Ürəklərdə yaşayan qəhrəman!!!

Şəhid Elvinin həyat hekayəsi…

Haqqında söz açacağım insan, həmvətənimiz olaraq adını böyük iftixar hissi ilə xatırladığımız, xalqımızın qəhrəman övladı Elvin Tələt oğlu İsmayılov da bu igidlərin sırasındadır…

Şəhid qardaşım Elvin Tələt oğlu İsmayılov, 09 mart 1989-cu ildə Beyləqan rayonunun Orta Əlinəzərli kəndində, zəhmətkeş, öz əməyinin bəhrəsi ilə dolanan, sadə bir ailədə dünyaya göz açmışdır. O, 1995-ci ildə şəhid Kərəm Əliyev adına Orta Əlinəzərli kənd 2 nömrəli tam orta məktəbin 1-ci sinfinə daxil olmuş və 2006-cı ildə isə, həmin məktəbin 11-ci sinfini müvəffəqiyyətlə başa vurmuşdur.

Elvin İsmayılovun ibtidai sinif müəllimi isə, əsl ziyalı nüfuzuna sahib, müəllimlər müəllimi, şəxsiyyətinə çox böyük hörmət bəslədiyim bir insan, el ağsaqqalı Mayor müəllim olmuşdur. Onu da qeyd edim ki, Mayor müəllim özünəməxsus dəsti-xətti olan dəyərli pedaqoq və yüksək intellektə malik yaradıcı bir insandır!

Elvin İsmayılovun arzularından biri də, ali təhsil almaq olmuş, lakin bu arzusuna çatmaq ona qismət olmamışdır.

Nəhayət, Vətənə xidmət zamanı gəlir və Elvin 2007-ci il aprel ayında Ordu sıralarına həqiqi hərbi xidmətə çağırılır. Vətənpərvər Azərbaycan əsgəri öz xidmətini cəbhə xəttində, Tərtər rayonunda, mənfur düşmənlərimizlə üzbəüz mövqelərimizdə yerləşən “N” saylı hərbi hissəsindən başlayır.

O, snayper silahının incəliklərini dərindən öyrənmiş və bu sahə üzrə peşəkar atıcı kimi formalaşa bilmışdır. Xüsusi qabiliyyətinə və Vətənə ləyaqətlə xidmət etdiyinə görə, dəfələrlə yuxarı komandanlıq tərəfindən diplom və mükafatlarla təltif edilmişdir.

Elvin, Vətənə olan borcunu layiqincə yerinə yetirdikdən sonra, 2008-ci ilin oktyabr ayında Ordu sıralarından tərxis edilir. O, bir müddət doğma Əlinəzərli kəndində şəxsi təsərrüfatlarında fərdi əməklə məşğul olur və ailəsinin xoş güzəranı üçün valideynlərinə yaxından köməklik göstərir.

Lakin torpaqlarımızın hələ də düşmən əsarətində qalması, şəhidlərimizin qisasının alınması və ümumiyyətlə, hərb sahəsinə olan hədsiz sevgisi onu rahat buraxmır, yenidən peşəkar bir əsgər kimi, Vətənə xidmət etmək qərarına gəlir.

Elvin, hələ həqiqi hərbi xidmətdə olduğu dövrdə, mənfur düşmənimiz olan erməni quldurları növbəti dəfə təmas xəttində atəşkəs razılaşmasını pozur. Silahlı qarşıdurma zamanı hər iki tərəf müəyyən sayda itki verir. Elvin, ağır yaralanmış əsgər yoldaşını döyüş gedən ərazidən çıxarmağa nail olur, lakin özünə qardaş qədər yaxın hesab etdiyi həmin əsgər, elə Elvinin qolları arasındaca, şəhadətə yüksəlir! Bu hadisə Elvinə çox pis təsir edir və həmin an, dostunun və bütün şəhid qardaşlarının ruhu qarşısında, onların qisasını düşməndən alacağına kişi sözü verir!

Elvin ürəyinin dərinliyində gizli saxladığı ən böyük arzusunu ailə üzvlərinə bildirir və tələb olunan zəruri sənədləri hazırlayaraq, Silahlı Qüvvələrin Təlim-Tədris Mərkəzinə təqdim edir.

Nəhayət, Elvin İsmayılov, 17 yanvar 2017-ci ildə Silahlı Qüvvələrin Təlim-Tədris Mərkəzində müddətdən artıq hərbi xidmət keçmək üçün kursa qəbul olur. O, 01 aprel 2011-ci ildən başlayaraq, Qazax rayonunda yerləşən “N” saylı hərbi hissənin düşmənlə ən yaxın təmas xəttində yerləşən motoatıcı taborun tərkibinə daxil olan bölükdə çavuş rütbəsi ilə, manqa komandiri kimi xidmətini davam etdirir.

Şəhid qardaşım hərbçi kimi xidmətdə olduğu müxtəlif vaxtlarda, ardıcıl olaraq, Azərbaycan Respublikası Silahlı Qüvvələrinin Ali Baş Komandanı, Prezident, cənab İlham Əliyevin imzaladığı 24 iyul 2013-cü il tarixli Sərəncamı ilə, Azərbaycan Respublikası Silahlı Qüvvələrinin yaradılmasının “95 illiyi”, Azərbaycan Respublikası Silahlı Qüvvələrinin Ali Baş Komandanı, Prezident, cənab İlham Əliyevin 26 iyun 2018-ci il tarixli Sərəncamı ilə, Azərbaycan Respublikası Silahlı Qüvvələrinin yaradılmasının “100 illiyi” münasibətilə təsis edilmiş “Yubiley” medallarına layiq görülmüşdür. Bütün bunlardan əlavə olaraq bildirmək istəyirəm ki, Elvin İsmayılov nizam-intizamına, təlim-tərbiyəsinə və qüsursuz xidmətlərinə görə, digər hərbi qulluqçulardan seçilirdi. Məhz, bunun nəticəsi idi ki, Elvin İsmayılov yuxarı komandanlıq tərəfindən 26 iyun 2020-ci il tarixdə “10 illik qüsursuz xidmətə görə” medalı, eyni zamanda, xeyli sayda diplom və fəxri fərmanlarla da təltif edilmişdir.

Eloğlumuz Elvin haqqında yazmaq, onun keçdiyi şərəf dolu həyat hekayəsini dəyərli oxucuların diqqətinə lazımi şəkildə, qüsursuz bir formada çatdırmaq, mənim üçün sözün hər mənasında çox çətin və məsuliyyətli bir işdir.

Həmişə xalqımızın arasında olan adi bir vətəndaş kimi və eləcə də, işim ilə əlaqədar olaraq, xüsusi hörmətə layiq olan şəhid ailələrini tez-tez ziyarət edir və onların halal süfrəsinin qonağı oluram. Bu dəfə də, növbəti bir şəhid ailəsini, mənim üçün çox əziz şəxslərdən olan Tələt dayımın və Ağgül xalamın Orta Əlinəzərli kəndində yerləşən evlərində qonaq oldum.

Orada olduğum müddət ərzində şəhidimizin ailə üzvləri ilə səmimi söhbət etdik və bitib-tükənməyən, şirinli-acılı, kədər dolu xatirələri dilə gəldi həmin gün. Ailə üzvlərini dinlədikcə, onların şəhidimizə necə ürəkdən bağlı olduqlarına bir daha şahid oldum.

Şəhidimizin ailə üzvlərinin həsrət dolu baxışları keçmişə zilləndikcə, əlçatmaz xatirələrdən başqa ona sirdaş olacaq, təsəlli verəcək heç bir vasitə tapılmır və bu da öz növbəsində, həmin xatirələrin burulğanına düşən həmin insanların qəlbində incə tellərə toxunur, onu yenidən “dilə gətirir”. Doğmaları Elvin qardaşım haqqında özümdə formalaşdırdığım fikirlərimə kövrək xatirələrlə dolu, insanın ruhunu titrədən, çox təsirli söhbətləri ilə “körpü saldılar”!.

Mən isə, nisgil dolu notlara toxunan ünsiyyətin fonunda ən əziz övladları ilə bağlı yaşanan o xoşbəxt illəri arxada qoymuş və həmin dövrün kövrək hissləri ilə baş-başa qalan bu insanları ovundurub, dərdlərinə şərik olmağa çalışırdım!..

Şəhidimizin atası Tələt İsmayılovun xatirələri: Elvin, ailəmizdə böyüyən ikinci övladımız idi. O, uşaqlıqdan sakit xarakterli, səxavətli, alicənab, mehriban və əməksevər olub. Səxavətli, sədaqətli və kövrək olması, zaman keçdikcə, Elvini mənim ən yaxın dostuma, ən sadiq sirdaşıma çevirmişdi. Ailəsinə çox bağlı idi və bizi heç vaxt diqqətindən kənarda qoymazdı. Bəzi xüsusiyyətlərinə görə, ailəmizdə böyüyən digər uşaqlardan çox seçilərdi. Elvin Allaha, dinə çox bağlı, imanlı bir insan olduğu üçün, hər kəsin hörmətini qazanmışdı.

Sözün hər mənasında, Elvin Vətəninə, dövlətinə və xalqına çox bağlı bir vətəndaş idi. Elvin xidmətini demək olar ki, səngərlərdə keçirmişdi. Hətta, onun xidmət etdiyi, Qazax rayonunun düşmənlə təmas xəttində yerləşən post, “2018-ci ilin ən nümunəvi postu” kimi qiymətləndirilmişdir. Bu münasibətlə, Müdafiə Nazirliyinin əməkdaşları və Azərbaycanın Milli Qəhrəmanı, general-mayor Polad Həşimov onunla görüşərək, təbrik etmişlər. Şəhid generalımız Elvinin kürəyinə əlini qoyaraq, ona uğurlar arzulamşıdı. “Halal olsun sənə çavuş, həmişə belə intizamlı ol!” deyərək, onu təbrik etmişdi.

Elvin, general-mayor Polad Həşimovun xətrini çox istəyirdi. Onun cəsarəti, igidliyi və səmimiyyəti haqda həmişə söz açar, qürurla danışardı. Yaxşı yadımdadır, generalın şəhid olması Elvinə çox pis təsir etmişdi. O, hər gün bütün şəhidlərimizin qisasını almaq hissi ilə yaşayırdı. Hələ, 4 il qabaq Elvin xidmət etdiyi səngərə girən erməni kəşfiyyatçısını təkbaşına məhv etmişdi. Çox qorxmaz, qoçaq və mərd bir oğul idi Elvin! Bu cür xarakterlərinə görə, Elvin yuxarı komandanlığın xüsusi hörmətini qazanmışdı.

Elvinin tabeçiliyində olan əsgərlərinə göstərdiyi hərtərəfli qayğı isə, onu tanıyan hər kəsə məlumdur. Bu barədə onun xidmətləri danılmazdır. Bu gün də əsgərləri bizə gəlib baş çəkir, Elvinlə bağlı xatirələrini bölüşürlər. Hamısı ondan razılıq edir və onun yoxluğu ilə barışmadıqlarını bildirirlər.

Vətən Müharibəsi başlayanda, o, hər şeyin mümkünlüyü barəsində mənimlə açıq söhbət etmişdi. Hətta, heç kimin övladından artıq olmadığını və şəhid olacağı təqdirdə, mənə təmkinli olmağımı da dönə-dönə tapşırmışdı. Sonuncu görüşümüzdə Elvin mənə: “Ata, mənin Vətən qarşısında alnım açıq, üzüm ağdır, mənimlə fəxr edə bilərsən!” demişdi. Bu gün onun bu sözlərinin doğruluğuna mənim kimi, hər kəs də şahiddir!.

Hətta, Vətən Müharibəsinin başlamasından bir gün qabaq, Elvinin şəhid olacağını yuxuda da görmüşdüm. Elvini, yoldan keçən minlərlə hərbçinin arasından nə qədər axtardımsa, tapa bilmədim. Təlaş içində yuxudan qalxdım və bu barədə heç kimə bir söz demədim. Günlərin bir günü ürəyimdəki narahatçılıq çin oldu və oğlumun şəhid olması xəbərini eşitdim. Allah heç kimə övlad acısı yaşatmasın! Bu, çəkilməsi çox çətin olan böyük bir dərd yüküdür…

O, mənim üçün çox dəyərli bir insan idi. Elvin şəhid olandan sonra, mən dünyanı, həyatı daha dərindən düşünməyə başlamışam. Bu gün ətrafıma diqqətlə baxıram ki, qəlbimdə yaranmış olan çarəsizlik boşluğunu heç kim və heç nə doldura bilmir! Qəlbimin sağalmaz yarasına yeganə məlhəm isə, Elvinin ruhudur! Tez-tez otağında onun ruhu ilə təklikdə qalmaqla təsəlli tapır və yalnız bu zaman rahat oluram!

Ən böyük arzum isə, Elvinin hərbi formasını əynimə geyinib, əlimdə müqəddəs üçrəngli bayrağımızla birlikdə işğaldan azad edilmiş torpaqlarımızda gəzmək, Elvinin şəhid olduğu yeri ziyarət etmək və nəhayət, bayrağımızı Şuşa şəhərinin ən uca zirvəsinə sancaraq, dalğalandırmaqdır!

Azərbaycan Respublikası Silahlı Qüvvələrinin Ali Baş Komandanı və Müzəffər Ordumuz düşmənə öz yerini göstərdi. Mən, dövlətimlə, millətimlə və bütün şəhidlərimizlə fəxr edirəm!

Bu gün isə, artıq Elvin tək mənim övladım deyil, o, həm də, xalqımızın övladıdır! Dövlətimiz, Vətənimiz və Xalqımız var olsun! Allah, cəmi şəhidlərimizə rəhmət etsin!

(Ardı var)

Sabit Mehdiyev

Hürriyyət.- 2021.- 20-24 mart.- S.14.