“Gözlərimin qarasını verərəm,
Qarabağı vermərəm” deyən şair
Bəlli bir həqiqətdir: şair-doğma xalqının yaradıcı istedadının daşıyıcısıdır. Onun bu qeyri-adi qisməti şairlik amalının ucalığını, eyni zamanda çətinliyini şərtləndirir. Öz varlığında xalq başlanğıcını duymaq şairin poeziyasına təbiilik, səmimilik, vətəndaşlıq, aşılayan amildir. Belə poeziyanı geniş oxucu kütləsi sevir, yaddaşına yazır. Tofiq Bayramın vətəndaş inamlı, xalqsevər poeziyası beləcə sevilir. Azərbaycan ədəbiyyatında və poeziyasında görkəmli şair, tərcüməçi, Əməkdar incəsənət xadimi Tofiq Bayramın özünəməxsus bir yeri var. O, hər zaman poeziyamızın seçilən şairlərindəndir. Xarakterindəki bütövlük, çılğınlıq, onun şeirlərində və bütün yaradıcılığında özünü göstərir. Tofiq Bayramın poetik inamına, ilhamına qol-qanad verən vətən sevgisi, xalq eşqidir. Azərbaycan mövzusu onun yaradıcılığının məhək daşı, hərəkətverici qüvvəsidir.
AZƏRTAC xəbər verir ki, bu gün tanınmış şair, Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü, Əməkdar incəsənət xadimi Tofiq Bayramın anadan olmasının 86-cı ildönümü tamam olur.
Tofiq Bayram
1934-cü ildə dekabrın
16-da Bakıda anadan olub. Burada orta məktəbi
bitirdikdən sonra Azərbaycan Pedaqoji İnstitutunun tarix fakültəsində təhsil
alıb. Əmək fəaliyyətinə
“Azərbaycan müəllimi”
qəzeti redaksiyasında
şöbə müdiri
kimi başlayıb.
Sonra Azərbaycan Dövlət Televiziya və Radio Verilişləri
Komitəsində ədəbi
işçi, Dövlət
Opera və Balet Teatrında ədəbi hissə müdiri, “Ulduz” jurnalı redaksiyasında, “Ədəbiyyat
və incəsənət”
qəzeti redaksiyasında
şöbə müdiri,
“Yazıçı” nəşriyyatında
baş redaktor müavini işləyib.
Lope de Veqanın “Hiyləgər məşuqə” pyesini tərcümə edib. A.T.Tvardovskinin “Yaddaşın
hökmü” poemasının
tərcüməsinə görə
M.Qorki adına
Azərbaycan Dövlət
mükafatı laureatı
fəxri adına layiq görülüb.
Tofiq Bayram müxtəlif iş yerlərində çalışsa da onun dəyişməyən
əsas iş yeri isə yazı
masası olub ki, ədəbiyyatımız,
poeziyamız üçün
bir-birindən dəyərli
əsərlər yazıb,
tərcümə ilə
məşğul olub.
1998-ci ildə sentyabrın
24-də Əmircan qəsəbəsində
Tofiq Bayramın büstünün və onun adını daşıyan istirahət parkının açılışında
ümummilli lider Heydər Əliyev çıxış edərək
demişdir: “Suraxanı
torpağı Azərbaycana,
xalqımıza böyük
insanlar vermişdir. Onların arasında Tofiq Bayramın xüsusi yeri var. Tofiq Bayram Azərbaycanda gözəl şeirləri
və sözlərinə
bəstələnmiş mahnıları,
fədakar yaradıcılığı
ilə tanınmış
və məşhur olmuşdur. Tofiq Bayramın sağlığında
da xalq həmişə
ona sevgi və məhəbbətini,
hörmətini bildirmişdir.
Mən şəxsən Tofiq Bayramla dəfələrlə
görüşmüşəm, danışmışam, yazıçıların
qurultaylarında onlarla
görüşlərimdə, bəzən rayonlara etdiyim səfərlərimdə
bir yerdə olmuşuq. Onun haqqında gözəl
xatirələrim var”.
Şairin sevimli bacısı Svetlana
Bayramova qeyd edir ki, Tofiq
Bayramın himayə edilməsində unudulmaz Heydər Əliyevin böyük xidməti və xeyirxahlığı
olub. Şairin ötən əsrin
70-ci illərində türk
müğənnisinə yazdığı
şeirin Türkiyədə
yayılması Moskvada
bəzi dairələrin
etirazına səbəb
olub, Bakıya "tədbir görülsün”
mesajı gəlib.
Millətinin söz adamlarını
həmişə hifz etməyi bacaran Heydər Əliyev böyük ustalıqla Tofiq Bayramı bu təzyiqlərdən, hətta həbsdən qoruya bilib.
Tofiq Bayramın şeir gülüstanından hansı
çiçəyi çəksək
məxsusi ətri, rəngi və mənası var. Zəlimxan
Yaqub deyərdi ki, Tofiq Bayram
çiçəkləri şeir
kimi sevərdi, şeiri də çiçəklər kimi.
Dəfələrlə şairi görüşlərdə
güllərin içində
itən görmüşəm.
Onun görüşlərində gül
dəstələrindən dağ
yaranardı. Həqiqətən də qəribə şeir deməyi vardı. Elə bil yeriyən
dağ silkələnirdi.
İçində vulkan ləngərlənərdi.
Bu püskürən vulkanın nəfəsindən
qopan misralar o qədər zərif, həzin olardı ki, adamın yeddi qatından keçərdi. Mürgülü
günlərin xiffəti
ürəyinə ox kimi
sancılardı:
Biz ki unutmuşduq ilk məhəbbəti,
Ah bu qəfil görüş
kaş olmayaydı.
Mənim
gözlərimdə eşqin
həsrəti,
Sənin gözlərində yaş
olmayaydı.
Tofiq Bayram ürəkləri fəth
edən şair idi. Onun qadın, ana
mövzusunda yazdığı
şeirlərin ahəngindəki
etiraflar, arzular, nigarançılıq olduqca
təbii, səmimi və məlhəmdir.
Kimə ünvanlanmasından asılı
olmayaraq, oxucu üçün çox doğmadır. Hər kəsin
öz dərdi, həyəcanı, sevinci,
düşüncələri dil açır bu şeirdə. “Qadın ürəyi” adamın bütün varlığını riqqətə
gətirir:
Necə
rəhmlidir, necə amansız,
Necə
mehribandır, qadın
ürəyi!
Sən onu incitsən, bil ki, a qansız,
Ağlayan kamandır qadın ürəyi.
Unudulmaz, korifey ifaçılarımız
Tofiq Bayramın sözlərinə yazılmış
mahnıları xüsusi
şövq və ahənglə oxuyublar. Çoxu da
dünyasını dəyişib.
Nəfəslər bitsə də,
səs yaşamaqdadır.
Hər dəfə Əbülfət
Əliyevin ifasında
bu mahnıları dinlədikcə, sanırsan
ki, sənət yolu həqiqətən uzundur. Bir təsəlli də
var ki, mənəvi
xəzinəmizin bu inciləri həmişəyaşardır,
yeni ifaçılar da Tofiq Bayramın
sözlərindən ibarət
mahnıları həvəslə,
yeni tərzdə oxuyurlar.
Tofiq Bayram torpağına bağlı,
poetik amalına sadiq, humanist, istedadlı və bitkin qələm sahibi olan şəxsiyyət kimi seçilərək, sevilirdi. Həyat müşahidələri çox dərin idi. Güclü poetik mühakiməsi
onu həmişə şablonçuluqdan, süni
müraciətlərdən uzaqda saxlayırdı.
Duyğularını səmimi, ifadəli,
təsirli qələmə
alırdı. Şeirlərinin poetik vüsəti çox genişdir. Bu səbəbdən də onun poeziyasında
müxtəlif şəxsiyyətlərin
şərəfinə hörülmüş
şeir çələngləri
çox əlvan, füsunkar və maraqlıdır. "Səttar
çələngi”ndən nümunə:
Rəssamlıq ilahi vergiydi səndə,
Bəs,
necə oxutdun gülü çiçəyi,
Görünür, üç ürək
varmış sinəndə:
Füzuli,
Üzeyir Səttar ürəyi!
“Vətən torpağına
baş əyənləri,
ellər baş üstə bayraq tək saxlar” deyən Tofiq Bayram o səhərlərin
arzusu, istəyi ilə yaşayırdı
ki, sabah
ölüm olmasın
yer kürəsində.
Bu bəşəri diləklərin sarı simində Vətən nəqarət idi. “Gözlərimin qarasını
verərəm, Qarabağı
vermərəm” hayqırırdı
böyük və məramlı, əqidəli,
məğrur şairimiz!
Ulduz sanılı arzuların sahibi idi, dostlarını, tanışlarını tez-tez
başına yığaraq,
onlar üçün
Vətən ünvanlı
şeirlərini oxumağı
da çox sevərdi:
Hər qarış torpağı
dünyaca şirin,
Hər axan bulaqda səsim-ünüm
var,
Sevgidən füsunkar, röyadan
şirin,
Arzudan müqəddəs
bir Vətənim var.
Tofiq Bayram
1991-ci il aprelin 19-da vəfat
edib, Bakının Əmircan kəndində
dəfn olunub.
Hərbi And.- 2021.- 8 yanvar.- S.19.