İlhamə Quliyevanın məhəbbət
düsturu
Primadonna haqqında daim yeni qalan fikirlər
Hələ uşaq vaxtı oxumaq, səhnəyə
çıxmaq, diqqət mərkəzində olmaq həvəsi
onda boy göstərib. Sənətkar ailəsində
böyüyən, xüsusilə də anası Tükəzban
İsmayılova həyatını,
yaradıcılığını görkəmli tarzənimiz
Həbib Bayramovla bağladığından sonra daim xalq
mahnıları, klassik muğam havalarının səsləndiyi
evdə boya-başa çatan qız elə belə də
olmalıdır. Belə ki, böyük Hüseynqulu Sarabskinin
tələbəsi olan Tükəzban xanım uzun illər ərzində
Azərbaycan Dövlət Filarmoniyasının və
1973-cü ildən həyat yoldaşının rəhbərlik
etdiyi A.Bakıxanov adına Xalq
Çalğı Alətlər Ansamblının solisti olub.
“Qara göz” mahnısını, yaxud “Heyratı”
muğamını istər ucqar rayondakı çay
tarlasının ortasında əldəqayırma
meydançada, istərsə də nüfuzlu xarici səhnələrdə
eyni şövqlə, eyni hərarətlə ifa edən
Tükəzban xanım onu bütün
çıxışlarında tarda müşayiət edən
sevgili ömür yoldaşının aramızdan
ayrılmasından sonra səhnə fəaliyyətinə son
verib qalan həyatını gənc muğam ifaçılar
yetişdirməyə həsr etmişdi. Odur ki, İlhamə
Quliyeva evdə əsl musiqi akademiyası bitirdiyini deyəndə
heç də zarafat etmir.
Azərbaycan estradasının
primadonnası
Erkən yaşlardan mahnı oxumağa həvəs
göstərən qız məktəbdə bütün bayram
tədbirlərinin əsas ifaçısı olub. Lakin anası müğənni
olmasına razılaşmadığından İlhamə
60-cı illərin əvvəlində Kirov adına
Azərbaycan Dövlət Universitetinin filologiya fakültəsinə
daxil olur. Az sonra isə qızın taleyini
müəyyənləşdirən hadisə baş verdi. 1962-ci ildə İlhamə Moskvada Ümumittifaq Tələbə
Festivalında birinci yer tutdu. Qayıdanda isə
Dövlət Teleradio Komitəsi Estrada Simfonik Orkestrinin bədii
rəhbəri, xalq artisti Tofiq Əhmədov onu həmin
kollektivə dəvət edir. O vaxtdan uzun illər ərzində
orkestrin solisti olan İlhamənin sənət yolu belə
başladı. O illərdə İlhamə orkestrlə birgə
çoxlu səfərlərə çıxıb
bütün SSRİ-ni dolaşıb, hər yerdə də
böyük rəğbət qazanırdı.
1972-ci ildə gənc müğənninin həyatında
daha bir əlamətdar hadisə baş verir. İlhamənin
ifa tərzini çox bəyənən görkəmli bəstəkarımız
Fikrət Əmirov onu Moskvaya SSRİ Bəstəkarlar
İttifaqının plenumuna dəvət edir. Buradakı
konsertdə SSRİ televiziya və radio komitəsinin nəzdindəki
estrada simfonik orkestri ilə yüksək səviyyədə
çıxış edən gənc müğənninin
istedadı və gözəlliyinin təəssüratı ilə
bəstəkar məxsusi onun üçün “Gülür ellər”,
“Göygöl”, “Toy mahnısı”, “Neyləmişəm” kimi
lirik mahnıların bütöv silsiləsini bəstələyir.
Böyük
simfonik musiqi sənətkarımız Fikrət Əmirovun gənc
estrada müğənnisilə bu əməkdaşlığının
əsl sensasiya və musiqisevərlər arasında
böyük coşqu yaratdığını desək
heç də mübaliğəyə varmarıq. Xalq havalarına yaxın olan lirik mahnıları dinləyicilərin
ürəyincə olmuş və elə rəğbətlə
qarşılanmışdı ki, uzun müddət televiziyada,
radioda səslənən havalar arasında birinci yer
tutmuşdu. Beləliklə İlhamə həqiqi
şöhrətə qovuşdu, eyni zamanda indiyədək əməl
etməyə çalışdığı yüksək
yaradıcılıq meyarlarını da özü
üçün müəyyənləşdirdi. İfa
etdiyi mahnıları Cahangir Cahangirov, Tofiq Quliyev, Rauf
Hacıyev, Ramiz Mirişli, Telman Hacıyev kimi Azərbaycan
musiqisinin uca simalarının yazdığı müğənni
müəllif seçimində həmişə tələbkar
olub. Emin Sabitoğlu, Oqtay Kazımov, Elza İbrahimova, Hacı
Xanməmmədov, Nəriman Məmmədov və
başqaları isə məxsusi İlhamə
üçün silsilə əsərlər yazırdılar.
80-ci illərin əvvəlində Rəşid Behbudovun
yaratdığı Mahnı Teatrının solisti olan İlhamə
Quliyeva burada dahi müğənnimizin rəhbərliyi
altında bir növ akademik təlim görmüşdü.
Son illər
Faiq Sücəddinov, Xanım İsmayılqızı, Novruz
Aslan, Aygün Səmədzadə, Gövhər Həsənzadə
kimi yeni nəsil bəstəkarlarla çalışır. Bununla yanaşı, özünün də bəstələdiyi
musiqiyə istedadlı müəlliflər tərəfindən
sözlər yazılır və həmin mahnılar da əksər
hallarda hitə çevrilir.
İlhamənin fərqi odur ki, onun həmişə
başlıca mövzusu olub – Məhəbbət. Yəqin ki,
uzun illərdir sevildiyinin səbəbi də elə budur. Məncə,
məhəbbəti İlhamə Quliyeva kimi bizim səhnədə
hələ oxuyan olmayıb. İlhamənin
ifalarında məhəbbət bir ibadətdir, bir bəraətdir,
məhəbbət xoşbəxtlik, yaxud bədbəxtlikdir,
amma hər halda bu fani həyatın ən ülvi
parçası, insan həyatını mənalandıran sehrli
qüvvədir. İlhamə Quliyevanın
dinləyicilər qarşısında açıb göstərdiyi
sonsuz dastanda məhəbbətin ən müxtəlif
çalarlarını görmək olar. Məsələn,
“Yaşın nə fərqi var” və “Gedirəm”
mahnılarında (musiqisi N.Aslanındır) müğənni
sanki cəmiyyətdə qəlibləşmiş ehkamlara
meydan oxuyur, vərdişlərin lal sükunətini pozur.
Onu da qeyd etməliyik ki, İlhamə Quliyeva ilə
Novruz Aslanın yaradıcılıq əməkdaşlığı
Azərbaycan musiqisinə bir çox gözəl mahnı bəxş
edib. Dinləyicilər arasında geniş əks-səda
doğuran mahnılardan biri də istedadlı şairə Sona
Vəliyevanın sözlərinə bəstələnən
“Qaragilə”dir. Ümumiyyətlə, fikrimcə, səviyyəli
şerə bəstələnən, sözləri həm
beynin, həm də qəlbin süzgəcindən
keçirilmiş mahnının rəğbət
qazanmaması üçün elə bir səbəb
qalmır. İlhamənin də sözlərinə
mahnı oxuduğu şairlər arasında Süleyman Rüstəmin,
Teymur Elçinin, Vaqif Səmədoğlunun, Baba Vəziroğlunun,
Vahid Əzizin, Xanım İsmayılqızının, hətta
Vilyam Şekspirin adlarını çəkə bilərik.
“Yaşın nə fərqi var ki, sevirəm səni” – bu
misrada İlhamə Quliyevanın həm məhəbbət
düsturu, həm də ümumiyyətlə,
yaradıcılıq və hətta həyat şüarı həkk
olunub. Həmin düsturu təkzib edəcək kimsə
tapılarmı görəsən? İlhamə sevir,
sevgini tərənnüm edir, bizi də sevməyə, qəlblərimizi
bu əsrarəngiz duyğuya açmağa səsləyir,
çünki bu dünya yalnız sevgilə, məhəbbətlə
xilas ola bilər!
Sözləri
və musiqisi X.İsmayılqızına məxsus “Sevirəm”
mahnısından bir parçanı oxuculara təqdim etmək
istəyirəm:
Sevirəm,
qoy hamı bilsin,
Sevirəm, hamı sevilsin.
Sevirəm
sözünü kaş sevənlər desin.
Sevirəm,
çırpınır ürək,
Sevginin qədrini
bilək,
Sevirəm, sevgimizi qoruyaq gərək.
Maraqlıdır ki, İlhamə xanımı çox
vaxt SSRİ-nin məşhur müğənnilərindən
Alla Puqaçeva ilə müqayisə edirdilər. Hər ikisinə
çoxdandır “primadonna” adı verilib. Bizim bəzi
xanım müğənnilərimiz elə kamera
qarşısında siqaret də çəkir, spirtli
içki də içir, həm də az
qala lüt-üryan soyunurlar. Ancaq bütün
bunlara baxmayaraq, ötən dövrün qayda-qanunlarına
uyğun olaraq həmişə ciddi geyinən sovet müğənnisi
İlhamə Quliyeva indikilərin hamısından daha seksi
görünüb və kişiləri daha çox riqqətə
gətirməyi bacarıb.
Bu yazı
üzərində çalışarkən birdən
düşündüm ki, İlhamə Quliyeva istər peşəkarlıq
səviyyəsi, istər uzun müddət diqqət mərkəzində
qalması, istərsə kübar, inadçı, bir qədər
də şıltaq, təkəbbürlü xasiyyəti
baxımdan doğrudan da Azərbaycan estradasının Prima
Donnasıdır. Hətta eşq macəraları, ehtiraslı
etirafları bizim “abır-həya keşikçiləri”ni bəzən
cin atına mindirsə də, hər halda Primadonna imicinin
mühüm tərkib hissəsidir, ictimaiyyətin diqqətini
cəlb edərək yaradıcılığına
marağı daha da artırır.
Mandatsız millət vəkili
XXI əsrin əvvəlində İlhamə Quliyeva qəfildən
ictimai siyasi fəaliyyətə qədəm qoyub və burada
da uğur qazanıb.
2007-ci ildə qərargahı Vaşinqtonda yerləşən
Dünya Sülh Federasiyası tərəfindən İlhamə
xanıma “sülh səfiri” adı verilib. Həmçinin
2003-cü ildən etibarən Azərbaycanın bir qrup
ziyalı qadını ilə birgə İlhamə Quliyeva
BMT-nin Cenevrədə keçirdiyi bir sıra tədbirlərdə
iştirak edərək Dağlıq Qarabağ münaqişəsində
zərərçəkmiş azərbaycanlı qadın və
uşaqların hüquqlarını müdafiə etmişdi.
Belə tədbirlərin birində İlhamə
xanım sözçü kimi də iştirak etmişdi.
2004-cü ildə Brüsseldəki Avropa
Parlamenti binasının qarşısında Azərbaycan
torpalqarının işğal olunmasına etiraz mitinqində
çıxış edən İ.Quliyeva sonradan həmin
ağrılı məsələyə dair Qoteborq, Strasburq,
Paris, İstanbul vs. yerlərdə müxtəlif konfrans və
simpoziumlarda nitq söyləyib. Beynəlxalq
tədbirlərdə fəallığı nəticəsində
İlhamə xanım Dünya Azərbaycanlıları
Konqresinin idarə heyətinə, 2004-cü ildə isə
İH nəzdindəki Mədəniyyət Akademiyasının
prezidenti seçilir.
Ümumiyyətlə,
İlhamə xanımın xeyli fəxrli adı var. Bunlardan
2002-ci ildə Dünya Qadınlar Konqresində təqdim
edilmiş “beynəlxalq mədəniyyət
icraçısı” statusunu, “türk dünyasının sənət
kraliçası” adını, dörd “Humay”
mükafatını göstərmək olar. Amma,
heç şübhəsiz, dövlət mükafatları, ən
başlıcası da xalq artisti adı onun üçün
daha dəyərli, daha əzizdir. Yeri gəlmişkən,
İlhamə xanım əməkdar artist adına
hələ 1982-ci ildə, xalq artisti adına isə 1998-ci ildə,
yəni 16 il sonra layiq görüldü. Özü
də bunu çox ədalətli hesab edir, belə ki, onun
fikrincə, xalq artisti kimi yüksək adı fədakar zəhmətlə,
geniş dinləyici rəğbətilə qazanmaq olar.
İlhamə Quliyeva istedadını həmişə
yüksək dəyərləndirən, özünə də,
doğmalarına da diqqət və qayğısını əsirgəməyən
ulu öndər Heydər Əliyevin xatirəsini əziz tutur,
onu böyük hərarətlə, minnətdarlıqla yad
edir. Belə ki, dövlət başçısı
Tükəzban İsmayılovanı birincilər arasında
prezident təqaüdü, ölkə mədəniyyəti
qarşısındakı xidmətlərinə görə
Şöhrət ordeninə layiq görmüşdü. İlhamə xanım Heydər Əliyevin evlərinə
zəng vurub anası Tükəzban xanımın səhhətilə,
gündəlik problemlərilə maraqlandığını
xatırlayır.
90-cı
illərdə Rəşid Behbudov adına
Mahnı Teatrında 8 marta həsr olunmuş təntənəli
gecədə İlhamə Quliyeva görkəmli bəstəkarımız
Faiq Sücəddinovun bəstələdiyi mahnılardan ibarət
albomunun siqnal nüsxəsini ölkə prezidentinə təqdim
etmişdi. “Neyləyirsən?” adlı bu albom Azərbaycanda
işıq üzü görmüş ilk belə albomdur.
İlhamə xanımın
yaradıcılığına daim rəğbət bəsləyən
Heydər Əliyev müğənnini prezident təqaüdü,
Şöhrət ordenilə təltif etmişdi.
“Mənim
üçün Azərbaycan və Dağıstan xalq artisti adına layiq görülməyim ən uca zirvədir.
Yarım əsrdən artıqdır səhnəyə xidmət
edirəm, dünyanın az qala
bütün ölkələrində çıxış
etmişəm. Hər yerdə Azərbaycanı,
doğma xalqımı layiqincə təmsil etmişəm.
Məzlumlara kömək etmək
üçün tez-tez xeyriyyə konsertlərində
çıxış edirəm. Uzun illərdir
qaçqın, məcburi köçkün ailələrinə
yardım edirəm. Elə bu gün də müharibədən
zərər çəkmiş 7 ailənin
qayğısını çəkirəm...
Mənim mövqeyim, sifətim həmişə bir olub. Həmişə
dövlətçiliyimizə, böyük Heydər
Əliyevin fikirlərinə sədaqətlə qulluq etmişəm.
Bu gün İlham Əliyevin komandasındayam və
həmişə də bu komandada olacağam”.
Belə məsuliyyətli bəyanatlar verməyə İlhamə Quliyevanın hər cür haqqı var. Çünki 2003-cü ildə pərəstişkarlarını İlham Əliyevə səs verməyə çağırdığı hamının xatirindədir. Hərçənd o mürəkkəb dövrdə çoxları, o cümlədən gələcək prezidentin ətrafındakılardan bəziləri İ.Əliyevin qələbəsinə inanmırdılar, tərəddüdə qapılmışdılar, özlərinə “arxa qapı” axtarırdılar. İlhamə xanım isə sadəcə öz işini görərək bölgələrdə konsertlər verir, namizədinin təbliğatını aparır, İlham Əliyevin uğur qazanmasına layiqli töhfə verirdi. Yeri gəlmişkən, bir çox xarici ölkələrdə də tanınmış estrada, kino, teatr xadimləri, xalq arasında sevilən şəxslər seçki zamanı ayrı-ayrı namizədlərin təbliğatı ilə məşğul olurlar. İlhamə də xalq arasında çox sevildiyi üçün bu işin öhdəsindən yüksək səviyyədə gələ bilib.
“Şou biznes
sözündən xoşum gəlmir...”
Bu sözlərin müəllifi İlhamə Quliyeva estrada müğənnisi adlandırılmağı da istəmir. Daha çox sənətkar ibarəsini özünə uyğun hesab edir. İlhamə doğrudan da Azərbaycan musiqisində xüsusi yerə malikdir. Birincisi, yaradıcılığı mahnının lirik janrına aid olsa da, müasir estrada çərçivəsinə sığmır. Belə ki, İ.Quliyeva tez-tez xalq mahnılarını, muğamları, son vaxtlar böyük həvəslə vaxtilə Tükəzban xanımın da məharətlə ifa etdiyi Üzeyir Hacıbəyovun “Qaragöz” mahnısını oxuyur. İkincisi, toylarda bəlli tariflərlə oxumaqla çörəkpulu qazanan (vergiləri vaxtrı-vaxtında ödədikləri şərtilə bunda heç bir qəbahət görmürəm) irili-xırdalı “ulduz”larımızdan fərqi İlhamənin yalnız yaxın adamların məclislərində, təbii ki, təmənnasız, qonaq qismində gəlib oxumasıdır. Yadımdadır, yeddi il əvvəl oğlumun toyuna gəlib tanımadığı musiqiçilərin çalmasına uyğunlaşaraq canlı oxumuşdu. Özü də elə məsuliyyətlə oxuyurdu ki, sanki yüzədək qonağın qarşısında yox, minlərlə tamaşaçının toplaşdığı nüfuzlu salonda çıxış edir. Əslində bir dinləyici qarşısında da bütün ölkə üçün oxuduğun kimi oxumaq, milyonlarla dinləyicinin hərəsində yalnız onun üçün oxuduğun təəssüratı yaratmaq əsl peşəkarlıqdır, böyük sənətkara xas ifaçılıqdır. Heyrətamiz istedad!
İnanıram ki, hələ uzun illər İlhamə Quliyeva ən böyük səcdəgahı olan Musiqiyə qulluq edəcək, pərəstişkarları bənzərsiz ifaları ilə məst edəcək. Və Məhəbbətin sehrli dolanbaclarında hamımızın bələdçisi olaraq qalacaq...
Elmira Axundova
Kaspi.-2014.-16 avqust.-S.6.