«Köhnəlikdən
çıxmaq lazımdır»
Ramil Qasımov:
«Mən özümü xoşbəxt hesab edirəm ki, «Koroğlu» operasını 26 yaşında ifa
etmişəm»
Keçən
ay Akademik Opera və Balet Teatrında Üzeyir Hacıbəylinin
"Koroğlu" operası nümayiş olundu. Koroğlu
obrazında beynəlxalq müsabiqələr laureatı,
Musiqili Komediya Teatrının solisti Ramil Qasımov səhnəyə
çıxdı. 26 yaşlı gənc Koroğlunun ən gənc
ifaçısı kimi də teatr və musiqi tarixinə
düşdü.
General olmaq istəyən əsgər
-
Tamaşa haqqında təəssüratlarım çox
yüksəkdir. Sözsüz ki, Üzeyir bəyin şah əsəri
olan «Koroğlu»da əsas partiyanı ifa etmək böyük
şərəfdir. Mən özümü xoşbəxt hesab
edirəm ki, «Koroğlu» operasını 26 yaşında ifa
etmişəm. Azərbaycan musiqi və teatr tarixinə gənc
Koroğlu kimi daxil olmuşam. Musiqili Komediya Teatrının səhnəsində
tamaşaya qoyulan "Məşədi İbad"
operettasında Sərvər rolunun da ən gənc
ifaçısı olmuşam. O vaxt on beş yaşım var
idi və yadımdadır ki, müəllimim Mobil Əhmədov
məni dirijor Nazim Əliverdibəyovun yanına gətirəndə
çox təəccüblənmişdi. Dedi ki, axı bu,
uşaqdır. Əlbəttə, rol üçün çox
gənc olsam da, səs imkanlarım bu obrazın öhdəsindən
gələ bildi.
İndi
artıq fikirləşirəm ki, Koroğlu bitdi və mən
cəmiyyətə daha nə verə bilərəm? Hansı
dünya səviyyəli işlər görmək olar?
Koroğlunu mənim ifamda necə dünyaya çıxarmaq
olar?
- «Koroğlu»ya qədərki yol
çətin idimi?
- O əsgər
ki general olmaq istəmir, o əsgər deyil. Çalışdığım
Musiqili Komediya Teatrı mənim üçün
özümü ifa etmək üçün bir dövr idi.
11 ilə yaxındır ki, mən orada
çalışıram. Amma indi
düşünürəm ki, “Muskomediya” çərçivədir.
O səhnə artıq mənim üçün çox
balacadır. Dünya səviyyəsinə
çıxmaq üçün təkcə bu səhnə ilə
kifayətlənmək olmaz. Musiqili Komediya
Teatrı ifaçını bir qədər çərçivədə
saxlayır. Orada öz vokal
imkanlarını göstərə bilmirsən. Mən peşəkar vokalçıyam. Öz peşəkar ifamı
göstərmək üçünsə orada geniş imkanlar
yoxdur.
-
«Koroğlu»dakı rolunuz operanın sizə qədərki
tanınmış sənətkarların ifasından nə ilə
fərqlənir?
- Peşəkar
musiqiçilər, dirijorlar, bəstəkarlar, elm xadimləri
tamaşa haqqında özlərinin müsbət rəylərini
bildirdilər. Təbii ki, bu rəyləri
eşitmək mənim üçün böyük şərəfdir.
Tənqid olsa belə mənə
alqışdır. Ancaq tənqid olsaydı belə, mən
üzümü tutub deyərdim ki, bu, Azərbaycan xalqının
övladının uğurudur. Hərçənd
tənqid olmadı. 26 yaşında bu obrazı oynamaq o qədər də
asan deyil. Tamaşa o qədər yüksək
səviyyədə oynandı ki, sonunda çoxlu
alqışlar eşitdim. Hətta, mətbuatda
«Tamaşa bayram əhval-ruhiyyəsi ilə keçdi» sözləri
yazılmışdı.
- Bəzən olur ki, hər hansı
bir tamaşa repertuarda oynanılır, amma sonradan tez sıradan
çıxır. Necə bilirsiniz, bu tamaşa teatrın
repertuarında olan bir sıra tamaşalar kimi arxivləşməyəcək
ki?
- İnşallah bu tamaşa arxivləşməyəcək. Artıq bu
mövsümün sonuna az qalır. Sentyabr ayında Koroğlu rolu ilə yenidən səhnəyə
çıxacağam. Mən nə qədər
varamsa, bu partiyanı ifa edəcəyəm.
Çünki bu opera Bülbülün səsinə yazılan operadır
və mən fəxr edirəm ki, Bülbül məktəbinin
davamçısıyam. Bülbül məktəbi
böyük məktəbdir. Sadəcə,
onu inkişaf etdirmək və yaşatmaq lazımdır.
- Adətən arzuya gedən yol qəribə
və maraqlı olur. Çox vaxt arzuya
çatandan sonra hər şey adiləşir. Bəs siz
tamaşadan sonra nə düşündünüz: bayram
qurtardı, yoxsa, hələ hər şey irəlidədir?
-
Yaradıcı insan həmişə uşaq kimi olur. Tamaşanı oynayandan sonra «Arzuma çatdım» -
deyə düşündüm. İndi isə
özümə deyirəm: sən bunu Azərbaycanda
oynadın, tarixə düşəcək bir obrazın öhdəsindən
gəldin, bundan sonra isə onu dünyada göstərməlisən.
İndi yalnız bu arzularla yaşayıram.
Artıq «Səni tərənnüm edirəm, Azərbaycan!» adlı layihəm başlayır. Bu layihə Azərbaycanın daxilində və onun
hüdudlarından kənarda Azərbaycan musiqisinin təbliği
və təmsili istiqamətində qurulub.
- Bir neçə il
bundan əvvəl Koroğlu partiyasını ifa edəcəyiniz
təqdirdə həm də ona klip çəkdirmək arzunuzu
bildirmişdiniz.
- Mən
həmin fikirdən yayındım. İndi fikirləşirəm
ki, o filmdənsə, film-muzikl, film-opera şəklində
hazırlamaq lazımdır ki, tarixə düşsün.
Düzdür, «Koroğlu» filmi var. Amma ssenarinin
yeni avadanlıqlarla mənim ifamda çəkilməsi
maraqlı olar.
Gənclər, bir araya
- Bəs Opera Teatrının səhnəsi
sizin üçün nə deməkdir? Orada necə, sizin
üçün geniş imkanlar varmı?
- Bu
yaxınlarda mənim özümün estrada
orkestrim yaranıb. Mən həmin orkestrlə
turneyə çıxacağam. Bu turne ilə
mənim solo-karyeramda yeni bir səhifə yaranmalıdır.
Düşünürəm ki, bu layihə ilə
dünyanın bir çox ölkələrində
özümü müstəqil bir ifaçı kimi təqdim
etməyi bacaracağam. Ola bilər ki,
“Muskomediya”, Opera Teatrı və ya Kukla Teatrı ilə yenidən
əməkdaşlıq edim. Məqsədim Azərbaycanın
adına faydalı bir gənc olmaqdır. Azərbaycanın musiqisinə, mədəni
ideologiyasına xidmət edən nə varsa mən orada varam.
- Layihənin müəllifi və
sponsoru da özünüzsünüz?
- Bu
yaxınlarda R&D (Ramin və onun dostları) şirkətini
yaratdım. Məqsədimiz Azərbaycanın
istedadlı və faydalı gənclərini bir araya
toplamaqdır. Bunun üçün
xüsusi layihələr hazırlanır. Hər bir
dövlət və özəl şirkətlərdən gəncləri
bir araya toplamaq, digər tərəfdən unudulmuş sənətkarların
xatırlanması, disklərinin hazırlanması, «Biz
Bakıdanıq» estrada orkestri ilə konsert
proqramları ilə çıxış etmək və s.
layihələr üzərində iş gedir. Şirkətin
müavini Məmmədhüseyn Mehdizadə 30 ilə
yaxındır ki, Azərbaycan televiziyasında
çalışır. Telekanal layihələri ilə bağlı gənclərlə
bir müsabiqə də keçirmək fikrindəyik. Əlbəttə, layihələr çoxdur və
biz bunları tədricən həyata keçirmək niyyətindəyik. Şükür
Allaha, böyük maliyyə çətinliklərimiz yoxdur.
«Koroğlu»ya və «Səni tərənnüm edirəm, Azərbaycan!» layihəsinə «Azərfon-Vodafon» şirkəti
sponsorluq edir.
Klassikanı saxlamaq şərti ilə
- Müsahibələrinizin birində
demisiniz ki, vokal ifaçısı La-Skalada yetişməlidir.
Sizcə o böyük səhnələrə
yol tapmaq üçün ifaçıdan nə tələb
olunur?
- Ən başlıcası əsil ifaçı
olmaqdır. İfaçı oldunsa, canın, qanın musiqi ilə
yoğruldusa və qarşıda qoyulan məqsəd birdirsə,
sən artıq özünü göstərməlisən.
Qarşıda məqsədin olmasa hər şey faydasız ola bilər. O böyük səhnələrə
gedən yol çətin olsa da ifaçı
qarşısına məqsəd qoymalıdır və arzusuna
çatmağa çalışmalıdır.
- Opera səhnəsində daha hansı
obrazlarla səhnəyə çıxmaq arzusundasınız?
- «Koroğlu» böyük arzu idi. Amma indi gənclər
tərəfindən yeni operaların yazılmasını
arzulayıram. İstərdim ki, həmin operalarda mənim səsim nəzərdə
tutulsun və qəliz opera olsun. Həmin
operalarda Azərbaycan xalqı, milli ideologiyamız
görünsün. Keçən il
may ayında mən Firəngiz Əlizadənin «İntizar»
operasını ifa etdim. Moskvadan gələn
rejissor və dirijorların sayəsində operanın təqdimatı
çox yüksək səviyyədə keçdi. Mən o cür müasir operaların
yazılmasını istəyirəm ki, onları dünya səviyyəsində
təqdim etmək olsun. Bundan əlavə,
«Traviata» operasında Alfred, «Vaqif» operasında Vaqif
partiyaları planda var. Həmçinin Əfrasiyab Bədəlbəylinin
«Nizami» operasında oynamaq arzusundayam. Düzdür,
bu opera repertuarda yoxdur, ancaq mən bunun repertuara daxil edilməsini
arzulayıram. Həmçinin
Müslüm Maqomayevin «Nərgiz» operasında Əliyar
partiyasını ifa etmək istəyirəm.
- Opera Teatrının repertuarında əksər
vaxt eyni tamaşalar oynanılır. Sizcə bunun səbəbi
nədir: yeni operaların yazılmaması, yoxsa bu əsərlərə
tamaşaçıların marağının
çoxluğu?
- Sadəcə
maraq dairəsində deyil. Bir də ucuz sənətə
qaçırlar, yüksək sənəti
düşünmürlər. Klassik sənət
zirvədir. Pop, caz janr deyil, törəmə
musiqilərdir. Klassik musiqi isə əbədiyaşar
musiqidir. Mənim fikrimcə, bu çətinliklərdən
çəkinərək yazmırlar. Düşünürlər
ki, orada maddi qazanc daha azdır. Ancaq hər
şeyi maddiyyat üzərində qurmaq düzgün deyil.
- Bu cür düşüncə tərzi
və belə repertuar quruluşu siz gənclərin
yaradıcılığına necə təsir edir?
- Yeni,
müasir operalar, operettalar yazılmadıqda mən məcbur
qalıb öz özəl estrada orkestrimlə
muzikllər, teatrlaşdırılmış kompozisiyalar
qurmağa məcburam. Gələcəkdə
öz orkestrimlə müasir muzikllər yaratmaq fikrindəyəm.
Buna imkan da var. İstəyirəm ki, bunları
gələcəkdə hansısa bir teatr səhnəsində
canlandırım. Bu günün tələbi
ilə hərəkət etmək, bir qədər köhnəlikdən
çıxmaq lazımdır. Təbii ki,
klassikanı saxlamaq şərti ilə gündəmə
uyğun əsərlər yazılmalıdır.
- Hazırda “Muskomediya”da
rollarınız varmı?
- Təkcə
«Amerikalı kürəkən» tamaşasında rolum var. Həmin
tamaşada baş rolu ifa edirəm. Digər
rolları isə istəmirəm, çünki onlar artıq
keçmişdə qalmış repertuardır. Həm də vaxt yoxdur. Tamaşalarda
bir qədər qədimlik var, səviyyə də
aşağıdır. Dahi Üzeyir bəyin
şah əsəri «Koroğlu»dan sonra elə primitiv
tamaşalara yenidən qayıtmaq məncə düz deyil.
O səviyyəni saxlamaq lazımdır. Həm də
“Muskomediya” artıq təmirdədir. Hazırda
kollektiv Dənizçilərin Mədəniyyət Evində
çalışır. Teatrın təmirindən
sonra əməkdaşlıq haqqında düşünəcəyəm.
- Sizin estrada
orkestrinizin populyarlıq qazanması üçün nə qədər
vaxt lazımdır?
-
Düşünürəm ki, bir il və ya ilyarım vaxt
lazımdır. Bunun da 3-4 ayı məşqlərə
sərf olunur. Həmin müddətdən
sonra ansamblı dünyaya çıxartmaq olar. Mən Azərbaycan musiqisini dünyada tanıtmaq və
tərənnüm etmək istəyirəm. Bu işdən ötrü əlimdən gələni
edir, var qüvvəmlə çalışıram. Mən Azərbaycan musiqisinin bir parçasıyam.
Təranə Məhərrəmova
Kaspi.- 2011.-13 aprel.- S.12.