Nadirə Afaq

1966-cı ildə Buxara şəhərində doğulub. Buxara Dövlət Universitetini bitirib. Şair, tərcüməçi və ədəbiyyatşünas, filologiya elmləri doktorudur. Bir neçə şeir kitabının və elmi monoqrafiyaların müəllifi, Özbəkistan Yazıçılar Birliyinin üzvüdür.

Siz Nəsimi,

İmadəddinsiz.

Dara aparan günəş ləhcəsi.

Danmışlar, danarlar... Bəlkə, sakitcə,

Hilala qan sıçrar... həqiqət dərsi.

Siz Nəsimi,

İmadəddinsiz.

Dan kimi yanaqları məsum,

Ən uca dağlarda küləklər əsir.

Şərqim, ey haqq üçün çarpışan, Şərqim!

Dərisi soyulmuş ey üryan insan.

"Əlhəmdülillah...” deyib, sızlayıb,

Girdilər, girərlər, girdik, Nəsimi!

Qurban verilməkdə, verdik, Nəsimi!

Ölümlərdən həyat qurduq, Nəsimi!..

Ah, ağca dan çağı!

Ah, qızıl şəfəq!

Gözümdə qan izi kəfəndəkitək.

Kimləri yaratdın, ey ana, Şərqim?

Kimləri parlatdın, ey ata Şərqim?

Ürəklər Yer kimi yarılır, axı,

Həqiqət kaş deyil, bilmirlər onlar.

Bədənlər torpağa qarışır, axı.

Adlardı... adlardı əbədi ölməyən.

Adlar lərzə salar məhşərə qədər

Adlarda ruh var əbədi!

Biz, axı, insanıq – hökmi-zər!

Ölüm yox, Nəsimi, ölüm yox,

Ölüm yox... Bağlardan gəlir bu səda.

Bir kabus dolaşır vaxtın bağında,

Xaç qaldırıb gedir, əzabkeş İsa.

Kəllə sümüyü kimi görünər Hələb.

Uğultu ilə uçar bir ağır səyyarə.

Qanla suvarılıb hər bir çiçəyi.

Hansı bir anında yoxdur cinayət –

İnsanlıq tarixi uğuldamaqda,

Uğultusun salar fırlanan külək

Enib gələr yerə böyük şimşəklər,

Sönmədən üfüqdə sürünər ilğım.

Havadakı baş gəzər ilgəklər...

Qanlı soyub canlı cismini,

Sonra tikə-tikə doğrasalar da,

Ürəkləri soyumur, tapa bilmir təskinlik.

Ah! Üstəlik işlərin edərlər Allahın adıyla!

Kim cəzaya layiq? Haqq olan kimdir?!

Bilirsiz, diləyib təmkin, Nəsimi!

Tabuttək zillənib zəmin Nəsimi!

Gözdə şimşək çaxar hər gün, Nəsimi!

Kim kimi məhv etdi? Hələ də

Dolaşar kəfənsiz cisimlər

"Məhşərəcən, – deyə ağlayır müdrik, –

Lərzəyə gətirər ismlər...”

Yeganə iztirab – məhəbbət,

Şadlıqlar – iztirab, Nəsimi!

Alında tər deyil, gülab, Nəsimi!

Çalsaq, göz yaşımız – rübab, Nəsimi!

Ən ətirli nəsim – ən yaxın kəlam

Aramızda deyil, önümüzdədir,

Yalnız Yar, yalnız Yar yadımızdadır!

Ən təzə fidanlar zatımızdadır.

Böyük İbtidaya ağlar gedirik.

İqrarla gedirik, Nəsimi!

Son ümid Sənədir – "Allahüs-səməd!” –

Təkrarla gedirik, Nəsimi!

Tövbəsiz cəlladlar yatardı bizi,

Sınıqlıq yaratdı, Nəsimi!

Bu dünya ilahi qürbətdir,

Ayrılıq yaratdı, Nəsimi!

İmtahan verməkdə bu qara torpaq...

Ah, məzlum hisslərim,

Ah, sonsuz səbrim!

İsitməyə başlar ruhumu birdən

Çıxmamış

Və mütləq çıxacaq Günəş...

Orijinaldan (özbək və rus) tərcümə edən:

Akif Azalp

Azərbaycan-Özbəkistan Dostluq Cəmiyyəti İdarə Heyətini üzvü,

filologiya üzrə fəlsəfə doktoru

Kaspi 2019.- 2-4 noyabr.- S.14.