Azərbaycanın ən gənc "Koroğlu"su...

Ramil Qasımov: "Çalışacam ki, bu obrazla adımı tarixə yazım..."

Müsahibimiz vokalçı, opera və kamera ifaçısı Ramil Qasımovdur. Məlumat üçün bildirək ki, Ramil 1984-cü ildə Bakı şəhərində anadan olub. Müxtəlif illərdə keçirilən müsabiqələrin qalibi olub. 2005-ci ildə Mədəniyyət və İncəsənət Universitetində "solo oxuma" ixtisası üzrə kamera və opera müğənnisi ixtisasına yiyələnib. Azərbaycan Dövlət Musiqili Komediya Teatrında çalışır. Bir çox tamaşalarda çıxış edən Ramil, gənc olmasına baxmayaraq öz rolları ilə insanların ürəyinə yol açıb.

Hal-hazırda Azərbaycan Dövlət Musiqili Komediya Teatrının Həmkarlar İttifaqı Komitəsinin sədri, R&D Yaradıcı İstehsalat Birliyinin sədri və özünün təşəbbüsü ilə yaradılan "Biz Bakıdanıq" estrada simfonik orkestrinin bədii rəhbəridir. Söhbətimizə özü başladı:

- Hər bir yaradıcı insanın sənətə gəlişinin maraqlı tarixçəsi olur. On bir yaşım var idi. Dahi, unudulmaz sənətkarımız olan Rəşid Behbudovu sevərək gəlib bu sənətə yiyələndim. Rəşid Behbudov sənətinə marağım "Bəxtiyar" filminə baxdıqdan sonra yarandı. Belə qərara gəldim ki, bu filmdə çıxış edənlər kimi mən də çıxış etməliyəm. Beləliklə, yavaş-yavaş illər ötdü. Mikayıl Müşfiq adına 18 saylı orta məktəbin özfəaliyyət xorunda oxudum. Niyazi adına 22 saylı musiqi məktəbində təhsil aldım. Bundan sonra Dövlət Uşaq Filarmoniyasının vokal şöbəsində təhsil almağa başladım. Müəllimim Xalq artisti, professor Mobil Əhmədov idi. O, mənim səsimi çox bəyənmişdi. Onda 15 yaşım var idi. Mobil müəllim istedadımı görüb məni Musiqili Komediya Teatrına solist düzəltdi. Burada ilk rolum "Qızıl toy" tamaşasında "Azər" oldu. 1999-cu ildə Moskvada keçirilən ümumittifaq vokalçılar müsabiqəsində 86 adam arasında 2-ci yerə layiq görüldüm. Beləliklə, 1999-cu ildən Musiqili Komediya Teatrında aparıcı solist kimi çalışıram. Paralel olaraq, Azərbaycan Dövlət Televiziyasının solistiyəm. Mən vətənimi, millətimi çox sevirəm. Elə buna görə də, vətənimə və xalqıma faydalı olmaq üçün hər zaman üzərimdə çalışıram. Təzəlikcə vətənpərvərlik mahnılarından ibarət albomum işıq üzü görüb. Bu gün məqsədim və eyni zamanda ən böyük arzum dünya şöhrətli ifaçı olmaq, Azərbaycan mədəniyyətini layiqincə dünyada təmsil etməkdir. Mənim üçün səhnə müqəddəs yerdir. Səhnəni, onun pərdələrini, qoxusunu çox sevirəm. Bu hissi heç nəyə dəyişmərəm. Bu günlər Azərbaycanda bütün sahələr inkişaf edir, o cümlədən mədəniyyət sahəsi. Biz gənclər Mədəniyyət və Turizm Naziri Əbülfəz Qarayevin sayəsində bu qayğını öz üzərimizdə daima hiss edirik...

- Maraqlıdır, yuxarıda qeyd etdiniz ki, 15 yaşınızdan Musiqili Komediya Teatrında çalışırsınız. Bu məsələyə aydınlıq gətirməniz maraqlı olardı...

- O zaman, teatrın direktoru və bədii rəhbəri, xalq artisti Hacıbaba Bağırov idi. Mobil müəllim, ondan mənim bu teatrda çalışmağımı xahiş etmişdi. İfamı dinlədilər və səsimi bəyəndilər. Ancaq dedilər ki, yaşı azdır. Bizim teatrda çalışa bilməz. Yaşımın kiçik olmasına baxmayaraq, Mobil müəllimin Hacıbaba Bağırova mənim haqqımda dediyi sözləri yaxşı xatırlayıram: "Hacıbaba müəllim, mən öz gəncliyimi Ramildə görürəm. İnanın ki, o teatr üçün bir tapıntı olacaq". Beləliklə, müəllimimin israrı ilə məni teatra işə götürdülər.

- 15 yaşından teatr aləmində işləmək yəqin ki, sizi yaşıdlarınız ilə ünsiyyətdən uzaq salırdı. Buna necə dözürdünüz?

- Mənim fikrimcə, hər bir insan öz vaxtını düzgün dəyərləndirməyi bacarmalıdır. Allaha çox şükürlər olsun ki, mən kiçik yaşlarımdan vaxtımı dəyərli bölüşdürməyə başlamışam. Dostlarım əyləncə məkanlarına gedib əylənirdilərsə, mən də teatrda məşqlərə hazırlaşmağa gedirdim. Həftədə bir neçə dəfə Axundov kitabxanasına gedir, çoxlu mütaliə edirdim. İndi o illərimi xatırlayıb, sanki özümdən həzz alıram. Kiçik yaşlarımdan Lütfiyar İmanov, Tofiq Quliyev, Emin Sabitoğlu və başqa bir sıra korifey sənətkarların yanında olmuşam. Onların da qarşısında böyümək, hər hansı bir rolu ifa etmək böyük məsuliyyət tələb edirdi. Şükürlər olsun ki, bu böyük yükün altından enerjimin yüksək olduğuna görə asanlıqla gəlməyi bacarırdım. Yaxşı yaradıcı insan hər bir şeyə qadirdı. Bu gün də dövlətimiz belə gənclərə çox böyük dəstək olur. Elə hesab edirəm ki, hər gün yeni mahnı öyrənməsəm, inkişafdan geri qalmış olaram. İnsanların üzündə sevinc görmək, onların alqışlarını eşitməkdən gözəl bu həyatda nə ola bilər ki?..

- Bu yaxınlarda "Biz Bakıdanıq" adlı yeni estrada-simfonik orkestri yaratmısınız. Orkestrə rəhbərlik etmək çətin deyil ki?...

- "Biz Bakıdanıq" adlı yeni estrada-simfonik orkestri mənim çoxdankı arzularımdan biri idi. Belə bir orkestr ölkəmizdə yox idi. Orkestri yaratmaqda əsas məqsədim, Azərbaycan mədəniyyətini və musiqisini dünyada layiqincə təmsil etməkdir. Biz bu orkestrlə dünyanı gəzməyi düşünürük. Qeyd edim ki, kollektivimiz çox sağlam düşüncəli insanlardır. Amma təəssüflər olsun ki, istedadlı prodüserlərimizin sayı olduqca azdır. Belə insanlara çox böyük ehtiyacımız var.

- Sevindirici haldır ki, gənc olmağınıza baxmayaraq artıq bu günə qədər bir sıra yetirməniz var. Bir az da bu haqda danışaq...

- Bu gün bir çox istedadlı tələbələrim var. Onlardan Rəşad Məmmədov, İlkin Əhmədov "Azəristar 2008"-də I yerə layiq görülüb. Bundan başqa, Elgün Hüseynov adlı tələbəm Akademiya laureatı olub. Bir tələbəm İstanbul Opera teatrında çalışır. Hazırda kiçik yaşlı bir tələbəm var, Yasin. Onun gələcəyinə çox inanıram. Öz uşaqlığımı sanki onda görürəm. Vaxtilə müəllimlərimin mənə öyrətdiklərini mən də onlara öyrətməyə çalışıram.

- Çox istedadlısınız. Bəs nə yaxşı bu günə qədər, hər hansı bir fəxri ad almamısınız? Yoxsa, hələ tezdir?..

- Doğrusunu hər halda rəhbərlik bilər. Mənim istəməyimlə deyil ki? Məncə, hər bir şeyi vaxt və zaman göstərər. Sadəcə, bunu zamanın axarına buraxmaq lazımdır. Düzünü desəm, mən fəxri ad haqqında heç düşünmürəm. Məgər, ada görə bu sənətə gəlmişəm? Mən bu gün sənətə oxumaq, oynamaq, yaratmaq, yeni əsərlər yazıb tamaşaçılarıma təqdim etmək üçün gəlmişəm..

- Sənətdə olan bir neçə insan artıq "məşhurluq" xəstəliyinə tutulub. Siz bu xəstəlikdən əziyyət çəkmirsiniz ki?

- Xeyr, "məşhurluq" xəstəliyi məndə heç zaman olmayıb və heç zaman da olmayacaq. Çünki, mən xalqımın ifaçısıyam. Bununla da fəxr edirəm. Ümumiyyətlə, mənim üçün sadəlik hər şeydən üstündür....

- Martın 27-də Azərbaycan Dövlət Akademik Opera və Balet Teatrında Üzeyir Hacıbəylinin "Koroğlu" operası nümayiş olunacaq. Həmin gün "Koroğlu" obrazında tamaşaçılar qarşısına ilk dəfə olaraq siz çıxacaqsınız...

- Uşaqlıqdan bu mənim ən böyük arzularımdan biri idi. Bu təklif mənə Akademik Opera və Balet Teatrının rəhbərliyindən gəldi. Mən də böyük məmnuniyyətlə qəbul etdim və bu rolu hazırladım.

- Bu təklifi gözləyirdiniz, yoxsa təsadüfi oldu?

- Ümumiyyətlə, həyatda heç nə təsadüfi olmur. Sadəcə geci-tezi var idi. Artıq bir neçə portalda Opera və Balet Teatrının rəhbərliyi mənim haqqımda xoş sözlər deyib...

- Necə hesab edirsiniz, bu rolun öhdəsindən gələ biləcəksinizmi?

- Bunu mən deyə bilmərəm. Hər halda çalışacam ki, oynadığım "Koroğlu" obrazı ilə adımı tarixə yazım.

- Tamaşaya son hazırlıq prosesləri necə gedir?

- Rejissor Hafiz Quliyev, dirijor Nazim Hacıəlibəyov və pianoçu Məlahət İsmayılova ilə gərgin məşqlərimiz davam edir. Mən martın 27-də illərdir gördüyümüz Koroğlu geyimində səhnəyə çıxacağam...

- Bildiyim qədəri ilə, "Ramil və onun dostları" adlı yeni şirkət açmısınız. Əsas fəaliyyət istiqamətləriniz kimi nəyi nəzərdə tutmusunuz?

- "R&D", yəni "Ramil və onun dostları" adlı yeni şirkət bu ilin yanvar ayından rəsmən fəaliyyətə başlayıb. "R&D"- Azərbaycanın ən istedadlı və ziyalı gənclərini bir yerə cəm etməklə, vətənimizin onun hüdudlarından kənarda layiqli tanıdılmasına çalışır. Əsas məqsədlərimizdən biri də ətrafa sağlam gəncləri toplamaqdır. Məlumat üçün qeyd edim ki, artıq aprel ayında "Biz Bakıdanıq" estrada-simfonik orkestri ilə birgə Gəncədə "Səni tərənnüm edirəm, Azərbaycan!" adı altında konsert proqramı ilə çıxış edəcəyik. Cari ilin may ayından başlayaraq şirkətin nəzdində uşaq operasını da yaratmağı düşünmüşük.

Cəfər Mənsimi

Həftə içi.- 2011.- 16 mart.- S. 7.