9 ayını Azərbaycan ərazisində
keçirir".
1953-cü ildə Bağırov Azərbaycandan
uzaqlaşdırılandan, 1954-cü ildə Moskvada onu ev
dustağı edib partiyadan çıxarandan və həbsə
alandan sonra Malenkov da daşnak Mikoyanın tərəfinə
keçərək Azərbaycanın ərazi
bütövlüyünün qəsdinə durmuşdu.
Yeri gəlmişkən qeyd etmək
lazımdır ki, daşnakların və onların Kreml
komandanı Anastas Mikoyanın diktəsi ilə G.Malenkovun
imzaladığı qərarların arxiv surətləri ilə
doxsanıncı illərdəki tədqiqatçılarımızdan
çox-çox qabaq - altımışıncı illərdə
Məmmədəmin Şəkinski rastlaşmışdı. O
zaman Azərbaycanın baş
arxivarusu dəqiq bilirdi
ki, Mir Cəfər
Bağırov Azərbaycan ərazisinin bir
qarışının itirilməsinə yol
verməmişdir. Bakı milisinin rəisinin
və Yevlax rayonu
icraiyyə komitəsi sədrinin şahidi
olduğu hadisələr bu
gün tarixçilərin təsdiq etdikləri
faktlardır. Azərbaycan Cümhuriyyəti
dövründə mövcud olmuş Azərbaycan ərazisi Azərbaycan
sovetləşəndən sonra 1934-cü
ilədək, yəni M.C.Bağırov rəhbərliyə gələnədək
və 1954-cü ildən sonra, yəni
M.C.Bağırov Azərbaycandan uzaqlaşdırılandan sonra itirilmişdir.
Diqqət yetirin:
Azərbaycan SSR Xalq Torpaq
Komissarlığının 25 oktyabr 1922-ci il tarixli
arayışı əsasında keçmiş Zəngəzur
qəzasından 405.000 desyatin, Qazax qəzasından 379.984
desyatin ərazi Ermənistan SSR-ə verilmişdir. Kim idi Azərbaycanın o zaman Baş rəhbəri?
S.M.Kirov! Baş naziri isə Q.M.Musabəyov!
1929-cu ildə Naxçıvan
MSSR-in Şərur, Naxçıvan, Ordubad qəzalarının
bir hissəsi, Qazax qəzasının 45,72 kv. km. meşə
yerləri Ermənistan SSR ərazisinə
qatılmışdır. Kim idi Azərbaycanın o zaman Baş rəhbəri?
L.İ.Mirzoyan! Baş
naziri isə Q.M.Musabəyov!
1930-cu ildə Naxçıvan
MSSR-in Əldərə, Ləhvaz, Astazur, Nüvədi və
b. yaşayış sahələri Ermənistana verilmiş və
bu ərazidə Mehri rayonu yaradılmışdır. Kim idi o zaman
Azərbaycanın Baş rəhbəri? N.F.Gikalo! Baş naziri isə D.X.Bünyadzadə!
1984-cü ildə Qazax rayonunun Kəmərli
kəndinin 2.500 hektar sahəsi ermənilərə "bəxşiş"
edilmişdir. Kim idi o zaman Azərbaycanın Baş rəhbəri? K.M.Bağırov! Baş naziri isə H.N.Seyidov!
1984-cü ildə partiya və
hökumət başçılarımız G.Malenkovun
1954-cü ildə imzaladığı qərarın 30 illiyi
şərəfinə "şanlı qərar"ın
özündə olmayan bir maddə uydurmuş, indi internet səhifələrində
yayıldığı kimi, guya "1984-cü ildə Azərbaycan
SSR Nazirlər Soveti Xraxuba və Uryanoba kəndlərinin
Rusiyaya verilməsi müddətinin daha 20 il
uzadılması" barədə qərar vermişdir.
Hardadır xalqımızdan gizlədilmiş qərar?
Dövlət Arxivində Azərbaycan
SSR Nazirlər Sovetinin 1984-cü il deyil, 1964-cü il tarixli qərarı
saxlanılır.
(əvvəli
ötən şənbə saylarımızda)
Teyyub
Qurban
Ekspress.- 2011.- 24-26 dekabr.- S. 15.