ÖMRÜN HƏSRƏT FƏSLİ

Sənsizliyi heç xəyal etmədim mən. Mənim arzularımda yarımçıq bir xoşbəxtlik yer almamışdı. Hələ nə qədər paylaşacağımız duyğuların sevincini yaşayacaqdıq. Nəfəs qədər yaxın olanım, ruhumun mənəvi qidası idin. O qədər gözəl sevirdinki o sevginin hər anından bir roman yazmaq olar. Mən sənin vətən sevginin böyüklüyünü duyurdum. Ancaq o sevginin bizim sevgidən böyük olduğunu bilmirdim. Sənin sonsuz olan sevginin qurbanı mənim kəpənək ömürlü ailə sevincim oldu. Üç il nişanlı, bir il evli olduğumuz müddətdə məhəbbətinlə ömrümə ömür qatdın. Sanki sən hiss etmişdin ki, bu həyatdan tez köçüb gedəcəksən. Sənin sevgin aşdı-daşdı. Həmişə deyirlər “ad insanın həyatına təsir edir”. Sənin də sevgin ürəyində zəbt olunmadı, Daşqın. Bəzən “Necə yaşayıram?” deyə özümə sual verirəm. Cavabımı da özüm verirəm. Mən səni yaşatmaq üçün yaşayıram sevgi payım, can yoldaşım. Cənnətdə səninlə xoşbəxt olum deyə yaşayıram. Sənin dünyaya gəlişindən əbədiyyətə köçdüyün günün hər anın hər gün təkrar-təkrar düşünürəm.

Rzalı Daşqın Elşad oğlu 1993-cü il mayın 27-də Naxçıvan Muxtar Respublikasının Culfa rayonunun Yaycı kəndində anadan olub. Bir bacının əkiz qardaşlarından biri olub. 2000-ci ildə 1 N-li Yaycı kənd tam orta məktəbində təhsil almağa başlayıb. Orta məktəbdə oxuduğu zamandan idmanın cüdo növü ilə məşğul olub. Dəfələrlə birincilik qazanıb. Hətta Naxçıvan Muxtar Respublikası üzrə 1-ci yeri qazananda onu Bakı şəhərinə yarışa göndərmək istəyiblər. Ancaq imkansızlıqdan o bu yarışa qatıla bilməyib.

Daşqın hələ 2-ci sinifdə oxuyarkən atasını itirib. Həyatın çətinliyini körpəlikdən çiyinlərinə yığan Daşqın ailəsinə kömək olmaq üçün erkən yaşlarından çalışıb. 2011-ci ildə məktəbi bitirib. 2012-ci il 9 iyulda hərbi xidmətə gedib. Naxçıvanda yerləşən N saylı hərbi hissədə xidmət edib. 2013-cü ilin yanvarında xidmətini başa vurub. Hər zaman hərbiyə marağı olub. Özünü hərbçi peşəsindən başqa bir peşədə görməyib. 2017-ci ildə nəhayət ki, arzusuna çatıb. Dövlət Sərhəd xidmətindən çağrılıb. Yevlaxa göndərilib. 6 ay kurs keçdikdən sonra təyinatla Lənkərana göndərilib. 2019-cu ilin aprelinə qədər orda xidmət edib. Sonra isə Xızıya göndərilib. Çox istəyirdi ki, Xüsusi Təyinatlı Qüvvələrin dəstəsində xidmət etsin.

Mən heç bilməzdim ki, 2014-cü ildə çıxdığım yol məni sənin ürəyinə gətirər. O günləri xatırlayanda özümü danlayıram. Axı sənin kimi bir insanı mən necə bir il cavabsız qoydum? 2015-ci ilin 14 noyabrında mən xoşbəxtliyə qapı açdım. 2016-cı il 24 yanvarda isə sevgimizin simvolu olan üzüyünü barmağıma taxdın. Mənim universiteti bitirməyimi gözləməyimiz səbəb oldu gec qovuşmağımıza. O qədər “kaş ki”lərim var ki. Kaş ki, heç universitetə qəbul olmasaydım. Ancaq nə deyim qismət. Bizim taleyimizə əzəldən həsrət yazılıbmış. Sandıq ki, həsrətimizin sonu 2019-cu il avqustun 4-də qovuşduğumuz gün çatdı. O xoşbəxtliyin izi bir ömür boyu silinməyəcək. O qədər gözəl sevdin ki, o sevginin hər saniyəsi mənim üçün özəl idi. Ah Daşqın, vaxt var idi sən mənim şəklimi böyüdüb bir telimi şəklimin üzərinə yapışdırıb, baş ucundan asmışdın. İndi isə mən sənin şəklini böyüdüb evimdən, xəyalını gözümdən asmışam. O qədər həsrətin çəkirəm ki, qaçaraq gəlişinin. Bilirsən sevdiyim, daha saçlarım gözəlliyini itirib. Çünki onları əllərin sığallamır. Mən indi sənli xatirələrlə yaşayıram. Bir an belə səni unutmuram. Nə sonuncu dəfə sentyabrın 1-də gedişini, nə oktyabrın 15-də gələn son zəngini, nə də mənə “gözlə Fatiməm, gələcəm” deyişini. Bir də “sənin üçün burnumun ucu göynəyir,gələndə görəcəksən ki burnumun ucu oyulub” sözlərin ürəyimə dağ çəkir. İndi mənim ürəyim oyulur sənsiz, Daşqın. Biz ruh əkizi idik səninlə. Dost idik, sirdaş idik. Mən səni ruhən duyurdum.

Elə oktyabrın 19-da da səni ruhən duydum. Sən can verəndə mən canımdan olduğumu hiss edirdim. Ancaq ağlamaqdan başqa bir şey bacarmırdım. Səndən xəbər ala bilməmək mənə zülüm verirdi. Çarəsizlikdən qıvranırdım. 21-i telefonundan gələn zənglə bir anda sıçradım. İlahi, o an nə böyük ümidə qapıldım. Can dedim candan olduğumu öyrəndim. Telefona cavab verənin hərbi komisarlıqdan olduğunu öyrəndiyimdə dünya başıma yıxıldı. Ancaq sənin gedəcəyini heç təsəvvür etmədim. Mənə sənin şəhid olduğun xəbərini demədilər. Mən sənin şəhid olduğun xəbərini öyrəndiyim an cismim o acının böyüklüyünə tab gətirmədi. Özümə gəldiyimdə isə morqda olduğunu öyrəndim. Sənin görüşünə morqda gəldim. Bəmbəyaz çöhrəndə bir nur var idi. Səni oxşadım, ancaq vidalaşmadım. Ruhun narahat olar deyə göz yaşlarımı çöhrəmə yox ürəyimə axıtdım. Bir də çox sevdiyin tellərimdən qoparıb üzərinə qoyub üzünü örtdüm. Gözlə sevdiyim yanına gələcəm ümidi ilə uzun bir yolçuluğa çıxdıq. Hər özəl günümüzdə həkk olunan 4 rəqəmi bu dəfə də öz yerini aldı.

Oktyabrın 24-ü Naxçıvan səni qarşıladı. Torpağa tapşırıldığın ana qədər bir an belə səni tək qoymadım. Əlim əlinə dəyməsə də tabutundan ayırmadım əlimi. Ta ki, Yaycı kənd qəbirsanlığına qədər. Orda isə sənin cismin məndən əbədi ayrıldı. Çox istədim o an mən də o məzara dəfn olunum. Özümə ölüm dilədim ki, səndən ayrılmayım. Ancaq özüm gömülməsəm də heç zaman yanından ayırmadığın saç gülümü səninlə birgə dəfn etmələrini xahiş etdim. Səndən sonra 4 rəqəminin önəmini yenə hiss etdim. Alınan 16 qərənfilin 2-nin qırılıb düşməsi ilə 14 qərənfilin məzarına düzülməsi xoşbəxtliyimizin ömrünün 4 il olmağına işarə olduğunu düşündüm.

Bilirəm, sən məni hiss edirsən. Ruhun mənim yanımdadı. Əgər elə olmasaydı bu qədər yuxulara girib məndən nigaran olduğunu deməzdin.

Mənim qəhrəman şəhidim, sən xalqının da qəhrəmanısan. Sənin şücaətlərin Ali Baş komandan İlham Əliyevin sərəncamı ilə “Vətən Uğrunda” ordeni, “Vətən Uğrunda” lll dərəcəli medalı, “Zəngilanın azad olunmasına görə” medalı ilə qiymətləndirilib. Adın tarixin qəhrəmanlıq səhifəsinə həkk olub şəhid Rzalı Daşqın Elşad oğlu.

YARIMÇIQ SƏADƏT

Sevgimin izahın edə biləcək,

Bir kəlmə düşməyib hələ lüğətə.

Mən sənlə yaşadım, səninlə öldüm,

Sənsiz çevrilmişəm bir parça ətə.

Həsrətin qəlbimi sızladır hər an,

Əllərim, tellərim əlinə həsrət.

Ası düşmürəm mən ancaq Allahım,

Bəs niyə yazırdın yarımçıq qismət?

Daşqınsız bu həyat həyat deyilki,

İşığı olmayan məzardı mənə.

Onun uyuduğu nəmli torpaq tək,

Yanağım qurumur, hey dönür nəmə.

Vətən sevgisiylə dastanlar yazan,

Sevdiyim qəlbimə adın həkk etdi.

Sevgisi cənnətim olan o insan,

Özü əbədilik cənnətə getdi.

Manya SƏXAVƏTQIZI

Hürriyyət.- 2021.- 2-3 fevral.- S.10