“Bu sima mənə çox kömək edib”

Tünzalə Əliyeva: ““toppuş bacı” brendini istifadə etmək mənim ixtiyarımda deyil”

“Azadinform”un suallarını Əməkdar artist Tünzalə Əliyeva cavablandırıb.

- Sizə “toppuş bacı” ləqəbini kim qoyub və sizə belə müraciət edəndə necə qarşılayırsınız?

- Bu ləqəbi mənə hazırladığımız layihədə yaradıcı heyət, daha doğrusu, Dilarə verib. Mənə belə müraciət edəndə əsla incimirəm, əksinə xoşum gəlir. Bu adla kifayət qədər insandan xoş söz eşitmişəm. Məhz bu ləqəb məni insanlara sevdirib. Hətta mən arıq olanda da “toppuş “İncə bacı” deyirdilər.

- Sizi güldürmək daha asandır, yoxsa ağlatmaq?

- Məni ağlatmaq daha çətindir.

- Geniş tamaşaçı kütləsi sizi daha çox komik obrazların ifaçısı kimi tanıyır, amma teatrda sizin xarakterik rollarınız da olub. Sizə daha çox hansı ampluada çıxış etmək rahat və xoşdur?

- Mənə hansı rolu verirdilərsə çalışırdım ki, nə qədər gücüm və istedadım varsa, ondan istifadə edim. Ondan artığını onsuz da istifadə edə bilməyəcəm. Çalışmışam yaxşı olsun. Tragikomediya mənim stilimdir. Faciə də, sırf komediya da oynamışam. Amma mənə daha çox faciəvi-komediya xarakterli obrazlar yaxın olar.

- Arzuladığınız belə bir obraz varmı?

- Mən hər zaman Mamaşa Krojanı oynamağı arzulamışam. Bu obraz mənim ən böyük arzularımdan biridir.

- İrəvan Dövlət Dram Teatrından niyə çıxdınız?

- İşlərimin çoxluğu ilə bağlı teatrdan ayrılmışam, amma güman edirəm ki, nə vaxtsa teatra qayıdacağam. Son vaxtlar məşqlərə gecikirdim və aktyor heyəti məni gözləmək məcburiyyətində qalırdı. Sonra düşündüm ki, əgər mən çatdıra bilmirəmsə, deməli, vaxtı qurana qədər teatrdan uzaqlaşmalıyam. İstəmədim camaatı gözlətdirim, yoxsa heç bir küskünlük, heç bir problem olmadan getmişəm və yəqin nə vaxtsa da qayıda bilərəm.

- Bu, həmin teatr, yoxsa başqa bir sənət ocağı ola bilər?

- Bilmirəm, bunu zaman göstərəcək. Dəvət olsa, bu gün də gedə bilərəm, amma teatr da elədir ki, gərək günün yarısından çoxunu orda keçirəsən. Mənim həyat tərzim isə buna icazə vermir.

- Heç sizə, - “Tünzalə, nahaq aktrisa oldun, səndən yaxşı həkim, ya müəllim, ya jurnalist olardı” deyən olub?

- Yox, deyən olmayıb. Bilirlər ki, məndən yaxşı həkim çıxmaz, çünki həddən artıq kəmhövsələyəm, səbirsizəm. 100 faiz müəllimə də olmazdı, uşaqları döyərəm, elə aktrisalıq imiş ki, bunu da Allah mənim qismətimə yazıb.

- Hansı rolu ifa etməkdən imtina edərsiniz?

- Belə bir hal yadıma gəlmir. Amma əgər həmin obraz mənim bədənimə ölçülməyibsə, imtina edərəm. Məsələn, məni hansısa rejissor Cülyettanı oynamağa dəvət edib. Amma görürəm ki, mən Cülyetta deyiləm axı, səhnəyə Cülyetta kimi çıxsam, camaat gülməkdən ölər. Komik Cülyetta istəsələr, böyük məmnuniyyətlə oynayaram. Gərək rol mənim həm xarici görünüşümə, həm də daxilən yaraşsın. Əgər hansısa rol mənə yaraşmırsa, bunu oynamağın nə mənası var?!

- Səhnədə çox zaman dinamik, plastik hərəkətlər edirsiniz? Bunun öhdəsindən necə gəlirsiniz?

- Mən heç nəyi məcburiyyət qarşısında qalıb etmirəm. Birdən alınır və edirəm. Bilmirəm necə olur, amma hər halda bu mənim plastik və estetik olmağımdan irəli gəlir (gülür).

- Özünüzün pərəstiş etdiyiniz kino və teatr aktyoru varmı və kimlərdir?

- Yaşar Nuriyə necə pərəstiş etməyəsən? Mən onunla Vaqif Mustafayevin çəkdiyi “Yoxlama” filmdə az da olsa tərəf-müqabil olmuşam, çox istedadlı sənətkardır. Allah ona cansağlığı versin. Tərəf-müqabil olduğum digər aktyorlarımız da var. Yəqin ki, Allah qismət etsə yenə olacağıq. Və bir də Antonio Banderası çox sevirəm.

- Səhnədə hansı aktyorla tərəf-müqabil olmaq istərdiniz və bu vaxta qədər kiminlə tərəf-müqabil olmaq sizə maraqlı və rahat gəlib?

- Mən kifayət qədər aktyorla tərəf-müqabil olmuşam. Çalışmışam hamısı ilə səmimi olum və bacardığımı ortaya qoyum. Amma hər halda 9 ildir ki, mütəmadi olaraq, aramsız, yay fəsillərini çıxmaq şərtilə mən Dilarə və Ülviyyə ilə tərəf-müqabiləm. Güman edirəm ki, onlarla daha xoşdur və rahatdır. Çünki onlar artıq mənim atacağım addım, göz-qaşımın hərəkətlərindən nə demək istədiyimi, eləcə də mən onları daha yaxşı anlaya bilərəm. Amma kim olarsa və kim olubsa, mən fəxr edirəm və edəcəyəm. Gələcəkdə də kim olarsa sevə-sevə onlarla tərəf-müqabil olmağa hazıram. Yetər ki, o mənim onunla tərəf-müqabil ola bilməyimə inansın.

- Tünzalə xanım, bir ara siz çox yaxşı arıqlamışdınız, indi isə yenidən kino almısınız. Niyə dietanı davam etdirə bilmədiniz?

- Bezdim, nə qədər dieta saxlamaq olar?! Bir ilə yaxın dieta saxladım, arada yeyirdim və saxlayırdım. Amma yenə də sentyabrın 23-dən dietadayam. 10-15 günə 5 kq. arıqlamışam. Yəqin ki, yenidən məni həmin formada görəcəksiniz. Amma dietanı kəsən kimi dəhşət.... (gülür). İstəmirəm bilsinlər ki, mən iki dönər, iki çörəyi birdən yeyə bilərəm. İstəyirəm bilməsinlər ki, mən aşı çörəklə yeyirəm (gülür). Yaxşı yeyənəm. Bir paxlava yox, 3-nü yemək istəyirəm. Beləcə bir də baxıram ki, olmuşam bu boyda.

- "toppuş bacı" brendi altında sizə pul qazanmaq təklifi olubmu? Özünün belə bir ideyanız varmı?

- “toppuş bacı” brendi mənə aid deyil, bu brendi yaradanlara aiddir. Amma bir sima olaraq hara gedirəmsə, istəyir adımı yazım sinəmə vurum, birinci üzümə baxan kimi deyirlər ki, “bu, “toppuş bacı”dır.” Ancaq bu brendi istifadə etmək mənim ixtiyarımda deyil və bunu mənə istifadə etməyə də icazə verməzlər.

- Peşəkar aktrisa kimi yetişməyinizdə hansı müəlliminizin rolu olub?

- Mən Mədəniyyət və İncəsənət Universitetinə gəlməmişdən öncə teatr kursuna gedirdim. Orda rəhmətlik əməkdar artist Qurban müəllim bizimlə məşğul olurdu. Mən sənətə gəlməyi, səhnədə yeriməyi ondan öyrənmişəm. Universitetdə də müəllimlərim olub. Burada tək universitet müəllimləri ilə iş getmir. Ola bilər ki, mən universitet müəllimindən heç nə almayım, amma gedib hər hansı bir kursun dərsində oturub ondan nəsə qazana bilim. Hər birinə borcluyam, hər birinə təşəkkür edirəm, amma sənətdə ilk addımları mənə Qurban müəllim öyrədib, Allah ona rəhmət etsin.

- Teatr və ya kino sənətində elə bir sənətkar varmı siz onu sadəcə izləməklə nəsə öyrənirsiniz?

- Təbii ki, var və hamısından nəsə götürürəm. Konkret ad çəkə bilmərəm. Televiziyaya baxmaq imkanım olursa, istər yerli, istər türk seriallarına baxıram və təbii ki, nəsə götürmək, nəsə öyrənmək olur.

- Toylarda, el şənliklərində rəqs etməyi sevirsiniz?

- Sevirəm, amma çox rəqs edə bilmirəm. Çünki bu yükü daşımaq lazımdır (gülür). Bədənim yorulanda mən də yoruluram, amma yorulana qədər oynaya bilirəm.

- Bir çox aktyor və aktrisalarımız həm də pedaqoji fəaliyyətlə məşğul olurlar. Sizə belə bir təklif olubmu və olsa razılaşarsınızmı?

- İki ildir bu barədə düşünürəm və iki sentyabr yola salmışam. Hər halda düşünürəm ki, buna bir az da vaxt lazımdır. Həm həyatımdakı bəzi şeyləri qurmaq, həm də yaxşı mənada bir az da ağıllanmaq üçün. Çünki müəllim olmaq üçün gərək birinci kifayət qədər səbir olsun. Məndə isə bu yoxdur və bu məni çox qorxudur. Düşünürəm ki, buna zaman lazımdır. Elə şeylər var ki, onları həyatımda həll etsəm, bəlkə artıq gücümün çoxunu buna sərf edərəm. Amma gücümün çoxu başqa işlərə, yəni toylara, xınayaxdılara getdiyimə görə evdə istirahət etməyə belə çox az vaxtım qalır.

- Yeri gəlmişkən, “Şəbu-Nər” adlı studiyanızın olması barədə eşitmişik. Bu həqiqətdirmi və niyə məhz toy və nişan adətləri ilə bağlı bir məkana sahiblik edirsiniz?

- Bu, çox kiçik bir firma kimidir. Bilmirəm bu işə həvəs haradan yarandı, bunun qaynağı haradan gəldi ki, mən artıq xınayaxdı “kraliçası” oldum.

- Səhnədə olarkən ssenari və rejissorun göstərişləri ilə getməyi sevirsiniz, yoxsa daha çox improvizasiyalara üstünlük verirsiniz?

- İmprovizasiya mütləq olmalıdır. İmprovizasiya olmasa, o qədər də maraqlı alınmaz. Rejissor və yazıçıların xətrinə dəyməsin, məncə, teatr rejissoru da, kino və televiziya rejissoru da aktrisanın öz üzərinə buraxmalıdır. Təbii ki, çərçivədən çıxmağa qoymamaq şərti ilə. Ola bilər ki, mən rolu elə bir yerə aparıb çıxarım ki, rejissor onu görməsin. Onun əlləri üzərində olaraq aktrisanın da əlavələr etməyinə icazə verməlidir.

- Həyatınızda elə bir çətin vəziyyətiniz olubmu ki, orada aktrisa bacarığınızdan istifadə etmisiniz və vəziyyətdən çıxmısınız?

- Bəzən mən aktrisa olmağımla elə fəxr edirəm ki. Deyirəm “nə yaxşı mən aktrisa oldum, nə yaxşı məni aktrisa kimi görüb sevdilər, nə yaxşı birinci ağıla gəlir ki, “bu, toppuş bacıdır”. Pis situasiyalar başıma gələn anda da deyiblər ki, “bu, “toppuş bacıdır”. Təbii ki, bu ad, bu sima mənə həddən artıq çox kömək edib.

- Sizin ailənizdə başqa yaradıcı insan varmı?

- Bizim hamımız artistik (gülür). Balaca bacım Gəncə Dövlət Kukla Teatrının aktrisasıdır, artıq 15 ilə yaxındır işləyir. Böyük bacımın vaxtilə işi sırf teatrla bağlı olub. Nəslimizdə olub.

- Bir çox məşhur aktyor və aktrisaların siyasətlə məşğul olmasına necə baxırsınız və siz siyasətə qoşulmaq fikrində deyilsiniz ki?

- Mən hələ aktrisalığı hara aparıb çıxara bilmişəm ki, siyasəti də hara aparam?! (gülür) Məşğul olanların da Allah canını sağ etsin.

- Kreditlə maşın almışdınız, maşını indi özünüz sürürsünüz? Krediti ödəyib qurtarmısınızmı?

- Maşın 3 illik kreditdədir, hələ il yarım var. Özüm sürə bilmirəm, çünki sinirlərim dözmür. Sürücü tutmuşam və artıq 4-cü sürücüdür.

- Sürücüləri niyə tez-tez dəyişirsiniz?

- Həyat elə gətirdi ki, mən məcbur oluram sürücüləri dəyişəm. Güman edirəm ki, bu, sonuncu olar.

- İndi çəkiniz nə qədərdir?

- Bir ay bundan əvvəl 152 kq. idim. Güman edirəm ki, 3 kq. da kökəlmişəm. İndi pəhrizdəyəm, yəqin 5-6 kq. arıqlayaram və buna da sevinirəm.

- Arıqlamaq üçün dərmanlardan istifadə edirsiniz? Birdən arıqlayıb çöpə dönsəniz, onda sizə hamı yenə "toppuş bacı" deməlidir, yoxsa "Arıq bacı"?

- Ha istəyirəm çöpə dönüm, alınmır. 164 kq.-dan 8 aya 64 kq. arıqladım və 100 kq. oldum, amma sonra 55 kq. yenə yığdım. Yəni orqanizmimlə rəqs edirəm. Görüm axırım hara gedib çıxacaq?! Güman edirəm ki, çöpə dönməyəcəm, nə qədər istəsəm də, yerində qalacaq.

Ümidə Həsənli

Kaspi.-2011.-28 oktyabr.-S.13.