Təbiətə rəng
qatan yaşıl məkan
Göyçay şəhərinin
günbatanında – Ağdaşa gedən yolun sol kənarında
çox böyük bağ var. Yerli camaat bu ərazini hələ
sovet dönəmində “saqqız ağacının məskəni”
adlandırıblar. Hələ o illərdə
Göyçay və yaxın rayonların bağlarını,
küçə və meydanlarını, şosse
yollarının kənarlarını məhz bu bağda
yetişdirilən tinglər bəzəyərdi. Amma məndə onsuz da yaşıllığa qərq
olmuş bölgədə belə bir bağa baş çəkmək
həvəsi orada konfet ağaclarının yetişdirilməsi
idi.
Göyçay-Ağdaş
magistralının sol yamacında yerləşən
alaqapıdan içəri girib hər iki kənarında onillərə
şahidlik etmiş şam ağacları sıralanan
yarıasfalt yolla xeyli irəlilədim. Doğrudan da maraqlı məkandır.
İri gövdəli şam ağaclarından ibarət səfin
arxasında sırayla əkilmiş meyvə ağacları
göz oxşayır. Sağ tərəfdə ilk olaraq əncir bağı
salınıb. Ağacların zahiri
görünüşündən yaşlı olduqları
görünsə də, qullu-budaqlı,
yamyaşıldırlar. Üstəlik, hələlik
kal olsalar da budaqları barın ağırlığından əyilib.
Yolun qarşı tərəfində də eyni
cür meyvə ağacları sıralanıb. Burada nə
yoxdur: heyva, nar, armud, əncir – hansı ağacı görmək
istəsən bu bağda var. Beləcə ətrafı seyr edə-edə
yolun sonuna çatdım.
Əslində bu cənnətməkan Ekologiya və Təbii
Sərvətlər Nazirliyinə deyil, Kənd Təsərrüfatı
Nazirliyinə aiddir. Buna baxmayaraq funksiyası eynidir – başda
Göyçay rayonu olmaqla Azərbaycanı
yaşıllaşdırmaq. Özü də
meyvəli ağaclar həm yaşıllaşdırma, həm
də qida sənayesi üçün nəzərdə
tutulduğundan ikiqat səmərəlidir.
91 yaşlı bağ
Meyvəçilik və Çayçılıq
İnstitutunun Göyçay Dayaq Məntəqəsi olan
bağın mərkəzində bir qatlı inzibati bina tikilib. Günortaüstü
olduğundan hər kəs işinin başındaydı.
O cümlədən məlumat ala biləcəyim səlahiyyətli
şəxslər də bağın ənginliklərində
ağacları suvarırdəlar. Odur ki, vaxt
itirmədən bir neçə fotoşəkil çəkib,
yanımda dayanan sıravi işçilərlə bir-iki
ağız söhbətləşdim. Nəhayət
budur, səlahiyyətli nümayəndə olduğu bildirilən,
baş elmi işçi Firdovsi Əliyev də gəlib
çıxdı.
Firdovsi
müəllim deyir ki, bu ecazkar bağ 1928-ci ildə elmi tədqiqat
işləri aparmaq üçün salınıb. Artıq 91 ildir ki, burada onlarla yeni meyvə
növü yetişdirilib və çoxaldılıb və təbii
ki, ölkənin hər yerinə yayılıb. "Mövcud olduğu dövrdə
gördüyünüz bu elmi tədqiqat Dayaq Məntəqəsində
yetişdirilən yüz minlərlə meyvə tingi nəinki
ölkənin, hətta keçmiş Sovet
İttifaqının, bu gün isə bəzi xarici ölkələrin
bağlarında əkilməkdədir. Bizim
institut Quba rayonda yerləşir. Amma Lənkəran,
Zaqatala, Qəbələ, Binə və
gördüyünüz kimi, Göyçayda Dayaq Məntəqələri
fəaliyyət göstərir" deyən F.Əliyev qeyd edib
ki, 75 hektardan çox ərazisi olan bu bağda əvvəllər
hər cür meyvə tingi yetişdirilib. "Burada
yetişdirilən meyvə tingləri hesabına Sabirabaddan belə
bir çox rayonlarımızda iri bağlar salınıb ki,
bu gün də insanlar onların barı ilə
qidalanmaqdadır. Amma təəssüflər
olsun ki, hazırda burada yalnız narın fərqli növlərindən
ibarət tinglər yetişdirilməkdədir" deyir
böyük elmi işçi F.Əliyev.
“Konfet” ağacları
Söhbət
əsnasında maraqlı bir faktla tanış
oldum. Sən demə 91 yaşlı bu
bağın günümüzə gəlib çatan ən
yaşlı sakinləri “Konfet” ağaclarıdır. Hazırda bağda mövcud olan üç “Konfet”
ağacından ikisi 1947-ci ildə əkilib. Yəni bu
ağacların hər birinin 72 yaşı var.
Üçüncü ağac isə təxminən 15 il əvvəl əkilib.
“Konfet” ağacından
söz düşmüşkən, həmsöhbətimiz deyir
ki, salxım şəklində xırda meyvələri olan bu
ağac nadir olmaqla yanaşı, həm də qiymətlidir.
Çünki meyvələri həm faraş, həm
də qurudulmuş şəkildə nəfis dada malikdir.
Ondan hazırlanan mürəbbə və kampotun
isə əvəzi yoxdur. Ağacı daha qiymətli edən
isə sağlamlığa verdiyi töhfədir: "Ötən
il İsraildən gəlmişdilər, dedilər burada konfet
ağacının olduğunu eşidiblər. Aparıb
ağacları göstərdik, bar verən vaxtı idi. Meyvəsindən xeyli topladılar. Dedilər bu ağacın meyvəsinin tərkibində
xərçəng xəstəliyinin müalicəsində
istifadə olunan əvəzolunmaz maddələr mövcuddur.
Bunlardan həm xüsusi dərman
hazırlanır, həm də ümumiyyətlə meyvəsini
yemək xərçəng xəstəliyinin
sağalmasına kömək edir".
Söhbət əsnasında o da məlum oldu ki, “Konfet”
ağacı əsasən toxum yolu ilə yayılır. Olduqca
xırda və boz-qara rəngli toxumlarını cücərtməklə
çoxaldılan tinglərə maraq da böyükdür.
Elmi-tədqiqat bağından bu tingləri nəinki
azərbaycanlı bağbanlar, hətta Rusiya və İrandan
olan sahibkarlar da alıb aparıblar.
Həm də bol qida
F.Əliyev deyir ki, Sovet dönəmində elmi-tədqiqat
müəssisəsi kimi bu bağın rolu çox
böyük olub. Müstəqillik illərində burada fəaliyyət
müəyyən mənada zəifləsə də, hər
halda ölkə ərazisini bar verən ağaclarla yaşıllaşdırma
sahəsində əvəzsiz rolunu hələ də qoruyur.
"Günümüzdə burada bir neçə
kolleksiya bağları mövcuddur. Məsələn,
kolleksiya heyva bağında 11 növ heyva ağacı
yetişdirilir. Kolleksiya xurma bağında
isə 29 növ xurma ağacı mövcuddur. Giriş tərəfdə gördüyünüz
kolleksiya əncir bağında hazırda 21 növ əncir
yetişdirməkdəyik" deyən böyük elmi
işçi əlavə edib ki, Dayaq Məntəqəsinin ərazisində
çox qiymətli quru subtropik meyvə olan 5 növ innab
ağacından ibarət ayrıca bağ salınıb.
Bu gün Dayaq Məntəqəsində qurumuş
ağacların yerinə yeni tinglərin basdırılması
və ümumiyyətlə yeni meyvə bağlarının
salınması prosesi gedir. "Bizim işimiz elmi
araşdırmalar aparmaqla yeni bitki növlərinin
alınmasından ibarətdir. Nəticə olaraq ötən
il əlavə 2,1 hektar ərazidə xurma,
təxminən 2 hektar ərazidə isə bar bağı
salmışıq" deyir F.Əliyev.
Bu yerdə
qeyd edək ki, bağın böyük hissəsində
ağacların arası şumlanmışdı və biz ərazidə
olarkən iş davam etdirilirdi. Bir yandan da
bağın yabanı ot-alaqdan təmizlənmə işləri
aparılırdı. Aldığımız
məlumata görə, bu işlər yekunlaşan kimi
bütün bağda ağacların ikinci dəfə dərmanlanmasına
start veriləcək.
Hər dərdin dərmanı nar
Göyçay
rayonunda bağ ola, orada nar yetişdirilməyə
- olmayacaq işdir. Elə bu əfsanəvi məkanda
da nar bağları sahəsinə deyil, çeşidlərinə
görə dillər əzbəridir. Eşitdiyimə
görə ümumiyyətlə rayon ərazisində narın
70-ə yaxın növü becərilir ki, onlardan əksəriyyətini
məhz burada görmək mümkündür.
“Burada çox nar növləri var ki, Sovet dönəmindən
yetişdirilməsinə başlanılıb. Məsələn, “Kazaki”,
“Yaxşılaşdırılmış Kazaki”, “Vesna”,
“İridənəli”, “Malta”, “Balamürsəlli”, “Mərdəkan”,
“Oleq”, “Vanderfu”, “Çəhrayı Gülövşə”, “Qərməzəqabıq”,
“Qəşəng” və sair nar növləri var ki, onlar bu
bağın bəzəyidir” deyən böyük elmi
işçi əlavə edir ki, bu nar adlarının hər
birinin öz mənşəyi-tarixi var. Məsələn,
“Malta”, “Mərdəkan” kimi adlar bu ölkə və ya qəsəbə
ilə rayon arasında olan hər hansı əlaqənin şərəfinə
qoyulub. “Oleq” adının yaranmasına gəldikdə,
müsahibimiz deyir ki, çox illər əvvəl bu bağda Stripkova
soyadlı rus əsilli elmi işçi
çalışırmış. O, seleksiya yolu ilə
yeni nar növü yaradır və adını da özü
üçün əziz olan kiminsə xatirinə “Oleq”
adlandırır. “Kazaki” və ya
“Yaxşılaşdırılmış Kazaki”
adlarının yaranma tarixi də eyni cürdür. Maraqlıdır ki, haqqında söz
açdığımız bu xanım elmi işçi
çalışdığı müddətdə
aldığı çox sayda yeni növlərə ancaq rus mənşəli
adlar qoymayıb, məsələn, “Mərdəkan” adlı nar
növü də onun kəşflərindən biridir.
Onu da qeyd
edək ki, bu bağda yetişdirilən nar növlərinin məhsuldarlığı
bir hektar üçün 8-13 ton olduğu halda, İraq,
İran və sair ölkələrdə hər hektardan normal
halda 18 ton məhsul yığılır. Buna
baxmayaraq, Göyçayda yetişdirilən nar keyfiyyəti,
şirəliliyi və tərkibindəki mineralların zəngiliyi
baxımından ilk sırada yer alır.
Möcüzə yaradan “Liliput”lar
Nardan söz düşmüşkən, bağda olarkən
məlum oldu ki, hazırda institut səviyyəsində Dayaq Məntəqəsi
ilə İsrail arasında əlaqələr yaradılıb. Elə bu əlaqələrin
nəticəsidir ki, bir il əvvəl
İsraildən 20 ədəd qəribə nar tingi gətirilib,
bağda əkilib. Yarpaq, çiçək
quruluşu və sair zahiri görünüşünə
görə eynilə yerli nar növlərinə bənzəyən
“Hicaz” adlı İsrail narını fərqləndirən
yeganə cəhət kök sistemidir. Bu narın
kökü dəniz canlısı olan meduzanı və bir az da xırda hörülmüş
saçı xatırladır. Tinglər bağda əkilən
bu bir il ərzində yerli təbiətə
tam uyğunlaşıb və hazırda çiçəkləyib.
Əgər bu tinglərin gələcəkdə
verəcəyi meyvənin keyfiyyəti elmi baxımdan qənaətbəxş
olarsa, “Hicaz” növünün artırılaraq rayonda və Azərbaycanın
hər yerində yayılması üçün addımlar
atılacaq.
Diqqəti bir maraqlı məqama da yönəltmək
yerinə düşərdi. Bu bağa yolu düşən hər
bir kəs “Liliput” adlı nadir nar növü ilə tanış olmaq imkanı qazanır. Adından da göründüyü kimi, nar
ağacı o qədər kiçikdir ki, sadəcə
dibçəkdə becərilir. Olduqca
xırda meyvələri olur və ona görə də bu
növ sadəcə dekorativ bitki olaraq yetişdirilir. Buna baxmayaraq, F.Əliyev də deyir ki, hazırda
dünya alimləri məhz “Liliput” növünü narın əcdadı
hesab edirlər.
Bu arada, Göyçayda yetişdirilən Hind narı və
ya başqa adıyla, Qüdrət narı da hazırda
artırılaraq ölkənin hər yerinə
satılmaqdadır. O cümlədən, Göyçayda “Aznar” tərəfindən
yeni salınan sənaye əhəmiyyətli bağlara,
Bakı-Sumqayıt yolunun yaxınlığında ərsəyə
gətirilmiş min hektara yaxın əraziyə məhz bu
bağda yetişdirilən tinglər əkilib.
Bağda qəribə qoz növləri də
mövcuddur. Əsasən
küçələrin, bağ və parkların
yaşıllaşdırılması üçün
münasib olan bu qoz yerli dillə Hind qozu, elmi adla isə Pekan
qozu adlanır. F.Əliyev deyir ki, əslində bu qoz Pekin
qozudur və təhrif edilərək dilimizə Pekan qozu kimi
keçib. Bağda gördüyümüz qədər, bu
ağaclar az qala ekvaliptlər kimi uca və
qollu-budaqlıdır, xırda – fındıq boyda meyvələri
olur. Amma ləpələri adi qozda olduğundan daha
yağlıdır. Tərkibindəki mineral və
yağların çeşidi, miqdarı da daha çoxdur. Odur
ki, Hind və ya Pekan qozu şəhər və qəsəbələri
yaşıllıqlara bürüməklə yanaşı, həm
də qida sənayesi üçün əvəzsuz nemətdir.
Vüsal Tağıbəyli
Məqalə "Azərbaycan
Respublikasının Prezidenti yanında Kütləvi
İnformasiya Vasitələrinin İnkişafına Dövlət
Dəstəyi Fondunun keçirdiyi müsabiqəyə təqdim
etmək üçün" yazılıb
Həftə içi.- 2019.- 11
iyun.- S.6.