"İrs"
rəhbərinin 70 yaşı
tamam olur
Sidqi Mustafayev: "Heç bilmirəm, yubileyimi kim qeyd
edəcək"
Ömrünün 70-ci
baharını başa vuran tanınmış tarzən,
"İrs" folklor ansamblının bədii rəhbəri
Sidqi Mustafayev şərəfli, keşməkeşli yollar
keçib. Həyatını şam kimi mədəniyyətimizin,
milli musiqimizin inkişafı yolunda əridərək, pillə-pillə
sənətin zirvəsinə gəlib-çatıb.
S.Mustafayev 1943-cü ildə,
II Dünya müharibəsi illərində Bakının
Balaxanı kəndində musiqiçi ailəsində
dünyaya gəlib. Babası Abbas kişi əsrin ən məşhur
tarzəni və sənət adamlarından olub. Xalq arasında
"Abbas dayı" ləqəbi ilə
çağırılıb. Məhşur tarzən bizimlə
söhbəti zamanı bildirdi ki, babası Abbas kişinin
toyunu o vaxt karifey sənətçilərimiz Cabbar
Qaryağdıoğlu və Qurban Primov ediblər:
"Respublikamızın adlı-sanlı sənətçiləri
Cabbar əmi, Əhməd Bakıxanov, Qurban Primov, Əlcühab,
Korkömək, kamança çalan Hüseynbala vaxtilə
bizə gələr, böyük musiqi məclisləri
keçirərdilər. Düzü, onların əksəriyyətini
mən görməmişəm. Amma 5-6 yaşlarım
olardı, Əhməd Bakıxanov digər sənətçilərlə
birgə gəlib babamla milli musiqimiz, muğamla bağlı
maraqlı söhbətlər edər,
çalıb-oxuyardılar. Mən onlara maraqla tamaşa etdikcə
içimdə musiqiyə, xüsusilə də tara
qarşı maraq get-gedə artmağa başladı.
Bir sözlə, məndə
musiqiyə həvəs babamdan gəlib. Arzum gələcəkdə
babam kimi böyük sənətkar olmaq idi. Tanrı elə gətirdi
ki, ailəmizdə babamın yolunu mən davam etdirdim. 5-6
yaşlarımdan artıq tarda sərbəst ifalar edirdim.
Musiqiyə, eləcə də tar sənətinə
böyük həvəsimin olduğunu görən babam məni
qəsəbəmizdəki musiqi məktəbinə apardı və
tar şöbəsinə qoydu.
1953-cü ildə musiqi məktəbini bitirdim. Təhsilimi
davam etdirmək üçün Asəf Zeynallı adına
musiqi texnikumunun tar şöbəsinə daxil
oldum. Orada Əhməd Bakıxanovdan
muğamın, Adil Gəraylıdan isə tarın sirlərini öyrəndim. 1976-cı ildə
dövlət imtahanı
verən zaman münsiflər heyətinin
üzvləri Əhməd
Bakıxanov, Adil Gəraylı, Səid Rüstəmov, Hacı Xanməmmədovun qarşısında
"Miminor" əsərini
ifa etdim. İfam münsiflər heyətinin
çox xoşuna gəldi. 1958-ci ildə
Üzeyir Hacıbəyov
adına Azərbaycan Dövlət Konservatoriyasına qəbul
oldum. 1962-ci ildə oranı bitirərək
tar və dirijorluq ixtisasına yiyələndim".
S.Mustafayev konservatoriyada
təhsil aldığı zaman Balaxanı qəsəbəsindəki
Sabir adına Mədəniyyət Evində "Təravət"
Xalq Çalğı Alətləri Ansamblını
yaradıb: "Ansamblın repertuarında "Bahar təranələri"
kompozisiyanı qurdum. Həmin kompozisiyanı ilk dəfə xanəndə
Məmməd Əliyev, müğənnilərdən Roza
Cabbarova və Rəna Xaspoladova ifa etdilər. Bu kompozisiyaya
görə Ümumittifaq və Respublika Festivalı laureatı
adına layiq görüldük. Yaratdığım kompozisiya
hazırda "Qızıl fond"da saxlanılır.
1959-1960-cı illərə
kimi müəllimim bəstəkar Səid Rüstəmovun rəhbərlik
etdiyi Azərbaycan Radio və Televiziyasının Xalq
Çalğı Alətləri Orkestrinin solisti olmuşam. O
vaxt həmin orkestrdə işləmək çox çətin
idi. Çünki hər bir çalğıçıdan
böyük ustalıq tələb olunurdu. S.Rüstəmov
olduqca tələbkar idi. Həmin orkestrdə Əhsən
Dadaşov, Baba Salahov, Hafiz Mirzəliyev kimi korifey sənətçilər
vardı. Onlarla çiyin-çiyinə işləmək mənim
üçün çox xoş idi. Orkestrin təşkil
etdiyi konsertlər həmişə efirdə canlı
yayımlanırdı. Bir gün efirdə canlı konsertimiz
verilirdi. Amma həmin gün əməkdar artist Əhsən
Dadaşov gəlib çıxmadı. Artıq efirdəydik.
Bizə dirijorluq edən S.Rüstəmov səsləndirilən
muğamın ritmik yüklərini çalmağı əli
ilə mənə işarə etdi. Özümü itirmədən
həmin hissəni böyük ustalıqla ifa etdim. Konsert
başa çatdıqdan sonra ustad mənə təşəkkürünü
bildirdi. Elə o dövrdən qədim musiqi alətlərinə
həvəsim artdı. Artıq bizim evdə qədim musiqi alətlərindən
rübab, cürə, saz, ud var idi. Həmin illərdə qədim
musiqi alətlərindən ibarət ansamblı
yaratmağı planlaşdırdıq".
S.Mustafayev sovet
dövründə belə bir ansamblın
olmadığını dedi: "Belə ansambla maraq göstərən
də yox idi. Bunu heç kəs ağlına gətirməzdi.
Bəstəkar Rəşid Nəsiboğlu ilə
konservatoriyada birgə təhsil alırdıq. 7 il ansamblı
yaratmaq barədə düşündük. Çox
götür-qoy etdikdən sonra respublikanın elmi mədəniyyət
mərkəzlərinə, kitabxanalarına üz tutduq. Qədim
musiqi alətləri və onların repertuarları barədə
bir sıra məlumat toplaya bildik. Dəqiq yadımda qalıb.
Kitabların birində qədim musiqi alətlərinin şəkillərini
gördüm. Həmin şəkillərə baxıb
çahartar, laxqutu, mizmarlar, kasalar kimi qədim alətləri
bərpa etdik. Sonra bir çox xarici ölkəyə səyahət
etdik. Gürcüstandan qanun, Özbəkistandan ney, yan tütəyi,
Türkmənistandan qoşqar rübabı, tulum kimi qədim
alətləri də əldə edə bildik. Təxminən
20 ədəd qədim aləti bərpa etdik. Alətlərin bərpasından
sonra folklor ansamblını yaratmaq fikrinə düşdük.
O vaxtlar bu alətlərdə çalmağı bacaran
ifaçı yox idi.
A.Zeynallıda müəllim
işləyirdim. Dərs dediyim tələbələri ansambla
dəvət etdim. Onlar 3 il müddətində bu alətlərdə
çalmağı öyrəndilər. Sonra ansambl fəaliyyətə
başladı. İlk məşqimiz İçərişəhərdə
- Rəşid Nəsiboğlunun evində oldu. Bizə xanəndələr
lazım idi. Mən Nardaran qəsəbəsindən Məmməd
Əlizadəni və İncəsənət Universitetində
Qulu Əsgərovun sinfində təhsil alan Mələkxanım
Əyyubovanı ansambla dəvət etdim. Ansambldakı qədim
alətlərin özü kimi mahnılarda da qədimlik hiss
olunmalıydı. İlk məşqimizə "Azaflı
dubeitisi" ilə başladıq. Ansamblın səsinə
özümüz valeh olduq. Sonra "Almanı alma, gəlin"
və "Yelpazə" qədim xalq mahnılarını
duet şəklində ansamblda səsləndirdik. Çox
orijinal bir musiqi alındı. Bu yolla da xalqın
tanıdığı "İrs" folklor ansamblı
tanındı və uğur qazandı. Şöhrəti
dünyanın hər yerinə yayıldı. "İrs"
folklor ansamblı ilə dünyanın əksər ölkəsində
qastrollarda olmuşuq. Məqsədimiz qədim musiqi alətlərini
və qədim folklor nümunələrini nəinki bərpa
etmək, onu dünya xalqlarına tanıtdırmaq, bir sözlə,
toplayıb bu sərvəti xalqımıza ərməğan
etmək idi. Buna da nail ola bildik. Həmçinin qədim
folklorla yanaşı, muğamları və ritmik
muğamları da bərpa etmişik. "Nəva",
"Arazbari", "Osmanlı" kimi muğamlar bu günə
kimi səslənməyib. Onlarca qədim xalq
mahnısını oranjiman etmişəm. Bundan başqa, bir
sıra muğam rəngi, dəramətlərini,
"Çahargah" dəraməti, "Bayatı-Qacar",
"Zabul" "Seygah", "Bayatı-Şiraz",
"Rast" muğamlarının rənglərini
yazmışam. 60-dan yuxarı mahnı bəstələmişəm".
Müsahibimin yaxın
günlərdə 70 yaşı tamam olacaq. Ancaq özünə
və sənətinə olan diqqətsizlikdən
narazıdır: "Yubiley ərəfəsindəyəm, amma
bunu kim keçirəcək, hansı qurum mənə dəstək
olacaq, özüm də bilmirəm. Bu qədər əməyim
olub. Bu barədə Təhsil, Mədəniyyət və Turizm
Nazirliyinə məlumat vermişəm. Mədəniyyət və
Turizm Nazirliyi göndərdiyi cavab məktubunda yazıb ki,
sizin mədəniyyət sahəsində göstərdiyiniz
xidmətlər nəzərə alınacaq və sizə fəxri
ad verilməsi üçün müəyyən tədbirlər
görüləcək. Yubileyi isə dövlət, aidiyyəti
qurumlar keçirməlidir. Vallah, söz tapmıram deməyə.
Görünür, nazirliyin başı hələ
qarışıqdır. Yaşımın bu ahıl
çağında yorulmadan, böyük həvəslə Asəf
Zeynallı adına musiqi məktəbində tələbələrimə
tarın, muğamın, o cümlədən musiqi alətlərinin
sirlərini öyrədirəm. Mən həmişə sənətimə
sənətkar gözüylə baxmışam və bu
gün də baxıram.
Qələndər Xaçınçaylı
Həftə içi.- 2011.- 4 fevral.- S. 7.