“Qızlar
özlərini daha çox istədir”
İslam Mehrəliyev: “İşlərim
çoxdur deyə, uşaqlarımı
başlı-başına buraxmıram”
Dünən şagirdlərin həyatının ən
yaddaqalan günlərindən olan "Son zəng” bayramı
idi. Məktəb həyatı ilə vidalaşıb, gələcəyə
doğru iri addımlar atan məzunların xoş
günündə tanınmış aktyor, aparıcı
İslam Mehrəliyevlə söhbət etdik. Aktyor bizimlə
söhbətində öz məktəb illərini
xatırladı.
Tanınmış aktyordan nəinki öz
uşaqlığını, övladlarını da xəbər
aldıq. Bu dəfə onu aktyor kimi deyil, bir ata kimi tanımağa
çalışdıq. İki övlad atası olan İslam
Mehrəliyev gününün çoxunun çəkilişlərdə
keçməsinə baxmayaraq, uşaqları ilə məşğul
olmaq üçün onlara da zaman ayırdığını
deyir. İyunun 13-də qızı Məryəmin 1
yaşı tamam olan aktyor qız atası olmağın məsuliyyətindən
danışdı. 2 yaşlı oğlu Məhəmmədəlinin
isə ilk övlad kimi nəslinin sevimlisi olduğunu deyir.
- İslam bəy, siz öz məktəb illərinizi
necə xatırlayırsınız?
- 1993-2003-cü illərdə Bakı şəhəri,
Yasamal rayonu 172 saylı orta məktəbdə təhsil
almışam. Bacımla bir sinifdə oxumuşam və onunla
bir parta arxasında oturmuşuq. Məktəb illərində
çox sakit idim. Valideynlərim deyir ki, heç zaman səndən
bizə söz gəlməyib. Düzdür, məktəbdə
o qədər də yaxşı oxumamışam. Ancaq müəllimlərim
məndən narazılıq etməyiblər, heç kimlə
işim olmayıb. Elə o vaxtımdan bilirdim ki, gələcəkdə
aktyor olacağam. Qarşıma məqsəd qoymuşdum. Ancaq
məktəbimizdə bayram tədbirlərində və özəl
günlərdə heç vaxt mənə iştirak etməyə
imkan vermirdilər (gülür). Həmişə tədbirlərdə
mənim yerimə başqası iştirak edirdi.
- "Son zəng” bayramınızı necə
xatırlayırsınız?
- Mənim "Son zəng”im çox sönük
keçib. Həmin gün qeyri-adi heç nə
olmadı. O illər uşaqları şəhərə
çıxmağa qoymurdular. Çünki
şəhərə böyük axın var idi. Biz də sinif yoldaşlarımızla kiçik bir məkanda
"Son zəng”imizi qeyd etdik.
- İyunun 13-də qızınız Məryəmin
bir yaşı tamam oldu. Sizi təbrik edirik.
- Təşəkkür edirəm. Ötən il iyunun 13-də həm "Maşın
şou”da qalib olmuşdum, həm də qızım dünyaya
gəlmişdi. İyunun 13-ü həyatımda
ən yaddaqalan gün oldu.
- Məryəmin ruzisi özü ilə birlikdə gəlib.
- Elədir. Qazandığım
maşını hələ də saxlayıram. O
gündən sonra bir çox saytlarda yazıldı ki,
İslam qazandığı maşını satıb borcunu
ödəyib. Bəziləri də
yazmışdılar ki, maşınını sataraq
iştirakçılar arasında pulunu bölüblər.
Ancaq məsələ elə deyil,
qazandığım həmin maşını saxlayıram.
Vaxtaşırı qızımı da o
maşınla gəzdirirəm.
- Bir ata olaraq övladlarınız üzərində
hansı məsuliyyət daşıyırsınız?
- İnsan valideyn olduqdan sonra özü
üçün deyil, övladları üçün
yaşayır. Bu baxımdan uşaqları gələcək
üçün yaxşı və vətənpərvər
bir vətəndaş kimi yetişdirmək bizim borcumuzdur.
Açığını desəm, onların tərbiyəsi
ilə həyat yoldaşım məşğul olur. Çəkilişlərdə olduğum
üçün övladlarımın hər anına nəzarət
edə bilmirəm. Ancaq evdə olduğum
müddətdə uşaqlarla maraqlanıram və ciddi şəkildə
onlarla məşğul oluram.
- Ancaq sizə kənardan baxanda demək olmaz ki,
uşaqlarınıza qarşı çox sərtsiniz.
- Çox adam elə deyir. Elə bilirlər ki, efirdə, filmlərdə
hansısa bir zarafatı edirəmsə, ailə ortamında da
həmin zarafatı edirəm. Ancaq unutmaq olmaz ki, ev başqa, sənət başqadır. Uşaqlarımız gələcəyin
quruculardır, onlara zaman ayırmaq lazımdır. İşlərim çoxdur deyə, uşaqları
da başlı-başına buraxmıram. Biz
uşaqlarla ciddi məşğul oluruq.
- Qız övladının daha şirin olduğunu və
ataların qızlarını daha çox istədiyini deyirlər.
Bəs sizin ailədə vəziyyət necədir?
- Məhəmmədəli evimizin ilk övladı idi deyə,
onu çox istəyir, marağımızı, sevgimizi ona
verirdik. Ancaq Məryəm dünyaya gəldikdən
sonra sevgimiz ikiyə bölünüb. Məryəm
məni görən kimi üzərimə qaçır,
sarılır. İndi yavaş-yavaş
danışmağa da başlayıb deyə daha da şirin
olub.
- Belə başa düşdüm ki, Məryəmi daha
çox istəyirsiniz?
- Elədir. Məryəm daha şirindir.
Özünü istətməyi bacarır.
- Oğlunuz gələcəkdə bu müsahibəni
oxusa, sizi ittiham edə bilər.
- (gülürük) Məhəmmədəli
ilkimizdir. Valideynlərimin
ilk nəvəsidir. Ona görə evdə
hamı onu çox sevir, elə mən özüm də.
İnsan balasını bir-birindən necə
ayıra bilər? Ancaq nə məsələdirsə,
qızlar özlərini daha çox istədirlər.
- Övladlarınızın şəkillərini sosial
şəbəkədə çox az
paylaşırsınız. Göz-nəzərdənmi
qorxursunuz?
- Uşaqlarımın və ailəmin şəklini
paylaşmağı sevmirəm. Əgər bu səhifə
mənimdirsə, orda gündəlik şəkillərimi
paylaşıram. Və
övladlarımın şəklini güdəlik
paylaşıb, kiməsə nəyisə göstərmək
istəmirəm. Hərdən
övladlarımın rəsmini paylaşıram və bu da mənə
kifayət edir.
- Qızınızla eyni gündə doğulmusunuz?
- Məryəmlə eyni ayda doğulmuşuq. İyunun 13-ü qızımın, 19-u isə
yoldaşımla mənim doğum günümdür.
- Onda öz doğum gününüzdə də hədiyyə
almalı olursunuz.
- Yoldaşım hər doğum günümdə mənə
hədiyyə alır. Onda yoldaşıma deyirəm
ki, elə hədiyyə al ki, özün də istifadə edə
biləsən (gülürük).
- Uşaqlarınız sizi efirdə görəndə
hansı reaksiyanı verirlər?
- Heç vaxt övladlarıma deməmişəm ki, mənə
"ata, papa” deyin. Nədənsə hər dəfə
Məhəmmədəli məni efirdə görəndə
"dədəm” deyib qışqırır. Bizə də maraqlıdır ki, bu söz onda
hardandır.
- Oğlunuz bağçaya gedirmi?
- İstəyirik ki, Məhəmmədəlini
yeni mövsümdən bağçaya yazdıraq. Artıq evdə dayanmır,
nadinclik edir.
- Hazırda bağçada tərbiyəçinin
uşaqları döyməsi gündəm halını
alıb. Bu xəbərlər bir valideyn olaraq
sizi qorxudurmu?
- Əlbəttə ki, narahat edir. Mən o hadisəni sosial
şəbəkədən izləyəndə pis oldum. O
döyülən uşaqların təzyiq görməsi mənə
psixoloji olaraq təsir edir. Döyülən
uşağın çıxılmaz vəziyyətdə
qalması hissi mənə tanışdır. Çünki bu hadisə mənim də
başıma gəlib. Biz bağçaya
bacımla birlikdə gedirdik. Müəllimə
bacımı vurmuşdu. Biz onu evdə
valideynlərimizə deməyə qorxurduq. Müəlliməmiz bizim üstümüzə
qışqırırdı. Hansısa
uşaq səs salmışdı, müəlliməmiz elə
bilmişdi ki, bacım danışır. Yatdığı
yerdə bacımı vurmuşdu. Biz
qorxumuzdan bunu deyə bilmədik. Bu, əslində
ciddi məsələdir, onun üzərinə düşmək
lazımdır.
- Bəs, o tərbiyəçi
övladlarınızı vursa, hansı reaksiyanı göstərərsiniz?
- Onu indi deyə bilmərəm. Gərək
o hadisəni yaşayım ki, həmin anın qəzəbi ilə
nələr edə biləcəyimi deyim. Amma
heç də xoş qəbul etməzdim. Övladıma
qarşı qalxan əli ən sərt şəkildə cəzalandırardım.
- Bir dəfə sizin "İnstagram” səhifənizdə
"Məryəmin ən yaxşı oyuncağı televiziya
pultudur” - deyə paylaşımınızı gördüm. Uşağa niyə oyuncaq almırsınız?
- Bilmirəm bu nədən qaynaqlanır, nə oyuncaq
verirsən-ver, yenə də gedib pultu oynadır. Bəlkə də görür ki, pult valideynin əlindən
düşmür, ona görə uşağa maraqlı gəlir.
Mənə elə gəlir ki, psixoloji bir
şeydir.
- Bəs övladlarınızın telefonlara, planşetlərə
necə, maraqları varmı?
- Onlar dəhşətli dərəcədə telefonla
maraqlanırlar. İndiki dövrün
uşaqları daha çox bu cür vasitələrə maraq
salırlar. Uşaqların telefon işlətməsini
yaxşı qəbul etmirəm. Həm
uşağa ziyandır, həm də onların gec
danışmasına səbəb olur. Uşaq
planşetə baxır, heç kimlə ünsiyyət qurmur.
Belə olan halda nitqlərində qüsur da yaranır.
- Övladlarınızdan hansı xaraktercə sizə
daha çox bənzəyir?
- Məryəm mənə bənzəyir.
- "Eynən özüməm” deyirsiniz?
- (Gülürük) Hə, eynən o
sözü işlədirəm. Bilmirəm, bəlkə eyni ayda dünyaya
gəlmişik deyə xasiyyətlərimiz bu qədər
oxşayır.
- Bəs onların gələcəyi üçün hər
hansı bir yatırım etmisinizmi?
- İndi mənim özümə
yatırım edən lazımdır (gülürük). Biz hər şeyə əziyyətlə
nail olmuşuq. İnanıram ki,
övladlarımız da gələcəkdə
böyüyüb həyatdan istədiklərini əldə edəcəklər.
- Onların sizin sənətinizi davam etdirməsini istəyirsinizmi?
- İstəmərəm qızım sənətimi
davam etdirsin. Ancaq oğlum istəsə mane olmaram. Onu da deyim ki, Məryəmdə artıq bu sənətə
marağın olduğunu hiss edirəm.
- Qızınızın bu sənəti davam etdirməsini
nə üçün istəməzsiniz?
- Bu sənət çox çətindir. Keşməkeşli
yolları var. Qız uşaqları bir qədər həssas
olduğundan, onun bu çətin yolda addımlamasını qəbul
edə bilmərəm. Amma çox istərdim
ki, həkim olsun. Gələcəyin bizə
nələr göstərəcəyini indidən demək
çətindir. Bunu zaman göstərəcək.
Ancaq onu da qeyd edim ki, ana tərəfim incəsənət
adamlarıdır. Hiss edirəm ki, qızım da onlara
çəkib, oxumağa meyillidir.
Xəyalə Rəis
Kaspi.-
2018.- 15 iyun.- S.11.