Vətəndaş cəmiyyəti və hüquqi dövlət quruculuğunun
özünəməxsusluğu
Müasir sosial elmlərdə bir çox anlayışlar ideoloji mahiyyət kəsb edir. Tədqiqatçılar hesab edirlər ki, bəzi anlayışların mahiyyətini təşkil edən elementlər, birmənalı konkret sosiomədəni və və institusional kontekst çərçivəsində təhlil olunur. Bu baxımdan vətəndaş cəmiyyətinin dəyərləri milli ideologiya süzgəcindən keçirilərək qiymətləndirilir.
Vətəndaş cəmiyyətini qiymətləndirmək üçün dünya birliyi tərəfindən bir sıra indekslər (CSİ, CSSİ, GCSİ) hazırlanıb. Elə indekslər var ki, onlar birbaşa dövlətə aiddir (əsas azadlıqların təmsil olunması, siyasi iştirak və s.).
Demək olar ki, vətəndaş cəmiyyətinin inkişafı ilə bağlı proseslər bütün dünyada eyni məcrada gedir. Belə ki, getdikcə əhalinin geniş kütlələri sosial həyatda yaxından iştirak etməyə başlayır. Artıq ölkəmizdə muxtəlif cəmiyyətlər, birliklər, sosial hərəkatlar şəklində vətəndaşların sosial fəallığı genişlənir. Bütün dünya ölkələrində olduğu kimi, Azərbaycanda da ümumi məqsədlər qoyulur, ümumi mənafelər gözlənilir. Eyni zamanda, siyasi mədəniyyətlə bağlı xüsusi sosial münasibətlər kompleksi formalaşır ki, burada təsərrüfat, dini, hüquqi, etnik və digər əlaqələr genişlənir, insan cəmiyyət münasibətlərinə yeni çalarlar gətirir.
Qeyd etmək lazımdır ki, dövlət tərəfindən qəbul edilən qanunlar və qanunverici aktlar ictimai şüurda həm adi şüur, həm də ictimai ideologiya səviyyəsində qavranılır və insanların praktik fəaliyyətində reallaşır.
Ekspertlərin fikrincə, vətəndaş cəmiyyətinin formalaşmasının daha bir göstəricisi - insanlar tərəfindən təşəbbüskarlığın göstərilməsi, siyasi fəallığın nümayiş etdirilməsidir. Azərbaycanda bu sahədə aparılan işlər ümid verir ki, həmrəylik, vətəndaşlıq sülhünə nail olmaq üçün dövlət tərəfindən lazımı addımlar atılır. Müasir dövrün inkişaf xüsusiyyətləri açıq-aşkar bu fenomenin itməsinə, tədricən aradan götürülməsinə gətirib çıxara bilər.
Fəlsəfə doktoru Vahid Ömərovun sözlərinə görə, ölkəmizdə vətəndaş cəmiyyəti və hüquqi dövlət quruculuğunun özünəməxsusluğu ondadır ki, onlar vahid orqanizm kimi qlobal cəmiyyətin daxili qarşılıqlı tərəfləri kimi özünü göstərir: “Vətəndaş cəmiyyəti üzvləri üçün birgə yaşayış qaydalarını özündə əks etdirən vətəndaş cəmiyyəti etikası formalaşır. Vətəndaş cəmiyyətində dövlətdən fərqli olaraq tabeçilik əlaqələr deyil, üfüqi əlaqələr, yəni hüquqca azad və bərabərhüquqlu insanların əməkdaşlıq və sağlam rəqabət münasibətləri üstünlük təşkil edir, ictimai həyatda, kompromis və konsensus, dövlət üzərində ictimai nəzarət hökm sürür. Vətəndaş cəmiyyətinin struktur elementləri sahələrə görə aşağıdakı kimi təsnif edilir: İqtisadi sahədə qeyri-dövlət müəssisələri, birliklər, aksioner təşkilatları, korporasiyalar, sahibkarlıq, təşəbbüskarlıq və digər könüllü birliklər və qeyri-dövlət sosial-iqtisadi əlaqələr”.
Milli Məclisin Hüquq siyasəti və dövlət quruculuğu komitəsinin sədri Əli Hüseynli qeyd edib ki, ölkədə hüquqi dövləti qurmaq üçün ilk növbədə
konstitusion rejim, mükəmməl hüquq sistemi, effektiv məhkəmə hakimiyyəti, hakimiyyətlər bölgüsü kimi prinsiplər yaradılmalı idi: “1995-ci ilin noyabrında ümumxalq səsverməsi yolu ilə qəbul olunmuş konstitusiyamız dünyada nadir qanun toplusundan biridir. Burada demokratik hüquqi dövlətin bütün prinsipləri - qanunun aliliyi, insan hüquqlarının müdafiəsi, hakimiyyət bölgüsü, konstitusiya nəzarəti prinsipləri təsbit olunub. İnsan haqlarının təmini dövlətin ali məqsədi kimi bəyan edilib. Konstitusiyamızın üçdə bir hissəsi məhz bu məsələyə həsr edilib. Demokratik dəyərlərin üstünlüyünü qəbul edən, azadlığı, haqq və ədalətin bərqərar olunduğu dövlət qurmaq istəyən hər bir ölkə, hər bir xalq üçün Konstitusiya birinci dərəcəli əhəmiyyət daşıyır. Siyasi, iqtisadi, hüquqi sistemin köklü şəkildə dəyişdiyi, cəmiyyətdə keçid dövrünün başlandığı bir vaxtda Əsas Qanunun rolu qat-qat artır. Bu bir həqiqətdir ki, müstəqil dövlətimizin ilk Konstitusiyasının qəbul olunması ilə Azərbaycanın tarixi inkişafının yeni bir mərhələsi başlandı. Mühüm tarixi əhəmiyyətə malik olan bu sənəd ölkəmizdə insan və vətəndaş azadlıqlarına lazımi təminatlar yaratmaqla hüquqi dövlət və vətəndaş cəmiyyəti quruculuğunun möhkəm təməlini təşkil edir. Əminliklə demək olar ki, Azərbaycan Respublikasının Konstitusiyasında yüz illər boyu bəşəriyyətin əldə etdiyi mütərəqqi dəyərlər fundamental hüquq və azadlıqları lazımi şəkildə öz əksini tapıb”.
Yeri gəlmişkən, ölkəmiz müstəqillik qazandıqdan sonra hüquq sistemi demək olar ki, demokratik prinsiplər əsasında yenidən quruldu. Məhz həmin ərəfədə ölkənin yeni Konstitusiyasının qəbul edilməsi ilə mütərəqqi məhkəmə-hüquq islahatlarının əsası qoyuldu.
Əslində davamlı olaraq həyata keçirilən islahatlar bir məqsədə - insan və vətəndaşların hüquq və azadlıqlarının etibarlı qorunmasına, ədalət mühakiməsinin təmin edilməsinə və təkmilləşdirilməsinə yönəlib.
Ekspertlər bildirirlər ki, dünya təcrübəsində tətbiq edilən hüquqi novasiyalar, ölkə həyatındakı mühüm yeniliklər hüquq sistemində də əsaslı dəyişikliklər və yeniləşmələrin həyata keçirilməsini tələb edir. Bu baxımdan demokratik-hüquqi dövlətin əsaslarının yaradılması və vətəndaş cəmiyyətinin qurulması prioritet məsələ kimi bəyan edilib. Milli qanunvericilik sistemi beynəlxalq hüquq normalarına əsaslanır.
Ümumiyyətlə, ölkəmiz dünya birliyinə inteqrasiya yolunu seçdiyi üçün getdikcə daha da müasirləşir, inkişaf edir. Bu da o deməkdir ki, dünya birliyinə inteqrasiya, beynəlxalq təşkilatların üzvü olmaq dövlətlərarası əməkdaşlığın inkişafının əsas vasitəsi olmaqla yanaşı, eyni zamanda, milli qanunvericiliyin təkmilləşdirilməsinə xidmət edən mühüm amilə çevrilib.
Siyasi elmlər doktoru Gülzar İbrahimova dövlət anlayışını lakonik şəkildə bu cür səciyyələndirmək mümkün olduğunu söyləyir: “Dövlət ortaq həyat və mədəniyyəti paylaşan bircəmiyyətdə bu cəmiyyəti nizamlayan, cəmiyyətdə təhlükəsizlik, rifah və əmin-amanlıq təmin etmə məqsədi daşıyan və buməqsədə yönələn qanunvericilik, qəbul edilmiş qanunları tətbiq etmə, cəzalandırma kimi güclərə sahib olan quruluşdur. Siyasi leksikonda “hüquqi dövlət” termininə tez-tez təsadüf edilir. Məlumdur ki, bir siyasi hadisə olaraq “dövlət” çoxformalıdır. Hazırda dövlətin idarəçilik (respublika və monarxiya), quruluş (unitar, federasiya, konfederasiya) və rejim (demokratik və anti-demokratik) formaları mövcuddür. Hüquqi dövlətdə qeyd edilən strukturun normalara müvafiq olması mütləqdir. Belə dövlət liberal qanunvericiliyə, demokratik icraedici və konstitusion hakimiyyətə, insanların bütün təbii və vətəndaş hüquqlarını təmin edən və eyni zamanda, onlara hörmət edən hüquqi normalara və insanlararası azad münasibətlərin yer aldığı vətəndaş cəmiyyətinə malik olmalıdır”.
Bu formaların hər
birinin hüquqla əlaqəsi var. “Hüquqi
dövlət” deyilən
üçüncü forma ilə - dövlət rejimilə bağlıdır. Hüquqi dövlət
isə demokratik dövlətin ayrılmaz əlaməti hesab edilir.
Anti-demokratik dövlətlərin
“hüquqi dövlət”
olmasından söhbət
gedə bilməz, çinki bu fenomenin orada mövcudlugu istisnadır.
Demokratiya bir dövlət formasıdır və onun zəruriəlamətlərdən
biri də “hüquqi dövlətdir”. “Hüquqi dövlət” əlamətilə yanaşı
bu sıraya həm də azad və həqiqi
seçkilər vasitəsilə
seçilən xalq nümayəndəliliyi, dövlət
idarəçiliyi üstündə
nəzarət mexanizminə
malik olan parlamentar (xalq nümayəndəliyi) sistem,
hakimiyyətə münasibətdə
hər bir fərdə muxtarlıq təminatı verən bir sıra fundamental hüquqlara malik olma daxildir.
G.İbrahimova onu da qeyd edir ki,
bu xüsusiyyətlər
birlikdə müasir demokratik dövlət formasının məzmununu
təşkil edir və onların hər biri digərlərini
həlledici hesab edir: “Lakin belə
bir daxili struktur heç də bütün dövlətlər üçün
məqbul sayıla bilməz. Məsələn, Yaxın Şərq
ölkələrinin çoxunda
qanuni tənzimləmələrin
dinamik, mobil artımına uyğun mühafizə mexanizmi müşayiət etmir, qanunun aliliyi pozulur, bununla dahüquqi nihilizm güclənir. Bu ölkələrdə qarşıdurmaların
möhkəmləndirilməsinin və sosial gərginliyin səbəblərindən
biri, rəhbərlikdəki
keyfiyyətin, icra intizamının, qanunların
və digər normativ hüquqi aktların səmərəsiz
şəkildə idarə
edilməsidir. Yaxın gələcəkdə
ölkələrin sabit
inkişafı bu kimi əhəmiyyətli məsələlərin həllinə
bağlıdır. Ümumiyyətlə, hüquqi dövlətin formalaşması vətəndaş
cəmiyyətinin inkişafı
ilə bağlıdır.
Kanta görə, hüquqi dövlətdə qanunlar xalqın iradəsi ilə qəbul olunur. Onun fikrincə, hüquqi
dövlətin fəaliyyətinin
əsas prinsipi azadlığın hüquqi
təminatçısı olmaqdan
ibarətdir. Hüquqi dövlət
konsepsiyası insanın
azadlığının təzahür
sferasını müəyyənləşdirməyə
yönəlib. Dövlətin vətəndaşın azadlığına
müdaxiləsi qeyri-məqsədə
uyğun və qanunazidd kimi tanınır”.
Azərbaycanda hüquqi dövlət
quruculuğunu üç
mərhələyə bölmək
olar:
- Dövlət müstəqilliyini
əldə etdikdən
sonra yeni Konstitusiyanın
qəbuluna qədərki
dövr. Bu dövrdə
bir sıra yeni siyasi-hüquqi dəyərlər, prinsiplər,
institutlar və mexanizmlər dövlət-hüquq
sisteminə daxil oldu. Siyasi partiyaların, qeyri-hökumət
təşkilatlarının, azad mətbuatın hüquqi əsasları
yaradıldı və
onlar fəaliyyətə
başladılar.
- Yeni Konstitusiyanın
qəbulundan sonra Azərbaycanın Avropa Şurasına daxil olmasına qədərki dövrü əhatə edir. Bu dövrdə konstitusiya nəzarəti orqanı, azad mətbuatın qanunvericilik
bazası formalaşdırıldı.
Azərbaycan insan hüquqlarının
müdafiəsi sahəsində
beynəlxalq konvensiyalara
qoşuldu, milli qanunvericilik təkmilləşdirildi,
yerli özünüidarənin
hüquqi əsasları
yaradıldı və
ilk bələdiyyə seçkiləri
keçirildi.
- Azərbaycanın Avropa
Şurasına daxil olmasından başlanır
və hazırda davam edir. Bu mərhələdə insan
hüquqları və
azadlıqlarının təmini,
azad və ədalətli seçkilərin
keçirilməsi, demokratik
dəyərlər ön
plana çəkilir, yeni institutlar fəaliyyətə başlayır,
qanunvericilik sistemində
ciddi dəyişikliklər
edilir.
Son olaraq qeyd edək ki, ölkə
qanunvericiliyində beynəlxalq
hüquq normalarının
yeri, beynəlxalq hüquqla dövlətdaxili
hüququn qarşılıqlı
əlaqəsi dəqiq
şəkildə tənzimlənir. Konstitusiyanın “Azərbaycan Respublikasının
qanunvericilik sisteminə
daxil olan aktlar” adlanan 148-ci maddəsinin II hissəsində
göstərilir ki, Azərbaycan Respublikasının
tərəfdar çıxdığı
beynəlxalq müqavilələr
Azərbaycan Respublikasının
qanunvericilik sisteminin ayrılmaz tərkib hissəsidir.
Rəşid
RƏŞAD
Ekspress.-2016.-9 sentyabr.-S.10.