Hüquqi dövlətin hüquq
sistemi
Hüquqi dövlət quruculuğu istiqamətində atılan ilk addım hüquq sisteminin formalaşdırılmasıdır. Hüquq sistemi formalaşdırılmadan hüquqi dövləti yaratmaq qeyri-mümkündür. İnsanları idarə etmək üçün onları müəyyən sistemə salmaq, həmin sistem çərçivəsində fəaliyyətini tənzimləmək lazımdır. Əgər məqsəd hüquqi və demokratik cəmiyyət qurmaqdırsa sistem bu istəyə uyğun şəkilləndirilir və insanlar da bu sistemdə yaşayır, inkişaf edir.
İnsanların fəaliyyət sxemlərini, qaydalarını müəyyən edən məhz hüquq sistemidir.
Qabaqcıl ölkələrin təcrübəsi sübut edib ki, hüquq sistemi mükəmməl olmadan ölkədə vətəndaş cəməiyyətini qurmaq, hüquqi dövlət formalaşdırmaq mümkün deyil. Buna görə də demokratik islahatlar yolunu tutan bütün dövlətlər kimi Azərbaycan dövləti də müstəqillik əldə etdikdən sonra ilk tədbirləri hüquq sisteminin təkmilləşdirilməsi, yeni şərtlərə uyğun formalaşdırılması ilə bağlıydı.
1990-cı ilin əvvəllərində Azərbaycan hüquq sistemində köklü dəyişikliklər baş verir. Bütün postsosialist məkanında olduğu kimi islahatların ümumi istiqaməti: ideoloji və siyasi plüralizm, sosial yönümlü bazar iqtisadiyyatı, hüquq və azadlıqların genişləndirilməsi və onların təminatının möhkəmləndirilməsi müəyyən olundu. Eyni zamanda Azərbaycan hüquq sistemi baza prinsipləri, strukturu və hüquq texnikası baxımından postsovet ölkələri ilə oxşar olsa da individuallıq əldə etməyə başladı.
Ali Sovet tərəfindən “Azərbaycan Respublikasının dövlət müstəqilliyinin bərpası haqqında” 30 avqust 1991-ci ildə qəbul edilən Bəyannamə, qəbul edilən Konstitusiya Aktı müstəqil hüquq sisteminin formalaşmasının əsasını qoydu.
Amma yeni, müasir Konstitusiyanın yaranması da vacib idi. Dünya konstitusionalizminin
inkişafı göstərir
ki, ədalətli, müasir, güclü, stabil hakimiyyətin formalaşmasında ilk addımlardan
biri “ictimai müqavilənin” yaranmasıdır.
Liberal nəzəriyyənin
tərəfdarları “ictimai
müqavilə” dedikdə
Əsas Qanunu nəzərdə tutur.
12 noyabr 1995-ci ildə
keçirilən referendumda
ümumxalq səsverməsi
ilə Konstitusiya qəbul olundu. Müasir
Azərbaycan Konstitusiyasında
konstitusionalizmin klassik
ideyası öz əksini tapıb: insan hüquq və azadlıqlarının
prioriteti; siyasi plüralizm; hakimiyyətlərin
bölgüsü; konstitusion
nəzarət institutu
və s. Konstitusiya “ictimai müqavilə” olaraq dövlət, cəmiyyət və fərd arasında münasibətləri müəyyən
etdi, insan hüquqlarının prioritetini
özündə təsbit
etdi. Konstitusiyanın
12-ci maddəsində deyilir:
“ İnsan və vətəndaş hüquqlarının və
azadlıqlarının, Azərbaycan
Respublikasının vətandaşlarına
layiqli həyat səviyyəsinin təmin
edilməsi dövlətin
ali məqsədidir”.
Konstitusiyada hakimiyyətlərin bölgüsü
prinsipi əks olunub. Konstitusion mexanizm hakimiyyətin
qolları arasında qarşılıqlı nəzarəti
həyata keçirməyə
imkan verir. Hakimiyyəti
məhdudlaşdıran bu
mexanizm ilk növbədə
insan hüquqlarının
müdafiəsinə xidmət
edir. Konstitusiyanın 7-ci maddəsi müəyyən
edir ki, hakimiyyətin müxtəlif
qolları qarşılıqlı
fəaliyyət göstərir
və öz səlahiyyətləri çərçivəsində
müstəqildirlər. Qanunvericilik hakimiyyətini Milli Məclis həyata keçirir, icra hakimiyyəti Azərbaycan Respublikasının Prezidentinə
mənsubdur, məhkəmə
hakimiyyətini Azərbaycanın
məhkəmələri həyata
keçirir.
Hakimiyyətin təşkilinin bu müasir prinsipi dövlətçiliyin və
cəmiyyətin demokratik
quruluşunun ayrılmaz
hissəsidir.
Fərdin hüquq və azadlığını müəyyən
etməklə yanaşı
Azərbaycan Konstitusiyası
dövlət hakimiyyətinin
və yerli özünüidarəetmə orqanlarının
sistemini və quruluşunu müəyyən
edir. Bütün digər demokratik
konstitusiyalarda olduğu
kimi Azərbaycan Konstitusiyasında da dövlət hakimiyyəti
haqqında olan müddəalar yığcamdır.
Konstitusiyanın 1-ci maddəsi müəyyən
edir ki, “Azərbaycan Respublikasında
dövlət hakimiyyətinin
yeganə mənbəyi
Azərbaycan xalqıdır”.
Dövlət hakimiyyəti sistemini
müəyyən edən
Konstitusiyanın üçüncü
bölməsi parlamentin
nümayəndəli, qanunverici
hakimiyyətini ön plana çəkir.
Konstitusiyaya uyğun olaraq hüququn əsas mənbəyi qanunverici və digər normativ aktlardır. 148-ci maddə
müəyyən edir
ki, qanunvericilik sistemi Konstitusiya; referendumla qəbul edilən aktlar; qanunlar; fərmanlar; Azərbaycan Respublikası
Nazirlər Kabinetinin qərarları; mərkəzi
icra hakimiyyəti orqanlarının normativ aktları; Azərbaycan Respublikasının tərəfdar
çıxdığı beynəlxalq müqavilələr.
Naxçıvan Muxtar Respublikasının qanunvericilik sistemi Azərbaycan Respublikasının
qanunvericilik sisteminə
uyğun olmalıdır. Öz səlahiyyətləri
daxilində yerli icra hakimiyyəti orqanları qanunvericilik sisteminə daxil olan aktlara zidd
olmayan normativ xarakterli aktlar qəbul edə bilərlər.
Hüquqi islahatların sürətinə
görə Azərbaycan
90-cı illərdə digər
postsovet ölkələrinin
əksəriyyətindən geridə qalırdı. 1999-cu ilin
əvvəlində yalnız
ayrı-ayrı, əsasən
də ikinci dərəcəli məcəllələr
qəbul olundu:
1994-cü ildə Hava
məcəlləsi, 1997-ci ildə
ayrı-ayrılıqda Su, Meşə,
Gömrük məcəllələri.
Lakin
2000-ci ilin sonuna kimi ölkədə praktiki olaraq bütün əsas hüquq sahələri üzrə məcəllələşdirilmə
başa çatdı.
1999-cu ildə yeni Torpaq, Əmək, Ailə, Mülki və Mülki-Prosessual, Cinayət və Cinayət-Prosessual, Vergi və İnzibati Xətalar Məcəlləsi
qəbul olundu.
Yeni iqtisadi münasibətlər hüquq
sisteminin, xüsusən
də mülki və ona yaxın
digər hüquq sahələrinin mütəmadi
olaraq təkmilləşdirilməsini
qanunvericinin üzərinə
vəzifə kimi qoyur. İqtisadi münasibətlərin əsası əsasən müxtəlif mülkiyyət
formalarına təminat
verən, mülkiyyətin
toxunulmazlığını və dövlət tərəfindən müdafiə
olunmasını müəyyən
edən nisbətən
stasionar konstitusion normalarla tənzimlənir
(Konstitusiyanın 13-cü maddəsi).
Azərbaycanın hüquq sistemində
mülkiyyətin heç
bir növünə üstünlük verilmir.
Mülkiyyət hüququ, o cümlədən
xüsusi mülkiyyət
hüququ qanunla qorunur (Konstitusiyanın
29-cu maddəsi).
Konstitusiyanın müddəaları ilə
yanaşı həmçinin,
xüsusi sahəvi qanunlar sahibkarlıq fəaliyyətinin azadlığına
təminat verir və bazar münasibətləri
subyektlərinin fəaliyyət
qaydalarını müəyyən
edir. Bu qanunvericilik aktlarından
“Qiymətli kağızlar
və fond birjaları
haqqında”, “Sahibkarlıq
fəaliyyəti haqqında”,
“Əmtəə birjası
haqqında”, “Müəssisələr
haqqında”, “Səhmdar
cəmiyyəti haqqında”,
“Məhdud məsuliyyətli
müəssisələr haqqında”,
“Banklar haqqında” və s. qanunların adını çəkmək
olar.
Hüquq sisteminin təkmilləşdiriməsi
ilə bərabər qanunların, hüquqi aktların aliliyini təmin edən, bu sahədə yaranan mübahisələri
ədalətli həll
edən məhkəmə
sisteminin də təkmilləşdirilməsi vacibdir. Əks halda
yalnız təkmil qanunların olması ilə hüquqi dövlətin formalaşmasını
təmin etmək mümkün deyil. Buna görə də
hüquq sistemində islahatlar dedikdə məhkəmə-hüquq islahatlarının
aparılması əsas
şərt kimi ortaya çıxır.
Müstəqilliyin ilk illərindən başlayaraq
demokratik dəyərlərə
əsaslanan hüquq sisteminin formalaşdırılması
insanların hüquq və azadlıqlarını
müdafiə etməyə,
azad, müstəqil ədalət mühakiməsinin
bərqərar olmasına
yönəlmiş məhkəmə-hüquq
islahatlarının həyata
keçirilməsini zəruri
edir. Məhkəmə-hüquq islahatlarının reallaşdırılması isə
hər şeydən əvvəl yeni hüquqi dövlət quruculuğu konsepsiyasının
işlənib hazırlanmasını
şərtləndirib.
Azərbaycanda hüquq sistemində aparılan islahatları mütəxəsislər 3 böyük
mərhələyə bölür. Birinci mərhələ 1995-ci ildə
Konstitusiyanın qəbul
edilməsi, ikinci mərhələ Avropa Şurasına üzv olunması, üçüncü
mərhələ 2006-cı il məhkəmə
sisteminin müasirləşdirilməsi
və inkişafı ilə bağlı Prezident fərmanının
verilməsi ilə başlayıb.
Hüquqi islahatların həyata keçirilməsi, demokratik
təsisatların və
qanunun aliliyi prinsipinin möhkəmləndirilməsi
sahəsində qanunvericilik,
icra və məhkəmə hakimiyyətlərinin
qarşılıqlı fəaliyyətinin
təmin edilməsi məqsədilə 1996-cı ildə
Hüquqi İslahat Komissiyası yaradılır. Bu Komissiya ilkin mərhələdə reallaşdırılacaq
hüquqi islahatlarının
prioritetlərini müəyyən
edir və Sovet İttifaqından miras qalmış hüquq sisteminin fəlsəfəsini tamamilə
dəyişdirir. Azərbaycanda aparılan hüquqi islahatların özülünə
ümumbəşəri demokratik
prinsiplər, qanunun aliliyi və insan hüquqlarının
müdafiəsi kimi
fundamental dəyərlər, ədalət mühakiməsinin
prinsipləri qoyulur.
Eyni zamanda xalqımızın
dövlətçilik tarixi
və ənənələri,
inkişaf etmiş dövlətlərin hüquqi
dövlət quruculuğu
təcrübəsi nəzərə
alınır.
Bundan əlavə, hüquqi islahatların aparılması,
habelə ölkəmizin
Avropa təsisatlarına
inteqrasiyası məqsədilə
1996-cı il iyunun 8-də Avropa Şurası və Azərbaycan arasında əməkdaşlıq proqramı
qəbul olunur. “İnsan hüquqlarının
və əsas azadlıqlarının müdafiəsi
haqqında Avropa Konvensiyası’’nın müddəaları
nəzərə alınmaqla
yeni qanunlar hazırlanır.
Mahiyyət etibarilə hüquqi islahatlar qanunların və digər normativ hüquqi aktların hazırlanması, hüquqi informasiya sisteminin genişləndirilməsi, məhkəmə və bütövlükdə hüquq mühafizə sisteminin islahatı, qanunların əhali arasında təbliği və öyrənilməsi kimi mühüm tədbirləri özündə ehtiva edir.
Komissiya tərəfindən hazırlanan “Məhkəmələr və hakimlər haqqında”, “Konstitusiya Məhkəməsi haqqında” qanunlar ölkəmizdə məhkəmə-hüquq islahatları sahəsində atılan ilk, lakin çox vacib addım olmaqla müstəqil məhkəmə sisteminin yaradılmasına və fəaliyyət göstərməsinə imkan yaradır, konstitusiya nəzarəti ideyası qəbul edilir.
Konstitusiyada bəyan edilən məhkəmə hakimiyyətinin müstəqilliyi “Məhkəmələr və hakimlər haqqında” 1997-ci il Qanununda inkişaf etdirilərək öz real təminatını tapır və məhkəmə hakimiyyətinin müstəqil fəaliyyət göstərməsinə hüquqi zəmin yaradır.
Ümumiyyətlə, hüquq sistemi ölkənin inkişaf vəziyyətinə uyğun olaraq daim təkmilləşdirilir. Lakin əsas hüquqi dəyərlər daim qorunur və bu sahədə hər hansı dəyişikliklərə yol verilmir.
Vasif CƏFƏROV
Ədalət.-2017.-6 yanvar.-S.10.