"Dünya, səndə nə görmədim?"

Salam İbrahimoğlunun poeziya bulağı heç vaxt quruyan deyil

Ölkəmizdə musiqi sahəsində olduğu kimi, poeziya aləmində də şair bolluğu yaranıb. Cavanından tutmuş qocasına kimi hamı şeir yazır. Amma nə yazır, nədən yazır, heç özləri də bilmir. O cür adamların qalaq-qalaq kitabları çap olunur, mətbuatda geniş şəkildə dərc olunur, böyük təqdimat mərasimləri keçirilir. Tənqidçi və ziyalılarımız da yağlı-yağlı tostlar deyir.

Amma elə şairlərimiz var ki, onlar təbliğ olunmadığından, xalq və ictimaiyyət arasında yetərincə tanınmayıblar. Çünki o cür istedad sahibləri istedadsızların şöhrətlərinin kölgəsində itib-batırlar. Nə yazırsan yaz, təki özünü ictimaiyyətə sırıya biləsən.

Lakin arına-ismətinə bükülən, həya edən, şöhrət-şan üçün yox, əsl həqiqətləri yazan şairlərimiz bu gün də yetərincə var. Onların özlərinə məxsus poeziya bulağı da var. O bulaq ki, təbii axarı ilə axır. O bulaq təbii istedadın, təbii sözün məhsuludur və heç vaxt qurumayacaq. Belə söz sahiblərindən biri də Salam İbrahimoğludur. S.İbrahimoğlu Qarabağın dilbər guşəsindən biri olan Ağdam rayonunun Yusifcanlı kəndində doğulub ərsəyə gəlib. Məcburi köçkün kimi Sumqayıt şəhərində məskunlaşıb. Öz kiçik dünyasına sığınaraq öz ədəbi işığında yazıb-yaradır. Yurd, el-oba dərdini ciyərlərinə çəkə-çəkə sözə, misraya çevirir. Salam İbrahimoğlu yaradıcılığına o dərəcə bələd deyildim. Əlimə "Dünya, səndə nə görmədim?" kitabı keçdi. Bu kitabı vərəqlədikcə, şairin söz sənəti ilə tanış olduqca hiss edirsən ki, ədib bu kitabın adını təsadüfi qoymayıb. Çünki 18 ildə torpaqlarımız, şairin doğulub ərsəyə gəldiyi Ağdam-Qarabağ işğal altındadır. 18 ildir həqiqət açıqlanmır, yağı düşmən yerində otuzdurulmur. Bir sözlə dünyamız özlərini "sülhpərəst" adlandıran və demokratiyadan dəm vuran bir sıra böyük dövlətlərin əlində oyuncağa çevrilib. Bu haqsızlığı, ədalətsizliyi şair S.İbrahimoğlu böyük ustalıqla qələmə alıb. "Dünya, səndə nə görmədim?" şeirində deyildiyi kimi:

Yaxşı oldum, pis dedilər,

Qızıl oldum, mis dedilər.

Alovlandım hiss dedilər,

Dünya, səndə nə görmədim?

Və yaxud:

Yaxşı gördüm, yaman gördüm,

Kasıblardan uman gördum.

Sözündən qan daman gördüm,

Dünya, səndə nə görmədim?

Şairin hər bir misrasında böyük məna, poetik duyum, fəlsəfi fikir var. Bütövlükdə S.İbrahimoğlu dünyada həqiqət axtarır. Bu günün amansızlığına, zalımlığına qarşı çıxır. Həqiqəti, varlığı, ədaləti hər şeydən uca tutaraq, onu kövrək misralara çevirir:

Vurdular sinəmə çal-çarpaz dağı,

Söndü həyatımın o gözəl çağı.

Cənnətə bənzəyən qoynu,qucağı,

Dağımı, düzümü qoyubgəlmişəm.

Salamam, yurdumdan ayrı düşmüşəm,

Həyatda diriykən, sanki ölmüşəm.

Ay ellər, dərdimə mən bülənmişəm,

Gorgahda ölümü qoyub gəlmişəm.

Hamımız üçün ən müqəddəs varlıq anadır. Vətən də onun adı ilə bağlıdır - Ana Vətən. Bu söz sanki Tanrının özü qədər müqəddəs, əzizdir. Çox şair Ana Vətənlə bağlı şeir yazıb. Amma Salamın "Axtarır" şeirində fikirlər tamam başqadır, orada həsrət, nisgil, bir Ana, Vətən ayrılığı var. Bu ayrılıq şairi için-için yandırır, əlçim-əlçim ürəyində kədər yarpaqlayır. Hər eldə, obada , bağda-bağçada, milyonların içərisində gözləri öz doğma anasını axtarır:

Gül sola bağlar içində,

Ürəyim ağlar içimdə.

Milyon adamlar içində,

Gözüm anamı axtarır.

S.İbrahimoğlunun hər bir şeirində fikir təzədir, yeni duyum, yeni nəfəs var. Bir sözlə ədəbiyyat aləmində özünəməxsus bir Salam İbrahimoğlu yolu var. O yol getdikcə uzanır, neçə-neçə könülləri fəth edir. O gün olsun Doğma Qarabağımız yağı düşmən tapdağından tezliklə azad edilsin. Yurd həsrətlərimiz kimi Salam İbrahimoğlunun yolu Qarabağdan keçsin. Və bir şair kimi yerdə qalan ömrünü doğma yurdunda keçirtsin, yazsın-yaratsın. Biz ona ədəbi yaradıcılığında uğur diləyirik. İnanırıq ki, S.İbrahimoğlu gələcəkdə neçə-neçə yeni kitabları ilə bizi sevindirəcək.

Qələndər Xaçınçaylı

Həftə içi.- 2011.- 29 mart.- S. 8.