“Ruhum harada rahatdırsa,
orada məskən salıram”
Səbirə Həsənova: Mənim
üçün incəsənət insan hisslərini təsvir
edən ən ideal vasitədir
7 il bundan öncə Gənclərin I
Ümumrespublika Teatr Festivalı keçirilirdi. Festivalda
uzun, qara saçlı gənc bir aktrisa vardı. Onun hazırladığı "Mənim
Düşmən Oyuncağım” adlı tamaşa hər kəsin
diqqətini çəkmişdi. Gənc
aktrisa Səbirə Həsənova bir ailənin faciəsini səhnədə
tək canlandırırdı. Balaca
oyuncağı ilə səhnədə hər kəsi
ağladan bu qızı sonralar hər dəfə görəndə,
onun canlandırdığı o tamaşa gözlərim
önünə gəlirdi. Kim deyərdi
ki, bu qızı Pantomima Teatrı öz bağrına
basıb onu elə pantomimçi kimi yetişdirəcək.
Yeni mövsümdə ilk qonağımız
yaddaşımızda hələ də kiçik qız kimi
qalan Səbirə Həsənova oldu. Yenə o uzun qara
saçlar və həmin məsum baxışlar... Və 11 ildir Pantomima Teatrında qazanılan səhnə
təcrübəsi.
- Artıq yay bitdi, bizi qarşıda
yeni bir mövsüm gözləyir. Özünüzü yeni
mövsümə hazır hiss edirsinizmi?
- Əlbəttə. Artıq yeni mövsümə
başlamışıq. Özümü gümrah və enerjili hiss edirəm. Hesab edirəm ki, yaradıcı bir insan
üçün bu çox önəmlidir.
- İstirahət edə
bildinizmi?
- Bəli.
İstirahət etməyi çox sevirəm.
Maraqlı yerlərə getmək, təbiəti
seyr etmək, qısa müddət də olsa mühitini dəyişmək
insanın ruhunu sakitləşdirir. Yeni
mövsümə daha enerjili başlamaq üçün
istirahətin vacib olduğunu düşünürəm.
Tətilimi Gürcüstanda və Tovuzda
keçirdim. Gürcüstanın tarixi
abidələrinə, Tovuzun dağ kəndinə sözün
həqiqi mənasında heyranam.
- Səbirə xanım, nə
üçün incəsənət?
-
Çünki bu adın özünün belə çox
böyük anlamı var. İncəsənət ictimai
şüurun formalarından biridir. Mənim
üçün incəsənət insan hisslərini təsvir
edən ən ideal vasitədir. Uşaqlıqdan
səhnəyə böyük həvəsim vardı. İnsanlar doğularkən bir missiya
daşıyır. Mən də bu
missiyanı daşıyıram və bu iradəni, bu
gücü özümdə hiss edirəm. Bir də ki, həyatda sevdiyin işi görməkdən
gözəl heç nə yoxdur.
- Aktrisa olmaq istəyinizi eşitdikdə,
ailənizdə hər hansı narazılıq
yarandımı?
- Bizim ailədə
hər kəs rahatlıqla öz seçimini edə və istədiyi
işlə məşğul ola bilir. Düzdür, böyüklərin məsləhəti
vacibdir və onlar da bizimlə öz təcrübələrini
bölüşürlər. Ancaq mən
öz seçimimi bildirəndə ailəmdən heç bir
narazılıq eşitmədim. Bilirdim ki,
seçdiyim sənət göründüyü qədər
asan deyil. Mən də bu sənəti
seçəndə bütün çətinlikləri gözə
almışdım. İndi də
çalışırıq ki, öhdəsindən gələk.
Düzdür, hər bir işin öz çətinliyi
var. İncəsənət nümayəndələri daha
çox gündəmdə və göz önündə
olduqları üçün onların gördükləri
işlər söz-söhbətə səbəb olur və
danışılır. Bu baxımdan
işimiz daha çox məsuliyyətlidir.
- Sizi
tanıyandan eyni saç düzümündəsiniz. Halbuki hər xanım dəyişiklik etməyi sevir.
- Dəyişikliyi
sevmirəm. Hər zaman təbii olana
üstünlük verirəm. Mənim
üçün rahatlıq hər şeydən önəmlidir.
Saçlarım ağardığı zaman
boyadan istifadə edərəm. Ancaq indi
buna ehtiyac görmürəm.
- Sizi tanıyandan Pantomima Teatrında
çalışırsınız. Səbirəni
daimi olaraq bir məkana bağlayan nədir?
- 11 ildir
ki, Pantomima Teatrında çalışıram. Məktəb illərimdən bu teatra böyük
marağım olub. Pantomimadakı
yaradıcılıq prosesi məni özünə cəlb
edirdi və mən arzuma elə tələbə ikən
çatdım. Teatrda müsabiqə elan
etmişdilər, özümü sınamaq üçün
müsabiqədən keçdim. Teatra gedəndə
çox kiçik idim. Elə bu teatrda
böyüdüm, formalaşdım, hər dəfəsində
arzuma bir addım yaxınlaşdım. Düzdür,
indi də özümü peşəkar hesab etmirəm. Bizim universitetdə Pantomima fakültəsi yox idi.
Pantomima teatrını Azərbaycanda Bəxtiyar
Xanızadə yaradıb, biz hər şeyi ondan öyrənmişik,
o, bizim ustadımızdır. Mən öz
teatrımı çox sevirəm.
- Bu 11 ildə başqa teatra getmək
istəyi olubmu?
-
Düşünməmişəm belə. Öz
işimdən çox məmnunam. İncəsənət
adamları seçdiyi sahədə maraq güdmürlər.
Onların içlərində nəyi
seçdiyi daha çox önəm daşıyır. Mənim üçün də ruhum harada
rahatdırsa, orada məskən salıram.
- Səhnə sizin üçün nə
məna kəsb edir?
- Səhnədə
olarkən alqışlardan enerji alırıq və bu bizə
təkan verir ki, daha gözəl işlər görək.
- Pantomima janrına uyğun bizdə
ssenarilər yazılmır. Belə olan təqdirdə,
tamaşaları hansı əsərlər üzərində
qurursunuz?
- Pantomima Teatrında çalışan yaradıcı
heyət aktyor olmaqla bərabər, həm də bir ssenaristdir. Pantomimanın
özündə biz pantomima tapırıq. Davamlı olaraq özümüzü inkişaf
etdiririk. Tək sahə üzrə yox,
çoxsahəli öyrənməyə
çalışırıq. Böyük
səslənsə də, Pantomima Teatrında hər bir aktyor
özünün rejissorudur.
- Bu
janrı başa düşmək də asan deyil.
- Pantomima
hər kəs üçündür.
Tamaşalarımızı izləyən hər bir kəs
oradan özünə bir pay götürəcək. Ola bilməz
ki, kimsə tamaşadan çıxanda desin ki mən bunu
anlamadım. Pantomima varsa görüntü var, o
görüntüdən insanlar nəsə alır.
- Pantomima Teatrının rəqibi
yoxdur. Bu sizdə hər
hansı bir tənbəllik yaradırmı?
- Əsla. Ölkənin pantomima tələbatını
təbii ki, bizim teatr ödəyir. Bəxtiyar
Xanızadə sanki lokomotiv kimidir.
- Bildiyimiz qədəri ilə, siz
taekvondo ilə də məşğul olmusunuz. İdmanla
incəsənəti bir arada tutmaq çətin deyilmi?
-
Sağlam həyat sağlam idmanın nəticəsidir. İdman insanı gümrah saxlayır. Uşaqlıqdan bəri idmanla məşğulam.
Taekvondo daha çox əlverişli olduğu
üçün bu idman növü ilə məşğul oldum. Bədən
imkanlarım da buna əl verirdi.
- Pantomima
plastikadan ibarət olduğu üçün yəqin ki,
bunların bir ortaq nöqtəsi də var?
- Eynən.
Orda da bədən parametrləri
yoxlanılır. Mən hər kəsə
idmanla məşğul olmağı məsləhət
görürəm. Kim özünü sağlam hiss etmək
istəyirsə, idmanla məşğul olsun. Fərqi
yoxdur, idmanın hansı növü olursa-olsun.
- 20 ildən sonra
özünüzü harada görürsünüz?
-
Hollivudda (gülürük). Film sahəsində
baş verən proseslər orada daha sürətli gedir. O
prosesdə olmağı çox istəyərdim. Niyə də olmasın? Düşünmürəm
ki, 20 ildən sonra pantomimada olaram. 20 ildən sonra səhnədəki
o qıvraqlıqları edə biləcəyimə də əmin
deyiləm. Əlbəttə,
qarşımı kəsən heç bir şey olmasa, edərəm.
Mənim məqsədim sərhədləri
aşmaqdır. Gec-tez bu istəyimə nail olacam.
- Uzun müddətdir sizi nə
serialda, nə də filmdə görürük. Buna səbəb nədir?
- İndiyə qədər filmlərdən, seriallardan təkliflər
almışam.
Amma onların heç birini qəbul etməmişəm.
- Səbəb?
-
Özümün maraq dairəmə uyğun olmadığı
üçün edilən təklifləri dəyərləndirmədim.
- Sizin maraq dairənizə nələr
daxildir?
- Mən
daha çox Avropa, Amerika filmlərinə baxıram. Həmin filmlərdə olan keyfiyyətin və
sistemin burada olmasını çox arzu edirəm.
- Maraqlıdır, Səbirə həyatda
necə biridir?
- Sakit
okean kimi. Sakitəm, amma okeanam. Hər an hər
şey ola bilər. Yeri gələndə
coşa bilərəm, yeri gələndə sakit ləpələr
olmağı bacarıram.
- Niyə
gündəmdən qaçırsınız? Həyatınızda,
yaradıcılığınızda gündəm yaradacaq
hadisələrlə rastlaşdıqda, siz sadəcə
susursunuz.
- Təbiətim
belədir. Gizliliyi sevirəm. Mənim gördüyüm işlər də bunu tələb
edir. Həyatımda,
yaradıcılığımda baş verən hər
hansı prosesi kimlərləsə paylaşmağı sevmirəm.
Paylaşdığım insanlar sadəcə
dostlarımdır. Əslində
aktyorların gündəmdə qalmaq kimi bir fobiyası var.
Hansı ki, bu fobiya bu gün üçün tələb
olunur. Ancaq mən o tipdə bir insan deyiləm.
Heç zaman gündəmdə qalmağa və
məşhur olmağa çalışmamışam. Bunun üçün heç nə etmirəm.
- Sizcə, aktrisanın şansı
daha çox olmalıdır, yoxsa istedadı?
- Hər
ikisi. Ancaq daha çox istedadı
olmalıdır. İstedad olmasa, şans da
gələ bilməz.
- Amma bu
gün şanslı olan aktrisalar gündəmdə daha
çoxdur.
- Çünki
gündəmdə qalmaq üçün sənət o qədər
də vacib deyil. Bu, bir mexanizmə çevrilib.
Ona görə də şanslılar daha
çox öndədir. Hər kəs
öz bacardığı yolla qabağa gedir. Heç kim heç kimin qabağını kəsib,
onun istedadını əlindən almır. Bəli,
kamera arxasında çox istedadlılar var.
- Son
olaraq yeni mövsümdəki obrazınızdan
danışmağınızı istərdik.
- Sentyabrın 15-dən mövsüm başlayır. Bu mövsüm təzə tamaşalarımız var, hazırda teatrda həmin tamaşaların məşqləri gedir. Bilirsiniz ki, Pantomima Teatrı bir laboratoriyadır. Burada özümüzü göstərmək üçün müəllimimiz bizə çox şanslar verir. Ona görə hər kəs öz bacarığını, emosiyalarını ötürmək üçün teatrın səhnəsini bir meydan olaraq görür. Mən bir bolqar yazıçısının "Sara Keyn” adlı əsərinə müraciət etmişdim. O pyesi oxuyandan sonra mənə çox təsir etdi. Və mən də bunu səhnələşdirmək qərarına gəldim. Tamaşa hazır olanda onu tamaşaçıların ixtiyarına verəcəyik.
Xəyalə Rəis
Kaspi 2018.- 4
sentyabr.- S.12.