«Sənətdə
olan qadınların həyatı daha çətindir»
Həmidə Ömərova: «Bu
yayı oğlumun qəbul imtahanlarına həsr edəcəyəm»
Müsahibələrinin birində
“hər ad günümdə qəmli oluram, çünki
yaşlanıram” - deyir. Əlbəttə bu sözü hər
birimiz deyə bilərik, çünki bu həyatın
qanunudur ildən ilə yaşlanırıq, qocalırıq,
amma o... Həqiqətən də hamımızın,
xüsusilə də xanımların ona qibtə etməyə
haqqı var. Çünki biz onu hər zaman gözəl, gənc,
təravətli görüb heyran olacağıq. Hətta bizdən
sonra gələn nəsillər də. Nə qədər ki, milli
kinomuz yaşayır, o da yaşayacaq. Müsahibimiz sevimli
aktrisamız Həmidə Ömərovadır.
- Bu cür xoşbəxtçilik
hər insana qismət olmur, Həmidə xanım,
maraqlıdır filmlərdəki
obrazlarınıza baxanda hansı hissləri keçirirsiniz və
özünüzü neçə yaşında hiss edirsiniz?
- İndi elə bil ki, tamaşaçı kimi
baxıram. Baxanda deyirəm
ilahi bu mənəm?! Yəni, bu günlər olubmu? Mənim
başıma gəlibmi? Filmlərlə bağlı
keçmiş mənim üçün şirin və gözəl
yuxudur. Hərdən o illərə baxanda nostalji hisslər
yaranır, həsrət illəri. Həmin vaxt çəkilişlə
bağlı anları fikirləşirəm.
- Təcrübəli aktrisa kimi sizin
fikrinizcə, rola düzgün yanaşmağa kömək edən
əsas şərtlər hansılardır?
- Aktyora
ümumiyyətlə plastilin deyirlər, rejissor isə onu qəlibə
salandır. Elə aktyorlar var ki, onu mütləq rejissor
yönəltməlidir. Amma bəzən baxıb görürsən
ki, nə qədər peşəkar olsan da, rejissor səni
yönəltmək əvəzinə daha da azdırır. O da
rejissorun peşəkar və ya qeyri peşəkarlığından
irəli gəlir. Aktyorun obraza girməsi üçün həm
onu kamera qarşısına yönəltmək
lazımdır, həm də rolun
tapşırığını vermək lazımdır. Bu
obraz nə demək istəyir? Obrazın əsas məqsədini,
ideyasını düzgün başa salmaq lazımdır ki,
bunları peşəkar aktyor özü də bilir. Sadəcə
ona çəkiliş meydanında sərbəstlik
yaradılmalıdır. Aktyorun üstünə
qışqırmaq, onu təhqir etmək, qorxutmaq əlbəttə
bunlar hamısı qeyri peşəkarlıqdan irəli gəlir.
Aktyora və aktrisaya şərait yaratmaq və ruhlandırmaq
lazımdır ruhdan salmaq yox.
- Aktyorda hansı keyfiyyətlər
olmalıdır ki, rejissoru qane etsin?
- Aktyorda
həm xarici gözəllik, həm də obrazı duymaq
bacarığı, eyni zamanda obrazın psixologiyasını
düzgün qavrayıb onu ifadə etmək qabiliyyəti
olmalıdır. Hansı ki, bu keyfiyyətlər də nəinki
rejissoru, eyni zamanda tamaşaçıları da qane etsin.
- Rejissor istədiyi kadrı almaq
üçün nələr edə bilər?
- O
rejissorun bacarığından asılıdır.
- Belə bir hadisə ilə
rastlaşmısınızmı?
- Əlbəttə.
Oqtay Mirqasımovun “Anlamaq istəyirəm” filmində çəkilərkən
yer var idi ki, obrazın xarakterindən irəli gələrək
mən o səhnədə ağlamalıydım, eyni zamanda da
sözümü deməliydim. Yəni Çınarə Əhmədə
sözünü deməliydi və ağlamalıydı. Mən
də elə aktrisalardanam ki, xüsusən də gənclik illərində,
məni ağlatmaq çətin idi. Mən durduğum yerdə
ağlaya bilmirdim. Birdən Oqtay müəllim mənə elə
bir söz dedi ki, mənim xətrimə dəydi. Dedi ki – “mən
sənə inanmıram. Sən aktrisa deyilsən. Gör mən
kimi gətirmişəm, mən kiminlə işləyirəm”.
Bu sözlər mənə elə toxundu ki,
qarşımdakı Əhmədi unutdum fikirləşdim ki, bu
Oqtay Mirqasımovdur və ona olan nifrətimi içəridən
gələn qəzəbimi məni yandıran sözləri
yadıma düşdü, birdən-birə başladı
gözümdən yaş tökülməyə. Monoloqu dedim,
sonra Oqtay müəllim “bravo” deyəndə başa
düşdüm ki, bu rejissor üslubudur. Amma mən hesab edirəm
ki, ilk vaxtlarda belə şeylər olur. Bu yaxınlarda mən
bir seriala çəkilirəm, o serialda bir səhnə var, mənim
ən yaxın adamım ölüb onun qəbri üstündəyəm.
Mən də bir peşəkar kimi bu obrazı oxumuşam, məşq
etmişəm, obrazın psixologiyasına girərək çəkilirdim,
öz üzərimdə yaxşı işləmişdim və
tam hazır vəziyyətdə çəkiliş
meydançasına gəlmişdim. Bilirəm ki, kinoda
başqa cürdür və istəmirdim mexaniki təkrar olsun.
Bu rejissor da görünür peşəkar deyil, aktyorla
işləməyə öyrəşməyib. Əvvəlcədən
demişdim ki, mən öz rolumu bilirəm. Bu da göstəriş
verməyi xoşlayır. İfa etdiyim elə bir monoloqdur ki,
bunu saxlamaq olmaz, çünki kulminasiyası var, kamera da
çəkir, gözlərim dolub rola tam hazır vəziyyətdəyəm.
Rolu ən yüksək səviyyəsinə
çatdırıram və birdən... “dayan, dayan, dayan siz
burda başınızı qaldırıb quşlara
baxdınız...” Sizcə, mən nə günə
düşərəm? Hətta bunu operator da hiss elədi dedi
ki, “sən aktrisanı öldürdün”. Mən o rejissoru
günahkar hesab eləmirəm. Özümdə günah
görürəm ki, mən o filmdə çəkilməyə
razılıq verdim. Çünki mən peşəkarlığımdan,
həyat təcrübəmdən irəli gələrək əvvəlcədən
öyrənməliydim ki, kimin filmində çəkilirəm
və onun aktyora münasibəti necədir. Mən o an
heç nə demədim və rola bir də qayıtmaq
çox ağır oldu. Çox heyfsləndim ki, belə oldu.
Teatr, kino, televiziya, radio bu peşəkarların meydanıdır.
Peşəkarla qeyri peşəkar qarşılaşanda hər
şey yarımçıq alınır.
- Kinoşünas Həmidə Ömərovanın
nəzərində Azərbaycan kinosu hansı
dövrünü yaşayır?
-
Çiçəklənmiş. Yavaş-yavaş cücərtilər
əmələ gəlir. Bu yaxınlarda disk alırdım
öz verilişim üçün, bir nəfər gənc
oğlan məni gördü və yaxınlaşıb
soruşdu ki – “Siz “Sahə” filminə baxmısınız?” -
dedim yox. – O isə bu kinoya baxdığını və Azərbaycanda
belə bir film çəkildiyinə sevindiyini bildirdi. Mən
tamaşaçıda o heyranlığı gördüm. Əgər
bunu sıravi bir tamaşaçı deyirsə, kinonu mənə
peşəkarcasına təhlil edirsə, əlbəttə məndə
və məndən başqa bir neçə nəfərdə
bu filmə maraq oyatdı. Mən də filmə baxdım və
həqiqətən də çox uğurlu bir film
alınıb. Mən tələbələrimdən də
görürəm ki, Azərbaycanda çox böyük
istedada malik gənclər var, sadəcə olaraq onları
yönəltmək lazımdır.
-
Yaradıcılığınızda hansı yeniliklər var?
- 4 ildir
“Sənət qadınları” haqqında ssenari yazmışam
onun üzərində işləyirəm. Sonra İncəsənət
Universitetində tələbələrim 3-cü kursa
keçdi onların proqramını hazırlayıram, Azərbaycan
televiziyasının Mədəniyyət kanalında “Kino
Ulduzu” verilişini aparıram. Artıq iki aydır ki,
veriliş hər bazar günündə efirə
çıxır. Sonra bu yaxın aylarda “Qorxma mən səninləyəm”
filminin 2-ci hissəsi çəkilməlidir. Bilmirəm hələ
nə dərəcədə mənim orda rolum var, amma bilirəm
ki, film çəkiləcək ona sevinirəm.
- Kino ən güclü təbliğat
vasitələrindən biridir. Siz bu vasitədən istifadə
etməklə nəyi təbliğ edərdiniz?
- Azərbaycan
qadınını düşündürən, narahat edən,
yuxusuz gecələri oyaq qalmağa məcbur edən səbəblər
problemlər və s. Əsas burada sənət
adamlarının taleyi haqqında danışılır. Onlar
haqqında deyirlər ki, « eə var ki kinoya çəkilirlər
işləri bir o qədər də çətin deyil. Həyatları
yağ-bal içində keçir». Bu cür səhv fikirlərdən
onları yayındırmaq, əsas reallığı, həmin
o qadınların həyatını göstərməkdir ki,
onlara baxıb nəticə çıxarsınlar və bilsinlər
ki, sənətdə işləyən qadınların həyatı
daha çətindir.
- Həmidə xanım,
uşaqlıqdan baxdığım “Humayın yuxusu” cizgi
filmində səsləndirməniz, müxtəlif və rəngarəng
obrazlarınız, dublyajdakı səsiniz yaddaşıma
köçüb. Yazılarınızı oxuyanda,
özünüz danışırsınız kimi gəlir mənə.
Dublyajda isə səsləndirməklə yanaşı,
obrazın xarakterini yaradırsınız. “Həzrəti
Yusif”də Züleyxa obrazını səsləndirirsiniz və
o rolu oynayan aktrisa təsadüfən
sizə çox bənzəyirdi...
- Hətta,
mənə də deyirdilər ki, siz oynamısınız
Züleyxanı? Hazırda Məryəm obrazını dublyaj
edirik.
- Həmidə xanım,
torpaqlarımızın erməni işğalı altında
olduğu bir vaxtda Qarabağ müharibəsi ilə
bağlı bir çox filmlər çəkilir. İnşallah
torpaqlarımızın azad olunması ilə bağlı
filmlər çəkiləndə özünüzü
hansı obrazda görərdiniz? Qəhrəman əsgərin həyat
yoldaşı, yaralı əsgərə şəfa verən
həkim və ya qəhrəman oğul anası...
-
Yaralı xəstəyə şəfa verən həkim. Bilirsiniz,
nə üçün? Mən hesab edirəm ki, insanlara
kömək etmək, xəstə olan və ya xəstəsi
olana şəfa vermək, bəlaya düşən
ehtiyacı olan adama qayğı göstərmək, Allah tərəfindən
yaranan hər bir kəsin borcudur. Hər bir ana şəhid
anası ola bilər, hər bir qadın qəhrəman da ola
bilər, amma hər bir insan başqasına şəfa vermək
üçün ona qayğı göstərməyə can
atmır. O, taleyin hökmüdür. Bilmirsən səni
qarşıda nə gözləyir. Faciə hər birimizin
başına gələ bilər amma çətin anda
özündə güc toplayıb, nəinki güc, istək
tapıb kiməsə yardım etmək hər adamın
işi deyil. Mənə çox deyirlər, məni bu yoldan hər
an sapdırmağa, uzaqlaşdırmağa
çalışırlar. Gərək Allahın sevgisi olsun
ürəyinizdə ki insanlara yaxşılıq edəsən.
- Gərgin iş qrafikindən sonra
çox güman ki, istirahət etməyi
planlaşdırırsınız?
- Nə
istirahət? Hərdən eyvana çıxanda deyirəm ki,
bir saat təbiətin qoynunda olsaydım o mənə bəs edərdi.
Bu yayı oğlumun qəbul imtahanlarına həsr edəcəyəm.
Mənim üçün isə ən gözəl istirahət
yaradıcı işlə məşğul olmaqdır.
Ruhiyyə Əli
Kaspi.-2011.- 25-28
iyun.-S.7.