El üçün yanan ürək

Özü dünyadan köçsə də, xeyirxah əməlləri həmişəyaşar Arif Əliyev haqqında ballada

"Ulu körpü" qəzetinin xüsusi buraxılışı təsadüfən əlimə düşmüşdü. 1959-cu ildə qədim Borçalı elinin Bolnisi rayonun Faxralı kəndində dünyaya göz açmış eloğlularımızdan birinin - Arif Əliyevin keçdiyi şərəfli həyat yoluna, nakam ömrünə həsr olunmuşdu bu buraxılış.

Jurnal halında çıxan bu qəzetin səhifələrini vərəqlədikcə oxucunu istər-istəməz özünə çəkən, ürəkləri riqqətə gətirən ifadələrlə, kədərli cümlələrlə rastlaşırsan. Qeyri-ixtiyari olaraq səhifələrin arasında haqqında danışılan insanın taleyinin haralara gedib çıxdığını bilmək istəyirsən.

Arif Əliyev 1982-ci ildə Bakı Dövlət Universitetinin fizika fakültəsinin elektronika bölməsini fərqlənmə diplomu ilə bitirdikdən sonra Gürcüstanın Neft və Qazçıxarma İdarəsində aparıcı mütəxəssis kimi əmək fəaliyyətinə başlayıb. 2007-ci ildə Azərbaycan Respublikası Dövlət Neft Şirkətinin Gürcüstan nümayəndəliyi açılanda əmək fəaliyyətini burada davam etdirir. Əsasən, sosial layihələrə rəhbərlik edən Arif Əliyev qısa zamanda burada böyük nüfuz qazanıb. Onun təşəbbüsü və birbaşa rəhbərliyi ilə Gürcüstanın müxtəlif bölgələrində sosialyönümlü layihələr həyata keçirilib. Ömrünün sonuna kimi SOCAR-ın Gürcüstan nümayəndəliyində çalışıb.

Tanınmış şəxslərin və sənət adamlarının, yaxın dostlarının ürək sözlərindən də görünür ki, Arif Əliyev ucqar Faxralı kəndinin dağları kimi əzəmətli, özü kimi təbii, suları kimi saf və el yanında həmişə üzü ağ, alnı açıq olub. Həyatdan vaxtsız köçməsinə baxmayaraq, Arif Əliyev zamanın sınağından çıxmış, mənəvi dəyərlərdən güc almış bir insan kimi yetişib. Zəhmətini, biliyini, həyat təcrübəsini, səlahiyyətlərindən yaranan imkanlarını xalqına, doğma camaatına yönəldib. Anlayıb ki, vəzifə də, şöhrət də, hər cür mal-mülk də gəldi-gedərdi, bir gün yəhərdən enəcək. Enməyən isə xalqa sədaqətlə xidmət etməkdir.

Xalq şairi Zəlimxan Yaqub yazır ki, Almaniyada ağır cərrahi əməliyyatdan çıxıb Bakıya təzəcə qayıtmışdı. Əməliyyat sonrası ağrılar canımdan çıxmamış Borçalıdan gələn Arif Əliyevin vaxtsız ölüm xəbəri bütün borçalılar kimi onu da sarsıdıb. "Arif Faxralı kimi bir ağır eldə doğulub boya-başa çatsa da, xeyirxahlığı, insanpərvərliyi, humanistliyi, hələ gəncliyindən Borçalının ağır taxtalı kişilərinə məxsus təmkinliyi onun sorağını çoxdan bu kəndin hüdudlarından uzaqlarda yaymışdı", - deyir xalq şairi. Onun sözlərinə görə, son illərdə ARDNŞ-nin Gürcüstanda rəsmisi kimi qayğıları ilə yanaşı, xeyirxah missiyası da xeyli artırmışdı Arifin: "Tiflisdə və bölgələrdə soydaşlarımızla bağlı həyata keçirilən tədbirlərin əksəriyyəti məhz onun yaxından köməkliyi ilə baş tutub. Belə tədbirlərin bir neçəsində mən də iştirak etmişəm. 2009-cu ilin yazında Tiflisdə ustad aşıq Əmrah Gülməmmədovun anadan olmasının 100 illik yubileyinin qeyd olunmasında onun göstərdiyi qayğının bilavasitə şahidi oldum. 2010-cu ildə Tiflisidə mənim 60 illik yubileyimin qeyd olunduğu günlərdəki fəallığını, sevincini isə unutmaqmı olar. Arif Əliyev kimi oğulların itkisi bir ailənin, bir kəndin itkisi deyil, bütövlükdə xalqın itkisidir".

Borçalı Cəmiyyətinin sədri Zəlimxan Məmmədli isə Arifin çox qısa zamanda Borçalı türklərinin simvoluna çevrildiyini söyləyir. Onun sözlərinə görə, Borçalıda elə bir məclis olmayıb ki, orada Arif Əliyev özünün xüsusi dəstəyi, dəyərli məsləhətləri ilə fərqlənməsin: "Arif həm də gürcü cəmiyyətinin, gürcü millətinin itkisidir. O, Gürcüstanın bütövlüyü, Borçalı türkləri ilə gürcü cəmiyyətinin vəhdəti yolunda böyük işlər görür, Azərbaycanla Gürcüstan əlaqələrinin gələcəyinə çox böyük inamla baxırdı".

Şair-publisist Səməndər Məmmədov isə onu parlaq zəka, yanar ürək sahibi kimi dəyərləndirir. Onun sözlərinə görə, Arif Əliyevin heyirxaqlığından, həyata keçirdiyi layihələrdən saatlarla danışmaq olar. Yolların çəkilməsi, körpülərin salınması, məscidlərin tikilməsindən tutmuş insanların həyat səviyyəsinin yaxşılaşdırılmasınadək müxtəlif tədbirləri həyata keçirmək Arif Əliyevin həyat amalı olub: "Arif el-oba üçün sözün əsl mənasında yanar ürək idi. Azərbaycandan Gürcüstana gedən elə bir dövlət rəsmisi, iş adamı, yaxud mətbuat işçisi tapmaq çətin olardı ki, orada Ariflə görüşməmiş olsun. Elm, mədəniyyət və incəsənət adamlarına da xüsusi qayğı ilə yanaşardı. Borçalının söz ustadlarından şair Nəbi, Aslan Kosalı, aşıq Əmrah və digərləri ilə bağlı tədbirlər onun təşkilatçılığı, əsl ziyalı canyananlığı ilə yanaşması sayəsində mümkün olmuşdu. Arif həqiqətən də böyük ürək, böyük ağıl sahibi idi və bunu onu son mənzilə yola salan izdihamlı vida mərasimi də sübut etdi. Borçalı ictimaiyyəti, Gürcüstan azərbaycanlıları arasında elə bir ziyalı, elə bir vəzifəli şəxs qalmadı ki, onunla son görüşə gəlməsin. Gürcüstan parlamentinin üzvü Azər Süleymanov, Kvemo Kartli (Borçalı) qubernatorun müavini Hüseyin Yusifov və digər hörmətli şəxslər öz çıxışlarında Arifin el adamı olduğunu dönə-dönə vurğulayardılar".

Kvemo Karpi qubernatorun müavini Koba Kobiaşvili, Bolnisi Rayon İcra Hakimiyyətinin başçısı Losif Laliyaşvili və milliyyətcə gürcü olan digər vəzifəli şəxslər, elm və sənəd adamları da Arif Əliyev haqqında xoş təəssüratlarla danışırlar. Həmin şəxslər "Ulu körpü"nün xüsusi buraxılışında yazırlar ki, gürcülər Arif Əliyevi heç də azərbaycanlılardan az sevmirdilər.

...Öz ziyasını, işığını insanlardan əsirgəmədi, işıq ömrü yaşadı, sevdi, sevildi və getdi Arif. O, təkcə Azərbaycan xalqının deyil, o, türk dünyasının bir oğlu idi.

Göz açdı dünyaya bir insan kimi,

Dərk edib dünyanı tərk etdi Arif.

Xariqələr yaratdı el-oba üçün,

Tanrı dərgahına yol getdi Arif.

Qələndər Xaçınçaylı

Həftə içi.- 2012.- 11 aprel.- S.2.