“24-lər”dən on yeddincisi
BDU-nun elm ocağı
kimi inkişafında onun böyük xidmətləri olub
"Tarixi haqsızlıq
ucbatından uzun müddət müstəqilliyini
və dövlətçiliyini
itirməyə məcbur
olmuş Azərbaycan xalqı, milli təhsil sistemini və mənəvi tərbiyə formalarını
yaratmaq imkanından da məhrum edilmişdi. Yalnız 1918-ci ildə müstəqillik
qazanaraq Azərbaycan Xalq Cümhuriyyətini elan edən xalqımız milli və ictimai tərəqqidə elmin, təhsilin rolunu qiymətləndirmək imkanı
qazandı”.
Bu prosesdə şübhəsiz,
yeni yaradılan BDU da böyük rol oynadı və yarandığı vaxtdan bu günə
kimi nə qədər çətin
bir yol keçsə
də, mənəvi böyüklüyümüzün simvolu kimi, elm, təhsil və mədəniyyətimizin möhtəşəm
mənbəyi olaraq qalmaqdadır. İstər Azərbaycan Xalq
Cümhuriyyəti dövründə,
istərsə də müasir dövrdə Azərbaycanın müstəqilliyi,
milli azadlığı
uğrunda mübarizə
aparan, onu yaşadan, qoruyub saxlayan insanların böyük əksəriyyəti
BDU-nun yetirmələridir.
BDU-nun on yeddinci rektoru
Faiq Bağırzadə
haqqında yazarkən
yadıma tələbəlik
illərim düşdü. Ona görə
yox ki, mən
BDU-nun jurnalistika fakültəsində
oxuyarkən Faiq müəllim rektor idi. Əgər Faiq müəllim
felyeton yazdığım
üçün məni
universitetdən qovsaydı,
bu gün mən nə tədqiqatçı alim idim, nə də
bu məqalənin müəllifi. Yəqin ki,
bu fakt oxucum
üçün də
maraqlıdır. Odur ki, bu haqda ətraflı
məlumat vermək istərdim. 1987-ci ilin yayı idi. III kursda
oxuyurdum. Yayda Qəbələdə (o zaman
Qutqaşen adlanırdı)
rayonunda "Qalibiyyət”
qəzetində istehsalat
təcrübəsində olarkən,
qəzetdə "Kəlbətin”
əminin Bum səfəri”
(Bax: "Qalibiyyət”
qəzeti, 6 avqust
1987-ci il) sərlövhəli
bir felyetonum çap edilmişdir. Felyetonda rayon
Yol İstismar İdarəsi, rayon İcrayə
Komitəsi və dolayısı ilə rayon
Partiya Komitəsinin yarıtmaz işini tənqid etmişdim.
Bundan hiddətlənən rayon Partiya
Komitəsinin rəhbərliyi
məsələni birbaşa
rayon Partiya Komitəsinin
bürosunda qaldırdı
və BDU-nun rəhbərliyinə
məktub göndərərək
mənim universitetdən
xaric edilməyimi tələb etdi. Məktubla əlaqədar məni rektorun iş otağına çağırdılar. Otağa girəndə
Faiq müəllim yazı masasının arxasında oturmuşdu və felyetonu oxuyurdu. Otaqdakı sükut məni
daha da vahiməyə
saldı. Fikirləşirdim
ki, indi rektor başını qaldırıb məni tənbeh edəcək, üstümə qışqıracaq...
Birdən Faiq müəllim
qəzeti kənara qoyub başını qaldırdı. Üz-gözündə qəzəb görmədim.
Əksinə mülayim bir
səslə "Amma yaman yazıbsan ha. Deyəsən Cəlil Məmmədquluzadənin
felyetonlarını çox
oxuyursan. Gələcəkdə daha güclü qələm sahibi olmasan Qulu Xəlilovun
sənə öyrətdikləri
halalın olmasın!”
deyib, mənə qapını göstərdi. Doğrusunu deyim ki, Faiq müəllimin bu isti münasibəti
məni lap çaşdırdı.
Çünki onun yanına gəlməmişdən
bir necə dəqiqə əvvəl prorektor otağında elə bir qışqır-bağır
salmışdı ki,
artıq qovulma əmrimi alacağımı
gözləyirdim...
Bu, mənim Faiq müəllimlə yaxından,
həm ilk, həm son görüşüm oldu. Amma bu görüş onu, mənim yaddaşıma sözə qiymət verən, haqqı nahaqqa qurban verməyən bir ziyalı kimi həkk etdi. Bu gün bütün
uğurlarım üçün
hər dəfə Tanrıdan Faiq müəllimə rəhmət
diləyirəm (sonralar
bildim ki, Faiq müəllim söz əhli imiş, hərdən şeir də yazırmış). Onu da qeyd edim ki,
Faiq müəllimin bu xeyir-duası düşərli oldu mənə. Ondan sonra
BDU-ya rəhbərlik edən hər bir rektor tərəfindən
həmişə diqqət
və hörmət gördüm.
BDU-ya 17 il
rəhbərlik edən
Faiq Bağırzadə
kim idi? 1926-cı
ildə Bakıda Məmməd kişinin ailəsində anadan olub. Orta məktəbi əla
qiymətlərlə başa
vuran gənc,
1943-cü ildə Azərbaycan
Dövlət Sənaye
İnstitutuna (indiki Neft Akademiyasına) daxil olub. Ağır müharibə şəraiti
onu oxuya-oxuya işləməyə vadar
edib. İşə,
İ.M.Qubkin adına
Geologiya İnstitutunda
baş laborantlıqdan
başlayan gənc tədqiqatçı, tez bir zamanda "Qobustan neftkəşfiyyat”
trestində, "Neft daşları” kontorunda mühəndis-geoloq vəzifəsinə
kimi ucalır. Bir necə il sonra gənc geoloq Azərbaycan Elmi Tədqiqat Neft Geoloji Kəşfiyyat İnstitutunun çöl
dəstəsinin mühəndis-geoloqu,
daha sonra isə rəisi işləyir.
F.Bağırzadə ilk pedaqoji fəaliyyətinə 1952-ci ildə
M.Əzizbəyov adına Azərbaycan Neft Kimya İnstitutunda
(indiki Neft Akademiyasında) başlayıb.
1953-cü ildə geologiya-minerologiya üzrə
namizədlik, 1964-cü ildə
isə doktorluq dissertasiyasını uğurla
müdafiə edən
Faiq müəllim,
1970-ci ilə qədər
bu institutda çalışıb. O, burada kafedra müdiri, geoloji kəşfiyyat və xarici vətəndaşların
təlimi fakültəsinin
dekanı olub. Amma bu vəzifələr onu elmi ixtiralardan
yayındıra bilməyib.
Faiq müəllim istedadlı,
bacarıqlı alim kimi geologiyanın və neft-qaz geologiyasının inkişafına
böyük kömək
göstərmiş, Azərbaycanın,
Dağıstanın neftli-qazlı
sahələrinin öyrənilməsində
fəal iştirak etmiş, Cənubi Xəzər çökəkliyinin
dəniz neft və qaz yataqlarının
tədqiqi ilə məşğul olmuşdur.
O, elmi-tədqiqat işlərində
bu sahədə olan problemlərdən, onların aradan qaldırılması yollarından
geniş bəhs edib. 12 monoqrafiyanın,
dərsliyin və tədris vəsaitlərinin
müəllifi olan Faiq müəllim, bu sahədə yüksək ixtisaslı elmi kadrların hazırlanmasında da əməyini əsirgəməyib.
Bilgisini mükəmməlləşdirmək üçün nəzəriyyə
ilə təcrübəni
birlikdə aparıb.
1970-ci ilin ortalarından
BDU-ya rektor təyin edilən F.Bağırzadə, 1987-ci ilin
əvvəllərinə kimi
bu vəzifəni icra edib. O, universitetə
rəhbərlik etdiyi illərdə qüdrətli
elm ocağının inkişafı
üçün əlindən
gələni əsirgəməyib.
1971-1986-cı illərdə
tələbələrin orta
illik kontingenti 12 min
772-yə bərabər idi.
1985-86-cı dərs ilində universitetin komplektləşməsi də
diqqəti cəlb edir. 1978-ci ildə
universitetdə ilk dəfə
tədris hissəsinin
işçiləri tərəfindən
fakültə və kafedralarda tədris sənədlərinin vəziyyətinin
3 ay davam edən təftişi keçirilir
və nəticədə
kafedraların böyük
əksəriyyəti tədris
materiallarını və
sənədlərini qaydaya
salır. 1976-cı ildən
sonra universitetin təhsil həyatının
səciyyəvi cəhətlərdən
biri ali
məktəb ictimaiyyətinin
aktual tədris-metodika
məsələlərinin həllinə
geniş cəlb edilməsi oldu. 1978-ci ildə həmçinin
universitetdə məzunların
stajkecmə sisteminin yaradılmasına başlandı.
1984-cü ilin sentyabrında ADU-nun Elmi Şurasında qəbula hazırlıq, onun təşkili və imtahanların keçirilməsi
üzrə komissiya yaradıldı və bunlar hamısı uğurla birbaşa Faiq müəllimin nəzarəti altında həyata keçirildi.
Məhz Faiq müəllimin BDU-ya rəhbərlik etdiyi illərdə universitetin beynəlxalq əlaqələri daha yüksək mərhələyə
qalxmağa başladı
və 1970-ci illərin
ortalarında bu əlaqələr daha da genişləndi. Bu illərdə universitetin
30 nəfər müəllimi
və elmi işçisi yüksək
inkişaf etmiş Avropa ölkələrinə,
ABŞ-a və Yaponiyaya
uzunmüddətli elmi
təcrübəyə göndərildi.
Universitetin professor və müəllimləri
xarici ölkələrdə
50 müxtəlif beynəlxalq
simpoziumlarda, konfranslarda
Azərbaycanı təmsil
etdilər.
Danılmaz bir faktdır ki, BDU-da müasir tələblərə cavab verən yüksək ixtisaslı mütəxəssislərin, zəngin mənəvi keyfiyyətlərə malik elmi-pedaqoji kadrların hazırlanmasında Elmi Kitabxana böyük rol oynayır. Ona görə də, rəhbərlik 1971-ci ildən Elmi Kitabxana fondunun zənginləşməsinə xüsusi diqqət verdi. BDU nəşriyyatının yenidən bərpa edilməsində də Faiq müəllimin böyük zəhməti olub. Bu haqda Aslan Atakişiyev "Bakı Dövlət Universitetinin tarixi” əsərində geniş məlumat verib. Bütün bunların nəticəsi olaraq Sovet İttifaqı Kommunist Partiyası Mərkəzi Komitəsinin və SSRİ Nazirlər Sovetinin 1987-ci il martın 13-də çıxmış qərarında BDU ölkənin aparıcı universitetləri sırasına daxil edilib.
F.Bağırzadə bir ziyalı, ictimai xadim kimi, yalnız universitetdə deyil, ölkədə baş verən bütün ictimai-siyasi, mədən hadisələrdə yaxından iştirak edib. O, Azərbaycan Kommunist Partiyasının XXVIII-XXIX qurultaylarında Azərbaycan KP MK üzvlüyünə namizəd seçilmiş, Azərbaycan KP Bakı şəhər Komitəsinin üzvü, VIII-IX çağırışlar Azərbaycan SSR Ali Sovetinin deputatı olmuşdur. Azərbaycan SSR Əməkdar Elm Xadimi fəxri adı daşıyan Faiq müəllim iki dəfə "Qırmızı Əmək Bayrağı” ordeni ilə təltif edilmişdir.
Görkəmli alim 1998-ci ilin mart ayında Bakıda vəfat edib. Mən o zaman
BDU-nun dissertantı idim.
Bu xəbəri də universitetdə eşitdim və çox kədərləndim.
Ona görə yox ki, Faiq müəllim
məni BDU-dan qovmadı. Ona görə ki,
o, doğru sözü
qiymətləndirdi, haqqa
dəstək oldu.
O, hadisədən 30 il keçib. Amma hər dəfə BDU ilə bağlı bütün uğurlarım
üçün "baiskar”ıma
Tanrıdan rəhmət
diləyirəm!
Qərənfil
Dünyaminqızı
Əməkdar jurnalist
Kaspi 2018.- 8-10 sentyabr.- S.7.