"Mən Napoleon kimi düşünürəm..."

20 il əvvəl vətən eşqilə alışıb-yanan bir qrup gənc "Bakılı oğlanlar" devizi ətrafında birləşib, Azərbaycan adını xaricdə təbliğ etməyə başladılar. O zamanlar elə bir dövr idi ki, informasiya blokadasına alınan Azərbaycan barədə ölkədən xaricdə ikili təəssüratlar mövcud idi. Ermənilər öz havadarları vasitəsilə azərbaycanlıları "qaniçən", "quldur", "vəhşi" kimi təqdim edə bilmişdilər. Belə bir vaxtda bığ yeri yenicə tərləmiş bir qrup bakılı oğlan Moskvada Şən və Hazırcavablar Klubu yarışmasında çıxış edərək sübut etdilər ki, bizlər simalarda təbəssüm yarada bilən insanlarıq...

Bu gün bu və digər məsələlər barədə "Bakılı oğlanlar"dan Bəhram Bağırzadə ilə danışacağıq.

- Minlərlə insanın sevimlisi və milyonlardan biri Bəhram Bağırzadə- bunların biri-biri ilə münasibəti necədir?

- Mən əgər özümü minlərlə insanın sevimlisi hesab etsəm, bu, təvazökarlıqdan çox uzaq olar. Sadəcə, müəyyən insanlar var ki, vaxtilə "Bakılı oğlanlar" Şən və Hazırcavablar Klubuna qazandığı qələbələrə görə azarkeşlik ediblər. Bu işlərə görə insanlar üstündən çox illər keçməsinə baxmayaraq, indi də bizə hörmət edirlər. Əgər mən "miylonlarla pərəstişkarım var" desəm, günah etmiş olaram, çünki bu belə deyil. Siz sualınızda doğru buyurdunuz ki, mən həqiqətən bu xalqın milyonlarla sıravi üzvündən biriyəm. Mən indiyədək nə düşünməmişəm, nə də heç yerdə deməmişəm ki, böyük işlər görmüşəm. Bizim milli futbol komandamızın oyunçularından fərqli olaraq, sıravi Azərbaycan vətəndaşı və "KVN"çi kimi öz missiyamı həyata keçirmişəm. Çünki bizim futbolçularda mili təəssübkeşlik, məsuliyyət olmadığına görə Qazaxıstan komandasına bir neçə gün əvvəl məğlub oldular. Amma biz o dövrdə Azərbaycan dövləti və xalqı qarşısında böyük məsuliyyət daşıdığımızı dərk edirdik. Biz ermənilərlə yarışanda bütün komandanın düşüncəsində yalnız və yalnız "qələbə" sözü həkk olunurdu. Bu da Vətənə sevgidən irəli gəlirdi...

"Erməniləri düşmən saymıram"

- Düşməni zarafatla məğlub etmək nə dərəcədə çətindir?

- Belə götürəndə, mənim düşmənim yoxdur. Mənim düşüncəmə görə, ilk növbədə özüm özümə düşmənəm. Müqəddəs Quranda insanın özü ilə necə mübarizə aparması aydın yazılıb. Ona görə də, insanlar Allah-taalanın bizə nazil etdiyi Quranı oxuyub, orada yazılanlara əməl etməlidirlər. Orada bizə təlqin olunur ki, insanın ən birinci düşməni onun öz içindədir. İnsan ilk növbədə içindəki düşmənə qarşı cihad elan edib, ona qalib gəlməyi bacarmalıdır. Əgər içindəki düşməninə qalib gəlməyi bacarırsansa, ətrafındakı düşmənləri də məğlub edə bilərsən. Mənim kimlərisə özümə düşmən hesab edəcək kimi kompleksim yoxdur...

- Bəs ermənilər?

- Ermənilər sizin düşməniniz ola bilər, mən onları düşmən saymıram. Mən onlarla aramızda düşmənçilik yaradıb, bizi bugünkü vəziyyətə gətirib çıxaranları düşmən hesab edirəm...

Uşaq vaxtlarımdan məndə ermənilərə qalib gəlmək kompleksi olmayıb. Heç vaxt da məhz ermənilərə qalib gəlməyi qarşıma məqsəd qoymamışam. Mən həmişə Napoleon kimi qlobal qələbələr barədə düşünmüşəm. Mən, daha doğrusu, biz fikirləşirdik ki, Rusiya və yaxud Ukrayna komandalarına qalib gəlməliyik. Onların üzərində qələbə çalmaq elə ermənilərə qalib gəlmək demək idi. Mən bakılıyam, uşaq vaxtı ermənilərlə futbol, şaşki, şahmat, xokkey oynayanda, həmişə onlara qalib gəlmişəm. Ona görə də erməniləri özümə layiq rəqib, düşmən hesab etmirəm. Yəqin ki, fikrimi düzgün çatdıra bildim. Erməniləri udmaq sıradan bir qələbə idi, bunu da əldə etmək üçün yalnız zəhmət çəkmək lazım idi. Biz gecə-gündüz məşq edirdik, ona görə də qalib gəlirdik. Azərbaycanın yığma komandasının futbolçuları da düzgün məşq edib, öz savadlarını artırsaydı, nəinki Qazaxıstan, Almaniyanı da məğlub edərdi. Amma bunu etmədilər...

- Yeri gəlmişkən, sizi yığma komandanın bütün oyunlarında stadionda görürük. Onların məğlubiyyəti sizi bezdirmirmi?

- Axı, mən onları sevirəm. Baxmayaraq ki, hər dəfə mənim ümidlərimi puça çıxarırlar. Nə etməli, futbolda biz buyuq da... Futbolçularımız dərk etməlidirlər ki, qələbə əldə etmək üçün ilk növbədə savad, elm lazımdır. Əgər baş düzgün çalışırsa, onda topu düzgün idarə etmək üçün ayağa doğru siqnallar, əmrlər verir. Elmi olan millətə heç bir başqa millət qalib gələ bilməz. Bizim bütün problemlərimiz savadsızlıqdan irəli gəlir.

- Rəssam, aktyor, rejissor Bəhram Bağırzadə. Bunların hansında daha çox rahatlıq tapırsınız?

- Mən özümü nə peşəkar aktyor, nə rəsam, nə də rejissor hesab edirəm. Sadəcə, mən bu işlərdən həzz alıram. Özümü daha çox Azərbaycanı sevən, sıravi vətəndaş kimi rahat hiss edirəm. Bütün insanlar rəsm çəkirlər, sadəcə, bu məndə bəziləri ilə müqayisədə daha yaxşı alınır. Özümü yüksək səviyyəli peşəkar aktyor saymıram, çünki indiyədək nə "Qızıl şir", nə də "Oskar" almışam. Mən arzu edirəm ki, insanlar məşğul olduqları işlərdən həzz ala bilsinlər, çünki nəticədə keyfiyyətli iş alınacaq. Həzz almaqları ilə yanaşı, evə çörəkpulu da apara biləcəklər.

- Amma bildiyimə görə, siz ixtisasca rejissorsunuz...

- Bəli, peşəkar rejissoram və bu da həyatda mənə çox kömək edir. İndiyədək bir çox filmlərim və tamaşalarım olub. Qismət olsa, tammetrajlı film çəkmək arzusundayam.

"Avropalıların yanında biabır olacağıq..."

- "Bakılı oğlanlar" komandasının ardıcıl qələbələri Azərbaycanda "KVN" hərəkatı yaratdı, bütün orta və ali məktəblərdə şən və hazırcavablar komandaları təşkil edildi. Amma sizin komandanın dağılması ilə bu hərəkat da dağıldı...

- Bilirsinizmi, "Bakılı oğlanlar" müəyyən məhdud müddət üçün nəzərdə tutulmuş mübarizə yolu idi. Axı, mən ömrümün axırına kimi "KVN" oynaya bilmərəm. Çünki "KVN" ciddi sənət deyil. Kim istəyir, məşğul olsun da, bu mənim problemim deyil, axı. Gənclər bizdən sonra "KVN"-lə ciddi məşğul olmadılar, ona görə ki, özlərinə əziyyət vermək istəmədilər. Biz gedib İsgəndər Cavadov, İqor Ponomaryov və Maşallah Əhmədovdan soruşa bilərikmi, Azərbaycanın yığma komandası nə üçün qələbə qazanmır? Bu onların problemi deyil. Çünki onlar vaxtilə yaxşı futbol oynayıblar. Deməli, bu, gənclərin öz problemidir. Onlar da məşğul olmaq istəmirlər.

- Sizcə, niyə?

- Səbəbini desəm, dərc edəcəksiniz?

- Əlbəttə.

- Bunun ən başlıca səbəbi gənclərin valideynlərinin az məvacib almasıdır. Əgər valildeynlər yaxşı maaş alsalar, ailələrini ürəkləri istədiyi kimi təmin edər və uşaqlarının yaxşı təhsil alması üçün müəllim yanına göndərə bilərlər. Gənclər də evə çörəkpulu aparmaq əvəzinə dərnəklərə getmək barədə düşünərlər. Bu gün valideyn gecə-gündüz pulun dalınca qaçdığı üçün övladına nəzarəti itirir.

- Bu gün bəzən "Bakılı oğlanlar"ı ciddi satiranı "KVN"-nin təsirinə salmaqda günahlandırırlar. Bununla razılaşırsınızmı?

- Bilirsinizmi, bu da bizim problem deyil. Çünki biz "KVN"-i peşəkar oynayırdıq. Əgər indi yeri gəldi-gəlmədi "KVN" reprizlərindən istifadə edirlərsə, biz nə etməliyik? İnsanlara nəyisə birbaşa qadağan edə bilmərik, axı.

- Sizin "Bakılı oğlanlar" komandasında Moskvadakı son çıxışınızda çox təsirli monoloqunuz oldu. Bunu əvvəlcədən hazırlamışdınız, yoxsa improvizə idi?

- Təbii ki, monoloqun mətni əvvəlcədən hazır idi və həmin mizanı dəfələrlə məşq etmişdim. Bəlkə də səhnədə Allahın adını zikr etdiyimizə görə qələbə bizə qismət oldu. Məsələ bundadır ki, bu qələbələr 10-15 il bundan əvvəl olub. Təəssüf ki, bu gün bugünkü qələbələrdən danışa bilmirik. Üstündən min illər keçib, hələ də Nizamidən, Füzulidən ağız dolusu danışırıq. Bəs, bu gün nə etmişik? Bizim qələbələrdən ötən 10 il ərzində mən heç nə edə bilməmişəm. Bizi gənclik mütləq əvəz etməlidir. Bu yaxınlarda Eldarla Nigarın "Eurovision"da qələbə qazanmasına çox sevindim. Bu qələbələrə çox ehtiyacımız var, gənclər bu barədə həqiqətən fikirləşməlidirlər. Bir tərəfdən azərbaycanlı və Eldar Qasımovun şamaxılı qohumu kimi sevinirəm ki, "Eurovision" Azərbaycana gəlir. Bir tərəfdən də Nigar Camal 1997-ci ildə "Bakılı oğlanlar" komandasında mənimlə çiyin-çiyinə çalışdığına görə sevinirəm. Bu xəbəri eşidəndə, çox sevindim, lakin birdən yadıma bir Şəki lətifəsi düşdü, məyus oldum. Soyuq müharibə vaxtı Şəkidə nüvə bombasından qoruyan sığınacaq tikməyə başlayırlar. Mühəndisdən soruşurlar ki, bu sığınacaqda neçə nəfər gizlənə bilər? Cavab verir ki, 10 min nəfər. Bu zaman soruşurlar ki, axı, Şəkinin 100 min nəfər əhalisi var, sabah amerikanlar atom bombası atsalar, nə edəcəksiniz? Mühəndis də qayıdır ki, "nə edəcəyik, heç nə, biabır olacağıq..." Mən də qələbəyə görə ilk 10 dəqiqəni bərk sevinsəm də, sonra fikirləşdim ki, sabah avropalılar Azərbaycana gəlsələr, biabır olacağıq. Çünki onları qəbul etmək üçün Bakıda infransturktur lazımi səviyyədə deyil...

- Artıq "Eurovision"a hazırlıqlara başlanılıb...

- Axı, binalar tikməklə, məişət məsələlərini həll etməklə iş qurtarmır. Onlar Bakıya gələndə, Azərbaycan polisini görüb geri qayıtmasalar yaxşıdır. Polis ən azından üzügülər olmalıdır, xarici dil bilməlidir. Avtobuslarda "Bayıl, dvaddçatı" qışqıran uşaqlar olmamalıdır. Bulvarda insanlar ailəvi halda tum çırtlayıb yerə tüpürməməlidirlər. Siqareti çəkib, qutusunu maşının pəncərəsindən hara gəldi atmamalıdırlar. Mən "Ekspress" qəzeti vasitəsilə "Eurovision -2012" təşkilatçılarından xahiş etmək istəyirəm ki, şəhərdəki tıxacların sayını azaltmaq üçün müsabiqəyə bir ay qalmış Bakıya rayonlardan gələn maşınları buraxmasınlar. O ərəfədə bütün dükanlardan günəbaxan tumları yığışdırılsın. Çünki insanların şəhərdə tum çırtlayıb, qabığını türüpməsini xaricilər görsələr, şoka düşərlər. Bir neçə il əvvəl mən Gürcüstanda olanda, gördüm ki, marketlərdə tum satılmır. Soruşanda, dedilər ki, "Nelzya plevat na Rodinu-mat", yəni "Ana torpağa tüpürmək olmaz"...

Dedilər ki, "günəbaxan tumunu kilo ilə alıb evdə özümüz qovururuq. Əfsuslar olsun ki, bu mədəniyyət bizdə yoxdur. Ona görə də müsabiqə ərəfəsində bu kimi nöqsanların ortalığa çıxmaması üçün indidən fikirləşib çarə tapmalıyıq. Bundan başqa da qəzetiniz vasitəsilə insanların nəzərinə çatdırmaq istəyirəm ki, Allah-taala qara rəngdən də başqa rənglər yaradıb. Bakı sakinlərindən xahiş edirəm ki, müsabiqə keçirilən vaxt küçəyə çıxanda, başdan-ayağa qara rəngə bürünməsinlər. Çünki qara kasıbçılıq rəmzidir. Kasıbçılıq deyəndə, mən insanın daxili aləminin kasıb olmasını, düşüncə kasıbçılığını nəzərdə tuturam. İnsanın daxili aləmi kasıb olanda, rəngləri tutuşdura bilmir, toya da, yasa da qara rəng geyinir...

İLTİFAT

Ekspress.- 2011.- 11-13 iyun.- S.14.