Emin Mahmudov
ürəyini “Sport-Ekspress”ə boşaltdı
“Fəxr
edirəm ki, Azərbaycanın belə böyük
komandasının kapitanı vəzifəsini mənə etibar
ediblər”
Millinin və
“Neftçi”nin yarımmüdafiəçisi
Emin Mahmudov Rusiyanın məşhur “Sport-Ekspress” nəşrinə
geniş müsahibə verib. Həmin müsahibəni
müəyyən ixtisarla təqdim edirik.
- Sənin
böyük futbola yolunu açan “Saturn”da cəmi bir
mövsüm keçirdin və bundan sonra klub müflis oldu. Ramenskoeni yada salanda birinci ağlına nə gəlir?
- Rusiyada
bu ən yaxşı dönəm idi. Komandada özümü
çox yaxşı hiss edirdim, daim oynayırdım. Baza isə ölkədə ən yaxşılardan
idi.
- O illərdən
yadında qalan ən maraqlı hadisə?
- “Dinamo” ilə debüt oyunumdan öncə çoxlu
makaron yemişdim. Açığı, adım ilk dəfə
iştirak ərizəsinə daxil edildiyindən meydana
çıxacağımı gözləmirdim. Hətta zarafatla mənə “sən deyəsən, bu
gün oynamaq istəmirsən” demişdilər. Mən isə “xeyr, hələ tezdi” cavabını
vermişdim. Ancaq həmin görüşdə
meydana çıxdım.
- “Saturn”da Loskov, Yevseyev, Karyaka kimi tanınmış
futbolçularla birgə çıxış etmisən. Onlardan
hansı sənə yaxın olub, komandada möhkəmlənməyinə
yardım edib?
- Demək
olar ki, hamısı. Həm futbolçular, həm
də baş məşqçi Andrey Lvoviç Qordeyev. Ona çox minnətdaram. Məhz
onun sayəsində tez-tez oynayırdım. O mənə
inanırdı. Təcrübəlilər də
daim yanımda olublar, əllərindən gələn köməyi
göstəriblər.
-
Böyük futbolda vurduğun ilk qolu xatırlayırsan?
- Əlbəttə. Çox müsbət emosiyalar
yaşamışdım. Bu qol həm də komandanın elitada
yerini qorumasına imkan vermişdi. “Anji” ilə
oyun ərəfəsində böyük ajiotaj
yaşanırdı. Həmin qolu
ömrümün sonuna kimi xatırlayacam. Təəssüf
ki, klub müflis olduğuna görə premyer-liqada fəaliyyətini
dayandırdı.
- “Saturn” sənin də borcunu tam ödəmədi?
- Bəli.
Klub müflis olduğuna görə hamıya
borclu qaldı. Əvəzedici heyətin oyunçusu
olduğum üçün məndə bu məbləğ əsas
komanda üzvləri ilə müqayisədə az
idi. Bunu heç xatırlamıram da. Çünki “Saturn” mənə çox şey verib.
Bu xatırlanası məbləğ də deyil.
- Söhbət
hansı məbləğdən gedir?
- Bu haqda
danışmayaq. Məbləği
açıqlamayacam.
- İllər keçəndən sonra “Saturn”da birgə
oynadığın hansı futbolçularla əlaqə
saxlayırsan?
- Arada
ümumi tanışlarımız vasitəsilə Yevseyevlə
bir-birimizə salam göndəririk. “Spartak”da yolumuz kəsişən Artyom Rebrovla bəzən
yazışırıq.
- “Saturn”dakı durumu nəzərə alıb, dərhal
“Spartak” barədə xəyal edirdin?
- O vaxt
klubun dağılacağını
düşünmürdüm. Sonadək
inanırdım ki, “Saturn” yaşayacaq. Hər
şey rəsmiləşəndən sonra müxtəlif təkliflər
aldım və “Spartak”ı seçdim.
-
Üstündən xeyli müddət keçib. İndi
təklif göndərən başqa klubların
adlarını açıqlaya bilərsən?
- “Dinamo” və “Lokomotiv”. Premyer-liqanın bir
neçə kiçik klubu da var idi.
- Başa
düşəndə ki, “Spartak”da ola bilərsən,
o dəqiqə razılaşdın?
- Yox, o dəqiqə
“hə” demədim. Danışıqlar
apardıq, bir neçə görüş oldu.
- Həmin
görüşdə Valeri Karpin də iştirak edib. Onunla bağlı ilk təəssüratın necə
oldu?
-
Çox sadə. Məndən nə istədiyini,
niyə komandaya dəvət etdiyini başa düşdüm.
- Qordeyevdən
onun fərqi nədə idi?
- Karpindən
fərqli, Qordeyev daha yumşaq xarakterə malik idi. Bu da başadüşüləndi. “Spartak” böyük klubdu. Orda
gözləmirlər ki, sən hansısa səhvi düzəldəsən.
Bir dəfə pis oynadın, səhv etdin, vəssalam.
O dəqiqə heyətdə yerini itirirsən. Ancaq
“Saturn”da manevr imkanı geniş idi. Mən
bir oyunda pis oynayıb, növbəti görüşdə
özümü yaxşı tərəfdən göstərə
bilərdim. Ramenskoe klubunda səhv etmək
imkanın var idi. Lakin “Spartak”da bunu sənə
bağışlamırlar. Bu da
başadüşüləndi. Çünki
komanda daim çempionluq uğrunda mübarizə aparır.
- “Spartak”da ilk oyunların fərqli alındı. “Sibir”lə
matçda məhsuldar ötürmə ilə yadda qalsan da,
ardınca “Rostov”la görüşdə böyükhesablı
məğlubiyyətə üzüldün. Gənc olduğundan qeyri-sabit çıxış
edirdin, yoxsa təzyiqdən irəli gəlirdi?
- Təkcə
təzyiqlə əlaqələndirməzdim. Oyun
belə alındı. “Rostov”la
qarşılaşmada heç nə matçın belə
hesabla başa çatacağından xəbər vermirdi.
Sadəcə, bütün zərbələri
“çərçivə”yə daxil oldu. Belə
oyunlar olur. Kubok
qarşılaşmasında isə hava çox soyuq idi. Həmin matçı da ömrümün sonuna kimi
xatırlayacam. Təsəvvür edin, 20 dərəcə
şaxtada ilk hissədən sonra ayağımı hiss etmirdim
və buna görə də oyunu davam etdirə bilmədim.
- “Qırmızı-ağlar”ın heyətində
keçirdiyin ən yaddaqalan oyun hansı olub?
-
ÇSKA ilə ölkə kubokunda
qarşılaşdığımız və əsas
vaxtın 3:3 hesabı ilə bitdiyi matçı qeyd edərdim.
Oyunsonrası penalti seriyasında qol vurdum.
- Unay Emeri səni yarımildə cəmi bir neçə
dəqiqə meydana buraxsa da, onunla bağlı müsbət
fikirlər səsləndirmişdin. Nəyə görə?
- Baş
məşqçi hamını eyni vaxtda meydana buraxa bilməz.
Həmin vaxt mərkəzdə Braziliya
yığmasının üzvü Romula
çıxış edirdi. Başa
düşürdüm ki, ispan mütəxəssis ona
inanır. Mövsümün əvvəlində
Emeri mənimlə açıq söhbət etmişdi. Bilirdim ki, belə olacaq. Ancaq mən
tanınmış mütəxəssislə işləmək
istəyirdim. O çox güclü məşqçidi
və zaman da bunu göstərir. Hətta oynamadan
özümü çox yaxşı hiss edirdim. Onun dönəmində futbolçu kimi böyüdüm.
- Valeri Karpinin yenidən “Spartak”ın “sükanı
arxasına” keçəcəyinə inanırsan?
- Bunu təsəvvür
etmək çətindi. Fedunla bir-birilərinin
ünvanına səsləndirdikləri fikirləri hələ
də xatırlayıram. Buna inanmaq çətindi, lakin
həyatda hər şey ola bilər. Ola bilsin, barışıblar.
- “Spartak”dan sonra elitada qalmaq uğrunda mübarizə
aparan “Tom”a keçmək necə idi?
- Mənim
üçün tam bir fiasko. Düzgün
seçim etməmişdim. O komandada 10 dəqiqədən
bir topla təmasda olurdum. Hətta oyunların
birində 10-cu dəqiqəyə kimi ayağıma top dəyməmişdi.
- Tomskda
olduğun bir neçə ayda ən yaddaqalan, parlaq məqam
hansı oldu?
-
Heç bilmirəm, nə deyim. Məncə, belə
məqam olmayıb.
- Bəs
səni o vaxt ən məyus edən nə idi?
- Futbol,
demək olar ki, yox idi. Fikrimcə, biz
oynamırdıq, sadəcə, əzab çəkirdik. Mən o komandaya gəlmişdim ki, 14 tur idi qol
vurmurdu.
- “Boavişta”ya keçməmişdən öncə
çox düşündün?
- Avropaya
getmək istəyirdim. Üstəlik, Azərbaycan
yığmasında çıxış etməklə
bağlı danışıqlar gedirdi. Mən
Rusiyada oynayıb legioner limitinə düşmək istəmirdim.
Belə ağır olardı. Bu üzdən “Boavişta”ya keçdim. Özümü orda sınamaq istədim.
- Kiminləsə
məsləhətləşdin?
-
Xüsusi olaraq yox. Hara keçməklə
bağlı qərarları əsasən özüm verirəm.
-
Portuqaliyadan hansı təəssüratların qaldı?
- Daha
texnikalı futbol gözləyirdim. Amma daha
çox mübarizə gördüm. Orda
“tiki-taka” oynamırlar. Kiçik komandalar
“vur qabağa” prinsipinə üstünlük verir. Portuqaliyada klub tapmaq daha asandı. Orda maaş da Rusiyadan azdı. Ona
görə də çempionatı çox sayda futbolçu
tərk edir.
-
Portuqaliyada oyun planında nəyə məyus oldun?
- Oynamaq
üçün nə etməli olduğumu başa
düşmürdüm. Bir oyunda meydana
çıxdım. Uzun müddət
şansımı gözlədim, qol vurdum, oyunun ən
yaxşısı seçildim. Həmin
görüşdə də qalib gəldik. Sonra
üç matç oynamadım. Məşqçinin
baxışları fərqli idi. Amma mənə
oynamaq lazım idi. Başa düşdüm ki, orda iş
futbolda deyil. Yəqin nəsə başqa
şeylər var idi. Mən gedəndən
bir neçə tur sonra məşqçini də
çıxardılar.
-
Peşman deyilsən?
- Yox. Şansımı çox gözlədim. Ondan istifadə etdim, amma yenə ehtiyatda qaldım.
Bu üzdən getməyə qərar verdim.
- Belə
çıxır ki, “Neftçi”yə keçmək
üçün çox düşünmədin?
- Bəli,
çox düşünmədim. “Neftçi”
variantı çıxan kimi dərhal getdim və
razılaşdım. Özü də mən
gedəndə komandanın ağır dövrü idi. Kömək etmək istədim. Demək
olar ki, mən komandaya, komanda da mənə kömək oldu.
-
“Neftçi”də yeni olsan da, artıq kapitan
sarğısını daşıyırsan…
- Ötən
il kubokda da kapitan kimi meydana
çıxmışdım. Mənə
yaxşı yanaşıb, hörmət edirlər. Amma mən vitse-kapitanam. Bizim kapitan
Ruslan Abışov zədələnib və ona görə
çempionatın əvvəlindən kapitan
sarğısı ilə meydana çıxıram. Fəxr edirəm ki, Azərbaycanın belə
böyük komandasının kapitanı vəzifəsini mənə
etibar ediblər. Etimadı
doğrultmağa çalışıram.
- Yayda Rusiyadan təkliflər almışdın?
-
Heç bir təklif gəlməyib. Yalnız
birinci dəstədən olub, ona da heç baxmamışam.
Çünki biz “Neftçi” ilə Avropa
Liqasına hazırlaşırdıq. Mən
çoxdan bu turnirdə oynamaq istəyirdim.
- Cari
mövsümün 7 oyununda bütün karyeran ərzində
vurduğundan çox – 3 qola sevinməyini nə ilə izah edərdin?
- “Spartak”da sırf dayaq yarımmüdafiəçisi
kimi oynayırdım. İndi daha hücumameyilli kimi əsasən
ön xətdə oynayıram. Bu
mövsüm bir oyunda o qədər qol epizodum yarandı ki,
bütün karyeram ərzində bu qədər
olmamışdı. Hətta üç
qol vura bilərdim. “Spartak”da heç bir qol
epizodumun da olduğunu xatırlamıram. Yalnız
oyunsonrası penalti seriyasında qol vurmuşdum.
- Rusiya
çempionatını izləyirsən?
- Xeyr,
ümumilikdə baxmıram. İndi uşaqlar... Düzünü desəm, mən heç Azərbaycan
çempionatına baxmıram (gülür). Bəzən İngiltərə, İspaniya
çempionatları və Çempionlar Liqasına baxıram.
Əvvəllər isə bir oyun da
buraxmazdım. Bir az da “Yuventus”u izləyirəm.
Amma onlar İtaliyada hər şeyi asanlıqla əldə
edir.
- Uzun
müddət Rusiya və Azərbaycan millilərindən
hansında çıxış etməyi müəyyənləşdirə
bilmirdin. Seçiminə nə səbəb oldu?
- Avropaya
getməyə qərar verdim. Hələ buna qədər
Azərbaycan yığmasında oynaya bilərdim. Amma limitə düşməmək üçün
imtina edirdim. Razılaşa bilərdim.
Amma Rusiyada oynamaq xeyli çətin olacaqdı.
Buna görə də Avropaya gedən kimi təklifi
qəbul etdim.
- Azərbaycan
millisində Robert Prosineçkinin rəhbərliyi altında
debüt etdin. Onunla çalışmaqdan
hansı təəssüratın qalıb?
- O sanki
bir az arxayın idi. Həmişə
gərginlik olmadan çalışırdı. Bütün məşqlər yalnız futboldan ibarət
idi. Nə isə spesifik bir şey olmurdu.
Sadəcə, komanda oynayırdı.
-
Yığmada vurulan ilk qol hansı hisslərə səbəb
oldu?
- Yoxlama
oyunu idi deyə, emosiyalar o qədər çox deyildi. Lakin əlbəttə, yığmada qol vurmaq
çox xoşdu.
- Qarşıda Millətlər Liqasının iki oyunu
var. Bu turnirə münasibətin necədi?
- Pis
yanaşmıram. Azərbaycan kimi yığmalar
üçün bu turnir Avropa çempionatına düşmək
baxımından şansdı. Bizə
ağır olacaq. Kosovonun yaxşı
yığması var. Şansımız var, hər iki oyunda qələbə
qazanmalıyıq.
- Final mərhələsinin
4 matçının Bakıda keçirilməsi
motivasiyanızı artırırmı?
- Bakı
AÇ-2020-ni qəbul etməsəydi belə, yarışa
düşmək istəyimiz olacaqdı (gülür).
- Şəhərin AÇ-2020-yə
hazırlaşdığı hiss olunur?
- Yox, hiss olunmur. Bakı orda turnirin
olub-olmamasına baxmayaraq, daim tikilir. 10 il
əvvəlki ilə müqayisədə bu tam başqa şəhərdi.
RƏŞAD
Futbol.- 2018.- 6-7 noyabr.- S.8.