Azərbaycan kinosu
120: tarixi, bu günü və gələcək inkişaf perspektivləri
Abbas Mirzə Şərifzadə: Kino musiqidi, teatrdı, ədəbiyyatdı,
bir sözlə, özgə aləmdi
Azərbaycan kinosu yarandığı gündən azərbaycançılığa,
milli düşüncəyə və ideologiyaya xidmət edib. Yəni
hər bir dövrdə çəkilən
filmlərin janr müxtəlifliyindən
asılı olmayaraq maarifçilik
missiyasını yerinə yetirir. Fəxrlə
deyə bilərik ki, 120 illik
böyük tarixi yol keçən Azərbaycan kinosu
cəmiyyətin inkişafında böyük
rol oynayıb. Azərbaycançılığa,
dövlətçiliyə töhfələr verən milli kinomuz heç
vaxt öz yolundan dönməyib. Görkəmli mədəniyyət
xadimi, ilk kino rejissorumuz Abbas Mirzə Şərifzadə deyirdi ki, kino
musiqidi, teatrdı, ədəbiyyatdı, bir sözlə, özgə aləmdi.
Azərbaycan
kino sənətinin tarixi
1898-ci ildən başlayır. İlk filmlər
fotoqraf və nasir Aleksandr Mişon tərəfindən
çəkilmiş “Bibiheybətdə neft
fontanı yanğını”, “Balaxanıda neft
fontanı”, “Şəhər bağında xalq
gəzintisi”, “Qafqaz rəqsi” və s. bir bədii kinosüjetdən
ibarət idi. Neftin sənaye üsulu ilə istehsalına başlanması nəticəsində
Bakının iqtisadi dirçəlişi
milli mədəniyyətin bir
çox sahələri ilə
yanaşı, kino sənətinin də meydana çıxması üçün
əlverişli zəmin yaratmışdı. 1915-ci ildə isə
İbrahim bəy Musabəyovun “Neft və milyonlar səltənətində”
romanı əsasında eyniadlı ilk Azərbaycan bədii filminin
çəkilişinə başladı. 1916-cı ildə
Bakıda Üzeyir Hacıbəyovun
“Arşın mal alan”
operettası əsasında ilk Azərbaycan
kinokomediyası çəkildi. 1919-cu ildə isə Azərbaycanın
müstəqilliyinin ildönümü
münasibətilə “Təntənə” adlı tammetrajlı
film ekranlarda nümayiş etdirildi.
Azərbaycanda kino
yaradıcılığı dövrü
sovetlər dövründə nailiyyətləri ilə yadda qaldı. Azərbaycan kinosu
tarixinin əsl yetkinlik
dövrü sayılan 1960-1980-ci illərdə
isə kino salnaməmizin unudulmaz
səhifələrini təşkil edən 110 bədii, 500 sənədli
və elmi-kütləvi, eləcə də 44 cizgi filmi, 96 nömrə “Mozalan” satirik jurnalı
yaradılıb. “Bir cənub şəhərində”,
“Bizim Cəbiş müəllim”, “Dəli
Kür”, “Yeddi oğul istərəm”, “Axırıncı
aşırım”, “Nəsimi”, “Dədə Qorqud”,
“Babək”, “Nizami” və başqa
bədii filmlərimiz bu illərdə istehsal olunub. Bu gün də dəfələrlə izlənilməsindən
asılı olmayaraq yenə də sevə-sevə
baxdığımız filmlərimizi fərqləndirən əsas
cəhətlərdən biri də
xalqımızın həyatına, başlıcası isə,
çoxəsrlik tariximizə, adət-ənənələrimizə,
milli dəyərlərimizə daha dərindən nüfuz
etməsində idi.
Müasir Azərbaycan
kinosunun inkişafında dövlətin böyük rolu var. Məlum olduğu
kimi, müstəqillik əldə etdiyimiz ilk illərdə kino sahəsində də ciddi
problemlər yaşandı. Azərbaycan kinosu
ilə bağlı ulu öndər Heydər
Əliyevin 1998-ci il 19 avqust
tarixli Fərmanı ilə “Kinematoqrafiya haqqında” Qanun
qəbul olundu. 1996-cı ildə isə Azərbaycan
Dövlət Film Fondu
yaradıldı, filmlərin qorunması təmin edildi. 18 dekabr 2000-ci il tarixli Ulu
Öndərin Sərəncamı ilə hər il avqustun 2-si Azərbaycanda
Milli Kino Günü kimi qeyd olunur. Kinorejissor Vaqif
Mustafayevin ulu öndər
Heydər Əliyevin həyat və fəaliyyətindən bəhs
edən “General”, “Birinci”,
“Moskva, Kreml”, “Lider”, “Tale”, “Əsl məhəbbət
haqqında”, “Bir həsədin tarixi”, “Professional”, “Patriot”, “Xüsusi təyinat”
və “Dəvət” filmləri müasir dövrümüzün ən dəyərli
sənət nümunələri kimi
kinosevərlər tərəfindən maraqla
qarşılanıb.
Ölkə
başçısı İlham
Əliyevin son illər verdiyi
sərəncamlardan sonra kinonun
bütün sahələrinin problemlərinin
həllinə başlanıb. Bu sərəncamlarda
respublikamızda, eyni zamanda,
dünyanın bir neçə ölkəsində
Azərbaycan kinosu üçün
kadrların hazırlanması məsələsi də öz əksini tapıb. Onu
da qeyd edək ki, yerli və xarici filmlərin yüksək səviyyədə
nümayiş etdirilməsi üçün dünya
standartlarına uyğun kinoteatrlar
tikilib, mövcud olanlar isə müasir standartlar səviyyəsinə gətirilib. “Nizami” Kino Mərkəzi
yalnız kinoteatr kimi deyil, həm də tarixi
abidə kimi qorunduğu
üçün ən müasir
tələblərə cavab verən formada yenidən bərpa edilib.
2008-ci il avqustun 4-də cənab
Prezidentin Sərəncamı ilə təsdiq olunan “Azərbaycan
kinosunun 2008-2018-ci illər üzrə inkişafına dair
Dövlət Proqramı” artıq öz müsbət nəticələrini
verməkdədir. Proqram kino sənətimizdə əsaslı yeniliklərin
başlanğıcı oldu desək
yanılmarıq. Bu gün
milli kinomuz dünyada müstəqil Azərbaycan kinosu kimi tanınmağa
başlayıb. Çəkilən filmlərimiz Azərbaycan
simasını, özünəməxsusluğunu dünyaya tanıtdıra bildi.
Tanınmış kinorejissor, “Humay” mükafatı laureatı Şamil
Əliyevin “Çölçü” filmi 5 qitədə Azərbaycan
bayrağını qaldıran filmdir. 32
beynəlxalq kinofestivalda olub,
12 mükafat alıb və bu,
uğurun göstəricisidir.
Bundan başqa, son illərdə
kino sahəsinin inkişafı məqsədilə
dövlət büdcəsindən ayrılmış vəsait
hesabına tammetrajlı, qısametrajlı bədii, sənədli,
cizgi filmləri çəkilib. O cümlədən,
dövlət sifarişi ilə Azərbaycan
kinosunun aparıcı mövzularından olan Qarabağ müharibəsinə
həsr olunan bədii və sənədli
filmlər ərsəyə gətirilib. Prezident İlham
Əliyev Azərbaycan kinosunun 120 illiyinin qeyd edilməsi
haqqında Sərəncamı uzun illər
özünün çətin dövrünü yaşayan
kino sənətinin inkişafında mühüm rol oynayacaq. 15 sentyabr tarixində
ölkəmizdə kino mövsümü
başlayacaq.
Gənc ssenarist Orxan Muxtarlı “İki sahil” qəzetinə
bildirdi ki, Azərbaycan
dünyada azsaylı ölkələrdəndir
ki, kino mədəniyyətinin
tarixi əsasları var:
“Kinostudiyanın hələ yeni
yarandığı zamanda Bakı neft buruqlarında artıq kino
çəkilməyə başlanılmışdı. Hələ
Sovetlər dönəmində Azərbaycan kino
industriyası birlik ölkələrinin
içində özünəməxsus yer
tutmuşdu. İndiki zamanda da bir
çox keçmiş
Sovet respublikalarında Azərbaycanda
çəkilmiş kinolar televiziya
vasitəsi ilə göstərilir və sevilir.
90-cı illərdə məlum səbəblərdən Azərbaycanda
bir çox sahədə
olduğu kimi, kino sahəsində də tənəzzül prosesi baş verdi. Lakin Ulu Ondərin Azərbaycanın
iqtisadiyyatının inkişaf
strategiyasını düzgün
qurması ümumən Azərbaycanın inkişafinın
yenidən dirçəlməsinə gətirib
çıxardı. Prezident İlham Əliyevin mədəniyyət sahəsinə
göstərdiyi qayğı özünü
göstərməkdədir. Dövlət
başçısının “Azərbaycan kinosunun
2008-2018-ci illər üzrə inkişafına dair
Dövlət Proqramı”nın təsdiq edilməsi haqqında
Sərəncamı kino sənətinin
sürətli inkişafına böyük
təkan oldu. Televiziya
kanallarında serialların çəkilməsi üçün maliyyə yardımın
göstərilməsi, Mədəniyyət Nazirliyi
tərəfindən çəkilən yüksək keyfiyyətli
filmlər bunun bariz
nümunəsidir.”
O.Muxtarlı hesab edir ki,
bu gün bazar iqtisadiyyatı zamanında
yaşayırıq. Hər bir sahəyə
olduğu kimi, kino sahəsinə də maliyyə yardımı göstərilməlidir
ki, inkişaf etsin: “Belə mühitin
yaranması istiqamətində Bakıda tikilən biri-birindən
gözəl tikilən ticarət mərkəzlərini misal göstərmək olar.
Bu mərkəzlərdə fəaliyyət
göstərən kinoteatrlar gənclərin
əyləncə məkanlarından birinə çevrilib.
Bu isə yerli kinonun stimullaşması üçün
çox böyük
önəm daşıyır.”
Ssenarist söhbət zamanı təəssüflə
bildirdi ki, bir çoxları Azərbaycanda çəkilən
kinolarının çoxusunun bayağı, komediya
janrından şikayətlənir: “Lakin bir şeyi nəzərə
almaq lazımdır ki, Türkiyə kimi böyük ölkədə
də durum tam bizimki kimidir. Hər çəkilən 100 kinodan 2-si uğurlu olar. Bu tam
təbiidir. Çünki hər hansı
sahənin inkişafı üçün
iş lazımdır. İş
olan yerdə də əlbəttə ki, qüsur və zəif iş də olacaq. Bundan qorxmaq lazım deyil.
Əksinə yeni rejissor
və ssenaristlərin kinonun
inkişafı uğrunda işlərini dəstəkləmək
lazımdır. Çünki hər bir uğurlu işin özülündə təcrübə
durur. İndiki zamanda rejissorların komediya
janrına müraciət etmələri isə sadəcə
seyricilər tərəfindən tələblə
bağlıdır. Teleserialların seyirçiləri orta yaşlı nəsildirsə kinoteatrlara gedən seyirçilər isə əsasən
gənclərdir. Seriallarda orta
nəsil dramı necə görmək istəyirsə gənclər
də kinoteatrlarda komediyanı o qədər çox seyr etmək istəyirlər. Bir
daha vurğulayıram ki,
gənclər kinoteatrlara əyləncə
məkanlarından biri kimi
baxırlar. Bunları nəzərə alaraq
və qonşu ölkələrin indiki kino sənayesinin
inkişafına baxanda Azərbaycanda bu sahədə gedən iş
kifayət qədər ümidvericidir. Azərbaycan
bu ölkələrlə müqayisədə
kiçik olmasına baxmayaraq
çəkilən bir çox
kinolar həmin ölkələrdə
çəkilən kinolardan geri qalmır, hətta irəlidədir.”
Azərbaycanda kino sənayesinin
böyük potensialının olduğunu deyən Azərbaycan
Kinematoqrafçılar İttifaqının üzvü, “Dağlı
məhəlləsi”, “Bakı bağları”, “Azərbaycan
qalaları”, “Sönməz ocaq”, “Qərib ellərin novruzu”,
“Nağıl kimi toylar” kimi onlarla filmlərin rejissoru, “Lider”
telekanalının rejissoru Maarif Məhərrəmbəyli isə
qeyd edir ki, sovet dövründə rejissor, ssenarist, operator və
aktyorlarımızın ərsəyə gətirdikləri dəyərli
filmlər bir daha sübut edir: “Bütün
gücümüzü birləşdirib yenidən Azərbaycan
kino sənayesini inkişafını təmin edərək,
milli kinomuzun şöhrətini özünə
qaytarmalıyıq. 1978-ci
ildə “Azərbaycanfilm”də işləmişəm. O dövrün kino həyatı
ilə indiki dövr
arasında çox böyük
fərq var. Düzdür,
Azərbaycanımız, paytaxtımız Bakı şəhəri
inkişaf edir. Lakin bu inkişaf
kino sahəsində o
qədər də özünü
göstərə bilmir. Bunun
müəyyən səbəbləri var.
Ən başlıca səbəblərdən biri
filmlərin auditoriyasının olmamasıdır. Sovetlər
dönəmində isə ən zəif film
də belə öz izləyiciləri
hesabına maliyyə cəhətdən özünü
doğrulda bilirdi. O
dövrdə Kinostudiyada canlanma
müşahidə olunurdu. İndi
bir qədər passivlik
müşahidə olunur. Ulu
öndər Heydər Əliyevin kino sahəsinə
göstərdiyi qayğının nəticəsi idi ki, Azərbaycan kinosunun intibah dövrü məhz 1970-1980-ci illərdə olmuşdu. Dövlətimizin, ölkə Prezidenti cənab İlham
Əliyevin kino sahəsinə göstərdiyi
diqqət özünü biruzə verir. Telekanallara ayrılan maliyyə vəsaiti hesabına müxtəlif janrlarda filmlər, seriallar çəkilir. Maliyyə vəsaiti daha
çox olsa filmlərin sayı da çox olar.
Filmlərə sponsorların cəlb
olunması məsələsi
də qabardılmalıdır.
Həmçinin çəkilən filmlərin bölgələrdə
təbliği bir qədər zəifdir.
Ölkə başçısının kino ilə bağlı
müvafiq Sərəncamında
da qeyd olunur
ki, kino prokatı sistemi yaradılsın. Yəni istehsal
olunan filmlər tamaşaçılara çatdırılsın.
İnsanlarda kinoteatrlara getmək
həvəsi əvvəlki
kimi deyil. Bölgələrdə isə ümumiyyətlə,
kinoteatrlara maraq azdır.”
M.Məhərrəmbəyli müasir dövrdə çəkilən
filmlərin janr məsələsinə də
toxundu: “Camaatın zövqünü bir qədər dəyişiblər.
Seyirçiləri daha çox
komediyaya istiqamətləndiriblər.
Bizim çox gözəl tarixi mövzularda çəkiləcək filmlərimiz
olmalıdır. Çünki Azərbaycanın çox
qədim tarixi etnosu, adət-ənənələri,
milli qəhrəmanları
var. Bu mövzulara yer ayırmaq lazımdır.
Bundan başqa, digər ölkələrlə birgə
müştərək filmlərin
çəkilməsinə də
diqqət ayrılmalıdır.”
Orxan Vahidoğlu
İki
sahil.- 2018.- 21 iyun.- S.14