Rejissor
olmasaydım, kəşfiyyatçı olardım...
Azərpaşa Nemətov: "Aktyorlarla çalışmaq kimi
çətin başqa bir
iş yoxdur"
Tanınmış
rejissor Azərpaşa Nemətov 30 il əvvəl rejissor
olmasına peşman olubmuş.
Həm də deyir ki, rejissor olmasaydı, yəqin ki,
kəşfiyyatçı və ya hərbi
təyyarəçi olardı. Azərpaşa müəllim
indisə bəyan edir ki,
"teatr rejissoru
olması ilə qürur duyur".
Beləliklə, həmsöhbətimiz
Azərbaycan Teatr Xadimləri İttifaqının sədri Azərpaşa
Nemətovdur.
- Sanki Azərbaycan teatrı ayrı,
dünya teatrı ayrıdır - bir-birilərindən xəbərsiz
inkişaf edirlər...
- Əvvəla, biz dünyadan ayrı
qalmırıq. İkincisi isə, zaman göstərir ki, Azərbaycan
teatrları heç də dünya teatrlarından geri
qalmayıb. Doğrudur, dünya teatrlarında fərqli,
qeyri-adi, dünyanı təəccübləndirəcək
tamaşalar var. Ancaq bu, dünyanın hər yerində yoxdur.
Mən bir rejissor kimi Azərbaycan teatrını dərindən
bilirəm, Türk teatrından da xəbərim var, Rus
teatrını daha yaxşı bilirəm, ümumiyyətlə,
keçmiş SSRİ məkanında olan teatrları
yaxından tanıyıram: dünənlərini, bugünlərini
bilirəm, perspektivləri barədə də təxmin edə
bilirəm. Ənənəvi ölkələr var ki,
onların teatrı hər zaman yüksək olub, teatrların
tarixi də qədimdir. Azərbaycanda peşəkar teatr gəncdir,
yaşı azdır, cəmi 138 ildir. Ancaq Azərbaycan teatrının
kökünü diqqətə alsaq, çox qədim
olduğunun şahidi olacağıq. Aşıq musiqisinin
kökü bir teatrdır, həm monoteatrdı - aşıq
çalır və oxuyur, həm də deyişmə olanda
artıq dialoq başlayır. Aşıq el-el, oba-oba gəzib
şahid olduqlarını, eşitdiyi rəvayətləri, hadisələri
camaat qarşısında çıxış edərək
anladırdı. Yəni Azərbaycanda səhnə sənətinin
kökü çox dərindir. Hazırkı
teatrımızın səviyyəsi dünyanın ortasəviyyəli
teatrları ilə eynidir. Yüksəksəviyyəli teatrlar
dünyada azlıq təşkil edir. Məsələn,
İngiltərədə Kral teatrının tamaşalarına
baxmışam, çox təmtəraqlı
hazırlanmışdı, kostyumlar, qrim, görüntü
çox möhtəşəm, ancaq tamaşa məni qane etmədi.
- Təmtəraqdan uzaq rejissorsunuz, bəlkə
ona görə ingilislərin tamaşası sizi qane etməyib?
- Əksinə, mən də təmtərağı
çox sevirəm. Sadəcə, həmin tamaşaya qoyulan əsəri
oxuduğum üçün səhnədə fərqli bir
görüntüylə rastlaşanda razı qalmadım. Adi
oxucunun görə bilmədiyini görmək rejissor
üçün çox önəmlidir.
- Sizin quruluşunuzdakı
"Hamlet" tamaşası da Şekspirin əsərinə
fərqli baxış idi, demək olar ki, heç nə yox
idi...
- Demək olar ki, yox, səhnədə,
ümumiyyətlə, heç nə yox idi...
- Hər halda, heç nəyin
içində düşündürücü məqamlar
vardı...
- Başqa cür imkansızdı.
Söhbət Şekspirdən gedirsə, deməli dərin məqamlar
var.
- Səhnədə zəngin dekorasiya, təmtəraq
lazım deyil?
- Əvvəllər səhnədə hətta
tör-töküntüdən, zibil yeşiklərindən də
istifadə etmişəm. Yəni əvvəllər rejissor
kimi diqqətimi səhnədə olan çoxluq çəkirdisə,
hazırda daha çox yox dərəcəsində olan "məqamlar"
çəkir. Dünya rejissorları "Hamlet"ə
çox müraciət ediblər: tamaşa kimi də, kino
variantına da az qala hamı "Hamlet"ə baxıb. "Hamlet"dən
klassik, avanqard və müasir formalarda azı 10 film çəkilib.
Tamaşaya qoyulanları isə həddindən artıq
çoxdur. Odur ki, fərqli düşünməyə qərar
verdim.
- Sizin "Hamlet" yaxşı anlamda
səs-küyə səbəb oldu. Baş rolda xüsusilə
Fuad Poladovun ifası yadda qaldı. Halbuki, Şekspirin qəhrəmanı
ilə Fuad Poladov fərqli yaşlardadırlar. Ümumiyyətlə,
Sizin üçün obrazla aktyorun yaşının fərqi
varmı?
- Fuad Poladov Hamlet üçün o qədər
də yaşlı deyildi, səhnədə çox
çevikdi. Tamaşada bir səhnə var, Hamlet Ofeliyanı
qolları arasında saxlayaraq monoloq deyir. Təbii ki, gənc
aktyorlar bacarmazdı, Fuad Poladov kimi idmanla məşğul olan
təcrübəli aktyor həmin səhnədə çətinlik
çəkirdi. Çünkü aktrisa nə qədər az
kilolu olsa belə, yenə də ən azından 40-50 kilo
olacaq. 40-50 kilonu monoloq deyərək tutub saxlamaq o qədər
də asan məsələ deyil. Fuad Poladov bacardı,
çünki peşəkardı, səhnədə çevikdi,
idmanla məşğul olur, qılınc oynatmağı
bacarır - yəni hərtərəfli Hamletin öhdəsindən
gəldi. Tamaşadan öncə saçlarını bir qədər
qara rəngə boyadıq. Ancaq bir məqamı diqqətinizə
çatdırmaq istərdim. Hamlet gənc olmayıb. Hamı
Hamletin gənc olduğu fikrini irəli sürür.
Görünür əsəri diqqətlə oxumayıblar.
Hamletin 30 yaşı olub, bu 18-19 yaş deyil. Əsərdə
məzarçıyla söhbət var. Orda məzarçıdan
soruşulur ki, nə vaxtdan məzarçılıqla məşğuldur.
Məzarçı cavabında: "Hamlet dünyaya gələndən,
o vaxtdan 30 il keçir" deyir. Əsəri diqqətlə
oxumaq yetərlidir ki, Hamletin yaşının dəqiq nə qədər
olduğunu biləsən. Hesab edirəm ki, kimsə Fuad Poladovu
Hamlet obrazı üçün yaşlı hesab edibsə, o,
qərəzli mövqe tutub. Tamaşa 4 saat 20 dəqiqə
davam edir və Fuad Poladov səhnədə tamaşanın
ritmini saxlamağı bacarır. Ondan başqa kim bacara bilərdi
ki?!
- Dövrün nəbzini teatr, yoxsa kino
yaxşı tutur?
- Teatr sənətinin tarixi qədimdir, hər
dövrdə aktual ola, dövrün nəbzini tuta bilib. Mən
deyərdim ki, teatr kinodan daha təsirlidir. Sadəcə, kinoya
milyonlar baxa bilir, TV-dən milyonlarla tamaşaçı izləyə
bilir, teatr isə 300-400 tamaşaçı tərəfindən
izlənilir. Çox kübar, ağır, çətin, amma
şərəfli sənətdir. Mən teatr rejissoru
olmağımla qürur duyuram.
- Maraqlıdır, yenidən dünyaya gəlsəydiniz,
rejissor olardınızmı?
- 30 il əvvəl də bu sualı mənə
vermişdilər. Cavab o vaxt belə olmuşdu ki, yenidən
dünyaya gəlsəydim, rejissor olmazdım. Çünki
rejissor sənəti kimi ağır, çətin ikinci bir sənət
yoxdur. Xüsusilə aktyorlarla çalışmaq kimi çətin
başqa bir iş yoxdur. Aktyorlar uşaq kimi kövrək, həssas
olurlar. Mütləq onların qayğısına
qalmalısan, problemləri ilə maraqlanmalısan, nazıyla
oynamalısan, onlarla dil tapmalısan.
- Elə rejissor var ki,
aktyorla çox sərt rəftar edir. Bildiyimə görə, aktyorların
Sizə çox böyük hörməti
var.
- Bu barədə heç nə deyə bilmərəm. Ancaq təxminən düşünürəm
ki, hər halda münasibətlərimiz
yaxşı olar.
Demək
rejissorluq sənətinin
öhdəsindən gəlmişəm.
Ancaq rejissor olmasaydım, yəqin kəşfiyyatçı,
cərrah, ya da hərbi təyyarəçi
olardım. Sadaladıqlarımın
hamısı yaradıcılıqla
bağlı sahələrdir...
ULDUZƏ QARAQIZI
Ekspress. – 2012.
– 20-22 oktyabr. – S. 12.