Qəqənisənki, Qəqəni!..
Fərhad İsrafilov: “Qəqəni sənətdə
atdığım ilk addım, çətin yolun
başlanğıcı idi”
Aktyorun
tamaşaçını ovsunlayıb, özünü ona
sevdirməsi, onun yaddaşında həmişəlik həkk
olunması üçün baş qəhrəman rolunu
oynaması, yaxud məşhur, təcrübəli sənətkar
olması başlıca şərt deyil. Kiçik, epizodik
rolun yüksək ustalıqla, təbii, obrazlı şəkildə
oynanılması da aktyoru tamaşaçı auditoriyasına
sevdirə, ona böyük rəğbət qazandıra bilər.
Bir sıra aktyorlar sənətə məhz belə kiçik,
amma həmişəlik yaddaqalan rollarla gəliblər. Haqqında
bəhs edəcəyimiz Fərhad İsrafilov kimi.
Ona geniş tamaşaçı rəğbəti,
sevgisi qazandıran ilk rolu “Yeddi oğul istərəm” filmində
oynadığı Qəqəni obrazı olub. Sonralar müxtəlif
ekran əsərlərində, tamaşalarda maraqlı obrazlar
yaradan aktyor bu gün də ilk növbədə məhz Qəqəni
rolu ilə göz önünə gəlir...
Fərhad İsrafilov 1955-ci ildə Bakıda anadan olub.
Yeniyetmə vaxtından sənətdə
öz yerini tapıb. Artıq 45 ildir bu yolda
yorulmaq bilmədən
çalışır: kino
çəkilişi meydanlarında,
gah da 1989-cu ildən çalışdığı
“Yuğ” və digər teatrların səhnələrində. Eyni zamanda,
Dövlət Mədəniyyət
və İncəsənət
Universitetində tələbələrə
aktyor sənətinin incəliklərini öyrədir.
Sənətdə göstərdiyi
xidmətlərə görə,
2005-ci ildə “Qızıl
dərviş” mükafatına,
2006-cı ildə isə
respublikanın Əməkdar
artisti fəxri adına layiq
görülüb.
“Aktyorluq sənəti
Allah vergisidir”, - deyən
Fərhad müəllim,
kinoya gəlişini belə xatırlayır:
- Bir gün televiziyada elan etdilər ki, “Şərikli
çörək” filmində epizodik rolları oynamaq
üçün 10-15 yaş arası uşaqlar çəkilişə
üçün dəvət olunur. Mən də özümü sınamaq qərarına gəldim və məktəb yoldaşımla
birlikdə kinostudiyaya
getdik. Adımızı, oxuduğumuz məktəbi
soruşub qeydə aldılar. Bir neçə gündən
sonra xəbər gəldi, məni qəbul ediblər. Beləliklə, 1969-cu ildə ilk dəfə “Şərikli
çörək” filminə
çəkildim. “Yeddi oğul istərəm” filmində Qəqəni roluna isə məni unudulmaz rejissorumuz Kamil Rüstəmbəyov dəvət etdi. O rola da 30 nəfərə
yaxın uşaq dəvət olunmuşdu. Mən həmin uşaqların içindən seçildim.
- Yəqin ki, Şahmar Ələkbərov, Həsən
Məmmədov, Həsən Turabov və s. görkəmli
aktyorlar ilə bir filmdə yer almaq çox sevindirici və həyəcanlı
anlar idi?
- Bəli, bu mənim üçün çox böyük bir fəxr idi.
O vaxt mənim kino, aktyorluq haqqında elə də təsəvvürüm
yox idi. Lakin bu sənətkarlardan film ərsəyə gələnə
qədər çox şey öyrəndim.
Bu sənətkarlarla tərəf-müqabil olmaq
məsuliyyətini dərk
edirdim. Çətinlik çəkdiyim yerlərdə
məni elə səbrlə və təmkinlə başa salırdılar ki, hər şey sanki “su kimi”
axırdı. Onlardan
sadəcə çəkiliş
meydanında kömək,
dəstək yox, həm də özümə qarşı
həqiqi dost, qardaş
və sənətkar qayğısı görürdüm.
- “Qəqəni”nin tamaşaçılar tərəfindən
sevilməsini, obrazın yaddaşlarda əbədi həkk
olmasını nəzərə alıb, bu rolu kino fəaliyyətinizdə
zirvə hesab edirsinizmi?
- Mənim yaradıcılığımda müxtəlif
obrazlar, hətta baş rollarda oynadığım filmlər
olub. 1972-ci ildən etibarən isə çoxsaylı filmlərdə
çəkilmişəm. Lakin tamaşaçı Qəqənini
daha çox tanıyır. Qəqəni sənətdə atdığım
ilk böyük addım,
çətin yolun başlanğıcı idi.
- Sizə yaxın dostlarınız necə? “Fərhad”,
yoxsa “Qəqəni” deyə müraciət edirlər?
- Bu yaxınlarda filmin
40 illiyi ilə əlaqədar tədbir keçirildi. Filmin aktyorlarından həyatda
qalan dörd nəfər Əbdül Mahmudbəyov, Rafiq Əzimov, Ənvər Həsənov və mən tədbirdə iştirak edirdik. Təbii ki, mən tamaşaçının
gözündə Qəqəni
kimi də qalmışam. Mənə belə
müraciət edib, belə də çağırırlar.
- Yaşınızın bu çağında ekrandan uşaqlıq kadrlarınıza baxanda hansı hissləri keçirirsiniz?
- O film mənə yeniyetməlik,
gənclik dövrümü
xatırladır. İndi
ağ saçlarıma
baxanda “bu 40 ili necə yaşamışam”
sualı ilə baş-başa qalıram. Yəni keçmişə qayıtmaq
elə də asan olmur.
- Kino ilə yanaşı,
yaradıcı həyatınızın
21 ilini teatrda keçirmisiniz. Sizcə, kinoda, yoxsa
teatrda çalışmaq
daha asandır?
- Teatr peşəkarlığı
artıran sənətdir.
Kino isə müvəqqətidir.
Obrazı canlandırırsan, kadra düşürsən
qurtarıb gedir.
Lakin teatrda oynadığın rolda səhvləri, çatışmazlıqları aradan qaldırmaq imkanların var. Səhnədən
səhnəyə püxtələşirsən.
Bu mənada teatrı
yaradıcı qazanc mənbəyi adlandırmaq
olar. Kinoda isə bu qazancdan peşəkarlıqla
geninə-boluna istifadə
edib, xərcləyirsən.
Amma əlbəttə ki, hər iki sənət
çətin, lakin zövqlüdür.
Fərhad müəllim teatrdan söhbət düşərkən,
fürsətdən istifadə edib, bu ilin noyabrında
paytaxtımızda keçirilmiş I Bakı Beynəlxalq
teatr konfransını, Çexov Teatr festivalının “İpək
yolu” layihəsini yüksək qiymətləndirdi. Bu
kimi tədbirlərin ölkəmizdə teatrın
inkişafına mühüm
töhfə olduğunu
vurğuladı. Biz də sənətkara uzun cansağlığı,
yeni-yeni yaradıcılıq
uğurları arzu edirik.
Eldar İbrahimoğlu
Mədəniyyət.-
2010.- 24 dekabr.- S. 11.