"Yaxşı şeirlər yazmaq istəyirəm, amma yaşamaq da istəyirəm”

Azərbaycan jurnalistini, şairini itirdi. Çox kədərlidir, illərin ağır əzablarından qurtulub, gəlib bir virus qarşısında qürub etmək necə əzablı, necə ölümcül bir kədər qoyur adamın çiyinlərinin üzərinə...

Mən onu gəlişindən, qapını açmağından tanıyırdım. Klassik bir ruh var idi, çağlayırdı, elə yazmaq, danışmaq istəyirdi.

Qapı açılıb, yüksək səslə redaksiyanı salamlaması, hələ qulaqlardan getməyəcək. Avazla, kədərlə şeir deyəndə, bəlkə də heç ağlımıza gəlməzdi, bizə qalan elə onun səsi olacaq, onun kitabı olacaq. Ölüm xəbərini aldıqda sonra, ilk baxdığım yer kitab rəfi oldu. Dönüb kitabların içində susmuş kitabı görəndə, həqiqətən inandım ki, hə, səsi ilə yanaşı bizə şeirlər kitabı da qalıb. Özü isə heç sağollaşmadan da çıxıb gedib.

Qələndər Xaçınçaylı üç il əvvəl ölkə başçısının sərəncamı ilə "Tərəqqi" medalına layiq görülüb. O, 5 şeir kitabının müəllifidir. Qələndər Xaçınçaylı - Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin (AYB) və Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin (AJB) üzvü, tədqiqatçı-jurnalist, tanınmış şair - yazıçı, publisistdir... 1981-ci ildən mətbuatda müntəzəm olaraq şeir və məqalələrlə çıxış edib. Şeirləri "Ədəbiyyat və incəsənət", "Kommunist", "Bakı", "Savalan", "Azərbaycan pioneri", "Fəryad", "Meydan", "Səs", "Gələcək gün", "Ədalət", "Təzadlar" qəzetlərində, "Azərbaycan", "Ulduz", "Müxbir", "Kənd həyatı", "Göyərçin", "Pioner" jurnallarında ardıcıl olaraq çap edilib. Həmçinin, "Gənclik" nəşriyyatının "almanax"larında əsərləri oxuculara təqdim olunub.

Onun könlü böyük arzularda deyildi, şeirlərinin çap olunması xəbəri həmişə onu sevindirirdi. Və o qəzeti alıb, birbaşa redaksiyaya gəlirdi.

Dünya həqiqətən amansızdır. Bir də baxırsan, ən sevdiyini, ən etibar etdiyini səndən elə alır, elə oğurlayır ki... Min ilin oğrusu heç onu bacarmaz.

Qələndər Xaçınçaylı redaksiyada tez-tez bu şeirini oxuyurdu:

Nadanlar baş alıb gedir,

Dünyanı qış alıb gedir.

Ömür qısalıb gedir,

Qoymayırlar yaşamağa

Adam kimi bu dünyanı.

Hərdən söhbət edəndə deyirdi ki, yaxşı şeirlər yazıb ölmək istəyirəm. Poema yazmışdı, hətta sinədən, bir az da uca səslə oxumuşdu.

Mənim isə ən çox darıxdığım onun mənə yazdığı mesajdır:

- Salam, şair, necəsən? Yaxşı şeirlər yazmaq istəyirəm, amma yaşamaq da istəyirəm”

- Qələndər müəllim, siz həm yazın, həm yaşayın.

- Yox, qardaşoğlu ikisi bir yerdə alınmır: yaşamaq üçün gərək yazmayasan...

Çox qəribədir ki, Qələndər müəllim buna baxmayaraq yazırdı. Jurnalistika nə qədər başını qatmışdısa, o qədər də ədəbiyyata marağı qalırdı. Həvəsdən düşmürdü, yorulmurdu. Həm ədəbiyyat, həm jurnalistika ikisi də yaradıcılıq tələb edir. Həmişə mənə maraqlı gəlib ki, görəsən, o necə bacarır? Qələndər müəllimin haqqında keçmiş zamanda danışmaq adamın iliyinə belə təsir edir.

Allah rəhmət eləsin!

Həftə içi.- 2020.- 27 avqust-2 sentyabr.- S.12.