Azərbaycan-Türkiyə dostluğu və qardaşlığı əbədi
və sarsılmazdır
Azərbaycan Milli Şurası 1918-ci il mayın 28-də Azərbaycan Xalq Cümhuriyyətini (AXC) özgə
torpaqda, özgə paytaxtda elan etdi. Fətəli xan Xoyski başda
olmaqla hökumət təşkil olundu. Hökumət 20 gündən
sonra Gəncəyə
köçdü. Milli
hökumətin əsgər
və zabiti, demək olar ki, yox səviyyəsində
idi.
Bu fikirlər
Milli Məclisin deputatı, tarix elmləri doktoru, professor Anar İsgəndərovun “Bakının
xilasından 103 il keçir” sərlövhəli
məqaləsində yer
alıb. AZƏRTAC məqaləni
təqdim edir.
Azərbaycan xalqının cəlladı
S.Şaumyanın başçılığı
altında Bakı Xalq Komissarları Soveti isə 1918-ci ilin aprelində təşkil edilmişdi. Bu qurumun 20 minə
qədər hərbi qüvvəsi var idi. Zabitlərin hamısı, əsgərlərin
böyük əksəriyyəti
ermənilərdən təşkil
edilmişdi. Azərbaycan
xalqına düşmən
olan bu qurum
Milli Hökuməti Gəncədə boğmaq
üçün iyunun
əvvəllərində Korqanovun
başçılığı altında hücuma keçdi.
Əgər Qafqaz
İslam Ordusu köməyimizə gəlməsəydi,
sizcə, cümhuriyyətimizin
aqibəti necə olardı?
O zaman Təzəpir
məscidinin axundu, sonralar səkkizinci Şeyxülislamımız olan
Ağa Əlizadə yazırdı: “Allah-Təala
mələkləri Osmanlı
əsgərlərinin simasında
bizə köməyə
göndərdi”.
Xəzərin sahilində dili bizim dildən, dini bizim dinimizdən
olan müsəlmanları
erməni gavürlar öldürürlər
İlk əvvəl Gəncəyə
kiçik bir hərbi heyətlə gələn 29 yaşlı
Nuru paşa yəqin etdi ki, çarizmin yeritdiyi siyasət nəticəsində azərbaycanlılardan
ibarət əsgər
və zabit yox dərəcəsindədir.
Çünki çarizm
müsəlmanları, o cümlədən
azərbaycanlıları
hərbi xidmətə
aparmırdı. Ona görə də Nuru paşa Türkiyə Cümhuriyyətinin
hərbiyyə naziri, qardaşı Ənvər
paşaya yazırdı:
“Abi, Osmanlının şərəf və ləyaqətini qorumaq üçün mənə
ordu göndər. Burda mənə lazım olan ordu yoxdur”.
Osmanlının Rumıniya cəbhəsindən
bir xatirə: 5-ci ordu Rumıniyada öz işini başa çatdırdıqdan
sonra ordu komandiri üzünü əsgərlərə tutaraq
deyir: “Əsgər, müharibə bitdi. İndi rahat şəkildə məmləkətinizə
dönə bilərsiniz.
Neçə vaxtdır
ki, nə evinizdən, nə də yaxınlarınızdan
xəbəriniz var. Evinizə dönmək sizin haqqınızdır.
Amma Xəzərin sahilində dili bizim dildən, dini bizim dinimizdən
olan müsəlmanları
erməni gavurlar öldürürlər, əmlaklarını
yağmalayır, cocuqlara
və qocalara olmazın işgəncələr
verirlər. Onlar köməksizdirlər. Mən
arxamı sizə çevirirəm. Haqqınız
evlərinizə dönməkdir,
amma Allah rizasına Xəzərin sahilinə köməyə
gedəniniz də ola bilər”.
Komandir üzünü
əsgərlərə çevirəndə
nəyin şahidi olur? Bütün əsgərlər bir nəfər kimi Xəzərin sahilinə öz din qardaşlarını
xilas etmək üçün düzülüblər.
Yetmişillik sovet tarixi bu
həqiqətləri bizdən
gizli saxladı. İnanmıram, bu gün kimsə bu fakta şübhə
etsin. Şübhə
edən varsa, deməli, o, bizdən deyil.
Sentyabrın 15-də Qafqaz-İslam ordusu Bakı şəhərini
düşmən qüvvələrindən
azad etdi. Təzəpirin axundu Ağa Əlizadə Bakı camaatının xahişini Nuru paşaya çatdırdı.
Əhali öz xilaskarı ilə görüşmək istəyir.
Nuru paşa razılıq verdi.
Məlumat üçün
qeyd olunmalıdır ki, 1918-ci ilin mart qırğını zamanı Bakı camaatının böyük
əksəriyyəti canını
qurtarmaq üçün
Bakını tərk etmişdi. Yalnız Nuru paşa Bakını azad edəndən sonra bu insanlar evlərinə
dönə bildilər.
Bakının azad olunması Qurban bayramı günlərinə təsadüf
edirdi
Bakının azad olunması Qurban bayramı günlərinə təsadüf
edirdi. Nuru paşa kiçik bir heyətlə Təzəpirin həyətinə
daxil oldu. Az qala bütün
Bakı əhli Təzəpirin həyətinə
yığışmışdı. Hamı xilaskarını yaxından görmək istəyirdi. Nuru paşa Ağa Əlizadənin müşayiəti
ilə məscidə daxil olub minbərə
çıxdı. Nitqi
uzun olmadı, amma təsirli idi: “Gəncədən Bakıya uzanan yollarda çoxlu şəhidlərimiz oldu.
Bu mübarizədə
iki qardaşın qanı bir-birinə qarışdı. Bu qardaşlığa həmişə
sadiq qalacağıq”.
Təzəpirin həyətində Nuru paşanın ayaqları altında çoxlu qurbanlar kəsildi. Nuru paşanın bütün paltarı qana bulaşmışdı.
Evlərində qurban ətindən yemək bişirib məscidin həyətinə gələnlər
paşanı məcbur
edirdilər ki, bişirdiklərindən dadsın.
Paşa da əsgər kimi əhalinin xahişini yerinə yetirirdi.
Mart soyqırımı
günlərində böyük
mesenat Hacı Zeynalabdin Tağıyev elan etmişdi ki, kim Bakını
erməni gavurlarından
azad etsə, övrətimin yaşadığı
evi (indiki Azərbaycan Tarixi Muzeyi) ona ərməğan
edəcəyəm. Hacı
başda olmaqla minlərlə bakılı
Nuru paşanı səbirsizliklə gözləyirdi.
Nuru paşa Təzəpirdən qərargahına
getdi. Paltarını dəyişəndən sonra
Hacının evinə
yollandı.
Hacı qonağını
böyük məhəbbətlə
qarşıladı. Söz
verdiyi kimi evin açarını Nuru paşaya təqdim etmək istədi. Nuru paşa açarı götürmədi, amma Hacı haqqında xoş sözlər dedi.
Osmanlı ordusu
Bakını tərk etməyə məcbur edildi
1918-ci il noyabrın
10-da Osmanlı Ordusu Bakını tərk etməyə məcbur edildi. Mudros barışığına görə
Osmanlı dövləti
Antanta dövlətləri
tərəfindən məğlub
elan olundu. Ona görə də Qafqaz-İslam ordusu da Bakını
tərk etməli idi. Bakının bütün müsəlman
əhalisi bu ordunu göz yaşları ilə yola saldı. Çünki Qafqaz-İslam
ordusu xilaskar ordu idi. Bir
həftə sonra müttəfiqlərin adından
Bakıya daxil olan general Tomson
Milli Hökumətimizi
tanımaqdan imtina etdi.
Bakı öz
tarixində həm Şirvanşahların, həm
də Bakı xanlığının paytaxtı
olub. Bakı ilk dəfə Nuru paşanın xilaskarlıq yürüşündən
sonra bütün Azərbaycanın paytaxtı
oldu.
82 ildən sonra
reallaşan qərar...
1918-ci ilin dekabrında Azərbaycan parlamenti fəaliyyətə
başladı. Parlamentin
ilk qərarlarından
biri Azərbaycanın
haqq işi uğrunda şəhid olan osmanlı əsgər və zabitlərinə Bakının
ən əzəmətli
yerində abidənin qoyulması ilə bağlı oldu. 1920-ci ilin sovet işğalı
buna imkan vermədi. 2000-ci ildə bu abidə
Şəhidlər xiyabanında
ucaldıldı.
Şəhidlər xiyabanını ziyarət
edən hər bir azərbaycanlının
ürəyindən bu
sözlər keçir:
“Allah sizə rəhmət eləsin, Ənvər paşa, Nuru paşa. Allah Bakını erməni faşizmindən
xilas edən bütün osmanlı əsgər və zabitlərinə rəhmət
eləsin!”.
Çox təəssüf
ki, bu gün
də yağı düşmən və onun havadarları bizdən əl çəkmirlər.
Biz düşmənə
öz yerini göstərdik
Ermənistan 1991-ci ildə ikinci
dəfə müstəqilliyini
elan edən Azərbaycan Respublikasına
qarşı ərazi iddiası ilə çıxış etdi və 1988-ci ildən başlanan erməni xəyanəti 20 faiz torpaqlarımızın işğalı
ilə nəticələndi.
İşğalçı Ermənistan 30 ilə yaxın dədə-baba torpaqlarımızda at oynatdı.
Amma bu, çox davam edə bilməzdi və nəhayət,
2020-ci ilin sentyabrın
sonlarında Prezident, Müzəffər Ali Baş Komandanın rəhbərliyi ilə qəhrəman Azərbaycan
Ordusu torpaqlarımızı
düşmən işğalından
azad etməyə başladı. 44 gün davam edən Vətən müharibəsi haqq işi uğrunda mübarizə aparan Azərbaycan xalqının
qələbəsi ilə
başa çatdı.
Biz düşmənə
öz yerini göstərdik. Bu çətin günlərdə
qardaş Türkiyə
hər zaman olduğu kimi, Azərbaycanın yanında
oldu və hər cür dəstəyi göstərdi.
Dostlar dar gündə tanınar. Bizim dostluğumuz əbədi və sarsılmazdır. Çünki
bu iki millətin
qanı çoxdan bir-birinə qarışıb.
Yaşasın Türkiyə-Azərbaycan
qardaşlığı!
İki
sahil.- 2021.- 16 sentyabr.- S.11.