Cümhuriyyətin ilk xarici işlər
naziri
O, bolşeviklərin mənəvi
və fiziki rüsvayçılığına dözməyərək
intihar edib
Bakının
tanınmış, adlı-sanlı nəsillərdən biri də
Hacınskilər olub. Tanınmış tacir Cəfərqulu
kişi də bu nəsildən idi. O, ticarət işləri
ilə bağlı tez-tez səfərlərə
çıxardı. Belə səfərlərdən biri də
Misirin Qahirə şəhərinə olur. Cəfərqulu
burada Fatimə adlı bir gözələ vurulur.
"Öldü var, döndü yox” deyən tacir, Vətənə
könül həmdəmi ilə birlikdə qayıdır və
ailə qurur. Deyilənlərə görə, Fatimə
çox gözəl, ağıllı və mehriban bir
xanım imiş. Bir
il sonra, 1876-cı ilin mart ayında ailənin
ilk övladı Məmməd Həsən anadan olur. Atası Məmməd Həsəni tacir görmək
istəyində olduğu üçün onu kiçik
yaşlarından tez-tez dükana aparar, alqı-satqı işlərini
öyrədərdi. Ona görə də
oğlunun mədrəsə təhsili ilə kifayətlənir.
Amma anası Fatma xanım bu təhsillə qane
olmur. Oğlunun təhsilini Bakı Realnı Məktəbin
də davam etdirməsinə nail olur. Məmməd
Həsən isə daha mükəmməl təhsil almaq, bir
necə əcnəbi dil öyrənmək arzusunda idi və
xoşbəxtlikdən bu arzusunu reallaşdıra bilir. O,
Peterburq Texnologiya İnstitutuna daxil olur.
Oxumaq, öyrənmək, əcnəbi dilləri bilmək
arzusunda olan Məmməd Həsən tətil günlərini
də həsrətlə gözləyirdi. Çünki
ürəyi qonşu qızı Səadətin yanında
qalmışdır. Səadət
ata-anasını tez itirdiyi üçün babası Talıb
kişinin himayəsində böyümüşdü.
Evdə xüsusi təhsil alan və gözəl
piano çalmağı öyrənən Səadət
xanım da bu sevgiyə biganə deyildi. Onlar Məmməd Həsən
institutu qurtaran ili, 1902-ci ildə ailə
qururlar. Məmməd Həsən istəməsə də, bir
necə il ailəsindən, sevimli
ömür yoldaşından ayrı qalmağa məcbur olur.
O, ilk olaraq Şəmsi Əsədullayevin Moskvadakı
neftayırma zavodunda mühəndis kimi işə
başlayır. Burada yaxşı təcrübə
toplayan gənc 1908-ci ildə Bakıya qayıdır.
Peterburqda, Moskvada gördüyü səliqə-sahmanı
Bakıda da yaratmaq, şəhəri abadlaşdırmaq, daha da
gözəlləşdirmək arzusunda olan gənc mütəxəssis,
elə həmin ildən Bakı şəhər idarəsində
tikini şöbəsinə başçılıq edir, şəhərin
baş planının layihəsini təkmilləşdirir. O,
1909-1910-cu ilərdə vaxtının çoxunu Bakı dənizkənarı
parkın salınmasına sərf edir. Bütün
bunlar onu şəhərsalma və tikinti-inşaat sahəsində
görkəmli təşkilatçı kimi tanıdır.
1913-cü ildə Məmməd Həsən
Hacınski Bakı şəhər idarəsinin rəisi təyin
edilir və Bakı şəhər Dumasının
üzvü kimi əksər iclaslarda bu məsələlər
haqqında geniş məlumat verir. Əslində
M.H.Hacınski hələ 1902-ci ildən - Moskvada işləyərkən
Bakı şəhər dumasına üzv olub, hətta bir
çox iclaslara sədrlik də edib.
M.H.Hacınski siyasi aləmə
1904-cü ildə "Hümmət”lə gəlib. "Hümmət” sosial-demokrat təşkilatını
yaradanlardan biri olan Hacınski, 1906-cı ildə "Nəşri-maarif”in
yaradılmasının təşəbbüskarlarından biri
olub. 1906-cı ilin iyulunda M.H.Hacınski ilə
birlikdə bir necə ziyalı Bakı qubernatoruna ərizə
ilə müraciət edərək müsəlman əhalisi
arasında maarifi yayan cəmiyyət yaratmağa icazə verməyi
və onun nizamnaməsini təsdiq etməyi xahiş edir.
Quberniya rəhbərliyindən müsbət cavab alan cəmiyyət üzvüləri 1906-cı
il noyabrın 24-də "Nəşri-maarif” cəmiyyətinin
ilk ümumi yığıncağını keçirirlər.
Yığıncaq da H.Z.Tağıyevi cəmiyyətin
idarə heyətinin sədri M.H. Hacınskini də onun mavini
seçir. Maariflə bağlı bütün işlərdə
yaxından köməklik edən Hacınski həm də
xeyriyyə cəmiyyətləri olan "Nicat” və
"Müsəlman xeyriyyə cəmiyyət”lərinin
üzvü idi.
Tədqiqat əsərlərindən belə aydın olur
ki 1917-20-ci illər M.H.Hacınskinin ictimai-siyasi fəaliyyətinin
qızğın dövrü olub. "Hümmət” partiyası kimi
"Müsavat”ın da ilk
üzvlərindən olan Hacınski 1917-ci ilin mart
ayında Bakı İctimai Təşkilatları
Şurasının İcraiyyə Komitəsinə daxil olur və
elə həmin ayda həm də Bakıda yeni yaradılmış Müsəlman İctimai Təşkilatları
Müvəqqəti Komitəsinə sədr seçilir. Hacınski 1917-ci ilin aprelində Qafqaz Müsəlmanlarının
Bakı Qurultayını açır və onun rəyasət
heyətinə seçilir. Bir ay sonra Rusiya
müsəlmanlarının Moskvada keçirilən
qurultayında Hacınski çox fəal iştirak edir. 1917-ci ilin oktyabrında (26-31) Bakıda
"Müsavat” partiyasının birinci qurultayı öz
işinə başlayır, Hacınski partiyanın Mərkəzi
Komitəsinə üzv seçilir və onu Zaqafqaziya
komissarlığında ticarət və sənaye
komissarının müavini vəzifəsinə təyin edirlər.
1918-ci ilin ilk aylarından M.H.Hacınskinin fəaliyyəti
əsasən siyasi işlərlə bağlı olur. 1918-ci il
fevralın son günləri yaradılan Zaqafqaziya seymində
Hacınski "Müsavat” partiyasını təmsil edir, seymdə
Osmanlı dövləti ilə danışıqlar aparmaq
üçün seçilən nümayəndə heyətinə
daxil edilir. O, Trabzon konfransından sonra Ənvər paşa ilə
görüşmüş və Osmanlı dövlətinin Cənubi
Qafqazla bağlı mövqeyi ətrafında fikirlərini
Paşaya bildirmişdir.
M.H.Hacınski Zaqafqaziya Demokratik Federativ Respublikası
hökumətində də məsul vəzifələri icra
etmişdir.
O, Seymin Batum konfransında iştirak edən 6 əsas nümayəndədən
bir olmuş və M.Ə.Rəsulzadə ilə birlikdə Azərbaycan
tərəfini təmsil etmişdir. 1918-ci ilin 27
mayında yaradılan Azərbaycan Milli Şurasının
üzvü M.H.Hacınski Azərbaycanın İstiqlal bəyannaməsinə
imza atanlardan biri idi. Azərbaycan Xalq
Cümhuriyyəti təşkil edilərkən Hacınski
Batumda olub. Lakin buna baxmayaraq o, 1-ci Hökumətin
tərkibində Azərbaycanın ilk xarici işlər naziri təyin
edilib. Hacınski bu məsul vəzifədə
də M.Ə.Rəsulzadənin yanında olub, daima onunla məsləhətləşib.
Osmanlı dövləti ilə Azərbaycan Xalq
Cümhuriyyəti arasında dostluq müqaviləsinə (Batum
müqavilələri 1918) Azərbaycan tərəfindən
M.Ə.Rəsulzadə ilə yanaşı M.H.Hacınski də
imza atıb.
M.H.Hacınski Azərbaycan Xalq Cümhuriyyətinin 2-ci
Hökumət kabinəsində də xarici işlər naziri
olmuşdur. Bu məsul vəzifə ilə yanaşı 1918-ci
ilin 6 oktyabrına kimi həm də, müvəqqəti olaraq,
nəzarət nazirliyinə rəhbərlik etmiş, 6 oktyabrdan
isə maliyyə naziri təyin edilmişdir. Bütün bunlarla yanaşı M.H.Hacınski Azərbaycanın
müstəqilliyinin beynəlxalq aləmdə tanınması
prosesində də çox yaxından iştirak edib. Azərbaycan Parlamentinin üzvü olan və
üç nəfərdən ibarət katibliyin baş katibi
seçilən Hacınski, Ə.Topçubaşovun
başçılığı ilə Paris sülh
konfransında iştirak edən nümayəndə heyətinin
tərkibinə daxil edilmişdir. O, Parisdə olarkən
Əlimərdan bəylə birlikdə ABŞ, Almaniya,
İtaliya, Türkiyə, İran və b. ölkələrin
başçıları, nümayəndə heyətləri
ilə görüşmüş, bir necə
sazişin imzalanmasında iştirak etmişdir.
Hacınski
1919-cu ilin noyabrında baş nazir Nəsib bəy Yusifbəyli
ilə birlikdə Ermənistan hökuməti ilə
danışıqlar aparmaq üçün Tiflisə gedir və
burada onlar noyabrın 23-də Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti
ilə Ermənistan Respublikası arasında sülh
sazişinin imzalanması prosesində iştirak edirlər. O,
Dövlət Müdafiə Komitəsinin 1919-cu il 9 dekabr tarixli
qərarı ilə Fətəli xan Xoyski və Məmmədrza
bəy Vəkilovla birlikdə Azərbaycan-Ermənistan
konfransında iştirak edəcək hökumət nümayəndə
heyətinə daxil edilərək, konfransa yola
düşür. Burada çox kəskin
çıxış edən Hacniski Ermənistan hökumətinin
qərəzli münasibətini ifşa edir.
Parlamentin
bütün iclaslarında, tədbirlərində yaxından
iştirak edən Hacınski Azərbaycan hökuməti tərəfindən
100 nəfər azərbaycanlı gəncin ali
məktəblərdə təhsil almaq üçün
dövlət hesabına xarici ölkələrə göndərilməsi
haqqında hazırlanan layihənin həyata keçirilməsi
üçün fəallıq göstərir. Parlamentdə
bu məsələ ilə bağlı xüsusi komissiya
yaradılır və Hacınski də komissiyanın tərkibinə
daxil edilir. Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti
dövründə mühüm vəzifələri icra edən
M.H.Hacınski N.Yusifbəylinin yeni Hökumət kabinəsində
daxili işlər naziri, 1920-ci ilin fevralın 18-dən isə
ticarət, sənaye və ərzaq naziri vəzifələrini
tutmuşdur.
1920-ci ilin martın 30-da Hökumət istefa verdikdə Azərbaycan
Xalq Cümhuriyyəti Parlamenti yeni Hökumətin təşkili
məsələsini M.H.Hacınskiyə tapşırır. Bundan sonra
Hacınski Parlamentdə fəaliyyət göstərən
partiyaların, fraksiyaların nümayəndələri ilə
danışıqlar aparır. Amma bu
danışıqların bir faydası olmur. Aprelin 22-də M.H.Hacınski "Müsavat”
partiyasından çıxdığını və
bolşevik partiyasına daxil olduğunu bildirir. Beləliklə, bir gecənin içində M.H.Hacınski
olur bolşevik. Hacınskinin bu
addımı bolşeviklər tərəfindən əvvəlcə
yüksək vəzifələrlə qiymətləndirir.
O, ilk olaraq Azərbaycan Sovet Sosialist Respublikası Xalq Təsərrüfatı
Şurasında, sonra Zaqafqaziya Dövlət Plan Komitəsində
müxtəlif rəhbər vəzifələrdə
çalışmış, Bakı şəhərinin və
rayonlarının abadlaşmasında yaxından iştirak
etmişdir.
İlk gündən bolşevikləri dəstəkləsə
də, onlar Hacınskiyə "bel bağlamır”. 1930-ci ilin 3
dekabrında M.H.Hacınski Tiflisdə yaşadığı mənzildə
Zaqafqaziya Dövlət Siyasi İdarəsi tərəfindən
həbs edilir. Siyasi İdarədə
bildirilir ki, onu "Azərbaycan Milli Mərkəzi”nin işi
üzrə ittiham edirlər. Hacınski
Tiflis həbsxanasından S.Orconikidzeyə və Dövlət
Siyasi idarəsinin müstəntiqi İ.Y.Purnisə məktub
yazır. Hər iki məktubda heç bir
hərəkəti ilə sovet hakimiyyətinə ziyan
vurmadığını iddia edən Hacınski, dönə-dönə
"hərəkətlərim və işimlə proletariata xəyanət
etməmişəm” yazır. Hacınskinin məktublarından
o da bəlli olur ki, həbsxanada ona verilən ağır
işgəncələrə dözə bilmir: "Mən
özümün mənəvi və fiziki
rüsvayçılığıma dözə bilmirəm”.
1931-ci ilin 8 fevralı. Səadət xanım
yerindən çox erkən qalxır. Bütün
gecəni ömür yoldaşını yuxuda
görmüşdü. Həbsxanada
ağır işgəncələrə dözməyən və
vərəm xəstəliyinə tutulan Məmməd Həsən
həbs edilən gündən Səadət xanımı tərk
etməyən narahatlıq hissi, bu gün onu lap hövsələdən
çıxarır. Evdə yemək
üçün bir şey tapmasa da, balaca bir bağlama düzəldib
oğlu Şamilə həbsxanaya yollanır. Həbsxana rəisinin çox sakit və
soyuqqanlılıqla verdiyi xəbər Səadət
xanımı varından yox edir. "Əriniz
Məmməd Həsən Hacniski özünü asaraq intihar
edib”.
Ailənin ən dəhşətli günləri bundan
sonra başlayır. "Xalq düşməni”nin
övladları olduğu üçün M.H.Hacınskinin
üç övladını məktəbdən qovurlar.
Üç övladla tək-tənha qalan Səadət
xanıma övladlarını saxlamaq üçün bir
parça çörək pulu qazanmaq müşkülə
çevrilir. Təqiblərə, təhqirlərə
dözməyən oğlanları Şamil və Nuşirəvan
Almaniyaya mühacirət edirlər. Bir necə
ildən sonra Səadət xanım məktub yazaraq yalvar-yaxar
etsə də, vətənə yalnız Şamil dönür.
Vətəndə İblis xislətli
"insanlar”dan gördüyü haqsızlıqlarla
barışa bilməyən Nuşirəvan ömrünün
sonunadək mühacirətdə yaşayır.
Bu da ilk gündən bolşeviklərin gəlişini dəstəkləyən
bir Cümhuriyyət qurucusunun taleyi. Belə açı və
amansız bir sonluqla başa vurulan bu taleyi Tanrı yox,
İblis xislətli "insan”lar yazdı.
Qərənfil
Dünyaminqızı
Əməkdar jurnalist
Kaspi 2018.- 10 aprel.- S.15.