TEATR ADLI SEVGİM
Azərbaycanın Əməkdar mədəniyyət işçisi, tanınmış aktyor, şair-dramaturq, sənətşünaslıq üzrə fəlsəfə doktoru, bacarıqlı teatr təşkilatçısı İftixar Piriyevin anadan olmasının 55 ili tamam olur. 7 sentyabr 1960-cı ildə Gürcüstanın Qaraçöp mahalında dünyaya göz açan aktyor 1981-ci ildə Azərbaycan Dövlət İncəsənət İnstitutunun dram-kino aktyorluğu fakültəsində görkəmli səhnə ustası Rza Təhmasibin kursunu bitirmiş və həmin ildən təyinatla Azərbaycan Dövlət Akademik Milli Dram Teatrında aktyorluq fəaliyyətinə başlamışdır.
Belə əlamətdar gündə sevimli sənətkarımızla görüşüb söhbətləşmək istədik:
- Bu yaxınlarda yeni yazdığınız şeirinizi oxudum və ilk sualımı bu şeir ətrafında verəcəyəm. Soruşa-soruşa, soraqlaşa-soraqlaşa gəlib çatdım 55-ə deyirsiz. Sirr deyilsə, soraqlaşdığınız nə idi?
-Əbədiyyət... Bütün canlıların soraqlaşdığı əbədiyyət. Bu istiqamətdə irəlilədikcə hər bir kəsin qət etdiyi uzunlu-qısalı bir yol olur və bu yolda dərədən, dağdan, yamacdan, düzdən keçilir. Mən də hamı kimi keçərək 55 qədər bir yol qət etdim...
- Keçilən yolda istər-istəməz yaratdıqların da olur. Ömrünü həsr etdiyin, ona xidmət göstərdiyin bir sahə də olur. Siz də teatrı seçdiniz.
-Belə deyək, rəngarəngliklə dolu, bütün sahələri bədii cəhətdən özündə ehtiva etmək qüdrətinə malik olan dinamik, ecazkar teatr sənətini.
- Gəlin
55-in yekununda xırda hesabat aparaq. Həyatını
teatra həsr etmiş yaradıcı insan üçün
teatr sənəti nədir və bu sənət sizin
ömrünüzün hansı hissəsində qərarlaşıb?
-Doğrudan
da, deyəsən, bu yaşın özü bir hesabat tələb
edir... Teatr sənəti mənim həyatımda
bu peşəyə meyil etdiyim andan özünə yer
tapdı. Belə olmasaydı, bütün
ömrümü bu sənətə həsr etməzdim. Bilirsiniz, teatr elə bir məkandır ki, bu sənətə
gələn hər bir insan anlamalıdır ki, bura yalnız və
yalnız mənəvi qida bazası, özünü ifadə
meydanıdır. Yaşanan ömrün
bütün mahiyyəti, bu sənəti seçənlər
üçün yalnız burada öz mənasına qovuşa
bilir. Ömrünü teatra bağlayanlar burada ən
ağır çətinliklərlə üz-üzə
dayanma, ən gərgin məqamlarla mübarizə aparma, bəzən
maddi imkansızlıqla çox səmimi şəkildə
qol-boyun olma və belə halları özünə, öz
taleyinə məhkum olunmuş bir həqiqət kimi qəbul etməyə
vadar olduğunu dərk etməli və bununla barışmaqdan
çəkinməməlidir, əksinə, bununla, çox
böyük ruh yüksəkliyi ilə
qürurlanmalıdır. Çünki bu sənətin sahibləri
hər kəsə nəsib olmayan, düşüncə, hiss,
duyğu, daxili bütövlük, mənəvi rahatlıq və
təmizlənmə, saflaşma, kövrək və
istiqanlı qəlb dolğunluğu, idrak və təfəkkür
dərinliyi, zövqlü və kübar zənginlik,
alicənab və mükəmməl şəxsiyyət və
sair kimi mütləq sərvət zənginliyi ilə
Tanrının mükafatını qazanmaq imkanında ola bilirlər.
Və bu sənətə məhz sənət naminə
gələnlər gec-tez həmin mükafata layiq
görülürlər və özlərindən sonra həyatda
qoyub getdikləri böyük sənət nümunələri
ilə tarixin sənət salnaməsində öz yerlərini
tuturlar və bu yer -belə bir müstəvi insan olan kəs
üçün ən mötəbər bir məkandır.
Daha konkret desəm, teatr mənim sevgimdir.
- Teatr səhnəsində,
televiziyada müxtəlif səpkili rolların mahir
ifaçısı kimi tamaşaçı yaddaşında
qalmısınız. Aktyorların
yaradıcılığı pərdə qapanan kimi
görünməz olur. Buna görə də
bu sənət daha çox diqqət, qayğı tələb
edir. Aktyorun uğuru nə ilə
bağlıdır və onu necə qorumaq lazımdır?
- Səhnədə
ilk rolum İlyas Əfəndiyevin “Xurşudbanu Natəvan” əsərində
səssiz bir obraz olub. Nəbi Xəzrinin “Mirzə
Şəfi Vazeh” əsərindəki Əkbər obrazı isə
ilk nəzərəçarpacaq rol kimi yadda qalmışdır.
Bundan sonra Anarın “Sizi deyib gəlmişəm” pyesində Vəliqulu,
“Şəhərin yay günləri”ndə Namiq, Jan Anuyun
“Medeya” faciəsində Oğlan, Nahid Hacıyevin “Məhəbbət
yaşadır” pyesində Elcan, Səməd Vurğunun “Vaqif”
dramında Əli bəy, Əbdürrəhimbəy Haqverdiyevin
“Bəxtsiz cavan” faciəsində Çinğiz, Rəhman
Əlizadənin “Günah”ında Fərhad, Nəbi Xəzrinin
“Gecə döyülən qapılar”da Xəzər,
“Torpağa sancılan qılınc” dramında Poladgüc,
Vaqif Səmədoğlunun “Yayda qartopu oyunu”nda Niftalı,
İlyas Əfəndiyevin “Şeyx Xiyabani” pyesində Ayaz,
“Büllur sarayda” da Bayandur, “Tənha iydə ağacı”nda
Eyvaz, Şekspirin “Kral Lir” faciəsində Edqar, Eldar
Baxışın “Qədir gecəsi”ndə Aşıq
İftixar, “Məlikməmməd” xalq nağılında Məlikməmməd,
Çingiz Aytmatov və M.Şaxanovun “Sokratı anma gecəsi”ndə
Talap, Nəriman Həsənzadənin “Pompeyin Qafqaza
yürüşü” pyesində Çar Uruz kimi müxtəlif
səpkili obrazlara səhnə ömrü vermişəm.
- Teatr səhnəsi
ilə yanaşı, Azərbaycan Televiziysında da maraqlı
rollarla sevilmişiniz. M. Muradın “Təkan”, S.
Budaqlının “Közərən evin işıqları”,
Dilsuzun “Oğulla görüş” və sair əsərlərdə
tutarlı rollar oynamısınız.
-Azərbaycan Televiziyası və Radiosu bütün
aktyorlar kimi mənim də ikinci evimdir desəm, yanılmaram. Bu məkan
bizi populyar edib. Teletamaşalarda
oynadığım rollarla yanaşı, “Ozan” folklor toplusu ilə
bir müddət həm iştirakçısı, həm də
aparıcısı qismində dostluq etmişəm. Ondan başqa bir sıra ədəbi-bədii
verlişlərdə bədii qiraətçi kimi
çıxışlarım olub. Azərbaycan
Radiosunun səs qalaktikasında müxtəlif verilişlərdə
və radio tamaşalarında mənim də səsim
özünə yer tutub, yayımlanıb.
-
Teleseriallarda yaratdığınız obrazlar da uğurlu sənət
nümunələridir. Əlibala Hacızadənin “İtgin gəlin”
teleserialında Əbdül, Rəşad Nuri Güntəkinin
“Dodaqdan qəlbə” serialında Vədad, Bəxtiyar Vahabzadənin
“Yağışdan sonra” teleserialında Aslan, Ağarəhim Rəhimovun
ssenariləri əsasında çəkilmiş “Canavar
balası” filmində Nofəl, “Qırmızı qar” filmində
Şef kimi xarakterik tipajlarla aktyor ustalığını
nümayiş etdirmisiniz. Bu qədər
biri-birindən maraqlı və fərqli obrazlar silsiləsi
yaratdıqdan sonra Azərbaycan teatr səhnəsində ilk dəfə
olaraq ümummilli lider Heydər Əliyevin bədii
obrazını canlandırmısınız. Bu, sizə çətinlik yaratmadı ki?
-Əlbəttə, çətin oldu. Çətin olmasaydı, təvazökarlıqdan
uzaq da olsa deməliyəm ki, uğurlu ola
bilməzdi. Dahi rəhbərin obrazını
yaratmaq hər bir aktyordan böyük məsuliyyət tələb
edir. Əsas odur ki, mən bu prosesdə
üzərimə düşən məsuliyyətin mənasını
çox yaxşı dərk edirdim. Ümumiyyətlə,
üç ayrı-ayrı əsərdə Ümummilli Liderimizin
bədii obrazını yaratmaq mənə nəsib oldu. Üçüncü əsər, şair-dramaturq
Hidayətin “Burdan min atlı keçdi” əsəri, ilk əsər
isə 2009-cu ildə dramaturq Aqşin Babayevin İrəvan
Teatrının səhnəsində hazırlanmış
“Xilaskar” pyesi idi. Yaradıcılıq
prosesi çox keçirdi. Mən
Böyük Heydər Əliyev obrazının portret cizgilərindən
daha çox onun zəngin daxili aləmini əks etdirməyə,
bu obrazı yaratmaq, həm də ilk ifaçı olaraq yaratmaq
üçün sənətçidən tələb olunan
bütün komponentlərdən yararlanmağa və nəhayətdə
bitkin bir obrazın ərsəyə gəlməsinə
çalışırdım. Hər-halda
tamaşaçıların rəyinə əsaslansaq,
özünəməxsus yanaşma ilə istədiklərimizə
nail ola bildik. Uğurla
oynanılan bu tamaşa ilə biz həm stasionarda, həm də
Gürcüstan, Dağıstan və Türkiyədə
böyük tamaşaçı sevgisi ilə qarşılandıq.
Gürcüstan qastrolu zamanı tamaşada sabiq
prezident, dünya miqyaslı siyasətci Eduard Şevardnadzenin səhnə
arxasına keçərək, kollektivimizi şəxsən təbrik
etməsi, xatirə şəkli çəkdirməsi ayrı
bir mənzərə idi. Eduard Şevardnadze təbrikinə
öz ürək sözləri ilə başladı:
“Çox yaxşı etmisiniz ki, Heydər Əliyev barədə
tamaşa hazırlamısınız. Tamaşada
hər şey mükəmməl idi. Xüsusən
Heydər Əliyevin obrazının ifası. O hadisələr
mənə tanış idi. Tamaşadakı
hadisələr o qədər aydın cərəyan edirdi ki, mən
Azərbaycan dilini bilməsəm də, hər şeyi
çox gözəl anlayırdım. Heydər
Əliyevin səsi, hərəkətləri, jestləri,
özünəməxsus danışıq manerası çox
dəqiq idi. Heydər Əliyev
böyük şəxsiyyət və siyasətçi idi.
O, təkcə Azərbaycanın deyil, ümumqafqazın lideri
idi”.
2013-cü
ildə müəllifi olduğum, bütün həyatını
xalqına, müstəqil Azərbaycan dövlətinin qurucusu
kimi milli dövlətçiliyimizin möhkəmlənməsinə
və inkişafına həsr etmiş Heydər Əliyevin
ömür yolundan, dövlət xadimi kimi zəngin fəaliyyətindən
bəhs edən “Qurtuluş dastanı” adlı pyesimdə yenidən
Ulu Öndərin obrazını canlandırdım. “Qurtuluş dastanı” tamaşası Ulu Öndərin
90 illik yubileyi münasibətilə Onun əziz xatirəsinə
ehtiram əlaməti olaraq hazırlanmışdı.
Bu əsərdə dahi Heydər Əliyevin bədii
obrazı artıq daha geniş miqyasda - Heydər
Əliyevçilik, azərbaycançılıq ideyası ətrafında
öz bədii mücəssiməsini tapmış oldu. Tale belə gətirdi ki, bu
tamaşada da mənə Ulu Öndərimizin bədii
obrazının yaradıcısı kimi onun hisslərinin,
duyğularının, yüksək insani keyfiyyətlərinin,
həm övladlıq, həm valideynlik missiyasının, həm
sərkərdəlik qüdrətinin
yaşantılarını ifa etmək, xalqı, milləti
yolunda yorulmadan, əzmlə apardığı fəaliyyətində
gərgin situasiyalara qarşı mübarizəsini məhz səhnədə
təcəssüm etdirmək şərəfi nəsib oldu.
- İrəvan Teatrından söhbət
düşmüşkən, bəs bu teatra rəhbər təyin
olunmanız hansı zərurətdən yarandı? Bu teatrda
hansı işləri görə bildiniz və görmək
niyyətindəsiniz?
-Ölməz
ədib C.Cabbarlının adını daşıyan İrəvan
Dövlət Azərbaycan Dram Teatrı öz dəyərli
kollektivi, geniş tamaşaçı auditoriyası və dəyərli
sənət xadimləri ilə mənim həyatımın ən
qiymətli anlarını özündə birləşdirir. Ömrümün 15 illik bir tarixini özünə
bağlayan və mənə ən parlaq anlar bəxş edən
bu sənət ocağına və məni bu sənət
ocağı ilə birləşdirən insanlara həmişə
minnətdaram. O məkanda yaşadığımız bəzən
çətin, bəzən asan olan bütün hadisələr
mənim üçün çox dəyərlidir. Ümumiyyətlə, İrəvan Teatrı və
onun istedadlı kollektivi həyatımın bir hissəsi
olaraq, mənim üçün əvəzi olmayan bir anlam kəsb
edir. 1999-2000-ci illərdə müstəqil Azərbaycanın
qurucusu, ulu öndər Heydər Əliyevin
tapşırığı ilə Azərbaycan Respublikası Mədəniyyət
Nazirliyi tərəfindən Tiflis Azərbaycan Dövlət
Dram Teatrının bərpa prosesinə rəhbərlik etmək
üçün iki il müddətinə Tiflis şəhərinə
ezam olundum. Baxmayaraq ki, 1991-ci ildə təsis etdiyim Azərbaycan
Milli Dastan Teatrında müəyyən təcrübələr
əldə etmişdim, Tiflis Teatrının bərpası
dövründə əldə olunan təcrübə İrəvan
Teatrının yenidən qurulmasında çox önəmli
rol oynadı. Bu prosesin uğurlu nəticəsinə görə
2000-ci ildə C.Cabbarlı adına İrəvan
Dövlət Azərbaycan Dram Teatrına direktor vəzifəsinə
təyin olundum və bu günə kimi də həmin
missiyanı şərəflə yerinə yetirməyə
çalışıram. Teatrda görülən
işlər barədə geniş danışmaq istəmirəm,
çünki görülənlər göz önündədir.
Bircə onu deyə bilərəm ki, fəaliyyətimizin dəyəri
125 illik yubileyimiz zamanı ölkə
başçısının ali fərmanları
ilə öz həqiqətinə qovuşa bildi. Həmin ərəfədə, yarandığı
gündən etibarən heç vaxt binası olmayan
teatrımız dövlətimiz tərəfindən layiqli bina
ilə təmin olundu. Mədəniyyət
və turizm nazirinin qayğısı ilə dəfələrlə
xarici ölkələrdə teatr sənətimizi uğurla
nümayiş etdirmək nəsibimiz oldu. O ki qaldı
görüləcəklərə, niyyətimizdə
çoxlu layihələrin həyata keçməsi vardır.
Binamızın əsaslı təmirindən
sonra bu barədə geniş proqram təqdim edə bilərik.
Bunu taleyin ümidinə buraxaq...
- İftixar müəllim, siz şair, publisist, dramaturq,
rejissor, teatr təşkilatçısı kimi milli teatr
tariximizdə, eyni zamanda çağdaş dramaturgiyada,
poeziyamızda sənətkar imzasını qoymağı
bacardınız və bir neçə kitab da nəşr
etdirdiniz.
-Teatr sahəsində
çalışan və gəncliyimdən ədəbiyyatla məşğul
olan biri yaradıcı insan kimi özümü dramaturgiyada
sınamaq qərarına gəldim və ilk əvvəl iki
pyes yazdım: “Dan yeri söküləndə” və
“Körpü”. Hər iki pyes layihə kimi
hazırlandı və Bakı teatr şəbəkəsinin
aktyorlarının ifasında səhnələşdirildi.
“Körpü” isə Beynəlxalq layihə kimi
hazırlandı; Bakı teatrlarının aktyorları ilə
yanaşı, Gürcüstan və Dağıstan
teatrlarından dəvət olunmuş aktyorlar cəlb edildi.
Daha sonra “Məngənə və ya Kor Aşığın
işığı”, “Eşqin tikan dairəsi”,
“Qarışqalar yuvasını dəyişmir”, “Arı
yuvası”, “Nurlu ömrün anları”, “Azərbaycan
bayrağı”, “Qalx ayağa, Azərbaycan!” pyeslərini və
dramlarını, “Soyqırımı tarixinin dastanı” mənzum,
xronikal, tarixi dramını yazdım.
“Eşqin tikan dairəsi”
pyesim Tiflis Azərbaycan Dram Teatrında tamaşaya qoyulmuş,
2013-cü ildə Azərbaycan Respublikası Mədəniyyət
və Turizm Nazirliyinin Azərbaycan Teatr Xadimləri
İttifaqı ilə birgə Bakıda keçiridiyi mono
tamaşalar festivalına qonaq qismində dəvət olundu.
Uğurla qarşılandı. İştirakçılar və quruluşçu
heyət mükafatlandırıldı. 2015-ci
ildə isə Türkiyə Cümhuriyyətinin Amator Teatr
Festivalında xüsusi mükafata layiq görüldü.
Naxçıvan
Muxtar Respublikası Ali Məclisinin diqqət və
qayşısı ilə C.Məmmədquluzadə adına
Naxçıvan Dövlət Musiqili Dram Teatrında da
uğurla tamaşaya qoyulan “Qurtuluş dastanı” epik-tarixi
dramım bu il 15 iyun tarixində Naxçıvan
tamaşaçılarının yüksək sevgisi ilə
qarşılandı. Tamaşaya baxan
Naxçıvan Muxtar Respublikası Ali Məclisinin sədri
hörmətli Vasif Talıbovun əsər və tamaşa
haqqında söylədiyi yüksək fikirlər
özündə çox böyük dəyəri ehtiva
edirdi. Mübaliğəsiz demək istəyirəm, uzun
illər tikanlı məftillər əhatəsində olan, hər
dəfə oraya getdikcə və xəyalən də
baxdıqca iç dünyamda həmişə dərd kimi qəbul
etdiyim, lakin bu gün fərəh hissi bəxş edən,
müstəqil və misli-bərabəri olmayan bir inkişaf mərhələsinə
yüksəlmiş Naxşıvanı həmişə sevən
bir yaradıcı kimi, bu mühüm hadisə məni Naxçıvana
və naxçıvanlılara bir daha möhkəm tellərlə
bağladı...
- Bir az da şeirlərinizdən danışaq. Sizin şeirləriniz bənzərsizdir.
-Şeir yaradıcılığıma gəldikdə,
belə deyə bilərəm, şeir içimdən qopan səsdir. Əgər bu
səs batsa, demək, mən də batmışam. Bu barədə sonralar ayrıca danışarıq.
-
Neçə kitabınız çap olunub?
-Neçəsini
deyə bilmərəm, ancaq bir neçə kitabım
çapa hazırdır. Bunların içində
iki monoqrafiya, iki şeirlər və bir neçə də
hakayələr və miniatürlər, mənsur şeirlər,
publisist və portret yazılar və elmi məqalələr
toplusu olan kitablarım öz işığını gözləyir.
Bu günə qədər isə “Yaşadığım bu
ömür”, “Nə qəribə yuxuymuş” şeirlər,
“Sevgilim” poeması, ümummilli liderimiz Heydər Əliyevə
həsr olunmuş “Böyük Turanın Himni” və türk,
rus, ingilis, alman, fransız, italyan, ispan, ərəb, fars dillərinə
tərcümə olunmuş “Müstəqil Vətənin
Memarı” poemalarım, Azərbaycan Respublikasının
Prezidenti cənab İlham Əliyevin anadan olmasının 50
illiyi münasibətilə yazdığım və
tamaşaya hazırladığım “İşıqlı,
nurlu sabah” və Heydər Əliyev Fondunun vitse-prezidenti Leyla
xanım Əliyevanın “Xocalıya ədalət” beynəlxalq
kampaniyası çərçivəsində yazaraq
tamaşaya hazırladığım “Soyqırımı
tarixinin dastanı” mənzum pyeslərim, həmçinin
üç kitabda cəm olunmuş “Pyeslər”im oxuculara təqdim
olunmuşdur.
- Sizi -
istedadlı aktyor, gözəl şair, dramaturq, publisist, teatr
xadimi, Əməkdar mədəniyyət işçisi, sənətşünaslıq
üzrə fəlsəfə doktoru, Azərbaycan
Yazıçılar Birliyi və Azərbaycan Teatr Xadimləri
İttifaqının üzvü, İrəvan Teatrının
direktoru İftixar Piriyevi anadan olmanızın 55 illiyi
münasibətilə ürəkdən təbrik edir, Sizə
yeni yaradıcı zirvələr arzulayırıq.
Nüsrət Məmmədov
İki sahil.-2015.-
1 sentyabr.- S. 20.