Azərbaycan
ordusu və diplomatiyasının şanlı tarixi
Cəfər
bəy Rüstəmbəyovu tanıyaq
Azərbaycan tarixində iz qoymuş tanınmış
soyadlardan biri də
Rüstəmbəyovlardır. Azərbaycanın
istiqlalını bəyan etmiş Azərbaycan Milli Şurasının
ilk tarixi
iclasında iştirak etmiş tanınmış ictimai-siyasi
xadimlərdən biri də Şəfi bəy
Rüstəmbəyov olmuşdur. Azərbaycan Xalq
Cümhuriyyəti Parlamentinin üzvü, jurnalist,
hüquqşünas, Daxili İşlər Nazirinin müavini,
Himayəetmə Nazirliyinin
qaçqınların işləri üzrə baş müvəkkili,
rus dilində nəşr edilən "Azərbaycan”
qəzetinin redaktoru Şəfi bəy Rüstəmbəyov, eləcə
də ayrı-ayrı vaxtlarda müxtəlif
vəzifələrdə, o cümlədən hökumətin
qərarı ilə Azərbaycanın Kuban, Krım, Don
hökumətləri nəzdində diplomatik nümayəndəsi,
Kubandan Bakıya qayıtdıqdan sonra isə Cümhuriyyət
hökumətinin qərarı ilə Ticarət, sənaye
və ərzaq nazirinin müavini işləmiş, Azərbaycan
sovetləşdirildikdən
sonrakı
dövrlərdə, o cümlədən, 1922-ci il martın 12-də Zaqafqaziya
Sosialist Federativ Sovet
Respublikası yaradıldıqdan sonra
Zaqafqaziya dövlət
ticarəti kollegiyasının üzvü, həbsindən
əvvəl Zaqafqaziya dəmir
yolunda səhiyyə
şöbəsinin müdiri vəzifələrində
çalışmış Cəfər bəy
Rüstəmbəyov bu soyadın tanınmış
nümayəndələrindəndir. Əvvəlki dövrlərdə
işıq üzü görmüş kütləvi
nəşrlərdə və ensiklopediyalarda yuxarıda adı
çəkilən şəxslər haqqında məlum səbəblər
ucbatından kifayət qədər məlumatlar dərc
edilmədiyindən, onlar haqqında bilgilər demək olar ki, yox
səviyyəsində olmuşdur. Yalnız 1991-ci ildə, Azərbaycan
Respublikası yenidən öz müstəqilliyini əldə
edərək, Azərbaycan Xalq
Cümhuriyyətini özünün varisi elan etdikdən sonra
həmin dövrün tarixi geniş şəkildə tədqiqata cəlb edilərək,
öyrənilməyə başlandı. Artıq işıq
üzü görmüş Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti
Ensiklopediyasında və digər elmi-kütləvi
nəşrlərdə Cümhuriyyətin bir çox
ictimai-siyasi və dövlət xadimləri və onların silahdaşları haqqında
ətraflı məlumatlar dərc edilmişdir. Hazırkı
dövrün kütləvi
nəşrlərində Şəfi bəy
Rüstəmbəyovun həyat və fəaliyyəti haqqında müəyyən
həcmdə məlumatlar dərc edilmiş olsa da, onun
böyük qardaşı Cəfər bəy Rüstəmbəyov
haqqında hər hansı
bir məlumat demək olar ki,
dərc edilməmiş və yaxud dərc edilmiş məlumatlar olduqca
qısa və natamam olmuşdur. Tariximizin hər
bir
səhifəsinə
dərin hörmət
və ehtiramla yanaşaraq,
arxiv sənəd və materialları, həmin
dövrün mətbuatı və
digər mənbələr əsasında, Cəfər bəy
Rüstəmbəyov haqqında hazırladığım
məqaləni hörmətli oxucularımızın
diqqətinə
çatdırıram.
Azərbaycanın maraqlarını qətiyyətlə
qoruyub
Denikin ordusu 1919-cu
ilin may ayına
Petrovsk və Dərbənd də daxil olmaqla, demək olar ki, bütün
Şimali Qafqazı zəbt edərək Azərbaycan
Respublikasının sərhədlərinə daha da
yaxınlaşdı. Azərbaycan real təhlükə
qarşısında qaldı. Yaranmış vəziyyəti müzakirə etmək
üçün Azərbaycan
parlamentinin 26 may və 5 iyun 1919-cu
il tarixdə
fövqəladə iclasları keçirildi. Parlamentin 26 may tarixli iclasındakı çıxışında
M.Ə.Rəsulzadə qeyd etdi
ki, son zamanlar Azərbaycan əhalisinin həyəcanlı
vəziyyətdə
olmasının
səbəbi
"könüllər
ordusu”nun Petrovsk və
Dərbəndi zəbt etməsidir:
"Müstəqilliyimizin
müdafiə
edilməsinin vacibliyi aşkardır. Dağıstan Azərbaycanın qapısıdır və orda oturan
düşmənlər Azərbaycanın və
bütün yeni yaranmış
dövlətlərin
düşmənləridir...Ona
görə də biz hökumətə sual ilə
müraciət edirik ki, bizim
müstəqilliyimizin
qorunması
üçün
hansı
tədbirlər
görülmüşdü?”
Parlamentin 5 iyun
tarixli iclasında Nazirlər Sovetinin sədri Nəsib bəy
Yusifbəyov bildirmişdi ki,
"könüllülər ordusu”nun Azərbaycanın
müstəqilliyinə
baxışı
respublikamız üçün qəbuledilməzdir. O,
həmçinin ingilis qüvvələrinin Qafqazdakı komandanı general Q.N. Kori ilə
görüşdüyünü
bildirərək, qeyd etmişdi
ki, Dağlı Respublikasında törədilən
hadisələrdən sonra
Azərbaycan artıq ona edilən
vədlərə deyil, yalnız öz qüvvəsinə inanır: "Biz ingilis
komandanlığından çoxlu
vədlər
almışıq, lakin
təkrar edirəm ki, verilən vədlər heç
də həmişə özünü doğrultmamışdır, ona görə də rifahımızı vədlər üzərində qurmağa
bizim heç bir əsasımız yoxdur. Qonşuya ümid olan şamsız qalar.
Yeganə etibarlı ümidimiz
öz qüvvəmizdir və
istənilən
düşmənin
kobud
çağırışını bu qüvvəyə arxalanaraq
qarşılamalıyıq. Düşmənlərimizin iştahası hədsiz, niyyətləri isə
məkrlidir”.
Parlamentin həmin
iclasında "Müsavat” və sosialistlər fraksiyalarından daxil olmuş
ümumi qətnamədə qeyd edilirdi: "Denikin təhlükəsi haqqında hökumət
başçısının məruzəsini dinlədikdən sonra Azərbaycan
Parlamenti uca səslə
bildirir ki, Denikinin
bizim
dövlətçiliyimizə
qarşı niyyəti
köhnə çar
generallarının kiçik
xalqların məhkum
edilməsinə və azadlıqsevən demokratiyanın məhvinə yönəlmiş imperialist
cəhdlərinin nəticəsidir, ona görə də qərara alınır:
dövlətin müdafiəsi
məqsədi ilə hazırkı
hökumətin
tərkibindən xüsusi orqan ayrılsın və ona
müdafiə sahəsində təcili tədbirlərin
görülməsi: ümumi səfərbərliyin elan
edilməsi, ölkədə
və yaxud onun
ayrı-ayrı bölgələrində fövqəladə hərbi
və yaxud mühasirə vəziyyətinin elan
edilməsi, qüvvədə olan qanunların
müvəqqəti ləğvi və yaxud
dəyişdirilməsi, könüllü dəstələrin
yaradılması, qeyri-məhdud kreditlərin
təltəlhesab
xərclənməsi üzrə müstəsna
səlahiyyətlər verilsin”.
1919-cu il, iyunun 9-da
Cümhuriyyət
hökumətin
qərarı ilə
tərkibi baş nazir Nəsib bəy Yusifbəyov,
hərbi nazir S.S.Mehmandarov, xarici işlər naziri
M.Y.Cəfərov, rabitə yolları
naziri X. Məlik-Aslanov və əmək naziri
A.Səfikürdski daxil
olmaqla, beş
nəfərdən ibarət
Dövlət Müdafiə
Komitəsi yaradıldı. Ölkədə ümumi səfərbərliyin,
hərbi-müdafiə vəziyyətinin elan
edilməsi və müdafiə üzrə fövqəladə tədbirlərin görülməsi hüququ
həmin
Komitəyə verildi.
Digər tərəfdən, hökumət hərbi qoşunların Dağıstan cəbhəsinə doğru çəkilməsinə
qərar verdi. Azərbaycanın səsinə qonşu
Gürcüstan da
səs verdi. Denikinin müharibə
təhlükəsinə
qarşı Gürcüstanla hərbi konvensiya bağlamaq məqsədi
ilə Azərbaycanın hökumət
başçısı N.b.Yusifbəyov və
hərbi nazir S.b.Mehmandarov
Bakıdan Tiflisə yola düşdülər. 1919-cu il iyunun
16-da Tiflisdə Azərbaycan və Gürcüstan
Respublikaları arasında hərbi-müdafiə müqaviləsi imzalandı.
Qeyd edək ki, Zaqafqaziya konfransı tərəfindən,
müstəqilliyinə
və ərazi bütövlüyünə təhlükə
yarandığı vaxt birgə
mübarizə aparmaq üçün üç respublikanın
hərbi-müdafiə ittifaqı yaradılması ilə
bağlı təklif irəli sürüləndə
Azərbaycan və Gürcüstan bu təklifi qəbul
edərək, müqaviləni imzaladılar. Ermənistan
isə bundan imtina etdi. Bunun səbəbi
"könüllülər ordusu ilə Ermənistan
arasındakı gizli sazişin mövcudluğu idi.
Azərbaycan
respublikasının Cənubi Rusiya silahlı
qüvvələrinin komandanlığı ilə rəsmi
münasibətləri yox idi. Denikinin
Bakıdakı nümayəndəsi polkovnik Lazarev ingilis komandanlığı
nəzdində, Azərbaycanın Yekaterinodardakı
nümayəndəsi Cəfər bəy Rüstəmbəyov
isə Kuban hökuməti nəzdində fəaliyyət
göstərmişdi. C.b.Rüstəmbəyov tutduğu
həmin vəzifədə Azərbaycanın
təhlükəsizliyinin təmin edilməsində və
Denikinlə bağlı mümkün ola biləcək toqquşmanın və
yaxud münaqişənin qarşısının alınmasında böyük rolu
olmuşdur C.b.Rüstəmbəyov
"könüllülər
ordusu”nun Azərbaycanla qarşılıqlı münasibətləri məsələləri ilə bağlı dəfələrlə Denikinin
komandanlığı
nəzdindəki
Britaniya hərbi missiyasının başçısı, general Briqqslə, həmçinin
Cənubi Rusiya hərbi
qüvvələrinin ali baş komandanı general Denikinlə
görüşmüşdür. O, keçirdiyi bütün
görüşlərdə Azərbaycanın
maraqlarını qətiyyətlə qorumağa
çalışmış və vəzifəsinin
öhdəsindən lazımınca gəlmişdir.
Ağqvardiyaçılar tərəfindən həbs olunma
təhlükəsi
Cəfər bəy 1919-cu il,
iyunun 7-də Yekaterinodar
şəhərindən
Azərbaycanın xarici
işlər naziri M.Y.
Cəfərova göndərdiyi
105¹-li məktubda həmin
görüşlər
haqqında ətraflı
məlumat təqdim etmişdir.
"Könüllülər
ordusu”nun
komandanlığı
ilə diplomatik
münasibətlərin təyin
edilməsinə dair hökumətin mənfi münasibətini və
neytral mövqeyini saxlamaq
haqqında xarici
işlər nazirinin müavini
Adil xan Ziyadxanovun
Azərbaycanın Kubandakı
nümayəndəsi C.b.
Rüstəmbəyova göndərdiyi 26 iyun
1919-cu il tarixli 1846 ¹-li
təcili diplomatik məlumatda (depeşada) qeyd edilirdi:
"Rusiyanın
düzəngahında mübarizə aparan
qüvvələrə münasibətdə bizim
tutduğumuz bitərəfliyin
gözlənilməsi mövqeyi
doğrudur. "Könüllülər ordusu” ilə
Azərbaycan arasında diplomatik
nümayəndəliklərin mübadiləsi
məsələsi hökumət tərəfindən
mənfi olaraq həll
edilmiş, lakin eyni zamanda,
"könüllülər
ordusu”nun komandanlığı ilə müxtəlif
məsələlər üzrə danışıqların
aparılmasına ehtiyac olduğu hallarda, belə
danışıqların aparılmasının
əleyhinə deyilik. Eləcə də "könüllülər ordusu” lazımi hallarda Azərbaycan hökuməti
ilə
danışıqların
aparılmasını ingilis
komandanlığı
nəzdindəki nümayəndəsinə - general Lazarevə həvalə edə bilər”.
24 sentyabr 1919-cu il tarixli
"Azərbaycan” qəzetində dərc olunmuş
məlumatda bildirilirdi ki, Azərbaycan Respublikasının Kuban və Don hökumətləri
nəzdindəki diplomatik
nümayəndəsi
C.b.Rüstəmbəyov
Azərbaycanın
maraqlarını müdafiə etmək üçün Cənubi
Rusiya Silahlı Qüvvələrinin
ali baş komandanlığında Azərbaycan
Respublikasının
nümayəndəsi
təyin edilir. Denikin bolşeviklərə qarşı
apardığı mübarizədə nə Azərbaycanı, nə də
Gürcüstanı müttəfiq qismində özünə
tərəf çəkməyə nail ola bilmədi. Buna cavab olaraq Denikin
1919-cu il, noyabrın 19-da Zaqafqaziyanın
iqtisadi blokadaya alınması haqqında əmr imzaladı. Bu
addımı general Denikinin diplomatik təzyiqinin sonluğu kimi
qiymətləndirmək də mümkündür. Denikinin Azərbaycana
və Gürcüstana qarşı elan etdiyi iqtisadi blokada nəticəsiz qaldı. Denikin
nə hərbi-siyasi yolla, nədə ki, iqtisadi blokada metodu ilə
həmin dövlətləri istila
edə bilmədi. C.b.Rüstəmbəy
ağqvardiyaçılar tərəfindən həbs olunma
təhlükəsi qarşısında qaldığı
üçün 1919-cu ilin
noyabrın sonlarında Novorossiysk vasitəsilə Bakıya
qayıtmalı oldu.
C.b.Rüstəmbəyovun Fövqəladə Komissiyada yazdığı
izahatnaməsində qeyd edirdi
ki, o, 1920-ci ilin fevralında ticarət, sənaye və
ərzaq naziri M.H.Hacinskinin
təklifi ilə həmin nazirlikdə nazir müavini təyin edilmişdir. Arxiv
sənəd materiallarının araşdırılması
zamanı müəyyən edilmişdir ki, həqiqətən
də C.b. Rüstəmbəyov
hökumətin 11 fevral 1920-ci il tarixli qərarı
ilə ticarət, sənaye və ərzaq nazirinin müavini
vəzifəsinə təyin
edilmişdir. Həmin məlumat
Cümhuriyyət
hökumətinin rəsmi
mətbu orqanı olan 18 fevral 1920-ci il tarixli 12¹-li "Âåñòíèê Ïðàâèòåëüñòâà Àçåðáàéäæàíñêîé Ðåñïóáëèêè”
qəzetində dərc edilmişdir.
1924-cü ildə Azərbaycan Milli Mərkəzini yaradıblar
1920-ci ilin
əvvəllərində Rusiyada gedən vətəndaş
müharibəsinin bütün
cəbhələrində
köklü
dəyişikliklər
baş verdi. Yanvar ayında Krasnoyarskda Kolçakın 60 minlik ordusu təslim oldu. Sovet ordusu yanvarın
2-də Tsaritsanı, 8-də isə Rostovu ələ
keçirərək Cənub cəbhəsində Denikinin qoşunlarını sıxışdırmağa nail
oldu. Yuxarıda adı çəkilən generalların bolşeviklərə qalib gələ
bilməyəcəyi artıq
açıq-aşkar
bəlli idi. Lakin qonşu Rusiyada
vətəndaş müharibəsi hələ davam
edirdi. Oradakı qeyri-stabil vəziyyət yenə Azərbaycan
hökumətini narahat edirdi. Həmin vaxtlar "Azərbaycan ”qəzetində qeyd edilirdi:
"Biz çox məmnun olardıq ki, tezliklə Rusiyada
hüquq qaydası hökm sürsün, lakin elə hüquq qaydası ki, bizim
üzərimizə nə ağ, nə qırmızı, də
ki, qara at üzərində işğalçı göndərməsin”.
Azərbaycanda sovet
hakimiyyəti qurulduqdan sonra C.b. Rüstəmbəyov sovet
hakimiyyətinə qarsı millətçi
əhval-ruhiyyəli ziyalıların bazası əsasında
1924-cü ildə yaranmış Azərbaycan Milli
Mərkəzinin üzvü olmuşdur. Həmin
Mərkəzə türk ziyalıları, o
cümlədən Müsavat
hökumətinin
üzvləri, keçmiş nazirlər və
əksinqilabi müsavat və ittihad partiyasının
nümayəndələri rəhbərlik edirdilər. Milli Mərkəzin əsas
məqsədi sovet hakimiyyətini yıxaraq,
müstəqil Azərbaycan
Demokratik Respublikasını
yaratmaq olmuşdur. 1931-ci il, 5 sentyabr
tarixdə Azərbaycan milli mərkəzinin 53 nəfər
üzvünə qarşı ittiham irəli
sürülmüşdür.
Azərbaycan milli mərkəzinin üzvlərinin, o
cümlədən C.b. Rüstəmbəyovun çox acı taleyi
olmuşdur. Onların bəziləri güllələnmiş,
bəziləri həbs olunmuş, bəziləri isə doğma
yurd-yuvalarından sürgün edilərək məşəqqətli həyat
tərzi keçirmişlər. Cümhuriyyət
dövrünün bir sıra tanınmış ictimai-siyasi xadimləri kimi
C.b.Rüstəmbəyov da qırmızı terrorun qurbanı
olaraq, 1938-ci ildə vəfat
etmişdir.
Rafiq Səfərov
Azərbaycan Respublikası Milli Arxiv idarəsinin Baş məsləhətçisi
Kaspi 2017.- 7 iyul.- S.15.