Əsl şair
xalqın yanında olmalıdır
Bu gün ədəbi mühitimizdə sayılıb-seçilən, gözəl şeirləri ilə ruhlarımızı həkk edən, bir sözlə, sənət aləmində öz imzasını imzalar içində görən şairlərimizdəndir Qabil Fəqani.
Sabirabaddda Dəli Kürün ayna suları sahilində bir kənd qərar tutur, adına Ucalı deyirlər. Bu kənd alimləri, şairləri, mütəfəkkirləri, zəhmət adamları ilə tanınır, igid oğulları və ismətli qızları ilə seçilir. Qabil Fəqani 1957-ci ildə bu kənddə doğulub. “Ədəbi düşüncə” rubrikasının budəfəki qonağı da elə şair Qabil Fəqanidir.
- Qabil müəllim, necə oldu ki, Fəqani
adını özünüzə təxəllüs götürmüsünüz. Axı, bu ad sizin
atanızın adını, söy-kökünüzü
daşımır?
- Qarabağ müharibəsi hər bir ailənin ürəyinə özü böyda çalın-çarpaz dağ çəkib. Qardaşım Fəqani Aslanov Ağdamın Güllücə və Qaradağlı kəndlərinin müdafiəsi uğrunda gedən qanlı döyüşlərdə şəhid olub. Mən qardaşımın şəhid adını yaşatmaq üçün onun adını özümə təxəllüs götürdüm. Yaradıcılığımda da Qarabağ, Vətən mövzusu daha çox yer tutur.
- Nə vaxtdan şeir
yazmağa başlamısınız?
- Mən əlimə qələm alıb şeir yazmıram. 15 yaşımdan şeir mənə bədahətən gəlir. Sözləri qəlbimdən keçirib, dilimdə bişirə-bişirə misralara, şeirə çevririrəm. Sonra hazır vəziyyətdə onu ağ kağıza köçürürəm. Yeganə adamam ki, bu günə kimi yazdığım bütün şeir və poemalarımın hamısını bədahətən yazmışam və yaddaşımda da qalıb. Bütün şeirlərimi əzbərdən bilirəm. Baxmayaraq, uşaqlıq illərindən şeir yazırdım, amma 1972-ci ildə “İlk məhəbbətim” şeirim Sabirabad rayonunun “Muğan” qəzetində çap olunub və bu şeirlə də ədəbiyyata gəldim.
- Şeirlərinizi mətbuatdan oxumuşam,
sevgi şeirləri çoxluq
təşkil edir. Heç
sevmisinizmi?
- Çoxları kimi mənim də ilk məhəbbətim uğursuz alınıb. Yəni ilk sevdiyim qızla ailə həyatı qura bilməmişəm. Bəxtiyar Vahabzadə demişkən, ilk sevgi uğursuz olmasaydı, onda məhəbbət, sevgi haqqında bu qədər gözəl şeirlər, əsərlər yazılmazdı. Sevgi, mənim fikrimcə, ürəkyanğısı, uğursuz məhəbbətin fəryadıdır. Sevgi yanan bir atəşdir. Yandıqca, onun qığılcımları ətrafa səpələnir. Sevgi saf bir duyğudur.
- Əsl şair necə
olmalıdır?
- Əsl şair səmimi olmalı, yalan yazmamalı, xalqın yanında olmalıdır.
- Bəs klassik şairlərimizdən
kimi bəyənirsiniz?
- Klassik şairlərin hər biri əlçatmaz bir zirvədir. Ə.Xaqani bir neçə ilkə imza atmış şairdir. Belə ki, ilk poemanı o yazıb, qəzəldə ilk dəfə təxəllüs işlədib, nəşr nümunələri var. N. Gəncəvi “Xəmsə” yaradıb. N. Gəncəviyə irad tutanlar var ki, əsərlərini fars dilində yazıb. Nizaminin 20 000 beyitdən ibarət “Divan”ı olub. Həmin “Divan” əlimizdə yoxdur. O “Divan” tapılsa, əminəm ki, Nizaminin türkcə də şeirlərini oxuya bilərik. Nizami poeziyanı fəlsəfiləşdirdi. Ş.İ. Xətai isə heca vəznini, xalq danışıq dilini ədəbiyyata gətirdi. O tayda M. Şəhriyar, bu tayda S.Vurğun kimi imperiya ilə vuruşan olmayıb. Amma sözün, poeziyanın Allahı Füzulidir.
- Bir yaradıcı adam
kimi, “poeziya”
anlayışını necə dərk edirsiniz?
- Poeziya
hər şeydən əvvəl hissin ifadəsidir.
Bu da hər şairdə
olmur. Hər bir insanın daxilində öz dərdi, sevinci olduğu kimi, onun da öz
pünhan saxladığı
sirləri var. Bir insan kimi, sirlərimi
saxlasam da, amma şeirlərimdə gizlədə bilmirəm. Mən şeirə bütün varlığım ilə bağlı bir adamam.
- Müasir poeziyaya münasibətiniz...
- Müasir poeziyanı tam izləmək
imkanım olmasa da, amma əsil
şeir nümunələrinə
rast gəlmək olur.
- Şair nə zaman inciyir?
- Şairlər
çox kövrək
olurlar, hər an inciyə bilirlər.
- Xoşbəxrlik
sizin üçün
nədir?
- Xoşbəxtlik
nisbi anlayışdır.
Mütləq xoşbəxtlik yoxdur.
- Vətənpərvərlik
dedikdə, nəyi başa düşürsünüz?
- Mən vətənpərvərliyi xalqa
və Vətənə
təmənnasız xidmətdə
görürəm.
- Deyirlər, dünyanı gözəllik
xilas edəcək.
- Əksinə, dünyanı elə bu günə qoyan gözəllikdir.
Əgər Vətənimiz Azərbaycan
gözəl olmasaydı,
başımıza bu qədər faciələr,
müsubətlər gəlməzdi.
- Müəllim
olmasaydınız, hansı
sənəti seçərdiniz?
- Mən uşaq vaxtı aktyor
olmaq istəyirdim.
- Onda niyə müəllim oldunuz?
- Şeir
gələndən sonra
belə düşündüm
ki, hökmən ədəbiyyat müəllimi
olmalıyam. Sonralar bildim ki, böyük şair və yazıçılar
başqa ixtisas sahibi olublar.
- Sizcə,
Vətən sevgisi nədən başlayır?
- Anaya olan sevgidən başlayır.
Anaya olan münasibət
eyni ilə Vətənə də olmalıdır.
- Şairliklə-müəllimlik bir-biri ilə uyğunlaşa bilirmi?
- Mən ədəbiyyat müəllimiyəm,
sənətimi də çox sevirəm. Şairliyim müəllimliyimə kömək
edir.
- Həyatınızda
elə an olubmu ki, özünüzlə baş-başa tənha qalmısınız? Onda hansı
hissləri keçirmisiniz?
- Ən yaxşı söhbəri
özümlə edirəm. Özüm-özümə
hesab verirəm. Hərə tənhalığı bir
cür qəbul edir. Adam var,
insanlardan qaçaraq,
tənhalığa qapanır.
O, dəlilik əlamətdidir,
axmaqlıqdır. Şairin tənhalığı
dünyada baş verənlərdir. Torpaq necə
nəfəs alır, ağaclar necə çiçəkləyir, onu
fikirləşir. Gözəlliyi hər kəs görə bilər.
Ancaq elə qeyri-adi gözəllik var ki, onu ancaq
şair qəlbi görə bilər.
Dünyada elə zoraklı əməllər
var ki, onu
adi adamlar hiss edir, amma dünyada
elə haqsızlıqlar
da olur ki, onu ancaq şair qəlbi dərk edə bilir. Mən tək qalanda da tənha olmuram.
Əksinə, özümlə həmsöhbət olmağa
fürsət tapıram.
- Digər
bölgələrdə olduğu
kimi, Aran bölgəsində də
Azərbaycan Yazıçılar
Birliyinin nümayəndəliyi
fəaliyət göstərir.
Sözügedən bölgənin fəaliyyəti
ilə bağlı nə deyə bilərsiniz?
- AYB Aran bölgəsinin ancaq adı var. Ona kim rəhbərlik edir, düzü, adını da bilmirik. AYB
bölgələrdən uzaq
düşüb. Nə onlar
bizi tanıyır, nə də biz onları. Bu günə qədər bizimlə maraqlanan olmayıb.
Vallah, AYB-nin yerləşdiyi
ünvanı da bilmirəm. Amma bölgədə “Suqovuşan” Ədəbi Məclisi fəaliyyət göstərir ki, mən də həmin qurumun üzvüyəm.
Məclisin əhatəsi
çox böyükdür,
Azərbaycanın hər
bir bölgəsindən
üzvlər var. Aralarında
istedadlı şairlər çoxdur. Hətta
Türkiyədən belə şairlərin şeirləri məclisin
almanaxlarında dərc olunur. Türkiyədə
Qazanti Universtitetinin professoru rəhmətlik Babək Qurbanov bizim dərnəyin
üzvü idi. O,
bizimlə türk yazarları arasında bir ədəbi körpü
salmışdır. Məclisimizin üzvləri Türkiyədə daha çox çap olunur, tanınır, nəinki Azərbaycanda. Qardaş Türkiyədə ədəbiyyat, mətbuata
daha çox önəm
verilir, daha çox oxunur. Bizdə
şairlərə soyuq münasibət bəslənilir.
Demək olar, gənclərimizin böyük əksəriyyəti kitab oxumur.
Qələndər Xaçınçaylı
Həftə içi.- 2019.- 20-22 iyul.- S.4.