Ərəbzəngi olmasan, həyatdan
baş çıxara bilməzsən...
Gülüstan Əliyeva: "Mən
sənəti seçməmişəm, bu sənətin
özü məni seçib"
"Yenidən
seçim qarşısında qalsaydım, həkim olmağa
üstünlük verərdim"
Milli operamızın leyliləri çox olub. Onlardan biri də
əməkdar artist Gülüstan Əliyevadır.
Az müddət
ərzində xeyli pərəstişkar qazanan sənətçi
muğamlarımızla yanaşı, klassik və müasir bəstəkarlarımızın
mahnılarını da məharətlə ifa edir. Amma operadakı işini
yaradıcılığının əsası hesab edir.
Sənətə gəlişini tale yazısı kimi qiymətləndirən
Gülüstan xanım bir dəfə sənətdən getməyə
qərar verib, amma...
-
Gülüstan xanım, Bülbül adına
Orta İxtisas Musiqi Məktəbi ifaçılıq sənətimizə
xeyli məşhur simalar bəxş edib. Onların
sırasında Siz də varsınız. O illəri necə
xatırlayırsınız?
- Həmin illər
ömrümün ən qayğısız və unudulmaz
vaxtlarıdır. Bugünki
uğurlarımın təməli elə o illərdə
qoyulub. Mən 1982-ci ildə Yevlax rayonunda
keçirilən istedad müsabiqəsində
seçilmişdim. Hər üç turdan yüksək
bal əldə edərək Bülbül
adına Orta İxtisas Musiqi Məktəbinə qəbul
olundum. O zaman biz tam dərinliyi ilə anlamırdıq ki,
hansı nailiyyəti əldə etmişik? Bizi
hansı sənət yolu gözləyir? Bizimlə
respublikanın ən görkəmli muğam
ifaçıları məşğul olurdu. Tez-tez dövlət səviyyəli tədbirlərdə,
konsertlərdə iştirak edirdik. Qeyd edim
ki, tələbələrin əksəriyyəti rayonlardan gəlmişdi.
Müəllimlərimiz bizimlə təkcə pedaqoq kimi yox, həm
də bir dost, bir valideyn kimi davranıblar, qayğımızı
çəkiblər.
- İndi sənətə
gəlmək çox asanlaşıb. Bunu
necə qiymətləndirirsiniz?
- Mən bu sənəti seçməmişəm.
Sənət özü məni seçib. Bizi hələ "Bülbül"ə seçəndə,
çox ciddi şərtlər vardı. Professional
musiqiçilər artıq bizim sənətə gəlməyimiz
üçün, necə deyərlər, zəmin
yaratmışdılar. O zaman istedadın, qabiliyyətin
olmadan müsabiqələrdən keçmək, dövlət
konsertlərində təsadüfi ifaçı kimi iştirak
etmək mümkün deyildi. Mən o məktəbi
qurtaran kimi konservatoriyanın muğam şöbəsinə
daxil oldum. Muğam şöbəsi Arif Babayevin təşəbbüsü
ilə elə həmin il
açılmışdı və mən oranın ilk məzunlarından
oldum. Ümumiyyətlə, bizim vaxtımızda
sənətə gəlmək üçün uzun illərin əməyi
tələb olunurdu. Bu vaxt ərzində
özünü doğrulda bilirdinsə, sənətdə
qalırdın. Yoxsa, indi bəziləri
axşam yatanda fikirləşir ki, "səhər durub gedib
mahnı yazdıracam və oxuyan olacam".
- Bəs sənətçi olmaq
üçün nə lazımdır?
- Sənətçi olmaq
üçün əlbəttə ki, çox keyfiyyətlər
tələb olunur. Bir var istedadlı, gözəl
sənətçi, bir də var ki, yaxşı sənətçi.
Bunlar ayrı-ayrı şeylərdir. Səhnəyə çıxırsan, oxumağa
başlamamışdan öncə sənin xarici görkəmin,
yerişin, hərəkətlərin artıq sənin barəndə
ilk təəssüratı yaradır. Daha
sonra ifa tərzin, tamaşçı ilə ünsiyyət mədəniyyətin
sənin obrazın barədə fikri tamaşaçıya
çatdırır. Sənət adamı
da o vaxt həqiqətən sevilir ki, tamaşaçıya
lazım olan bütün keyfiyyətləri özündə
birləşdirə, tamamlaya bilsin.
- Leyli obrazı
yaradıcılığınızda hansı yeri tutur?
- Hələ uşaqlıqdan Leyli
rolunu sevirdim. Görkəmli sənətkarlarımzın
oynadığı Leyli rollarına sevə-sevə tamaşa
edirdim. Ancaq operaya gələndə
birbaşa oynamadım bu rolu. Çünki
əvvəllər çox utancaq idim,
sıxılırdım. Məsləhətlərə
uyğun olaraq operada kiçik rollardan başladım fəaliyyətə.
Sonra isə Leyli rolunun məşqləri
başlandı. Altı ay məşq
prosesi oldu. Rolun alınmasında demək
olar ki, bütün yaradıcı heyətin əməyi var.
İstər rejiissor Hafiz Quliyevin, istər tərəf-müqabilim
Mənsum İbrahimovun çox köməkliyi olub. İlk ağırlıq tarzən Elxan Mansurovun
çiyninə düşmüşdü. Bütün tamaşanı oxuyub,
hazırlamağımda o insanın böyük zəhməti
olub. Mətndəki sözləri bir-bir
öyrənməyimdə, qavramağımda Elxan müəllimin
böyük əziyyəti olub. Bu rol,
ümumiyyətlə, opera teatrının səhnəsi mənim
üçün çox əzizdir. Teatrı
məktəb, məbəd hesab edirəm.
- Məsələ bundadır ki,
opera səhnəsində çıxış edən
qadın solistlər nədənsə "Leyli" rolundan
başqa bütün rolları həvəslə
başqalarına güzəştə gedirlər. Mən sizin
rollarınız arasında "Arşın mal alan"
operettasındakı "Cahan xala" ilə "Şah
İsmayıl" operasındakı "Ərəbzəngi"
partiyalarını daha yaddaqalan hesab edirəm. Adam sizin
"Cahan xala"ya baxanda düşünür ki, adamın
belə xalası ola...
- Bəli, doğru buyurdunuz,
muğam ifaçıları üçün opera çox
yazılmayıb, yəni rol çox deyil. Leyli
rolu bütün rolların şahıdır. Çünki "Leyli və Məcnun" ilk
operamızdır. Həm də Leyli sevgi
simvoludur. Cahan xalaya gəldikdə isə, o rol mənə
həvalə ediləndə bir az tərəddüd
elədim. Rejissorumuz Hafiz müəllim dedi ki, məgər
cavan xala olmur? Düzünə qalsa, mən
özüm də həyatda çox gənc xala olmuşam.
Mən ümumiyyətlə, öz
rollarımı sevə-sevə oynayıram deyə,
tamaşaçılar tərəfindən də sevilir. Baxın bu gün Leyli rolunun nə qədər
ifaçısı var, inanın ki, hər sənətçinin
tamaşasına onun öz tamaşaçısı gəlir.
Ümumiyyətlə, mən Opera və Balet
Teatrında müxtəlif rollar oynamışam. İlk dəfə
"Leyli və Məcnun"da Leylinin anası rolunda səhnəyə
çıxmışam, daha sonra "Leyli və Məcnun"da
Leyli, "Aşıq Qərib"də Şahsənəm,
"Gəlin qayası"nda Sənəm, "Arşın
mal alan"da Cahan xala, "O olmasın, bu olsun"da Sənəm
rolunda səhnəyə çıxmışam. Təbii ki, müxtəlif obrazları yaratmaq
aktrisadan böyük zəhmət tələb edir. Həmçinin rejissor aktrisada obraza uyğun keyfiyyətləri
görəndən sonra həmin rolu ona həvalə edir.
- Həyatda heç "ərəbzəngilik"
etmisinizmi?
- Çox olub... Ərəbzəngi
olmasan, bu həyatdan baş çıxara bilməzsən.
Lazım olanda, Ərəbzəngi də olursan,
Leyli də, Cahan xala da. "Ərəbzəngi"dən
söz düşmüşkən, bir dəfə yenə Canəli
müəllimlə (Canəli Əkbərov-red.) Şah İsmayılın Ərəbzəngi ilə
döyüşən səhnəsini məşq edirdik. Deməli, ssenariyə görə, Şah
İsmayıl Ərəbzəngini yıxmalıdır. Necə oldusa, Canəli müəllimi mən
yıxdım. Gördüm kişi pərt
oldu və mənə qayıtdı ki, "Gülüstan
xanım, obrazın dərinliyinə getmək lazım
deyil..."
- Duet oxumaq fikriniz varmı?
- Düzünü deyim, heç
vaxt bu fikirdə olmamışam. Mənə elə
gəlir ki, güclü müğənni tək
oxumalıdır. Ola bilsin, bu, mənim
subyektiv fikrimdir. Doğrudur, bir tədbirdə,
mərasimdə duet şəklində oxumaq olar. Ancaq daim duet oxumağı şəxsən mən
xoşlamıram.
- Sizcə,
şərəfli qadın adını daşımaq çətindir,
yoxsa sənətçi?
- Hansı sənətin sahibi
olursansa ol, qadın hər zaman ilk növbədə öz
şərəfini uca tutmalıdır. İndiki
zamanda çox çətindir, həm öndə olmaq, həm
də dəyərləri qoruyub saxlamaq. Mən
hesab edirəm ki, indi ləyaqətli qadınlarımız
çoxdur.
- Gülüstan Əliyeva
özünü başa düşə bilirmi?
- Çox şeylərdə yox. Bəzi situasiyalarda ağıl bir şey deyir, ürək
əksinə.
- Onların mübarizəsində
hansı qalib gəlir?
- Mən bilən, bəzi adamlarda
ağıl qalib gəlir. Məndə isə
ürək qalib gəlir.
- Özünüzlə tək
qalanda xəyallarınız, yoxsa xatirələriniz sizə
sirdaş olur?
- Əvvəllər
xəyallarım daha çox yaxın idi, indi isə xatirələr.
İnsan yaşa dolduqca reallığı daha
çox qiymətləndirməyi bacarır.
- Özünüzə tənqidi
yanaşa bilirsinizmi?
- Əlbəttə,
özünə tənqidi yanaşmasan, heç bir irəliləyiş
də olmaz. Səhvlərinin,
qüsurlarının heç olmasa, əlli faizini görə
bilməlisən ki, onları düzəltməyi bacarasan.
Özü barədə yüksək fikirdə
olan insan inanmıram ki, gözəl nəticələr əldə
edə bilsin.
- İndi sənətçilər
arasında pəhriz saxlamaq dəbə düşüb.
Sizin də belə bir planınız varmı?
- Pəhriz saxlamıram, saxlamaq
fikrim də yoxdur. Sadəcə, hər kəs həm
rejiminə, həm yeməyinə nəzarət etməlidir.
İlk növbədə, mən səhər
tezdən qalxıram. Oğlumu hər
gün özüm məktəbə yola salıram. Çox yatmağı xoşlamıram. Oxucunu maraqlandırırsa, demək istəyirəm
ki, mən o qədər də kök deyiləm. Ümumiyyətlə, "bunu yemək olmaz, onu yemək
olmaz, filan saatda nə isə yemək olmaz" kimi fikirlər
məndən uzaqdır.
- Hansı halda səhnədən
gedərdiniz?
- Özümü gərəksiz
hiss edəndə. Səhnə səni tərk
etməmiş, gərək sən səhnəni tərk edəsən.
Tamaşaçının yadında hörmətli
qalmaq istəyirsənsə, səhnə səni
atmamış, bu addımı sən atmalısan. O
anı, məqamı hiss edəndə qərar verməyə
güc tapmalısan. Mən seçimimi bir dəfə
etdim. Ailəmi seçdim. Həyat yoldaşım istəmirdi
oxumağımı. Hər bir qadın da
ilk növbədə evinin xanımıdır, anadır.
Ancaq yəqin belə qismət imiş. Mən yenidən seçim qarşısında
qalsaydım, həkim olmağa üstünlük verərdim.
Həyatda təsadüfi heç nə olmur.
- İlk dəfə
sənətə xalq mahnıları və muğamlarla gəldiniz.
Estrada musiqisinə meyliniz nə ilə
bağlıdır?
- Bu barədə məndən
tez-tez soruşurlar. Mən professional adamların fikrini demək
istəyirəm: bu janrların hər ikisi məndə
alınır. Çox az hallarda olur ki,
muğam ifaçısı, opera müğənnisi estrada
janrında oxusun. Əgər ifaçıda bu
alınırsa, nə üçün də oxumasın?
Ümumiyyətlə, janr etibarilə muğam
daha çətindir və digər janrların da kökü
buradandır. Əgər iki janrda da ifa
uğurlu alınırsa, mən burada qeyri-adi heç nə
görmürəm.
AYXAN
Ekspress.-2014.- 8-10
fevral.- S.19.