Muzeylərdə qalan
tarix
Abdulla
Şaiqin üçmərtəbəli evin ikinci mərtəbəsindəki
mənzil muzeyində gördüklərimiz
Planlaşdırılan
yazıya hazırlaşarkən haqqında bildiyimiz məlumatları,
orta məktəbdə öyrəndiklərimizi
saf-çürük eləməyə başlayırıq.
Deyəsən, nəsə tapmışdıq, şeirlərinin
birində hazırlayacağımız yazının ruhuna
uyğun gələn bir bənd yazıya başlamaq
üçün yaxşı bir ipucu verdi bizə:
Dünyada bəxtiyardır
əkdiyini biçənlər,
Bu həyat səhnəsindən
vicdan ilə köçənlər.
Biz hər zaman içərkən
keçmişi yad eylədik,
Bizi də yad eyləsin
bizdən sonra içənlər.
Unudulmaz şairin
sözünə xilaf çıxmayıb onu yad etmək, bilmədiyimizi
öyrənib oxucularımıza çatdırmaq
üçün yollandıq mənzil muzeyinə. Səbəbsiz
deyildi. Bəlkə də o, yeganə yaradıcı
insanlardandır ki, oxucuları arasında uşaqlar daha
çox üstünlük təşkil edir. "Mən
yazıçılığımdan ziyadə müəllimliyimlə
fəxr edirəm", - deyən şair Abdulla Şaiqdən
gedir söhbət.
Bütün
yaradıcılığını bizlərə sərf edən
şairə biz də yad edib evinin qonağı olduq. 1901-ci
ildə anası Mehri və böyük qardaşı Yusif
Ziya Talıbzadə ilə Tiflisdən
Bakıya köçən Abdulla Şaiq ailəsi ilk vaxtlar İçərişəhərdə kiçik bir mənzildə
yaşayıb. 15 ildən sonra isə
hazırda şairin ev
muzeyi kimi fəaliyyət
göstərən Yuxarı Dağlıq küçəsi-21
ünvanında yerləşən, 1905-ci ildə inşa edilmiş
üçmərtəbəli binanın ikinci
mərtəbəsindəki mənzilə köçürlər.
Şaiq elə yaradıcılıqla da bu mənzildə məşğul
olur.
Üçmərtəbəli
binanın birinci mərtəbəsində
yaşayan, gələcək həyat
yoldaşı Şahzadə xanımla da burada tanış olur. Bu tanışlıq və səmimiyyət sonradan icdivacla nəticələnir
və üç övladları dünyaya gəlir (Şahzadə xanım ədibin
ikinci həyat yoldaşıdır. Şairin birinci həyat
yoldaşı xəstəlikdən vəfat edib
və onların övladları olmayıb).
Vaxtilə şairin
yaşayıb-yaratdığı bu mənzil
1990-cı ildən Nazirlər Sovetinin qərarı
ilə muzeyə çevrilib və 1991-ci
ildən muzey kimi fəaliyyətə
başlayıb. 2001-ci ilin yanvar
ayında ədibin 120 illik yubileyi
ərəfəsində muzeyin
ekpozisiyası açılıb.
Muzeyin əsas vəzifəsi gənc
nəsli onun həyat və
yaradıcılığını, Şaiq
fikri, onun sənət
dünyası ilə tanış etməkdən ibarətdir.
"Xan
evi"nə gedən
yol...
"Bir
kiçik gölməçəyə
Yetişincə,
nə gördü:
Tıq-tıq
xanım çuxurda
Boğulur, əl-qol
atır.
Gah çıxır su üzünə,
Gah birdən-birə batır..."
Bu misraları əbəs yerə xatırlamadıq. Hazırda şairin
ev muzeyinə gedən yollar da elə özünün bu şeirində dediyi kimidir. Biz də o yolları
elə "Tıq-tıq
xanım" kimi gedərək şairin öz adını daşıyan küçələrlə
irəliləyib mənzil
başına yetişdik.
Bina öz
köhnəliyi ilə
yanaşı, həm də bir şair
əzəmətli görünüşünü
hələ də qorumaqdadır. Qapıdan içəri
daxil olub pilləkənlərlə Abdulla Şaiq zirvəsinə doğru addımlayırıq.
Vaxtilə şairlə
qonşu olanlar indi haqq dünyasına
qovuşsalar da, onların gənc davamçıları şairin
ev muzeyinə
qonşuluq edirlər.
Elə bu kiçik və isti həyət özünüzü şair
dünyasında hiss etmək
üçün kifayət
edir.
Muzeyin girəcəyində
bizi Abdulla Şaiqin heykəltəraş Natiq Əliyev tərəfindən
yaradılmış büstü
qarşılayır. Qapıdan içəri
keçib ədibin dünyasına daxil oluruq. Muzeyin bütün divarları,
əşyaları Abdulla Şaiqi
xatırladır. Onun vaxtilə
işlətdiyi şəxsi
əşyaları muzeyin
qonaqları üçün
gözəl nümunələrdir.
Xatırladaq ki,
Abdulla Şaiqin Mənzil
Muzeyinin 4000-dən artıq
eksponatı olan zəngin kolleksiyası
var. Kolleksiyanın əsasını
xatirə və məişət əşyaları,
qədim kitablar, fotoşəkillər, şairin
öz əlyazmaları,
incəsənət əsərləri,
afişalar təşkil
edir. Kolleksiya arasında şairin
yaratdığı ilk məktəb
dərslikləri də
toplanıb. Onun 120 illik
yubileyi ilə əlaqədar nəşr
edilmiş "Abdulla Şaiq
120" kitabı məhz
muzeyin fondunda qorunan nadir kitab əsasında hazırlanaraq
işıqüzü görüb.
Muzeyin fondunda
100-dən artıq qiymətli
əlyazmalar da saxlanılır ki, bunların sırasında
ədibin çap olunmayan ədəbi-tənqidi
əsərləri, repressiya
dövründə yazdığı
nəşr edilməyən
şeirlə də
var.
Şaiqin "Arazdan Turana" (2004) adlı yeni toplusu muzeydə qorunan əlyazmalar əsasında tərtib edilib.
Muzeyin
"Orijinal fotolar"
fondunda ötən əsrə aid ədibin həyat və yaradıcılığını əks etdirən qədim qiymətli fotolar var. Kolleksiyanın əhəmiyyətli hissəsini
özünə və
ailəsinə aid şəxsi
xatirə əşyaları,
XX əsdin əvvəllərinə
məxsus fransız mebel dəsti, əntiq divar saatı, inkrustasiyalı yemək masası kimi qiymətli eksponatlar təşkil edir.
4 otaqlı Şaiq dünyası...
Ekspozisiya 4 otaqdan
ibarətdir. Birinci otaq
A.Şaiqin dünya şöhrətinə həsr
edilib. Əvvəllər şüşəbənd-dəhliz
funksiyasını daşıyan
bu otaqda şairin müxtəlif dillərə tərcümə
olunaraq xarici ölkələrdə dərc
edilən əsərləri,
özünün dünya
ədəbiyyatından tərcümə
etdikləri, onun haqqında görkəmli şəxsiyyətlərin dedikləri,
şairin adını
daşıyan təhsil
və mədəniyyət
ocaqlarının şəkilləri
yer alıb.
Qonaq otağında
Abdulla Şaiqin anadan olduğu Tiflis şəhərinin
görüntüləri, ədibin
nəsil səcərəsi,
şəxsi həyatı,
valideynləri, ailəsi
ilə bağlı xatirə əşyaları,
fotolar sənədlər
yer alıb. Bu otaqda Şaiqin
qardaşı Yusif Ziyanın, həyat yoldaşı Şahzadə
xanımın yağlı
boya ilə çəkilmiş portretləri
xüsusi yer tutur.
Ekspozisiyanın üçüncü otağı
Abdulla Şaiqin pedaqoji
fəaliyyətinə həsr
edilib. Burada həmçinin rəssam
Tofiq Kərimzadənin
Abdulla Şaiqlə Hüseyn
Cavidin birlikdə çəkdiyi portret xüsusi diqqət çəkir. Həmçinin, şairin şəxsi əşyalarından olan radiosu da bu
otaqdadır.
Dördüncü və sonuncu otaq isə şairin
şəxsi kabinetidir.
Bu otaqda Abdulla Şaiqə
aid olan memorial eksponatlar,
mebel dəsti, şəxsi əşyalar,
şairin şəxsi
kitabxanasından nümunələr
nümayiş olunur. Bura da həmçinin şairin oğlu, əməkdar elm xadimi
professor Kamal Abdulla Şaiq
oğlu Talıbzadənin
də guşəsi
var.
Ədibin şəxsi
yazı masası da bu otaqdadır.
Abdulla Şaiq "Araz"
romanı, "Məktub
yetişmədi", "Köç"
hekayələri, "Həpimiz
bir günəşin zərrəsiyiz", "Neyçün
böylə gecikdin"
kimi şeirlərini, dillər əzbəri olan "Tıq-tıq xanım" mənzum nağılını elə
bu otaqdakı yazı masasında qələmə alıb.
Masanın
üzərində şairin
əlyazmaları, şəxsi
qələmi, saatı,
telefonu və bu kimi digər
əşyaları var. Şairin
şəxsi şkafı
ilə də tanış olduq. Bu dolabda
Abdulla Şaiqi köynəkləri,
palto və pencəklərilə yanaşı,
qalstukları da saxlanılır.
Ölüm vaxtını göstərən saat...
Qeyd edək
ki, muzey kifayət qədər təmiz və təmirli idi. Bizi muzeydəki əşyalarla tanış
edib ətraflı məlumat verən bələdçi Humay Teymurova və təsərrüfat müdiri
Rauf Kərimov bildirdilər ki, dövlətin muzeyə qayğısı kifayət
qədərdir. Əlavə
etdilər ki, Mədəniyyət və
Turizm Nazirliyi mütəmadi olaraq muzeylərlə maraqlanır
və mövcud problemləri aradan qaldırmaq üçün
yardım edir: "Muzeyimizin hazırda hər hansısa problem yoxdur. Sonuncu dəfə muzeyimiz
2006-cı ildə bütün
otaqlarının tarixiliyini
qorumaq şərtilə
köklü təmir edilib. Hələ ki, yenidən
təmir işlərinə
ehtiyac yoxdur".
Rauf Kərimov
muzeyə gələnlərin
də kifayət qədər olduğunu bildirdi. Onun sözlərinə görə,
ziyarətçilər arasında
məktəblilər və
universitet tələbələri
üstünlük təşkil
edir: "Hətta məktəblilər muzeyimizə
Abdulla Şaiqin şeirlərindəki
personajlardan ibarət eksponatlar da təqdim ediblər. biz onları da muzeyin fəxri
hədiyyəsi kimi saxlayırıq".
Sonda
onu da qeyd
edək ki, qonaq otağını bəzəyən divar saatının əqrəbləri
günün hər vaxtı Abdulla Şaiqin ölüm vaxtını göstərir...
Nigar İxtiyarqızı,
Sevda Zahidqızı
Həftə içi.- 2012.- 11 aprel.-
S.8.