Pulu həmişə
qazanmaq olar, sənəti yaxşı öyrən!
Saatsaz Hacı kişi sənətə
qul kimi gəlib, padşah kimi gedir
Azərbaycanın məşhur
saatsazı usta Hacının sorağını eşitməyən
çox az adam tapılar. Çünki, onun düzəltdiyi
saat bir daha xarab olmur. Budəfəki «sadə peşə
adamı» silsiləsindən olan yazımızı usta
Hacıya və onun sənətinə həsr etmişik.
Sorağı
məlum ustanın yerini bir həmkar dostumuzdan öyrənib,
onunla daha yaxından
16 yaşından saat kimi işləyir
Fətəliyev
Hacı Fətəli oğlu 1955-ci il mart ayının 21-də
Bakı şəhərində anadan olub. 16 yaşına
çatdıqda sənət öyrənmək qərarına
gəlir. O dövrdə isə, uşağı harasa işə
qoymaq çox çətin idi. Tanış-bilişsiz
mümkün deyildi. 1971-ci ildə, müfəttiş işləyən
dayısı onu aparır Sumqayıt Şəhəri Məişət
Xidməti İdarəsinə. Hacı orada olan bir neçə
peşənin içərisindən saatsazı seçir. Beləcə,
yəhudi əsilli bir ustanın yanında şagird kimi
çalışmağa başlayır. Bir il şagird kimi
işləyir. Nəhayət, bir ildən sonra, Sumqayıtda sərbəst
olaraq saatsaz kimi işləməyə başlayır.
Tanışları
onun Bakıda gəlib işləməsini çox təkid
ediblər. Hacı da, eləmə tənbəllik, 1994-cü
ildə gəlir Bakıya. Mağazaların birində yer
tapıb, elə həmin il də işə
çıxır: “1998-ci ildə dükan bağlandı, mən
yenə iş yeri axtarmalı oldum. Nəhayət, buranı
seçib öz şəxsi pulumla aldım. Mənə
deyirdilər, ay Hacı, bu nə yerdi, darısqaldı. Dedim məni
görməyə gəlmirlər, saat düzəltdirməyə
gəlirlər. Biri gəlib düzəltdirəcək, gedib
yayacaq ki, belə bir yaxşı usta var. Belə-belə məşhurlaşdım,
indi də hamı gətirib saatını mənə düzəltdirir”.
Usta
bunları deyərkən, divarlardakı şəkillərə
baxmaq kifayətdir ki, onun «hamı mənə düzəltdirir»
ifadəsini anlayasan. Maşallah, həqiqətən də
respublikada elə bir tanınmış adam yoxdur ki,
saatını usta Hacıya düzəltdirməsin. Onun dediyinə
görə, ümumiyyətlə, məşhur adamların
95%-i saatlarını ona düzəltdirir. Vəzifəli şəxslərdən
də kimin saatı xarab olursa, göndərirlər ki, apar bunu
Hacı düzəltsin. Bir sözlə, nazirdən tutmuş,
müğənniyə kimi, hər kəs onu tanıyır. Öz
dediyi kimi: “Respublikanın ən «bərkgedənləri» burda
saat düzəltdirib və xatirə şəkli çəkdiriblər”.
Hacının analoqu olmayan kəşfi
Axı,
bunun sirləri nədir belə, soruşduqda, deyir: “Sənətin
pisi yoxdur, sənətkarın pisi var. Hansı sənətdə
olursan ol, gərək onu sevəsən, işə ürəkdən
girişəsən. O zaman, adam nailiyyətlərə
çatır. Mən sənətimi sevirəm, onunla nəfəs
alıram. Bəziləri bu sənətə gələndə
ağa kimi gəlirlər, istəyirlər özlərini
ağa kimi göstərsinlər. Amma, mən bu sənətə
qul kimi gəlib, padşah kimi tanınmışam-balamın
canı üçün. Həmişə arzum bu olub ki, məni
yaxşı sənətkar kimi tanısınlar, barmaqla
göstərsinlər. Şükür Allaha, bu dəqiqə
belədir, hara gedirəm deyirlər Usta Hacı gəldi...”.
Bir məqamı
xatırladaq ki, Usta Hacı dünyada analoqu olmayan kəşfi
ilə də məşhurdur. Elə bir saat düzəldib ki,
onun əqrəbləri geriyə işləyir. O, bu kəşfin
səbəblərini belə izah edir: “Bakıya gələndə
buranın saatsazları paxıllığımı çəkirdilər.
O deyir, Hacı usta deyil, bu deyir, özünü çox
şişirdir... Və mən yeni bir şey kəşf elədim
- geriyə işləyən saat. Sonra, hərə bir söz
dedi ki, onu mən də düzəldərəm, filan. Daha bir
yenilik edərək elə bir saat düzəltdim ki, əqrəbi
irəli getsin saniyəsi geri. Bunun dünyada analoqu yoxdur. Bu kəşfi
ona görə etdim ki, ay saatsazlar, bilin ki, mən usta
Hacıyam!”. Sənətkar sözarası dedi ki, bu
texnologiyanın layihəsini Bakıda bir-iki saatsaza verib,
hazırda onlar da düzəldir.
Cənab prezident məni şəxsən
tanıyır
Dünyada
elə bir saat yoxdur ki, Hacı kişi onu düzəltməsin:
“Elə bir saat yoxdur ki, mən onu düzəldə bilməyim.
Düzəltdiyim saat bir də xarab olmur. Dünyada düzəlməyən
saat şüşələrini düzəldirəm. Elə
edirəm ki, zavod istehsalından fərqlənmir. Məsələn,
şüşə sınır, mən ora özümdən
başqa şüşə düzəldirəm. Ümumiyyətlə,
bura gələn ümidlə gəlir, çünki usta
Hacını tanıyırlar. Vəzifəli şəxslərdən
də məni tanımayan yoxdur, cənab prezident İlham Əliyev
məni şəxsən tanıyır. Üç dəfə
görüşüb mənimlə, sağ olsun, bilir ki, Azərbaycanda
belə bir usta var. Birinci görüşündə dedi ki,
«Hacı, sənin səsin –sorağın bizim Prezident
Aparatını götürüb, hamı səndən
danışır». Üç ay bundan qabaq İctimai televiziya
mənim haqqımda sənədli film çəkib – «Vaxta
bağlı sənətkar!»”. O, bunlarla fəxr edir, yenidən
bir ömür yaşasaydı, bütün ömrünü
saat düzəltməyə həsr edərdi…
Bunlara
baxmayaraq, qəhrəmanımızın başqa arzu və istəkləri
də var: “Yerim dardır. İstəyərdim ki, daha iri saatlar
düzəldim. Dünyanın əksər ölkələrindən
qonaqlar gəlir. Maraqlanırlar ki, belə bir usta var, gəlib
hətta bura baxırlar. Geriyə işləyən saatın
şəklini çəkirlər ki, aparıb xaricdə
göstərsinlər. Özləri də hərdən sual
verirlər ki, sənin kimi usta niyə belə bir şəraitdə
işləyir..?”.
Onun
üçün sənətin çətinliyi yoxdur:
“Materialla bağlı çətinliklər olub. Elə olur
ki, lazım olan materialı tapa bilmirsən. Çox nadir hallarda
ola bilər ki, saat buradan geri qayıtsın. O da material
çatışmazlığından ola bilər. Amma, indi
alverçilər xaricdən hər şey gətirir.
Artıq, nə cür ehtiyat hissəsi desən tapmaq olur”.
Ustayla söhbət əsnası divarlara
yapışdırılmış qəzetlər də nəzərimizdən
qaçmır. Azərbaycan, rus və ingilis dilli qəzetlərin
bir neçəsində 2007-ci ildə ustanın prezidentlə
görüşünü əks etdirən «Prezidentin Saatsaz
Dostu» başlıqlı məqalələr dərc olunub.
O, əmindir ki, dünyada düzəlməyən
saatları düzəldə bilər
42 il ömür
həsr etdiyi sənət dövrü ustanın gözündə
sanki, qısa bir yoldur. Ömür necə gəldi, heç
bilməyib. Həmişə belə deyir: “Ay Allah, ömür
ver yaşayım, bu sənəti daha da inkişaf etdirim,
ürəyimdən keçənləri eləyə bilim,
bütün yeni çıxan qəliz saatları da düzəldim”.
Sənət adamı maddi durumunu açıqlayaraq
naşükür olmadığını deyir. “Şükür Allaha,
naşükür deyiləm. Bu sənətlə bütün
uşaqlarıma da köməklik edirəm, özüm də
dolanıram. Ümumiyyətlə, 70-ci illərdə necə
işləmişəmsə, elə bil mənim
üçün yenə həmin dövrlərdir. Yenə də
həmin pulu qazanıram, həmin yağı, əti ala bilirəm.
Bəziləri şikayətlənirlər ki, işsizlikdi. Ola
bilər onlar üçün işsizlikdir. Mən sənətkaram!”.
O, əmindir
ki, dünyada düzəlməyən saatları düzəldə
bilər. Azərbaycanda yox ey, dünya miqyasında sənətkar
axtarır ki, onun qarşısına çıxsın: “Xalq
artıq məni imtahandan çıxarıb, bunların
hamısını bilir. Elə başa düşürəm
ki, dünyada düzəlməyən saatı düzəldə
bilərəm. Ola bilsin ki, dünyada yaxşı sənətkarlar
var. Mən saatda elə priyomlar bilirəm ki, qarşıma
heç kəs çıxa bilməz, onları «mələdərəm».
Əgər, dünyada saatdüzəltmə üzrə
yarış keçirilsə, qızıl medalı boynumda
birinci mən gətirərəm Azərbaycana. Güləşçi
özünə inandığı kimi mən də sənətimə
inanıram”.
Usta
Hacının ali təhsili yoxdur. Nədənsə,
özü oxumaq istəməyib. Lakin, hazırkı
mövqeyinə görə, o, birinci növbədə sənətinə
minnətdardır. Peşəyə mükəmməl səviyyədə
yiyələnməsində isə, anası böyük rol
oynayıb. Həmişə dayaq olub, onu işə həvəsləndirib.
Saatsaz öz ustasını yaddan çıxarmayaraq, ona da
Allahdan rəhmət diləyir: “Mənə həmişə
deyirdi ki, səndən yaxşı sənətkar
çıxacaq. Ola bilsin o vaxt o, məndə nəsə
görüb ki, belə deyirdi. Deyirdi ki, pulu həmişə
qazanmaq olar, sənəti yaxşı öyrən!”. Onun
hazırda yanında tələbəsi yoxdur.
Övladlarından da heç biri bu sənəti istəməyib.
Lakin əvvəllər 4-5 tələbəsi olub. Onlar da
hazırda şəhərin müxtəlif yerlərində
saatsaz işləyirlər.
Hacı
kişinin bir müsbət keyfiyyəti də var ki, çox
zarafatcıldır. Hərdən bir
danışdığı maraqlı məqamlara
dodaqlarını qaçırmaya bilmirsən. Bir neçə
belə maraqlı olay danışsa da, onlardan birini sizə təqdim
edirik: “Bir dəfə bir qız gəlib yanıma.
Adını dedi, Əsgərova Təyyarə. Mən də
yazdım ki, Soldatova Somolyot. Deyir, ay dayı, bu nədi? Dedim,
ay bacı, vallah Əsgərova Təyyarənin tərcüməsidir
rusca”.
Usta
Hacının yanından ayrılarkən yaranan təəssürat
bu olur ki, sənətlə sənətkar bir-birinə sıx
bağlıdır. Sənətkarın öz sənət sahəsindəki
uğurları isə, aralarındakı bu sıxlıqdan
xeyli asılıdır.
Elgün Mənsimov
Kaspi. -2011. -12
may. –S.13.