“İnsan geriyə baxanda önünü görmür”
Sərxan
Zülfüqarov: “Bu yerə gəlmək üçün
yuxusuz qalmışam, əziyyət çəkmişəm, əzmkar
olmuşam”
Zəhmətkeşdir. Həyat onun üzünə 22 yaşından sonra gülməyə başlayıb. Bu yaşa qədər isə çətinliklərlə mübarizə apararaq, qarşısına məqsəd qoyaraq gəlib. O, hamı kimi dostları ilə əylənə bilməyib, universitetdə oxumaq arzusu olsa belə, arzusuna çatmayıb. Dostları, sinif yoldaşları əylənərkən, o, ailə yükünü hələ uşaqlıqdan balaca çiyinlərində daşıyıb. Amma zəhməti, əzmi, məqsədi bu yolda onun işığı olub və bugünkü həyat tərzinə görə keçmişinə minnətdardır.
Müsahibimiz çətinliklərdən qaçan, hər zaman həyatdan narazılıq edən gənclərə örnək olan Sərxan Zülfüqarovdur.
"Günə 1500 manat qazanırdım”
Sərxan 1990-cı ildə Şamaxı rayonunun Şəhriyar qəsəbəsində anadan olub. 9-cu sinfə qədər məktəbin seçilən şagirdlərindən olan müsahibimiz 15 yaşından işləmək məcburiyyətində qalıb: "Ailədə dolanışığımız çox çətin idi. 2 bacım, bir anam var idi. Atam müəyyən səbəblərə görə xarici ölkədə idi. Qayıda bilmir və bizə də kömək edə bilmirdi. Ona görə mən 14 yaşımda Müəllimlər İnstitutunun bufetində işləməyə başladım. Günə 1500 manat (bir "məmməd” və bir "nizami”) qazanırdım. O qədər çətinlikdə yaşayırdıq ki, məktəbdə oxumağa belə vaxtım olmurdu. Dərsdən icazə alırdım, işləmək, pul qazanmaq, evə bir tökə çörək apara bilmək üçün qaçırdım. Ehtiyac üzündən işləməyə məcbur oldum. 1-2 il belə işlədim. Universitetin bağlı olduğu müddətlərdə fəhlə işləyirdim. Ustanın əlinin altında palçıq qarışdırır, ona kömək edirdim”.
Mühafizəçi, satıcı, təmizləyici, növbə rəisi...
Daha sonra mühafizəçi, satıcı, təmizləyici işləməyə başlayıb. Otelə düzəldikdən sonra isə növbə rəisi vəzifəsinə qədər qalxıb. Deyir ki, universitetə qəbul olmaq arzusu olsa da, bu istəyi elə arzu olaraq da qalıb: "Ali təhsilim yoxdur. Sadəcə gördüklərim və istədiklərim əsasında inkişaf etməyə çalışıb, normal işə düzəldim. Məktəbdə 9-cu sinfə qədər əlaçı olmuşam. Dərslərimi yaxşı oxuyurdum . Ən istəkli şagirdlərdən idim. Məktəbin KVN komandasında çıxış edirdim. Bir neçə dəfə rayon birincisi oldum. Anam çox istəyirdi ki, universitet bitirib, yaxşı yerlərdə işləyim. Amma bu, mənə nəsib olmadı. Çünki artıq 9-cu sinfi belə çətinlik çəkərək oxuyurdum. Müəllimlərim də mənə çox təkan verir, valideynlərim də dəstək olurdu. Ancaq eyni zamanda, işləmək lazım idi. 10-11-ci sinifdə məktəbə qovulmamaq üçün gedirdim. Amma attestat imtahanımı öz biliyim sayəsində vermişəm”.
Sərxan rus və ingilis dillərini təkcə çalışaraq, mükəmməl şəkildə öyrənib. Dil bilməsi, bacarıqlı olması onu ətrafındakı insanlardan fərqləndirib: "Nənəm rus olduğu üçün evdə bizimlə rus dilində danışırdı. Özü Azərbaycan dilini mükəmməl bilirdi, sadəcə, bizi məcbur edirdi ki, hansısa xarici dili öyrənək. Rus dilini nənəmlə danışaraq öyrəndim. İngilis dilini isə oteldə çalışarkən iş yoldaşlarımla, xarici qonaqlarla söhbətləşərək və öz üzərimdə çalışaraq öyrədim. Dilləri bildikdən sonra ali təhsilim olmasa belə, məni oteldə müəyyən vəzifələrdə işə götürdülər. Təmizləyici işlədiyim yerdə növbə rəisi, qeydiyyatçı vəzifəsinə qədər yüksəldim”.
"Çətinliyə təslim olmadım”
Müsahibimiz hazırda işlədiyi "Şamaxı Palace” otelində bağban kimi işə düzəlib. Daha sonra yenidən təmizləyici kimi işləməyə başlayıb. Hazırda isə otelin qeydiyyat şöbəsində çalışır. Deyir ki, insan qarşısına əngəllər çıxsa belə, əgər həqiqətən istəyirsə, istədiyi hər şeyə nail ola bilər: "Mən təsəvvür etməzdim ki, nə vaxtsa oteldə işləyim. Düşdüyüm mühit, ailə vəziyyətimdəki çətinliklər məni bu yerə gətirdi. Çətinlikdən çıxmaq məqsədilə gecə-gündüz işlədim. 22 yaşımda həmyaşıdlarım əylənəndə, əsl gənclik yaşayanda mən yer silib, qonaq otağı təmizləyirdim. Paltar qatlayırdım. Amma məqsədim ailəmi çətin vəziyyətdən çıxarmaq idi. Məqsədimə çatdım da. Hazırda işlədiyim vəzifəyə əziyyətlə gəlsəm də, işimi sevirəm və zövq alıram. Hətta sentyabr ayında ayın ən yaxşı işçisi də seçildim. Buna görə sertifikat da aldım, əlavə pul ilə də mükafatlandırıldım. Düşdüyüm mühit, həmin mühitdən çıxmaq üçün mübarizə aparmaq, həyatda məğlub olmamağa çalışmaq məni bir addım önə aparıb. Çətinliyə təslim olmadım. Düşdüyüm çətinlikdən çıxmaq üçün əlimdən gələni etdim”.
"Halal pul qazanmaq
ayıb deyil”
Sərxan
deyir ki, bir dəfə təmizləyici işləyərkən
gördüyü işdən
utandığı üçün
özünü danlayıb:
"Düzünü desəm,
bir dəfə işimdən utandım. Özüm özümü danladım,
topladım. Birinci dəfə
yeri silməyə gedəndə çox utandım. Bu işi edə bilməyəcəyimdən çəkindim.
Sonra özüm özümlə
söhbət edib toparlanmışam və yenidən işimə davam etmişəm. Bəziləri üçün
bu, gülməli bir şey ola bilər. Amma bu, yaşadığım
reallıqdır. Fikrimi toplayıb
işimə davam etdim. Sonra özümü tərbiyələndirmişəm
ki, bu işdir,
sən işləməlisən,
vəziyyətdən çıxmalısan,
halal pul qazanmaq ayıb deyil. Ehtiyaclarını ödəmək məcburiyyətindəsən. Bundan sonra gördüyüm işi özüm özümə ayıb bilməmişəm”.
Keçmişimə minnətdaram...
Sərxan
deyir ki, 17-18 yaşında arzuladıqlarını
həyat ona indi verir: "Nə yalan deyim,
mən də istəmişəm gəzim,
əylənim. Amma həyat
tədricən indi istədiklərimi mənə
nəsib edir. Mən oteldə təmizləyici
işləyəndə tanıdığım
yaşıdlarım, sinif
yoldaşlarım işlədiyim
yerdə əylənib,
xoş vaxt keçiriblər. Çox istəmişəm
ki, mən də nə vaxtsa belə bir yerə sırf
istirahət etmək məqsədi ilə gedim və buna
da nail olmuşam”.
Müsahibimiz düşünür ki, yer silsən
belə, yenə də ən yaxşısını etməyə
çalışmalısan: "Çox adam bəzi işlərdə işləməyi özünə
sığışdırmır. Halal çörək qazanmaq ayıb deyil ki... Ehtiyacı
olan insanlar olub, mən iş təklif etmişəm, bəyənməyiblər,
işləməyiblər. Mənə
həyatda heç kim təkan
verməyib. Bir tikə çörək qazanmaq ailəmin yükünü daşımaq
üçün sevə-sevə
iş tapıb işləmişəm. Düzdür, universitet arzuma çatmadım. Bu xəyal olaraq qaldı. Amma anlayıram ki,
insanın uğur qazanmasının əsas şərti zəhmətkeş
olmaqdır. Mən bugünkü
həyatıma görə
keçmişimə minnətdaram.
Bu yerə gəlmək
üçün yuxusuz
qalmışam, çox
əziyyət çəkmişəm,
əzmkar olmuşam . Heç vaxt geri dönüb baxmamışam.
Çünki insan geriyə
baxanda önünü
görmür. Tək məqsədim
irəli getməkdir”.
"Bir saniyənin içində insanın həyatı dəyişə
bilər”
Sonda həyatından narazı gənclərə məsləhət
verən həmsöhbətimiz
vurğuladı ki, həyatda insanın mübarizə aparması,
öz istədiklərinə
özü nail olması
çox gözəl hissdir: "İnsan nə qədər çətin vəziyyətdə
olsa da, heç vaxt təslim olmamalıdır.
Həmişə irəli getməlidir.
Həyatdır, bir saniyənin
içində dəyişə
bilər. Bu, mənim həyatımda baş verdiyi üçün buna inanıram. Gənclər irəli getmək
üçün çalışsınlar.
Çox şəxslər
tanıyıram ki,
"iş yoxdur”,
"işləyə bilmirəm”,
"konturum yoxdur”,
" pulum yoxdur” kimi fikirlərlə beyinlərini doldurur, amma olduqları vəziyyətdə də
qalırlar. Çalışmaq lazımdır ki
pul qazanıb istədiklərini ala biləsən.
Hər şey çox çalışmağın altında
gizlənib. Əsas odur
halal pul qazanırsan. İşin ayıbı
olmur. Qarşına məqsəd qoyub,
onun ardınca getməlisən”.
Aygün ƏZİZ
Kaspi.-2017.-14 aprel.-S.15.