İtalyan jurnalist Gəncədə şahidi
olduğu erməni vəhşiliklərindən yazıb
İtaliyanın
nüfuzlu “İl Giornale/Inside Over” qəzetinin müxbiri Emanuel
Pietrobonun ölkəmizə baş tutan səfəri ilə
bağlı həmin qəzetdə silsilə yazıları dərc
olunmağa başlayıb.
AZƏRTAC xəbər verir ki, jurnalist
ilk yazısını
Vətən müharibəsi
günlərində Ermənistan
silahlı qüvvələrinin
Gəncə şəhərini
ballistik raketlərlə
atəşə tutması
və onun nəticələri mövzusuna
həsr edib.
“Gəncə
qırğını, unutmaq
olmaz” sərlövhəli
məqaləsində jurnalist
ötən il sentyabrın sonu noyabrın əvvəllərində
Qafqazın yüksəkliklərində
tarixin yazıldığını,
son nəfərə kimi vuruşmaqla, bütün müttəfiqlərini
səfərbər etməklə
və əllərində
olan hər silahdan istifadə etməklə, Bakı və İrəvanın Cənubi Qafqazda postsovet dövrünün
sonunu sürətləndirdiyini
və yeni, Sovet dövründən ötən bir dövrün əsasını
qoyduğunu bildirir.
“Beynəlxalq
münasibətləri izləyənlər
bu paradiqmanın dəyişməsinin təsirlərini
və nəticələrini
tam olaraq yalnız qısa və uzunmüddətli perspektivdə anlaya biləcəklər, lakin bir şey artıq
indidən, daha doğrusu, ötən ilin noyabrından bəri aydındır: İkinci Qarabağ müharibəsi
Ermənistan istisna edilməklə, başda Azərbaycan və Türkiyə olmaqla bütün oyunçuların
əllərindəki imkanları
artırmaqla Cənubi
Qafqazdakı proseslərə
təkan verdi”, - deyə jurnalist qeyd edir.
E.Pietrobon bildirir
ki, münaqişədəki
Qələbə Bakıya
fayda və üstünlüklər gətirib
və gətirməkdə
davam edir, lakin müharibə travmalarsız ötüşməyib.
“Qeyd edilən itkilərlə, həmçinin
bombardmanların gurultusu
və döyüş
görüntüləri ilə
əlaqədar travmalar,
Azərbaycanda Gəncənin
bombalanması kimi gözlənilməz və
qanunsuz hücumların
izi kimi yadda qalan travmalar”,
- deyə jurnalist vurğulayır.
Üç yüz mindən
çox əhalisi olan Gəncənin ölkənin ən xarakterik və mənzərəli yerlərindən
biri olduğunu deyən jurnalist paytaxt Bakıda olduğu kimi, böyük şəhər
olan Gəncənin düşüncədə dünyəviliyi,
memarlıqda türkçülüyü
və tarixdə qloballığı ilə
Azərbaycan xalqının multikulturalizminin
mükəmməl aynası
və Qafqazın incisi olduğunu bildirir.
“Gəncə
hərbi əməliyyatların
əhatə olunduğu
və Qafqazın açıq damarı olan qanlı Qarabağ torpaqlarında yerləşmir, ancaq bu fakt Gəncəni
ötən il Azərbaycan və Ermənistanın apardığı
44 günlük müharibə
zamanı qoruya bilmədi. Əksinə, Gəncə oktyabr ayında, toqquşmaların
qızğın
vaxtında ermənilər
tərəfindən gözlənilmədən
hədəf alındı
və hələ də həmin günlərin travmasını
özündə daşıyır”,
- deyə E.Pietrobon qeyd edir.
İrəvanın müharibə psixologiyasından
istifadə edərək
qorxu yaratmaqla şəhərdən əhalinin
çıxarılmasına nail olmaq istədiyini
vurğulayan jurnalist bildirir: “Bəlli
olan faktlar var: 4, 8, 10 və 17 oktyabr. Şəhərin Ermənistan işğalçı
qüvvələrinin mövqelərindən
atılan “Scud” tipli ballistik raketlərlə 4 gecə qəfil bombalanması heç də təsadüfi deyildir. 32 ölü və 125 yaralı ilə nəticələnən, ailələri
məhv edən, bir neçə
uşaq da daxil olmaqla günahsız
dinc sakinlərin həyatını əlindən
alan gecələr”.
Jurnalist qeyd edir ki, Bakı əsl
müharibə cinayəti
olan Gəncəyə
hücumların qisası
olaraq Füzulinin azad olunmasını sürətləndirdi, münaqişə
ocağından kənarda
yerləşən və
xüsusilə də mülki şəxslərə
aid olmasına görə ictimaiyyətin
daha güclü birliyi və dəstəyinə səbəb olan bu məsələ Ermənistanın hərbi
qüvvələrinin məğlub
etdirilməsinə gətirib
çıxardı.
“Bu gün, müharibənin bitməsindən 9 ay sonra, azərbaycanlılar və turistlər qələbəni sözün
həqiqi mənasında
gözləri ilə görüb, ona əlləri ilə toxuna bilərlər, çünki şəhərlərdən
kəndlərə, binaların
divarlarından su şüşələrinə qədər üstündə gecə-gündüz
görünən bir yazı var: “Qarabağ Azərbaycandır!”
Hər yaş qrupunu və sosial təbəqəni əhatə
edən, görünməmiş
bir vətənpərvərlik
hərəkatına səbəb
olan, lakin bəzi yerlərdə, məsələn, Ermənistanın
atəşinə məruz
qalmış Gəncə
məhəllələrində fərqli şəkildə
yaşanan bir qələbə”, - deyə
jurnalist fikirlərinə
davam edir.
“Çünki Gəncədə cəbhədən
fərqli olaraq qurbanlar mülki şəxslər idi. Burada bütün ailə üzvləri ölən ailələr var, məsələn Şahnəzərli
ailəsi kimi – ailə üzvlərinin sayı dörd nəfərdən birə
- üç yaşlı
bir qıza endirilmiş ailə. Burada 10 aylıq olan Narin Əsgərova
kimi yeni doğulmuş körpələrin
cəsədini tapdılar.
Burada Nurəddin Ağayevdən
(77 yaş) Nigar Əsgərovaya (17 oktyabr gecəsi həyatını
itirdi, ertəsi gün 15 yaşı tamam olacaqdı) qədər hər yaşda insan qətlə yetirildi və yaşayış binalarından oyun meydançalarına qədər
heç bir şey ballistik raketlərin və həmin bombaları atanların ölümcül amorallığından
xilas olmadı”, - deyə E.Pietrobon ölkəmizə səfəri
ilə bağlı xatirələrini bölüşür.
Jurnalist hazırda
Gəncədə Qələbənin
havada olduğunu, amma əhval-ruhiyyənin fərqli olduğunu və Qarabağın azad olunmasının mötədilliklə qeyd edildiyini bildirir. “Çünki burada baxmağa, dayanıb düşünməyə məcbur
edən dağıntılar
var. Burada, hər yerdən daha çox, yas tutmaq üçün
məsum ölülər
var”, - deyə jurnalist vurğulayır.
O qeyd edir ki, Ermənistan
ordusu bəlkə də Gəncədə törətdikləri ilə
Füzulinin azad edilməsinin təsirini aradan qaldırmaq ümidi ilə psixoloji savaşın qorxunc potensialına həqiqətən inanırdı.
Bəlkə də hərbi yolla Azərbaycan xalqını
mənəvi şəkildə
ruhdan salmaq istəyi ilə vaxt qazanmaq istəyirdi,
bəlkə də daha sadə desək, qorxu toxumları səpmək istəyirdi. “Başqa
bir yolu da istisna etmək
olmaz: münaqişənin
Ermənistan ərazisinə
qədər uzanacağını
gözləmək. Çünki
Azərbaycanın Ermənistanın
suverenliyinə və ərazi bütövlüyünə
təcavüzü Nikol
Paşinyanın Kollektiv
Təhlükəsizlik Müqaviləsi
Təşkilatını (KTMT) aktivləşdirmək
istəyini doğrultmuş
olardı. Kremlin rədd edə biləcəyi bir istək, lakin buna baxmayaraq, şübhəsiz ki, müharibənin qarşısını
ala biləcək bir rol oynaya
bilərdi”, - deyə E.Pietrobon bildirir.
Fikirlərinə davam edən jurnalist deyir: “O günləri yenidən nəzərdən keçirdikdə
görünür ki, Paşinyan Gəncənin əhalisini boşaltmaq arzusundan daha çox, münaqişənin
axarını dəyişmək
üçün asimmetrik
bir qisas alacağına əmin idi. Riskli bir hesablama,
Gəncəyə raket
hücumu Ermənistan
üçün beynəlxalq
humanitar hüququ pozduğuna görə ittihamlar yağışına,
sonra isə məğlubiyyətə uğramasına
səbəb oldu. Çünki Bakı, müharibənin uzanması
ilə əlaqəli riskləri, siyasi cəhətdən - KTMT-nin
müdaxiləsi, iqtisadi
cəhətdən
davamlılığın təmini
və hərbi cəhətdən daha geniş və müdafiə olunan bir döyüş sahəsindəki dronların
effektivliyi kimi riskləri yaxşı bildiyi üçün, bu ağır travmanı stimullaşdırıcı
bir hadisəyə çevirə bilərdi”.
Jurnalist məqaləsini
bu fikirlərlə tamamlayır: “Bu gün, o qanlı oktyabrdan 10 ay sonra Gəncə normal həyatına qayıdır. “Scud”ların
zərbəsindən xarabalığa
çevrilmiş binalar
yeni binalarla əvəz olunmasını
gözləyir. Hətta
qurbanların fotoşəkilləri
də orada qalmaqda davam edir və gələcəkdə
də onları xatırlamaq, anmaq üçün orada qalacaqlar”.
İki sahil.- 2021.- 21 avqust.- S.7.