20 Yanvar: Azərbaycançılığın
qalibiyyət gecəsi
Ümummilli lider Heydər Əliyev: 20 Yanvar hadisəsinin tariximizdəki yeri, qiyməti ayrı-ayrı insanların taleyi ilə məhdudlaşa bilməz. Bu ayrı-ayrı insanların deyil, bütöv bir xalqın taleyidir.
Dövlətçiliklə bağlı hadisələri yaşatmaq da, tarixləşdirmək də azərbaycançılıqdır. 1990-cı ilin 19 yanvar gecəsi iki tarixi mahiyyəti yaşadır - imperiya xislətinin sonuncu çalarının tarixinin mahiyyətini və milli-xəlqi ruhun imperiyanı diz çökdürən qüdrətinin tarixinin mahiyyətini; 1990-cı ilin 19 yanvar gecəsi rus imperiyasının ilhaqı yaşatma istəyi ilə müstəqillik mübarizəsinin son gecəsi oldu. Bu dönməz mübarizənin son gecəsini boğan dan yeri azərbaycançılığın qalibiyyət səhərinə açıldı.
30 il əvvəlin 19 yanvarında Bakıya qar yağmamışdı. Qarsız gecənin şaxtası, sazağı vardı. Müstəqillik müşahidələrini yaşı min illərdən böyük olan milli-xəlqi ruhun cazibəsində Vətən sevgisi isidirdi.
O gecəyəcən bəşəriyyət belə qarşıdurma görməmişdi.
Polkovnik Elşad Əbilov ön xətdə bu mövzuda disput keçirilməsini şəxsi heyətin mənəvi-psixoloji hazırlığında mühüm vasitələrdən biri kimi dəyərləndirir:
- Vətənpərvərlik mahiyyətli hər tədbir əsgərlərin mənəvi zənginliyi deməkdir. Belə bir mövzu haqqında fikir mübadiləsi həmişə səmərəlidir. Faciənin 30 illiyi ərəfəsində ön xətdə "Azərbaycançılığın qalibiyyət gecəsi" disputu daha təsirli olacaq, yəni, əsgərin Vətən sevgisi daha da möhtəşəmləşəcək. Belə möhtəşəmlikdə qələbəyə çağırış olur. Bu çağırışı əsgərlər Vətənin səsi bilir.
Bir daha əmin oluruq ki, vətənpərvərlik Azərbaycan əsgərinə duyğu kimi, hiss kimi deyil, xarakter kimi aşılanır.
Bu fikirlər ön xətdə "N" hərbi hissəsində azərbaycançılığın qalibiyyət gecəsini tarixdə də, yaddaşlarda da yaşatma istəyiylə keçirilən "Azərbaycançılığın qalibiyyət gecəsi" disputunda əsgərlərin baxışlarını bir ürək tutumunca da tündləşdirir, yumruqlarını sərtləşdirir. Bu tündləşmə, bu sərtləşmə ürəyimizi dağa döndərir:
- Müstəqilliyimizi qoruyacağıq! Şəhidliklə qazanılan müstəqilliyimizi şəhidliklə qorumaq vətəndaşlıq borcumuzdu!
Zabit Neymət Rəhimov böyük tarixi şəxsiyyət Heydər Əliyevin bir tarixi kəlamını xatırladır: "Azərbaycanın dövlət müstəqilliyi əbədidir, sarsılmazdır, dönməzdir!"
Əsgərlərin düşüncələrində tərpəniş yarandığını hiss etmək çətin deyil.
- 1990-cı ilin 19 yanvar gecəsinin səhərisi dünya gördü, əmin oldu ki, rus imperiyasının müharibədə istifadə edilməli döyüş texnikalarının qarşısına ruhunun qətiyyətiylə, dönməzliyiylə çıxan xalqın müstəqillik mücahidləri dövlətçilik naminə şəhid olmağı da bacarır. "Şəhidlərimizin istəyini siz yaşadacaqsınız" - ədəbiyyat müəllimimiz belə deyirdi, - Bakı Dövlət Universitetinin şərqşünaslıq fakültəsinin məzunu əsgər Sabir Nurməmmədlinin xatırlatması disputun mahiyyətini arzulanan məcraya yönəldir.
- Bizdən 12-13 yaş böyük olan bu faciə haqqında müəyyən məlumatlarımız var. Biz də bilirik ki, 19 yanvar gecəsi 146 nəfər qətlə yetirilib, 744 nəfər güllə, qəlpə yarası alıb. Bu, vəhşiliyiydi, - əsgər Ruslan Vəlizadə belə deyir və zamanında müəllimlərindən eşitdiklərini də xatırladır:
- Xalq müstəqillik istəyirdi. 70 il gah gizlin, gah aşkar apardığı müstəqillik mübarizəsi imperiyanın əsarəti.
Əsgər Sabir Nurməmmədli əsgər dostunun dediklərinə müdaxilə edir:
- həm də millətçilik.
- ...zəncirini qırdı. İmperiya dərk etdi ki, "azadlığı zərrə-zərrə, qram-qram istəməyən bu xalq qolundakı zəncirləri qırmaq qüdrətindədi.
Zabit Neymət Rəhimov dövlət səviyyəsində həyata keçirilən 19 yanvar gecəsində törədilmiş vəhşiliklərin mahiyyətindən, "niyəsindən", "niyələrindən" danışaraq deyir:
- Dediklərimin, deyəcəklərimin əksəriyyətini müxtəlif vaxtlarda ailənizdə, məktəbinizdə eşidibsiniz. Bildiyiniz faktlar haqqında deyilənləri, bu faktlarla bağlı fikirləri yenə maraqla, heysiyyətlə, bir qədər hiddətlə, hiddət qarışıq təəssüflə dinləyirsiniz. Nədən belədi?
Bunu sual deyil, fikrin davamına başlanğıc bilirik:
- Siz dövlətçilik
tariximizi vətəndaşlıq borcu kimi öyrənibsiniz,
öyrənirsiniz. 1990-cı
ilin 19 yanvar gecəsi rus imperiyasının törətdiyi
qətliam da tarixdi. O gecə rus imperiyası dərk etdi ki, bu xalqın
mübarizəsinin qarşısını
nə siyasi, nə də hərbi yolla kəsə bilməyəcək.
Müstəqilliyimiz dağılan, tarixdən
silinən imperiyaya necə görk oldusa, sizin ərazi
bütövlüyümüzü bərpa edəcək qələbəniz də dünyaya elə görk olacaq.
- Rus imperiyası Azərbaycanda milli-xəlqi
ruhun kükrəyişini
görürdü. 1989-cu ilin 17 noyabrından başlayan bu kükrəyişin necə
nəticələnə biləcəyini
duyurdu. Dərk edirdi ki, bu kükrəyişin üstündə xof yeli, Lefortovo yeli, Sibir yeli
əsdirə bilməyəcək,
dünyanın neçə-neçə
dövlətinə ağalıq
etsə də, Azərbaycanın dövlət
müstəqilliyinin bərpasının
qarşısını kəsə
bilməyəcək. Bunu dərk
etdiyinə görə
Bakıya qoşun yeritdi, - deyirəm.
20 Yanvar faciəsinə Ulu Öndərin fövqəladə və kəskin münasibətini
xatırladan zabit Neymət Rəhimov deyir:
- Böyük tarixi şəxsiyyətlərin bu
və ya digər hadisəyə istər bəşəri,
istər milli-xəlqi,
istərsə də dövlətçiliyə sədaqət
baxımından münasibəti
həmişə ədalət
işığı kimi
dəyərləndirilib. 1990-cı il yanvarın 21-də böyük tarixi şəxsiyyət Heydər
Əliyev Dövlət
Təhlükəsizlik Komitəsinin
çox geniş şəbəkəli təqiblərindən,
ağıla gələn-gəlməyən
təhlükələrdən çəkinmədən Azərbaycanın
Moskvadakı daimi nümayəndəliyinə gələrək
faciənin təşkilatçılarının
və günahkarlarının
cəzalandırılmasını tələb etdi: "...məsələni siyasi cəhətdən tənzimləmək,
xalqla mükaliməyə
girmək üçün
əlverişli imkanlar
olmuşdur. Lakin onlardan səmərəli
istifadə edilməmişdir.
Nəhayət, 19-dan 20-nə keçən gecə sovet ordusunun, SSRİ DİN-in böyük
kontingenti Bakı şəhərinə yeridilmişdir.
Belə qərar qəbul etmiş adamların hərəkətlərini siyasi
qəbahət sayıram.
...Qırğın törədənlərin
hamısı layiqincə
cəzalandırılmalıdır...",
- Ulu Öndər bu fikirləri Azərbaycan xalqının
adından demişdi. Xalqın təkidli tələbiylə Azərbaycanda
hakimiyyətə qayıdan
Ulu Öndər bu faciəyə siyasi qiymət verilməsinə də
nail oldu.
Ulu Öndərin 20 Yanvar faciəsini törədənlərin
məkanında nə
ilə nəticələnə
biləcəyini güman
etmək belə mümkün olmayan təqibləri, təhlükələri
"qıc edən"
qətiyyəti, dövlətçiliyə,
dövlətçilik üçün
yaşanılan azərbaycançılığa
sədaqəti əsgərlərin
düşüncələrinin mahiyyətini bir daha nizama salır.
Ulu Öndərin bu fikirləri 20 Yanvar faciəsi haqqında nəsə danışmaq
istəyi kimi deyil, nə danışmaq istəyi kimi yaşanılır.
Əsgər Kənan Hüseynov deyir:
- Sabir Nurməmmədli kimi, Ruslan Vəlizadə
kimi mən də müəllimlərimdən
eşitdiklərimi xatırlatmaq
istəyirəm: Xalqımız
müstəqillik mübarizəsi
aparırdı. Xalqımızın
təfəkkürünün yaratdığı bir deyim var: "Gec edər, güc edər". Rus imperiyası Bakıda faciə törətdi, həmin gecə özünün özülü
dağıldı, həmin
gecə azərbaycançılığın
qalibiyyət gecəsi
oldu.
Əsgər Elvin Abbaslının fikirləri də maraqla dinlənilir:
- 19 yanvar gecəsi Bakıda törədilənlər
insanlığa sığmayan
vəhşiliyiydi, dövlətin
vətəndaşlarına qarşı görünməmiş
qəddarlığıydı, həm də xalqın mübarizəsindən
qorxmağın təzahürüydü.
Əsgərin fikrini başqa bir əsgər tamamlayır:
- Tarixən imperiyaların varlığını çəkindiyi,
qorxduğu amil sonlandırır. SSRİ Azərbaycanda milli-azadlıq
hərəkatından çəkinirdi,
onun imperiyalığına
da bu son qoydu.
Ramil Abdullazadə onların sözünə qüvvət
kimi deyir:
Özünü demokratik dövlət kimi göstərən, əslində, ideologiyasına
boyun əyməyənləri
müxtəlif bəhanələrlə
məhv edən, çıxılmaz vəziyyətə
salan imperiyanı azərbaycançılıq məhv
etdi.
Əsgər Pərviz Xanatlı deyir ki, dünya
azərbaycançılığın qüdrətini dərk etdi. Bu qüdrət Azərbaycanın dövlət
müstəqilliyinin bərpasını
tezləşdirdi, rus imperiyası azərbaycançılığa
məğlub oldu.
Ön xətdə,
səngərlərdə əsgərlərimizlə
vaxtaşırı söhbətləşirik,
Vətəndən, dövlətdən,
dövlətçilikdən, qələbədən, şəhidlikdən,
şəhidlərdən danışırıq. Yüksək döyüş və mənəvi-psixoloji hazırlığa
malik olan əsgərlərimizin geniş
dünyagörüşündən qürurlandığım kimi,
dövlətçiliyimizlə bağlı olan bu faciəyə bu səviyyədə həssas, bu səviyyədə heysiyyətli
münasibəti mənəvi
kamillik bilirəm.
Əsgər Kənan Hüseynov deyir ki, mənəvi
kamillik həm də milli ruha
sədaqətdi. Hərbi xidmət əsgərləri
daha mətin formalaşdırır. Xalqın tarixi
ilə, dövlətçiliklə
bağlı hadisələri
yaşatmaq da kamillikdi. Əsgər yoldaşlarım kimi mən də
bilirəm ki, SSRİ hökuməti 1990-cı ilin
19 yanvar gecəsində
faciə törətsə
də, xalqın müstəqillik mübarizəsini
boğa bilmədi.
Bu faciə bizim
məktəbdə də
qeyd olunurdu, hərbi hissəmizdə də qeyd ediləcək.
Komandirimiz deyirdi ki, 19
yanvar gecəsi həm rus imperiyasının
törətdiyi faciə
gecəsi kimi, həm də azərbaycançılığın qalibiyyət gecəsi kimi qeyd edilir,
həmişə də
belə olacaq.
Disputun mövzusu
əsgərləri fəallaşdırıb. Onların
mükalimələşməsi maraqla dinlənilir:
-
1990-cı ilin 19 yanvar
gecəsi xalqın birliyinin.
- ...həm də
mübarizə əzminin.
- ...təsdiqi oldu. Bu birlik, bu əzm
yenilməz, məğlubedilməz
güc idi.
- Bu güc, disput üçün seçilən
mövzunun - "Azərbaycançılığın
qalibiyyət gecəsi"
kimi tarixləşdi.
- O da təsdiqləndi ki, bir atalar
sözündə deyildiyi
kimi, "El gücü,
sel gücü".
- 20 Yanvar faciəsində şəhid olanları milyonlar sonralar Azadlıq meydanı adlandırılacaq meydandan
Dağüstü Parka - əbədiyyən
ehtiram ünvanı kimi ziyarət ediləcək Şəhidlər
xiyabanına çiyinində
apardı.
Mövzunun mahiyyəti baxımından
gərəkli, gərəkli
olduğu qədər
də düşündürücü
mükalimələşməni mayor Neymət Rəhimov yekunlaşdırır:
- Dünya bir daha gördü, bir daha əmin
oldu ki, müstəqilliyi uğrunda
dönməz mübarizə
aparan xalq şəhid olmağı da bacarır. 19 yanvar gecəsi
70 illik mübarizədən
sonra azərbaycançılıq
70 yaşlı rus imperiyasına qalib gəldi.
19 yanvar gecəsi
də dövlətçilik
tariximizdi.
Yüksək döyüş əzmiylə, qələbə ruhuyla, Hərbi anda, dövlətə, dövlətçiliyə sədaqətlə xidmət edən Azərbaycan əsgəri dövlətçilik tariximizi vətəndaş heysiyyətiylə sevə-sevə öyrənir, öyrənə-öyrənə sevir. Döyüş növbətçiliyini Vətən sevgisiylə qoşa aparan Azərbaycan əsgərinin mənəvi-psixoloji hazırlığından da, dünyagörüşünün genişliyindən də qürurlanırıq. Bu qürurda azərbaycançılığın qalibiyyət gecəsində sökülən dan yerinin işığını görürük. Bu işıq əbədiyyət işığıdı...
Rəşid Hüseynov, əməkdar jurnalist
Ordu.az
Hərbi And.- 2020.- 24 yanvar.- S.14.