Klassik əsərlərin
monopoliyasında olan teatrlar
Yeni əsərlərə rejissorlar maraq göstərmirlər, yoxsa
dramaturqlar yazmırlar?
Hər bir teatrın tamaşaçı
cəlb etməsi üçün zəngin
repertuar seçiminə
malik olması çox vacibdir. Xüsusən
də texnologiyanın
sürətlə inkişaf
etdiyi indiki zamanda yeni əsərlərə
ehtiyac var. Müasir tamaşaçının zövqü
30-40 il bundan
əvvəlki tamaşaçının
zövqü ilə eyni ola bilməz.
Deməli, teatrlar mütləq
yeni nəslin düşüncə tərzini,
zövqünü nəzərə
almalıdırlar. Amma bunun
üçün həm
də o zövqü, düşüncəni təmin
edə biləcək əsərlər də yazılmalıdır axı.
Lakin hiss olunur ki, teatrlarımızın
repertuarlarında bu yöndə qıtlıq yaşanır.
Bu gün teatrların repertuar seçiminə nəzər yetirsək, görərik ki, daha çox klassik və xarici əsərlərin
səhnələşdirilməsinə üstünlük verilir. Belə olan halda insanların
fikrində bir çox suallar yaranır. Nəyə görə teatr
səhnələrində çox
zaman klassik əsərlər tamaşaya
qoyulur? Hansı səbəblərə görə müasir dövrümüzü əks
etdirən yeni dram əsərləri yazılmır?
Digər qonşu ölkələrin də
teatr səhnələrində
bu hal mövcuddurmu,
yoxsa təkcə Azərbaycan teatrlarında
bu problemlə qarşılaşırıq? Ümumiyyətlə, belə halın yaranmasına görə məsuliyyət kimin üzərinə düşür?
Rejissorlar yeni əsərlərə
müraciət etməkdə
maraqlı deyillər,
yoxsa belə əsərlər, ümumiyyətlə,
yazılmır? Bu
sualların cavablarını mütəxəssislərdən
öyrənməyə çalışdıq.
Sumqayıt Dövlət Dram
Teatrının baş rejissoru
Firudin Məhərrəmovla söhbətimdə
aydın oldu ki,
yaxın gələcəkdə teatrda yeni səhnə əsərləri tamaşaya qoyulacaq: "Biz klassik əsər deyəndə,
çox vaxt tarixi əsərləri nəzərdə tuturuq. Bu da
hər zaman teatr səhnələrində
oynanılır. Bu əsərlər bizim tarixdən gələn keçmişimizi,
bu günümüzü
və gələcəyimizi əks etdirir.
Bu günə qədər bizim
teatrın repertuarında görkəmli dramaturqlar
- Cəfər Cabbarlının, Mirzə Fətəli Axundzadənin
və digər dahi yazarların əsərləri
yer alıb. Mən düşünürəm
ki, yaxın gələcəkdə yeni səhnə əsərləri tamaşaya qoyulacaq. Düzünü deyə bilərəm ki, teatr səhnəsi üçün əsər seçimi
etmək bir qədər çətin və
problemli bir məsələdir.
Qeyd edim ki, əsər seçərkən
tamaşaçının da zövqünü nəzərə almaq lazımdır. Məsələn, qonşu dövlətlər olan
Rusiyanın, Gürcüstanın özündə müxtəlif
janrlarda tamaşalar səhnəyə
qoyulur. Düşünürəm
ki, həmin ölkələrdə insanlar daha savadlı
olduqları, teatrın, tamaşaya qoyulan əsərlərin mahiyyətini daha
dərindən başa düşdüklərinə
görə, onlar üçün
teatra gəlib bu cür tamaşaları izləmək daha maraqlıdır. O ölkələrdə
teatra gələn
tamaşaçıların mədəni
səviyyələri də qat-qat yüksəkdir.
Bir insanın savadı, düşüncə
tərzi, mədəniyyəti nə qədər ali səviyyədə olarsa,
izlədiyi teatr tamaşasından da zövq alar.
Hazırda bizdə əhali teatra əvvəlki
kimi maraq göstərmir.
Bu da ondan
irəli gəlir ki, tamaşaçı əsəri
oxumayıb. Ona görə də səhnələşdirilən
əsəri teatrda izləyəndə, bu, ona maraqsız görünür. Tamaşaçı tamaşadan zövq ala bilmir”.
Gənc tamaşaçılar teatrının baş rejissoru Bəhram Osmanov isə bildirdi ki, teatrın səhnəsində klassik əsərlərlə yanaşı müasir əsərlər də
oynanılır. Rejissor eyni
zamanda gənc yazarların da
qələmə aldığı əsərlərin
teatrın repertuarında yer
aldığını qeyd etdi:
"Gənc Tamaşaçılar Teatrında klassik
əsərlərdən başqa, yeni, müasir dövrümüzün tələblərinə
cavab verən əsərlər də
oynanılır. Yaxın günlərdə
teatrımızın səhnəsində istedadlı
yazarlarımızdan olan İlqar
Fəhminin qələmə aldığı pyes əsasında bir
tamaşa səhnəyə qoyulacaq. Qeyd etmək istəyirəm ki,
kifayət qədər yeni əsərlərimiz
var və
yaxın vaxtlarda bu
tamaşaları teatrımızın səhnəsində
görə biləcəksiniz”.
Bakı Uşaq
Teatrının rejissoru İlhamə
Əhmədovamövzu ilə bağlı açıqlamasında bildirdi ki, müasir
dövrümüzdə tetar səhnələrində
daha çox
bayağı mövzular yer
alır: "Bu da gənclərimizin
düşüncə tərzinin formalaşmasına öz mənfi təsirlərini göstərir.
Belə əsərlər tamaşaçı zövqünü
korlayır. Mən düşünürəm ki, bu cür
xoşagəlməz hallara yol
verməmək üçün elə klassik əsərlərimizə müraciət
etməyimiz daha
məqsədəuyğun olardı. Çünki
bu əsərlər zamanın
sınağından keçmiş əsərlərdir”
Teatrşünas Məryəm
Əlizadə isə bildirdi ki, teatrların repertuarında klassik
əsərlərlə yanaşı, müasir
əsərlər də tamaşaya qoyulur: "Teatr səhnəmizdə
tarazlığın hər zaman qorunub saxlanılmasına önəm verilir. Yeni əsərlərə
gəlincə isə demək istərdim ki,
bu əsərlər sifarişlə
yazılmır. Yazıçı istənilən mövzuda hər hansı bir
əsəri yazır və teatrlara təqdim
edir. Əgər rejissor
bu əsəri bəyənərsə və
tamaşaçı kütləsi üçün
uyğun görərsə, əsər tamaşaya qoyulur. Dramaturgiya bütün janrlara nisbətən
ən çətin janrdır. Azərbaycan dramaturgiyası çox zəngin və geniş
çeşidə malikdir. Bizim
çox görkəmli
dramaturqlarımız olub. Hal-hazırda da istedadlı gənclərimiz var
ki, yeni dram əsərləri qələmə
alırlar. Və mən inanıram ki, onlar da dram
sahəsində öz layiqli
yerlərini tutacaqlar. Bu,
təbii ki, mürəkkəb bir prosesdir. Zaman keçdikcə bu cür gənclərimiz inkişaf
edəcək və onların qələmə aldıqları
dram əsərləri sayəsində
teatrlarımız da öz
inkişaf səviyyəsinə çatacaq”.
Teatrşünas Vidadi Səfərov da mövzu ilə bağlı açıqlamasında maraqlı fikirlər bildirdi: "Bunun başlıca səbəbi odur ki, klassik əsərlər müxtəlif dövrlərin sınağından çıxan əsərlərdir. Klassika heç vaxt ölmür, hər zaman öz müasirliyini qoruyub saxlayır. İkinci bir səbəbi də odur ki, dram janrı ən çətin janrlardan biri hesab edildiyi üçün bu sahədə hər zaman çatışmazlıqlar özünü büruzə verir. Yazıçılarımız arasında dramaturqlar barmaqla sayılacaq qədərdir. Əsərləri səhnədə yer almağa layiq olan dramaturqlarımız da var. Əsərləri səviyyə baxımından aşağı olan dramaturqlarımız da var ki, onların yazdıqlarının teatrlarda səhnəyə qoyulmasını düzgün hesab etmirəm. Hər dram əsərini də səhnələşdirmək düzgün deyil. Teatrlarımızda bədii şuralar fəaliyyət göstərir. Onlarla yanaşı, rejissorlarımız da yazılan əsərləri qiymətləndirib teatr səhnələrində oynanılmasına icazə verirlər. Bununla yanaşı, əsər öz aktuallığını qoruyub saxlamalıdır, bədii cəhətdən yüksək səviyyəyə malik olmalı və səhnədə əsərdəki qəhrəmanları canlandırmağı bacaran, bu rolların yetəri qədər öhdəsindən gələn aktyor və aktrisa heyəti olmalıdır. Bu səbəbdən də dramaturgiyamızın inkişafına çalışmaq lazımdır ki, yeni yazılan dram əsərləri də teatrların repertuarında öz əksini tapa bilsin. Onu da qeyd edim ki, klassik əsərlərdə də bizləri müasirliyə səsləyən fikirlər tapmaq o qədər də çətin deyil. Buna görə də həmin əsərlərə daha çox müraciət olunur”.
Fidan Salmanova
Kaspi 2019.- 20 avqust.-
S.8.