Fərizə-İlham dastanı (poema)

Ölüm sevinməsin qoy!.. Ömrünü vermir bada,

El qədrini canından daha əziz bilənlər.

Şirin bir xatirətək qalacaqdır dünyada,

Sevərək yaşayanlar, sevilərək ölənlər...

Səməd Vurğun

Altıncı görüş

Ən uca bir nöqtədə,

Dayanıblar üz-üzə.

Dastan qəhrəmanları,

İlham ilə Fərizə.

Toy günü yaxınlaşır,

Ürəkləri döyünür.

Dinlə, sevgilim, deyə,

Yenə də İlham dinir.

Nədənsə Fərizənin,

Yanaqları allanır.

Ay Allah, nə düşünür,

Görən indi nə anır?

Qəlbim çırpınır hər an,

Yubanma, gəl, sevgilim.

Mənimləsən hər zaman,

Yubanma, gəl, sevgilim.

Özünü tez yetir sən,

Mənə sevinc gətir sən,

Dərdi, qəmi itir sən,

Yubanma, gəl, sevgilim.

Şöhrətimsən, adımsan,

Uçmağa qanadımsan,

Arzumsan, muradımsan,

Yubanma, gəl, sevgilim.

Sən sevindir yarını,

Yenə dindir yarını,

Göydən endir yarını,

Yubanma, gəl, sevgilim.

Yeddinci görüş

İlham bir az gözlədi,

Bu gün görüş yerində.

Adiləşdi bir anda,

Kainat gözlərində.

Xəyallara dalaraq,

Oğlan yaman darıxdı.

İnsanları seyr edib,

Tez-tez yollara baxdı.

Fərizə görsənəndə,

Aləm güldü gözündə.

Aşiqlər çox dəqiqdi,

Öz əhdində, sözündə.

Sənsiz burda darıxdım,

Qəlbim nəğməylə doldu.

İntizardan, ay gülüm,

Yenə şeirim doğuldu.

Səndən ayrı düşmək çətin,

Aman, darıxdım-darıxdım.

Qəlbimdədir məhəbbətin,

Yaman darıxdım-darıxdım.

Üzüm gülməz sənsiz axı,

Zirvə olmur çənsiz axı,

Niyə bürüsün bu dağı,

Duman, darıxdım-darıxdım.

Sənsiz susur, gülmür ürək,

Dinclik nədir, bilmir ürək,

Alovlandım pərvanətək,

Canan, darıxdım-darıxdım.

Gülür bahar gəlişinə,

Güllər açar gəlişinə,

Deyəsən var gəlişinə,

Güman, darıxdım-darıxdım.

Aydınlıqdır su dünyada,

Məhəbbətdən yandım oda,

Ay eşqimi bu dünyada,

Duyan, darıxdım-darıxdım.

Səkkizinci görüş

Görüş yerinə bu gün,

Vaxtında gəldi onlar.

Sonda hiss etdilər ki,

Yaman tez ötdü anlar.

"Təbabətin sirrini,

Öyrənirsən, Fərizə.

Əlaçı oxuyursan,

Birdən gələrsən gözə?"

İlham zarafat etdi,

Yarıyla deyib-güldü.

Fərizəni həyatda,

Başının tacı bildi.

Deməyin ki, yaddır mənə,

Sevgi qol-qanaddır mənə,

Qoy söyləyim dönə-dönə,

Eşqimin şöhrət tacısan.

Baharım da, yayım da sən,

Hədiyyəm də, payım da sən,

Can sirdaşım, tayım da sən,

Eşqimin şöhrət tacısan.

Sevəmmədim hər yetəni,

Bəyənmişəm axı səni,

Unutmaram gül çöhrəni,

Eşqimin şöhrət tacısan.

Belə gözəl qız harda var?

Üzün kimi üz harda var?

Gözün kimi göz harda var?

Eşqimin şöhrət tacısan.

Camalından ilham aldım,

Söz üstündə fikrə daldım,

Öz vədimə sadiq qaldım,

Eşqimin şöhrət tacısan.

Doqquzuncu görüş

Fərizənin əlini,

Saxlayaraq əlində.

Sözə başladı İlham,

Şad xəbərlər dilində.

Hər iki evdə indi,

Söhbət toylardan gedir.

Toyun günü, saraylar,

Hamının dilindədir.

Sənli, mənli bu dünya,

Kaş əbədi olaydı.

Adəm oğlu kəşfiylə,

Aləmə səs salaydı.

Axı, niyə görəsən,

Əbədi deyilik biz?

Özümüz köç edirik,

Qalır əməllərimiz.

Öz yolunda, öz işində,

Sənli dünya, mənli dünya.

Öz hökmündə, gərdişində,

Sənli dünya, mənli dünya.

Onu nalə, ah oyatmır,

Haraylasan haya çatmır,

Söz deyirsən sözə yatmır,

Sənli dünya, mənli dünya.

Neçəsinə layla çalıb,

Neçəsini yola salıb,

Neçəsindən qisas alıb,

Sənli dünya, mənli dünya.

Beşik olub, beşik bizə,

Müqəddəs ev-eşik bizə,

Daim çəkir keşik bizə,

Sənli dünya, mənli dünya.

Könlümüzü alasıdır,

Bizlə yaşa dolasıdır,

Bir gün bizsiz qalasıdır,

Sənli dünya, mənli dünya.

Onuncu görüş

Seçdikləri o yerdə,

Şirin söhbət edirlər.

Hələ kefləri sazdı,

Hələ üzləri gülər.

Bilirsən ki, bitirdim,

Bu il texnikumu mən.

Ali təhsil alım qoy,

Ayrılmadan işimdən.

Ali savadlı həkim,

Olmalısan özün də.

Bu sənətə tələbat,

Çoxdur bu yer üzündə.

Bu gün də pozmamışam,

Fərizə, ənənəni.

Həsrətindən, söz açıb,

Tərif etmişəm səni:

Gör necə dadlıdı, necə şirindi,

Sənin intizarın, sənin həsrətin.

Qəlbimdə dil açır, çağlayır indi,

Sənin intizarın, sənin həsrətin.

Mənimlə xəyala dalır gecələr,

Yuxumu əlimdən alır gecələr,

Könül rübabımı çalır gecələr,

Sənin intizarın, sənin həsrətin.

Gah sevinc bəxş edir, gah da ki, hicran,

Dünyada sevgisiz yaşarmı insan,

Kədərli anımda tutur qolumdan,

Sənin intizarın, sənin həsrətin.

Əbədi sirdaşım, mehmanım olub,

Ümidim, inamım, gümanım olub,

Sehrli söz dünyam, cahanım olub,

Sənin intizarın, sənin həsrətin.

Dövr edər, alova dönər qanımda,

Sənsiz damarımda donar qanım da,

Özüm dinməsəm də dinər qanımda,

Sənin intizarın, sənin həsrətin.

On birinci görüş

Xəzəri, Bakını seyrə daldılar,

Varmı paytaxtıma bərabər şəhər?

Gəmilərə bir də nəzər saldılar,

Saçlarını darayırdı küləklər.

Fərizə, daşnaklar üz alıb yaman,

Qarabağım hər an təhlükədədi.

Terrorçu quldurlar çoxalıb yaman,

Qaçqının, köçkünün təqsiri nədi?

Azərbaycan üzük - qaşısa Şuşa,

Hər an təhlükə var Ağdamda vallah.

Qarabağ savaşı qoy yetsin başa,

Biz qalib gələrik, qoruyar Allah.

Millətçi quldurlar yolunu azıb,

Gərək baş tutaydı qeyrət yürüşü.

Qatillər hər şeyi tərsinə yozub,

Əbəs dayandırdı millət yürüşü.

Qaçardılar ermənilər oradan,

Saqqallılar, silahlılar az idi.

Ölərdilər, çıxardılar aradan,

Hücumun qarşısı alınmaz idi.

Üzeyirin, Natəvanın vətəni,

Nəvvabın, Bülbülün ruhları incik.

Vaqif ilə Pənah xanın vətəni,

Nəğməkar Seyidi, Cabbarı incik.

Ağdamım şəhidlər verdi ilk dəfə,

Susdurdular Bəxtiyarı, Əlini.

Yağının gülləsi dəydi hədəfə,

Bu torpaqdan yadlar çəksin əlini.

Axı gərək Ağdamı mən qoruyam,

Toydan sonra icazə ver gedim mən.

Deməsinlər sən qorxaqsan, ay İlham,

Öz vədimə hökmən əməl edim mən.

Əsgər libasını geyərəm mən də,

Fərizə İlhamdan ayrılmaz bir an.

Niyə at oynatsın yağı Vətəndə,

Hər ikimiz bir çıxarıq sınaqdan.

Əbəs yerə sevməmişəm səni mən,

Həm Tomrissən, həm Nigarsan dünyada.

Necə xoşlayıram bu Vətəni mən?

Kaş az olsun qucağında qan, qada.

Ay İlham, ürəyin doludur bu gün,

Silsilə nəğmələr çıxmasın yaddan.

Unut qayğıları, qoy gülsün üzün,

Şeiri deyib, çıxmalısan borcundan.

Elə ona görə də,

İftixarım sayıram.

Sədaqətli, qüdrətli

Gözəl yarım sayıram.

Nə yaxşı ki, bu dünyada,

Gülüm, varsan mənim üçün.

Qönçələnib ömrüm-günüm,

İlk baharsan mənim üçün.

Azad, xoşbəxt yaşa, gülüm,

Addımlayaq qoşa, gülüm,

Vuraq ömrü başa, gülüm,

Vəfadarsan mənim üçün.

Həyatımın bəzəyi sən,

Qönçəsi sən, çiçəyi sən,

Qızların ən göyçəyi sən,

İftixarsan mənim üçün.

Ürəyimə dayaq eşqin,

Yollarımda mayak eşqin,

Başı qarlı bir dağ eşqin,

Sadiq yarsan mənim üçün.

Unutmayaq əhdimizi,

Ülvi sayaq əhdimizi,

Ayırmasın dövran bizi,

Havadarsan, mənim üçün.

On ikinci görüş

İlham bu gün görüşə,

Fərizədən tez gəldi.

Ay Allah, gör bu qızın,

Yerişi nə gözəldi.

Ünvanladı sözünü,

Yarının gəlişinə.

Diqqətlə gəraylıya,

Qız qulaq asdı yenə.

Gecikdiyin daha bəsdi,

Qulağımda bu nə səsdi?

Yoxsa əğyar yolu kəsdi?

Gəl, sənin qurbanın olum.

Ruhum mənim, canım mənim,

Adım mənim, sanım mənim,

Eşqimi duyanım mənim,

Gəl, sənin qurbanın olum.

Xatırladım dönə-dönə,

Görüşə tezcə gəlsənə,

Gözüm yolundadır yenə,

Gəl, sənin qurbanın olum.

Əbədi arzum, diləyim,

Ətirli yazım, çiçəyim,

Ay mələyim, ay göyçəyim,

Gəl, sənin qurbanın olum.

Yaddan çıxmır sənli anlar,

Bunu aşiq, sevən anlar,

Tanrı olsun qoy bizə yar,

Gəl, sənin qurbanın olum.

On üçüncü görüş

Nədəndirsə ilk dinən,

Fərizə oldu bu gün.

Elə bil ki, sevincdən,

Gözləri doldu bu gün.

İlham, sənin şeirini,

Dinləyib dönə-dönə.

Vallah heyran olmuşam,

Sözün gözəlliyinə.

Kaş bunları kağıza,

Köçürəydim, əzizim.

Hər birində yaşayır,

Görüş anımız bizim.

Yenisini yazanda,

Əvvəlki yaddan çıxır.

Sənə nəğmə qoşmağa,

Ürəyim çox darıxır.

Aşiq oldum, saldım oda,

Yetiş barı, yetiş dada,

Gülüm, sənin bu dünyada,

Nazını mən çəkəm gərək.

Doğulmusan gözəl-göyçək,

Sən göylərdən enmiş mələk,

Ay ətirli, zərif çiçək,

Nazını mən çəkəm gərək.

Aşiq oldun, güldü üzün,

Elə bil ki, güldü üzün,

Könül açandı hər sözün,

Nazını mən çəkəm gərək.

Bir kimsəyə bənzərin yox,

Yarandın gözü, könlü tox,

Qaşın kaman, kirpiyin ox,

Nazını mən çəkəm gərək.

Gözəlisən gözəllərin,

Baxışında məna dərin,

Əlimə dəysin əllərin,

Nazını mən çəkəm gərək.

İlham oldu söz vurğunu,

Gül çöhrə, gül üz vurğunu,

Qaynar, gülər göz vurğunu,

Nazını mən çəkəm gərək.

On dördüncü görüş

Unudulmaz olurdu,

Görüşlərin hər biri.

Artıq dəqiqləşirdi,

Toyların da günləri.

Cütlər söhbət edərkən,

Nələr danışmırdılar.

Deyirdilər qarşıda,

Çox fərəhli günlər var.

İlhamın ürəyində,

Hazırdır yeni şeiri.

Oğlan qələmə alıb,

Qəlbindən keçənləri.

Bizim ulu dünyamızda,

Qarlı qışda, güllü yazda.

"Kərəmi"ni telli sazda,

İlhamla çalan İlhamam.

Məndən küsüb inciyəndə,

Sözüm qəlbinə dəyəndə,

Hicran qapını döyəndə,

Qeydinə qalan İlhamam.

Ruhum, qolum-qanadımsan,

Ayırmasın bizi dövran,

Həsrətindən, gülüm, hər an,

Xəyala dalan İlhamam.

Söz salaram ülfətindən,

Kamalından, ismətindən,

Doyammıram axı səndən,

Saralıb-solan İlhamam.

Şeyda bülbül yazı gözlər,

Aşiq gülər üzü gözlər,

Öndə xoş gün bizi gözlər,

Toydan söz salan İlhamam.

əvvəli,ardı var

Əli VƏKİL

Ekspress.-2015.-17-19 yanvar.-S. 20.