Müjdə, Şuşam, biz gəlirik!

Eşit ay elim, ərənim,

Qalam, bürcüm, səngərim.

Gözü yol çəkənlərim,

Müjdə, Şuşam, biz gəlirik!

Yenəmi o dağa qar yağır?

Bilirmi İsa bulağı?

Yox olsun göz yaşı, ağı,

Müjdə, Şuşam, biz gəlirik!

Ay dağlar, ay meşələr,

Ay intizar bənövşələr,

Ruhu yaşayan kişilər,

Müjdə, Şuşam, biz gəlirik!

Düşmən haqqdan cəza bulur,

Yetməyə yollar durulur,

Turan birliyi qurulur,

Müjdə, Şuşam, biz gəlirik!

Bu gün axşama yetərik,

Zəfər bayrağın dikərik,

Yurda qəhrəman dönərik,

Müjdə, Şuşam, biz gəlirik!

Şəhid balası

Ağlama, içim göynədi,

Çəkə bilmərəm bu yası.

Tanrı da taxtında təkdi,

Ağlama, şəhid balası.

Ağlama, torpaq sərindi,

Ovudar, kiridər dərdi.

Torpaq qurban diləmişdi,

Tanrı sevdiyin göndərdi.

Ata başımıza tacsa,

Vətən tacdan da ucadı.

Atan qoruyan torpaqdan

Çinar kimi sən ucaldın.

Ağlama, sən tək deyilsən,

Bu dərdi ellər çəkəcək.

Torpaq bir şəhid qanından,

Min-min oğul göyərdəcək.

Anamızsa qara torpaq,

Müqəddəs örpəyi bayraq.

Bu torpağı, bu bayrağı

Şəhid qanı qoruyacaq.

Ağlama, çinar balası,

Yaran dərindi, dərindi.

Bu da bir haqq ucalığı,

Tanrım sənə göndəribdi.

Orada

Orada bir evim var,

qapısını bağlayıb,

açarı ələ keçməsin deyə

ürəyimdə gizlətmişəm.

Min ildir ömrümü götürüb

o evdən səfərə

çıxmışam.

Orada mənim bir evim var,

şamlarını yanılı

qoymuşam, –

qayıdan yollarıma

işıq düşsün...

Orada mənim bir evim var,

qapısında gülləri

qayıdacağımı eşidib,

təzədən çiçəkləyib.

Yuxuda o gülləri öpən

küləklər

müjdəyə gələr,

gözləyən var,

tələs,

tələs – deyər.

O evdə bir beşiyim var,

əvvəl mənim olub,

indi körpəsiz yellənir.

Körpəliyimin ağlaması

hər gün yuxuma gəlir.

Orada bir evim var,

qapısında hörümçəklərin yazdığı

ayrılıq dastanı,

görən tapılacaqmı

bu xəttin oxuyanı?!

Orada tək qoyub gəldiyim,

gözləri yol çəkən,

məndən küsən

bir evim var.

Bağında hüt-hüt quşu oxuyar.

Deyirlər məni çağırar:

– İtən yolu tapdın?

– Yox!

– Gəlib çıxdın?

– Yox!

– Bu evin açarını tapdın?

– Yox!

Biri sual, biri cavab,

ömrüm beləcə,

otaylı, butaylı

sual-cavab.

Gərək vaxtında çatam,

çatmasam,

o qapını kim açacaq?

Çatmasam, o evdəki

divarda xalı üstəki

qılınc da paslanacaq.

O qılınc sıyrılan gün

Şuşadan Təbrizə

yol görünəcək.

Sonra, sonra

bu qılınc Tanrıdan

dualı don geyəcək,

Üçrəngli bayrağa

dönəcək,

Şuşada yellənəcək,

Savalanı öpəcək.

"Oxay!” deyəcək

bütövləşən torpaq,

sağalan torpaq...

Orda bir evim var,

Eheyy! Açılan yollar,

yaxınlar,

gözü yolda qalanlar!

Orda min ildir məni gözləyən

ruhumun evi var.

Tanrım,

möhlət ver mənə,

ömür ver mənə,

gedim, evimi görüm,

evimdə ömür bitirim.

Sona Vəliyeva

Kaspi.- 2020.- 10 oktyabr.- S.15.