“Oxuduqlarımıza layiq olmağa
çalışırıq”
Novruz Novruzlu: “Bizim ifa etdiyimiz
mahnıların ətri, dadı, rəngi tamam başqadır”
Martın 18-də təsəvvüf musiqisi həvəskarlarını
çox gözəl bir tədbir gözləyir. Belə ki, həmin
gün saat 19:00-da Azərbaycan Dövlət Akademik Opera və
Balet Teatrında müğənni, aktyor Novruz Novruzlunun
"Uzun incə bir yoldayam” adlı solo konserti keçiriləcək.
N.Novruzlu Azərbaycanda mistik musiqi qrupunun professional səviyyədə
ilk qurucusudur. Onun ifa etdiyi musiqilər insanın ruhuna ilk
başlanğıc məkana mənsubluğunu təlqin edən
nəğmələrdir. Bu musiqinin yol açdığı
cığıra düşən tamaşaçı
dünyanın faniliyini unudur, özünü Bəqadan gələnlərin
ağuşunda bulur. "Allahdan gəldik, Allaha dönəcəyik”
– N.Novruzlunun oxuduqlarında insana verilən ilahi mesaj budur.
Konsert öncəsi ifaçı "Kaspi”nin qonağı
oldu. Onunla konsert proqramı və təsəvvüf musiqisi
haqda danışdıq. Məlumat üçün bildirək
ki, müsahibimiz Opera və Balet Teatrının solistidir. Novruz Novruzlu "Savalan”
qrupunun bədii rəhbəridir. O, universitetdə oxuduğu
müddətdə "Ulduz” tamaşasında Zəfər,
"Arşın mal alan”da Əsgər, "O olmasın, bu
olsun” tamaşasında Sərvər rollarını ifa edib. Bir müddət "Şərq ansamblı”nda solist
kimi fəaliyyət göstərib. Məlumat
üçün söyləyək ki, sözügedən
ansambl dünya xalqlarının musiqilərini ifa edirdi. İnstitutda oxuduğu illərdə bir çox
müsabiqələrdə uğurlu
çıxışları olub. İnstitutu
bitirdikdən sonra Firudin Mehdiyevin səhnələşdirdiyi
"O olmasın, bu olsun” tamaşasında Əsgər rolunu
ifa edib.
- Novruz bəy, konsert
hazırlıqlar necə gedir? Bizi konsertdə
hansı sürprizlər gözləyir?
- Sizi
konsertdə rəngarəng musiqi repertuarı gözləyir. Konserti "Hicaz” qrupu ilə birlikdə
keçiririk. Mövlana, Cəlaləddin Rumi, Yunis
Əmrə, Fizuli, Nəsimi, Aşıq Veysəldən
oxuyuruq. Ancaq bizim
bu konsertdə bəstəkar mahnıları, italyan, rus və
hind musiqisi də var. Üstəlik, ilahi və ruhsal
mahnılar da səslənəcək. Hətta
öhdəsindən gələ bilsəm, caz da ifa edəcəm.
Aşıq mahnısı etnocaz.
Düzdür, mənə bir az yaddır,
ancaq görsəm ki ifama yatır, oxuyacam. Qeyd
edim ki, konsert iki saat yarım nəzərdə tutulub.
- İki saat yarım səhnədə
olmaq və mahnı oxumaq sizi yormazmı?
- Yormaz. Düşünürəm ki, oradakı münasibətlərdən
insanlar da yorulmaz. Biz həmişə harada
olmuşuqsa, çalışmışıq ki, səmimi
görünək və insanların qəlblərinə xitab
edək.
- Novruz müəllim, konsertin
adını niyə məhz "Uzun, incə bir yoldayam”
qoymağa qərar verdiniz?
- Əslində, bizə 3-4 ad təklif edildi. Gördüm
ki, bu ad qəlbimə daha çox yatır. Elə repertuarımızda da ilk musiqi məhz
"Uzun, incə bir yoldayam” mahnısıdır. Onun üçün qərara gəldik ki, konsertin
adını da belə qoyaq.
-
Əslində, insan həyata gələndən bir yol gedir...
- Elədir.
İnsan doğulandan özünü axtarır.
Belə baxanda konsertin özü də bir yoldur.
Biz bu mahnını tam başqa bir üslubda
hazırlamışıq.
- Təsəvvüf musiqilərinin
dinləyiciləri indiki zamanda varmı? Varsa, nə
qədərdir?
- Səmimi
desək, indi Amerikada, Avropada daha çoxdur. Çünki
onlar hər şeyi yaşayıblar, yorulublar, istəyirlər
ki, özləri tək qalıb, daxili dünyalarına
varsınlar. Amerikada yaşayan bir dostum məni
tək Amerikada solo konsert vermək üçün dəvət
etdi. Bildirdim ki, tək dəf ilə orda nə
edə bilərəm? Dedi ki, zalda beş
min nəfər olacaq. Elə sən bir dəfə
dəfi vuran kimi onlar gözlərini yumub öz daxili aləmlərinə
varacaqlar. Çünki onlar texnikadan,
müasir avadanlıqlardan yorulublar.
- Musiqiçi müsahiblərimin əksəriyyəti
el şənliklərində qonaqların əllərinin
göydə olduğunu, bir ritmik havaya bənd
olduqlarını deyirlər. Siz də bu fikirdəsiniz?
-
Mövlana həzrətləri deyir ki, Allaha gedən çox
yol var. Mən o musiqilərin içərisində səmavi
musiqini seçdim. Musiqinin ahəngində elə
bir sirr var ki, açsam, dünya alt-üst olar. Musiqi həm cismin, həm də ruhun qidasıdır.
Bizə daha çox cismə işləyir.
Biz Mövlana tədbirlərində həm
çıxış, həm də tamaşaçı kimi
iştirak etmişik. İtalyanlar,
amerikanlar və digər xalqların nümayəndələrinin
iki saat gözlərini yumub öz daxili aləmlərinə
varmalarının şahidi olmuşuq. Ancaq bizdə o daxili
aləmə varmaq yoxdur. Çünki
içimizdə o hüzn, rahatçılıq yoxdur. Hərdən
fikir verirəm ki, ən səbirli adam belə,
beş dəqiqədən sonra zalda danışmağa
başlayır. Öz içinə vara bilmir.
Bu məsələdə efirlərin də
böyük rolu var.
- Siz bir
müddət italyan musiqisinə də müraciət
etdiniz.
- İncəsənət Universitetində "vokal”
ixtisasını bitirmişəm. Mənə deyirdilər
ki, sənin səsinin tembri təsadüfi tembrlərdən
biridir. Çünki nə olsa oxuya bilirəm.
Bunu içdən hiss edirəm. Səs tonum buna
imkan verir. Həmin illərdə ifa etdiyim
mahnıların əksəri italyan mahnıları idi. Bundan başqa, lirik musiqilər, xalq və bəstəkar
mahnıları da ifa edirdim.
- Bir
anlıq gözümüzün qarşısında həmin
italyan və indi oxuduğunuz təsəvvüf
mahnıları canlandı. Axı bunlar təzaddır.
- Əslində, heç də təzad deyil. Hər şey
daxili zənginlikdən asılıdır. Mövlananın bir sözü var, deyir ki, dünyada
neçə dil varsa, hamısını anlamı eynidir.
Əslində bir dil var, o da könül dilidir.
Musiqidə ifaçının daxili
dünyasından çox şey asılıdır. Haradan baxır, necə baxır, səmimidirmi,
intellekti varmı? Oradan baxanda hər
şeyi sevirsən. Sevirsənsə istədiyini
ala bilirsən, istədiyin repertuarı ifa edə bilirsən.
- Siz eyni zamanda "Savalan” qrupunun bədii
rəhbərsiniz. 18 yaşlı gənc
"Savalan” qrupu indiyədək nələrə nail olub?
- Əvvəllər ilahi
musiqilər oxuyanda deyirdilər ki, bu heç kimə lazım
deyil, normal musiqi ifa edin, dinləyək. Bizim bu
mövzuya müraciət etməyimiz 20 Yanvar hadisələrindən
sonra oldu. Gördük ki, o hadisələrdən
sonra şən musiqilər ifa etmək içimizdən gəlmir.
Musiqiçilərlə bir araya gələndə
də qrup yaratmaq niyyətimiz yox idi. Bir
gün məşq edirdik. Nadir Axundov gəldi, bizi dinlədi,
sonra dedi ki, efirə çıxın və az
əvvəl ifa etdiyiniz mahnıları orada da ifa edin. Dedik ki, biz efir üçün hazır deyilik.
Bildirdi ki, siz efir üçün tam
hazırsınız. Daha sonra bir-birinin
ardınca efirlərə və mətbuata çıxmağa
başladıq. Və illər
ötdükcə, müxtəlif ölkələrdə
konsertlərdə olduq. Hollandiyada, Amerikada, Türkiyədə
tədbirlərə və bir çox festivallara dəvət
aldıq, onların bəzilərində iştirak etsək də,
müəyyən səbəblərdən bir çoxunda
iştirak edə bilmədik.
-
"Elm, elm deməkdir,
Elm kəndini
bilməkdir,
Sən kəndini
bilməzsən,
Bu neçə oxumaqdır?”
-
Oxumağın mənası kişi
haqqı bilməkdir.
Çün oxudun bilmədin, bu quru bir əməkdir.
Bu sözlər Yunus Əmrəyə məxsusdur. İnsan istər müğənni,
istər nazir, istər çoban ola bilər.
Ancaq iç aləmində gedən bir yol var. Söhbət
ondan gedir. Bu, insanlığın, yaşamın
sistemidir. Sadəcə fərqində olmaq
lazımdır ki, hardan gəlmişik, niyə gəlmişik
və hara gedəcəyik. Buna
hazırlaşmaq lazımdır. Atalarımız
deyib ki, insan düşüncələrinin məhsuludur.
Yəni insan düşüncələrində
nədirsə, odur. Ondan başqa bir şey
deyil. Ona görə içinə
baxmalıdır ki, nə düşünür, necə
düşünür, nə görür. Gözəl
görürsə, nə gözəl! Yunus
Əmrə həmin ifadələrində bunları deməyə
çalışır.
-
Mahnılarınızı dinlədikdə, hesab etdim ki, sanki
"Yuğ” teatrının tamaşalarını izləyirəm
və ifanızı onların üslubuna, ruhuna yaxın hiss
etdim.
- Mərhum
sənətkarımız Vaqif İbrahimoğlu maraqlı insan
idi. Onun elə tamaşaları olurdu ki,
tamaşaçı tamaşanın nə vaxt
başladığını bilmirdi. Biz
onunla bir "Yunus Əmrə məclisi”, bir də "Üz
tuturam Tanrıya”nı ifa etdik. Bu da
"Yuğ”-un səhnəsində bir müddət səsləndi.
Biz bunu "Yuğ”-un aktyorları ilə birlikdə
hazırlamışdıq. "Yunus
Əmrə məclisi” isə sırf bizim qrupumuzdan ibarət
idi. Biz orada söhbət edirdik və
tamaşaçılara görə də söhbət dəyişirdi.
İlahi musiqilər ifa edirdik.
- Bəs indi?
- Allah
Vaqif İbrahimoğluna rəhmət etsin. Biz
orada Orxan Fikrətoğlunun "İtki" və digər
bir neçə hekayəsi əsasında hazırlanan "Fəna”
tamaşasında iştirak etdik. "Yuğ”
teatrı mənə doğmadır. Bizim
orda Vaqif müəllimlə səmimi anlarımız olub.
Könlümüzün hiss etdiyi bir şey olsa, orda varıq. Görsək ki nəsə bizi sıxır, ora layiq
deyilik, təbii ki, çalışmarıq. Azərbaycanda onun qədər "Yuğ”-a dəyər
verən bir sənətçi görmədim. O bizi ilk dəfə
efirdə
görüb, studiyaya zəng etmişdi və sonra
bizi teatra dəvət etdi. İlk dəfə
orda "Yunus Əmrə məclisi” təşkil etdi. Bu nə konsert, nə də tamaşa idi. Bildirdi ki, ssenari yazsam, sizi qəlibə salıb
günaha bataram. Onun üçün sizin
ruhunuza inanıram, adını qoyaq "Yunus Əmrə məclisi”.
Çox səmimi və gözəl bir məclis
oldu. Ondan sonra çoxları bizi ilahi
mahnılar oxuyan kimi tanıdı.
- Sizin
haqqınızda mətbuatda hər cümlənin
başında ilahi mahnıların ifaçısı
yazılır...
- Bəli,
o təqdimatdan sonra hər kəs məni elə qeyd etdi. Mən də bir söz demədim. Çünki şaman ruhu, Dədə Qorqud ruhu
üzərində bəstəkar musiqiləri oxumuşduq.
Sırf təsəvvüf musiqiləri oxuyan kimi
tanındıq. Ancaq bu bir az ruha və
könülə bağlıdır.
-
"Yuğ”u hər adam
anlamadığı kimi, təbiidir ki, "Savalan” qrupunu da hər
adam anlaya bilmir.
-
Bütün bunlar hamısı insanın ruhuna, mənəviyyatına,
daxili aləminə kökləndiyinə görə yəqin
ki, hər adam başa düşə
bilmir. Özünü bilən haqqı bilir.
Təbii ki, özünü bilən adam
bizim musiqilərə dəyər verə bilər.
- "Savalan” İslam və
türklüyün sintezindən yaranan bir qrupdur. Bəzən bunu digər dini qruplara bənzədirlər.
Belə olan halda, "Savalan”ı onlardan fərqləndirən
nədir?
- Mən
çox istəyərdim ki, efirlərdə İslamın
gözəl tərəfi təbliğ olunsun. İnsanlar
bilsinlər ki, İslam nədir. Bilmədiklərinə
görə lazım olmayan təriqətlərə
düşürlər, yalana uyurlar. Qrupumuz
təsəvvüf qrupudur. Əsas insanın
könlünə, ruhuna, iç dünyasına,
varlığına söykənir musiqilərimiz. Çalışırıq ki, oxuduqlarımıza
layiq olaq. Biz Mövlana həzrətlərindən,
Yunus Əmrədən, Füzulidən mahnılar səsləndiririk.
Bunlara dindar demək olmaz. Düzdür,
bunların hamısı peyğəmbərin vəsfi ilə
başlayır. İslam dini bizim
başımızın tacıdır. Bu,
bilgisizlikdən irəli gəlir. Diqqət
etsələr, görərlər ki, bizim ifa etdiyimiz
mahnıların ətri, dadı, rəngi tamam başqadır.
Bəlkə də informasiya
olmadığından məlumatsızdırlar. Biz bütün insanları sevirik. Mövlana həzrətləri deyir ki, "Gəl yenə
gəl. İstər atəşə tap, istər buta. Yüz kərə tövbə etmiş ol. İstər yüz kərə pozmuş ol tövbəni,
Yenə gəl. Umudsuzluq dərgahı deyil
bizim dərgahımız”. Görürsünüz
ki, o, insanlar arasında fərq qoymur. Deyir,
yetər ki, özünə gəl, insanlığını
anla, dünyaya nə üçün gəldiyinin fərqində
ol. Allahın yaratdığı ən
gözəl varlıq, kainatın şahı insan
olmağının fərqində ol.
- Son olaraq məni bir sual
maraqlandırır. Toylarda sizin musiqinizə maraq
yoxdur. Bəs gəliriniz hardandır?
- İki
yerdə işləyirik, maaş
alırıq. Hərdən çox səviyyəli
tədbirlərə gedirik. Hansı ki, orda
bizi anlayır, dəyər verirlər. Toylara
gedə bilmirik, çünki getsək, sıxılarıq.
Amma bəzən xüsusi toylara da gedirik. Fərqli musiqiyə dəyər verilən və
ziyalıların çox toplaşdığı tədbirlərdə
oluruq.
Xəyalə Rəis
Kaspi.-2018.-7 mart.-S.12.