Xəzər sahilində
parlayan günəş...
Ümummilli liderin xilaskarlıq
missiyası
Ulu öndər Heydər Əliyevin
Azərbaycanda siyasi hakimiyyətə gəlişindən 47 il
keçir
1920-ci ildən
1969-cu ilədək Azərbaycana rəhbərlik edən şəxslər
Sovet imperiyası başçılarının buyruqlarını
icra edir, heç olmazsa gələcəkdə müstəqillik
barədə qətiyyən düşünmürdülər.
Mircəfər Bağırov isə daha “irəli” gedərək
Azərbaycanın 29 mindən çox azadlıq arzulayan
dövlət xadimini, alimini, şair və
yazıçısını “xalq düşməni”
damğası ilə məhv etdi. İosif Stalinin
ölümündən sonra Azərbaycanda milli dil və tarix məsələlərində
gizli bir canlanma duyulsa da, yerli hakimiyyətin Kremlin göstərişlərinə
uyğun hərəkət etməsi bu ideyaların
reallaşmasına imkan vermədi. Xalqa Kremlə sədaqətlə
qulluq edən yox, onun milli dirçəlişinə təkan
verən təşəbbüskar, dilinə, dininə, tarixinə
bağlı olan novator rəhbər lazım idi.
Belə
bir rəhbər vardı. O, Heydər Əliyev idi. 1969-cu il
iyul ayının 14-də Azərbaycan Kommunist Partiyası Mərkəzi
Komitəsinin plenumu keçirildi və respublika Dövlət Təhlükəsizlik
Komitəsinin sədri Heydər Əliyev Mərkəzi Komitənin
birinci katibi seçildi. Respublikanın yeni rəhbəri fəaliyyətinə
ilk növbədə kadr islahatından başladı.
Korrupsiyaya qurşanmış yüksək vəzifəli
şəxslər qeyri-qanuni iqtisadi maxinasiyalarla məşğul
olur, intriqalar aparır, qohumbazlıq edir, vəzifə səlahiyyətlərini
aşırdılar. Bacarıqlı kadrlar seçilib yerləşdiriləndən
sonra qarşıda duran məsələlər
iqtisadiyyatın, kənd təsərrüfatının, sənayenin
və digər sahələrin dirçəldilməsi idi.
Məlum
olduğu kimi, Azərbaycan o vaxtadək SSRİ-də ən
geridə qalmış aqrar respublikalardan biri
sayılırdı. Lakin daim yenilik tərəfdarı olan ulu
öndər Heydər Əliyevin rəhbərliyə gəlişindən
sonra qısa müddətdə cəmiyyətin bütün
sahələri “ölü” nöqtədən
çıxarıldı və respublika ittifaq miqyasında
ön cərgələrə yüksəldi. Əkin sahələri
genişləndirildi, pambıq, taxıl, üzüm, çay,
tütün, meyvə-tərəvəz, heyvandarlıq məhsulları
istehsalı dəfələrlə artırıldı,
Ümumittifaq fondundan ayrılan pullar hesabına fəhlə və
kolxozçuların həyat şəraiti
yaxşılaşdırıldı.
Bakıda
tikinti və abadlıq işləri vüsət aldı,
çoxmərtəbəli binalardan ibarət mikrorayonlar
salındı, fabrik və zavodlar inşa olundu, metropolitenin stansiyalarının
sayı çoxaldıldı, mədəniyyət sarayları
tikildi, bağlar salındı, səhiyyə müəssisələri,
təhsil, ticarət obyektləri, sağlamlıq ocaqları və
digər saysız-hesabsız obyektlər istifadəyə
verildi.
Ümummilli
lider Heydər Əliyevin 1969-1982-ci illərdə Azərbaycanda
gördüyü işlər barədə bir qəzet məqaləsində
söhbət açmaq mümkün olmadığına
görə onlardan yalnız bəziləri haqqında
qısaca danışa bilərik. Qeyd etmək lazımdır
ki, Ümummilli Liderin Azərbaycana rəhbərlik etdiyi illərin
hər birində respublikamız 15 müttəfiq respublika
arasında Ümumittifaq sosializm yarışının qalibi
oldu. O zaman bu, böyük nailiyyət sayılırdı və
büdcəmizə əlavə milyonlarla manat vəsait daxil
olurdu. SSRİ-də ilk Məişət Kondisionerləri
Zavodunun Bakıda tikilməsi, Cəmşid Naxçıvanski
adına hərbi təmayüllü orta ixtisas internat məktəbinin
açılması, Gəncədə Azərbaycan Texnologiya
İnstitutunun yaradılması, gənclərin SSRİ-nin və
xarici ölkələrin qabaqcıl ali məktəblərinə
oxumağa göndərilməsi və s. dahi lider Heydər
Əliyevin məqsədyönlü fəaliyyəti nəticəsində
həyata keçirilən tədbirlər sırasında idi.
Bütün bu və digər məsələlərin
reallaşması gələcək milli müstəqilliyimiz
üçün əsaslı baza yaradırdı. Zaman
göstərdi ki, 1991-ci ildə Azərbaycan dövlət
müstəqilliyinə qovuşanda həmin baza gənc
müstəqil dövlətimizə nə qədər gərəkli
oldu.
1982-ci ildə
Azərbaycanın böyük oğlu Heydər Əliyev
SSRİ Nazirlər Soveti sədrinin birinci müavini və Sovet
İttifaqı Kommunist Partiyası Mərkəzi Komitəsi
Siyasi Bürosunun üzvü vəzifələrinə irəli
çəkildi. Bundan sonra respublika rəhbərliyinə gətirilən
şəxslər təəssüf ki, dahi liderin
yarımçıq qalan işlərini davam etdirmədilər.
Azərbaycan
müstəqilliyini bərpa etdikdən sonra, daha dəqiq desək,
1993-cü ilin təhlükəli iyun günlərində
xalqın təkidli tələbləri ilə ulu öndər
Heydər Əliyevin Bakıya gəlməsi yenə də onun
xilaskarlıq missiyası ilə bağlı oldu. Bildiyimiz kimi,
həmin günlərdə Gəncə şəhərində
qardaş qırğını baş vermişdi və ölkə
vətəndaş müharibəsinin bir
addımlığında idi. Ancaq bəla təkcə bu
deyildi, AXC-Müsavat cütlüyü ölkəni idarəolunmaz
vəziyyətə salmışdı, anarxiya və cinayətkarlıq
baş alıb gedirdi. Bunlardan daha təhlükəlisi isə
qarışıqlıqdan istifadə edən erməni
işğalçılarının ölkənin içərilərinə
doğru irəliləmələri idi. Ona görə də təcili
tədbirlər görülməli idi və 1993-cü il iyunun
15-də respublika Ali Sovetinin sədri seçilən Heydər
Əliyev ilk növbədə vətəndaş müharibəsi
təhlükəsini aradan qaldırdı. 1994-cü il
mayın 12-də Ermənistanla atəşkəs
razılığı əldə olundu. Nizami ordu
quruculuğuna başlandı, güc orqanlarının fəaliyyəti
canlandırıldı, ölkədə sabitlik bərqərar
edildi.
1994-cü il sentyabrın 20-də “Əsrin müqaviləsi”ni imzalamaqla Azərbaycan dünyanın super dövlətlərinin timsalında özünə strateji tərəfdaşlar qazandı. Sonrakı ildə müstəqil Azərbaycanın Konstitusiyası ümumxalq səsverməsi- referendum yolu ilə qəbul edildi. Qeyd etməliyik ki, ulu öndər Heydər Əliyev bütün bunlara olduqca çətin şəraitdə nail olurdu. Konstitusiya Komissiyasının sədri kimi maddələrin üzərində özü işləyir, onun nümunəvi Əsas Qanun olmasına çalışırdı. Sonda Azərbaycan Konstitusiyası ortaya Şərqdə ilk demokratik Konstitusiya kimi çıxdı.
Ulu öndər Heydər Əliyevin xarici ölkələrə səfərlərində Dağlıq Qarabağ məsələsini kəskin şəkildə qoyması, mövqeyimizin haqlı olmasını dünya ictimaiyyətinə çatdırması, nüfuzlu beynəlxalq təşkilatlarla bu istiqamətdə iş aparması, diaspor işinin gücləndirilməsi fəaliyyətinin yalnız bir hissəsi idi. Ümummilli Liderimizin xalq qarşısında ən böyük tarixi xidməti kövrək dövlət müstəqilliyini qoruyub saxlaması və onu möhkəmləndirib dönməz etməsidir. Ulu Öndərin apardığı müdrik siyasət Azərbaycana dünya ölkələri arasında böyük nüfuz qazandırdı, ölkəmizin tərəfdarlarının sayını artırdı.
Dahi rəhbərin axıra çatdıra bilmədiyi işləri indi onun layiqli siyasi davamçısı Azərbaycan Respublikasının Prezidenti İlham Əliyev uğurla davam etdirir. Cənab Prezidentin yürütdüyü uğurlu daxili və xarici siyasət nəticəsində Azərbaycan dünyanın ən nüfuzlu dövlətləri sırasına çıxıb. Bu gün ölkəmizdə hökm sürən əmin-amanlıq dünyanın heç bir yerində yoxdur, desək səhv olmaz, dinamik inkişaf sayəsində Azərbaycan Cənubi Qafqazın lider dövlətidir. Azərbaycanla razılaşdırılmayan heç bir regional layihə həyata keçirilə bilməz. Milli Ordumuz gücləndirilərək Dağlıq Qarabağı və digər işğal olunmuş torpaqlarımızı düşməndən azad etməyə qadir silahlı qüvvəyə çevrilmişdir. Həyatın bütün sahələrində sürətli inkişafın dinamikası göz qabağındadır. Xalqın güzəranı ildən-ilə yaxşılaşır və xalqla iqtidar birliyi daha da möhkəmlənir.
Vəli
İlyasov
İki sahil.- 2016.- 14 iyul.- S.3.