Şəfiqə Axundovanın anadan olmasından 97 il ötür
Hərənin öz qisməti, taleyi olan bu
həyatda onun öhdəsinə bəstəkarlıq
missiyası düşmüşdü. Yaşadığı acılı-şirinli günlərinə,
keşməkeşli ömür
yoluna baxmayaraq, o, heç vaxt sənətindən küsməmiş,
yazdığı mahnılarla
həm özünün,
həm də başqalarının qəlbini
ovundurmuş, milyonların
sevimlisinə çevrilərək
yaradıcılıq zirvələrini
fəth etmişdi.
Yenicag.az xəbər verir ki, yanvarın 21-i görkəmli bəstəkar,
Xalq artisti, “Şöhrət” ordenli Şəfiqə Axundovanın
anadan olmasından 97 il ötür.
O,
1924-cü ildə Şəki
şəhərində dünyaya
göz açıb. A.Zeynallı adına Bakı Musiqi Məktəbində oxuyarkən
bəstəkar Üzeyir
Hacıbəylidən dərs
alıb, müəlliminin
tövsiyəsi ilə
təhsilini Azərbaycan
Dövlət Konservatoriyasında
(indiki Bakı Musiqi Akademiyası) davam etdirib və
bəstəkarlıq ixtisası
üzrə Boris Zeydmanın
sinfini bitirib.
İlk bəstəsi
olan “Bala” mahnısını müəllimi
Üzeyir Hacıbəyliyə
göstərərək onun
xeyir-duasını almış
Şəfiqə Axundova
ustadından əxz etdiyi yaradıcılıq
ənənələrinə və yüksək insani keyfiyyətlərə
ömrünün sonunadək
sadiq qalıb. Təsadüfi deyil ki, Şəfiqə
Axundovanın əsərləri
milli musiqi və professional bəstəkarlıq
ənənələrini özündə
birləşdirir. O, 1972-ci ildə yazdığı
“Gəlin qayası” operası ilə Şərqdə ilk opera yazan
qadın bəstəkar
kimi tarixə düşüb. “Gəlin qayası” operasında klassik musiqi ilə muğamın qovuşması
Üzeyir Hacıbəyli
üslubunun saxlanmasını
bir daha təsdiq edir. Operada ariyalarla yanaşı, muğam parçalarının
da səslənməsi
bəstəkarın xalq
musiqisini mükəmməl
bilməsindən irəli
gəlir və əsərə uğur qazandırır.
Şəfiqə Axundovanın zəngin
yaradıcılığına “Ev bizim, sirr
bizim” operettası, böyük simfonik orkestr üçün süitaları, xor üçün silsilə
əsərləri, “Aydın”,
“Əlvida Hindistan!”, “Nə üçün yaşayırsan?” səhnə
əsərlərinə, “Təlxəyin
nağılı”, “Dovşanın
ad günü” və digər uşaq tamaşalarına yazdığı
musiqilər, yüzlərlə
mahnı və romans daxildir. Onun “Sənin nəğmən”, “Çinar
və mən”, “Həyat, sən nə şirinsən?!”, “Sular qızı”, “Ötür illər”, “Nədən oldu”, “Bu torpağa borcluyam”, “İlhamını alar aşiq”, “Doğma diyarım”, “Şəki”,
“Gözlərimin işığı
sənsən”, “Gəl,
ey səhər”, “Mehriban olaq”, “Yaşatdın elləri”,
“Sevgi ölmür” və digər lirik mahnıları xalq arasında çox məşhurdur. Bu əsərlər ən kədərli vaxtlarımızda dərdimizə
su səpir, bizə xoş ovqat bəxş edir. Bəstəkarın musiqi yazdığı
şeirlər Azərbaycan
poeziyasının ən
gözəl nümunələridir.
O, Süleyman Rüstəm,
Xanımana Əlibəyli,
Nəbi Xəzri, Bəxtiyar Vahabzadə, Zivər Ağayeva, Nəriman Həsənzadə,
Mustafa İsgəndərzadə, Rüxsarə İbadova, Məsum Əliyev, Paşa Qəlbinur və başqalarının
əsərlərinə mahnılar
yazıb.
Şəfiqə Axundovanın əsərlərini
Şövkət Ələkbərova,
Gülağa Məmmədov,
Fatma Mehrəliyeva, Anatollu Qəniyev, Rübabə Muradova, Zeynəb Xanlarova, Elmira Rəhimova, Zaur Rzayev, Səkinə İsmayılova, Gülyaz
və Gülyanaq Məmmədova bacıları,
Eldar Ələkbərov,
Türkiyədə İbrahim
Tatlısəs, Əhməd
Şəfəq, istedadlı
gənc ifaçı
Berna Karagözoğlu
və başqaları
tərəfindən sevilə-sevilə
oxunub və bu gün də
ifa edilir.
Görkəmli musiqiçinin sənəti
yeni nəslin təlim-tərbiyəsində də
mühüm rol oynayıb. O, bir pedaqoq kimi ömrünün
böyük hissəsini
Azərbaycan Dövlət
Mədəniyyət və
İncəsənət Universitetində
keçirib, gənc nəslin təhsilinə töhfələr verib. Bəstəkarın sənət naminə
çəkdiyi zəhmət
Azərbaycan xalqı və hökuməti tərəfindən ən
yüksək fəxri
adlara layiq görülüb.
Şəfiqə Axundova 2013-cü il iyulun 26-da Bakıda vəfat edib, II Fəxri xiyabanda dəfn olunub.
Bəstəkarın insan duyğularına toxunan
mahnıları dinləyicilərin qəlbində ona əbədilik qazandırıb. Şərəfli
ömür yaşamış Şəfiqə
Axundovanın qoyub getdiyi
zəngin irsdən hələ neçə-neçə bəstəkarlar
və ifaçılar nəsli bəhrələnəcək, milyonlarla dinləyicilər zövq alacaqlar.
Həftə içi.- 2021.- 26-27
yanvar.- S.8.