Məlahət Abbasova: "Türkiyədə çox çətinliklər gördüm..."

 

Tanınmış aktrisa Məlahət Abbasova uzun illərdir ki, Türkiyədə yaşayır və işləyir. O həm aktrisa kimi seriallara çəkilib, həm də teatrda rejissor kimi tamaşalar hazırlayıb.

 

   Məlahət xanımın quruluş verdiyi "İkinci səs" (Bəxtiyar Vahabzadə), "Qatil", "Şekspir", "Arılar arasında" (Elçin), "Brüsseldən məktublar" (Həsən Həsənov ), "İblis" (Hüseyn Cavid) tamaşaları Türkiyə və Azərbaycan tamaşaçıları tərəfindən yüksək səviyyədə qarşılanıb.

 

   Məlahət Abbasova Azərbaycan əsərlərini, teatr və kino sənətini yorulmadan Türkiyədə tanıdır və Azərbaycan mədəniyyəti üçün hələ qarşıda görəcəyi işlər çoxdur.

 

   Yeri gəlmişkən, bildirək ki, Məlahət xanımın əməyi bu günlərdə dövlət səviyyəsində qiymətləndirildi. O, Azərbaycan prezidentinin sərəncamı ilə Əməkdar İncəsənət Xadimi fəxri adına layiq görüldü.

 

   (əvvəli 20-22 dekabr sayımızda)

 

   - Uzun illərdi Azərbaycan səhnəsində yoxsunuz. Bu illəri yaradıcılığınızda bir boşluq, bir itki sayırsınızmı?

 

   - Azərbaycanda olmasam da, əsla məsləyimə ara vermədim. Yaradıcılığımda heç boşluq olmadı. Daha çox çalışdım, daha çox yaratdım. Bu gün Türkiyənin ən böyük teatrında tək qadın rejissor mənəm. Burda gördüyüm işlərin çoxunu Azərbaycanda görə bilməyəcəkdim.

 

   Rejissorluq çox məsuliyyətli işdir. İndiyə qədər 5 tamaşa qoydum səhnəyə. Hamısı da uğurlu oldu çok şükür. Çox mükafatlar aldım bu tamaşalara görə. Mühüm olan odur ki, teatrın rəhbərliyi mənə çox inanır və tamaşaları mənə əmanət edirlər. Mən artıq 24 ildir Türkiyədə yaşayıram və Türk seyrçisinin zövqünü çox yaxşı bilirəm.

 

   - Bir rejissor kimi sərbəstliyiniz varmı?

 

   - Bəli, tamaşa qoyduqda, rejissor kimi bütün səlahiyyətlər məndə olur. Mən nə desəm və nə istəsəm, o olur. Bizim teatrın qanunları belədir. Əsla rejissorun işinə qarışmırlar. Bu üzdən "Şekspir" tamaşamda bəstəkarın azərbaycanlı olacağını dedim. Aygün Səmədzadə tamaşama çox gözəl musiqilər yazdı. Bundan sonrakı tamaşalarımda da mütləq Azərbaycandan biriləri olacaq. Bəstəkar, dekorçu, geyim üzrə tərtibatçıları dəvət etmək istəyirəm. Onların burada da tanınmasını istəyirəm. "Şekspir"dən çıxanların çoxu həm tamaşadan, həm də musiqisindən danışırlar. Bir Azərbaycanlı olaraq bununla qürur duyuram.

 

   - Hansı aktyorlarla tərəf müqabili olmaq istərdiniz?

 

   - Özümü çox şanslı sayıram ki, çox böyük aktyorlarla tərəf müqabili olmuşam. "Azdrama"daykən Məlik Dadaşov, Lütfi Məmmədzadə, Nəcibə Məlikova, Həsən Turabov, Yaşar Nuri, Siyavuş Aslan, Amalya Pənahova, Fuad Poladov, Şükufə Yusubova, Ramiz Məlikov, Nurəddin, Füzuli, Firəngiz, Bəsti, Ramiz, İlham və s... Onların hamısı mənim üçün dəyərlidilər və onlarla eyni səhnəni paylaşdığım üçün çok xoşbəxtəm. Türkiyədə də çox böyük aktyorlarla tərəf müqabili oldum.

 

   - Azərbaycanda da seriala çəkilərsiniz? Ümumiyyətlə, Azərbaycan seriallarını izləyirsinizmi?

 

   - Arada zəng edib seriallarda mənimlə çalışmaq istədiklərini deyirlər, amma mənim elə vaxtım yoxdu, doğrusu. Bir də, mən "Sən həmişə mənimləsən" televizya tamaşasından sonra heç bir serialda oynamadım Azərbaycanda. Bunun üçün çox seçiciyəm. Belə gözəl bir tamaşadan sonra tamaşaçı məni onun kimi və ya ondan da gözəl tamaşada görməlidir. Yəni, mənim yaradıcılığıma bir şey qatmalıdır. Bir neçə dəfə seriallara baxdım. Çox heyif ki, hələ Türkiyədəki səviyyədə deyil. Amma rəqabət başladıqdan sonra inanıram ki, Azərbaycanda da serialların seviyyəsi yüksələcək. Türkiyə də son 10 ildə bu səviyyəyə yüksəldi.

 

   - Azərbaycanlı pərəstişkarlarınızla görüşəndə, nə barədə söhbət edirsiniz, sizdən nə xahiş edirlər, sizə nə yazırlar?

 

   - Vallah, heyranlarımdan həmişə hörmət və sevgi görürəm. Hamısı Azərbaycanda yenə məni səhnədə görmək istəyirlər, niyə Azərbaycanı qoyub getdiyimi soruşurlar. Gözəl seriallarda görmək istəyirlər. O qədər arzuları var ki...

 

   - Türkiyədə məhz "Min bir gecə" serialının sizə şöhrət və uğur gətirməsi ilə razısınızmı?

 

   - Bəli, "Min bir gecə" serialı mənə çox uğur gətirdi. Baxmayaraq ki, bu serial mənim Türkiyədə çəkildiyim 17-ci serialdı. Buna qədər mən çox populyar seriallarda oynadım. Türk seyrçisi məni tanıyırdı. Amma "Min bir gecə" Türkiyənin özündə də çox uğurlu, bol reytinqli serial oldu. Bergüzar da bu serialla tanındı. Dünyanın 33 ölkəsində göstərildi və göstərilməyə davam edir. Məni Dubaya şərəf qonağı kimi dəvət etmişdilər, Hollivud ulduzu kimi qarşıladılar...

 

   - Bəs, hazırda türk seriallarına dəvət almırsınız?

 

   - Ən son "FOX"-da "Emanet" adlı dizidə Perihan rolunda oynadım. Amma keçən həftə serialımızın reytinqi düşdü. Bu üzdən kanal çəkilişi 13-cü seriyada durdurdu.

 

   - Orda da seriala təsadüfi adamları, qohum-əqrəbanı çəkmək var?

 

   - Türkiyədə, ümumiyətlə, tanışlıq məsələsi yoxdur. O qohumdur, bu bunun dayısıdır, atası filankəsdir, sevgilisi bəhmənkəsdir, nazirdir, başbakandır... Ümumiyyətlə, belə şey yoxdur. Seriallarda böyük rəqabət və ortada böyük pullar var. Heç bir yapımçı belə riskə girməz.

 

   - Türk seriallarında hansı qadın obrazını bəyənmisiniz, məhz özünüzü o rolda görmüsünüz, ürəyinizdən o baş rolu oynamaq keçib?

 

   - "Möhtəşəm yüz ildə"ki Hürrəm Sultan rolu gözəl roldu. Elə bir rolda oynamaq istərdim. Ordakı aktrisa da möhtəşəm oynadı o rolu. Bəli, qəşəng roldu. Amma o rolun belə gözəl olmasının səbəbi də onu oynayan aktrisaydı. Məsələn, ondan sonra o rolu oynayan aktrisanı o qədər də bəyənmədim. Yəni, Məryəm o rolu sevdirdi və oyunçuluğu ilə çox maraqlı elədi. Mən rejissor gözüylə də baxıram. O rolu sevdirən aktrisanın istedadıydı.

 

   - Türkiyədə çalışan bir aktrisa olaraq çəkinizin çox olması sizi narahat etmir?

 

   - Qızım Sudənin dünyaya gəlməsilə heç cür əvvəlki çəkimə düşə bilmirəm. Bunda "Min bir gecə" serialının da günahı çoxdur. Çünki o serialda çəkiləndə, qızım 5 aylıq idi və ana südü ilə bəslənirdi. Həmçinin, Mehriban kilolu bir qadın obrazıydı deyə, rejissor 2 il məni arıqlamağa qoymadı. Mən də rahat-rahat nə istədimsə yedim... İndi də ata bilmirəm kilolarımı.

 

   - Yeri gəlmişkən, özünüz sənətdə bu qədər uğur qazanmısınız. Həm Azərbaycanda, həm də Türkiyədə tanınır, sevilirsiniz. Bəs, nədən qızınızın aktrisa olmasını istəmirsiniz?

 

   - Bizim məslək çox çətin məsləkdir. Günümün demək olur ki, 90 faizi teatrda keçir. Səhər məşq, axşam tamaşa... Səhər saat 9-da evdən çıxırsan, gecə 12-də evdə olursan. Bu da şəxsi həyatında bir çox problemlərə səbəb olur, uşaqları çox az görürsən, bir də, inanılmaz yorulursan. Bu üzdən qızımın daha rahat bir işi olmasını istəyirəm.

 

   Oğlum indi kino operatorluğu oxuyur. Bəzən öz-özümə deyirəm ki, kaş, mane olaydım, orda oxumayaydı...

 

   Qızımın həkim olmasını istəyirdim, amma yenə də bu sənəti çox istəsə, bir şey deyə bilmərəm. Çünki inanılmaz istedadlı uşaqdır və məndən daha çox çəkilir seriallara.

 

   - Rejissoru olduğunuz tanaşaların sevilməsi, baxımlı olması üçün hansı fəndlərdən istifadə edirsinz. Bizdə bəzi rejissorlar açıq-saçıq səhnələri önə çəkirlər...

 

   - Mühüm olan yazarın vermək istədiyi mesajı çatdırmaqdır. Əsəri çox yaxşı təhlil edirəm. Onun vermək istədiyi mesaji ən mühüm dekoruma tətbiq edirəm. Hər rejissorun öz traktovkası var. Vermək istədiyi mesajı açıq-saçıq səhnələrlə, yataq səhnələri olmadan da verə bilər rejissor. Hər rejissorun öz dəsti-xətti var. Mən pis baxmıram, amma heç bir tamaşamda bunu ön plana çəkməmişəm. Mənim üçün mühüm olan mesajdır.

 

   - Tamaşalarınıza orda yaşayan azərbaycanlılar gəlirmi?

 

   - Başda İstanbul baş konsulu olmaqla bütün azərbaycanlılar tamaşama gəlir. Burada inanılmaz teatr sevgisi var. Məsələn, mənim səhnəyə qoyduğum "Şekspir" tamaşasının biletləri 3 həftə öncədən bitir.

 

   - Serial qəhrəmanı kimi Türkiyədə sizə hansısa məsələdə güzəşt və hörmət edirlərmi?

 

   - Getdiyimiz hər yerdə, əlbəttə ki, hörmət var. Amma sizə bir şey deyim ki, bizim xalqımızda olan bəzi şeylər burda yoxdur. Bizim xalqda xətir-hörmət var. "Tanışlıq", "qohumluq", "mən ölüm" kimi xüsusiyyətlər var. Amma heyif ki, burda belə bir şey yoxdur...

 

   - Boş vaxtlarınızda nə ilə məşğul olursunuz?

 

   - Boş zamanlarım, demək olar ki, çox azdır. Çox proqramlı biriyəm. Daha doğrusu, proqramlı olmaq məcburiyyətindəyəm. Məşqlər, tamaşalar, çəkilişlər və ailə. Yoldaşımın ailəsi mənim ən yaxın dəstəkçimdir. Onların köməyi olmasaydı, mənim üçün çox çətin olardı. Bunun üçün deyə bilərəm ki, çox şanslıyam. Anam qədər çox sevdiyim qayınanam var. O mənim hər şeyimdi...

 

   - Mətbəxlə aranız necədir, vaxt tapanda, hansı yeməkləri bişirirsiniz?

 

   - Mətbəxt və yemək bişirməklə aram çox yaxşıdır. Fiziki olaraq da görünür... Evdə olanda, uşaqların sevdiyi yeməklər bişir bizim evdə.

 

   - Allahın verdiyi bu gözəlliyin sizə uğur, xoşbəxtlik gətirdiyinə inanırsınızmı?

 

   - Sizə bir şey deyim, çox ciddi, mən heç bir zaman özümü gözəl saymamışam, amma çirkin də saymıram. Amma Allahın məni çox sevdiyini bilirəm. Allaha inancım sonsuzdur.

 

   - Plastik əməliyyat etdirmisinizmi?

 

   - Plastik əməliyyat heç etdirmədim. Yəni, hələ ki, ehtiyac görmürəm.

 

   - Yaş barədə çox düşünürsünüz?

 

   - Qadından yaş sormazlar... Əlbəttə, zaman keçir. Biz də getdikcə yaşlaşırıq. Həyatın qanunu budur. Mühüm olan yaxşı insan olmaqdır, boş yerə yaşamamaqdır. Geriyə dönüb baxdığında, "mən nə yaşadım ki" soruşursa insan, demək ki, mənasız, boş yaşayıb. 27 ildir sənətdəyəm və heç boş yaşamadım, bu 27 ilə o qədər şey sığdırmışam ki, özüm də məəttəl qalıram. Allaha hər gün şükür edirəm mənə yaşatdıqlarından ötrü. Yetər ki, üzücü şeylər olmasın.

 

   - Özünüzü xoşbəxt sayırsınızmı?

 

   - Mən Türkiyədə çox çətinliklər gördüm. Bu yerlərə gəlmək mənim üçün asan olmadı. Çox ağladım, ciddi depressiya keçirdim. Allahdan başqa yanımda heç kim olmadı. Ona sığındım. Ondan yardım istədim. Amma buna baxmayaraq, heç nədən şikayət etmədim. Heç bir vaxt oturub "mən xoşbəxtəm" və ya "mən bədbəxtəm" deyən bir insan olmadım. Və bunları düşünməkdən də qorxaram. Hər gün oyandığım zaman Allaha dua edən, şükürlər oxuyan biriyəm.

 

   - Səhv etmirəmsə, əsəbi olduğunuzu da dilə gətirmisiniz. Bu nədən irəli gəlir?

 

   - Həyatda çox sakitəm. Haqsızlıqlara da həmən cavab vermərəm. İçimdə yığılır və yığılandan sonra patlaması çox pis olur... Amma işimdə inanılmaz ciddiyəm. Çox tez özümdən çıxıram.

 

   - Hansı arzularla yaşayırsınız?

 

   - Çox planlarım var. Görmək istədiyim çox işlər var. Ən böyük arzum isə uşaqlarımın gözəl yerlərə gəlməyini, həmişə xoşbəxt olmalarını, gözəl ailələrinin olduğunu görməkdir. İnşallah, Allah mənə o günləri göstərəcək...

 

  

Namiq MƏMMƏDLİ

Ekspress.-2014.-23 dekabr.-S.15.