Amerika gündəliyi
(Əvvəli ötən
sayımızda)
9 may 2010-cu il
Biz «Beynəlxalq ev»ə çatanda qələbəlik
idi. Ukrayna nümayəndə heyəti də
buradaydı. Onlarla salamlaşıb «Yoldaşlar, bu
gün 9 may - Qələbə günüdür» dedim. Sovetsayağı “ura” səsləri zalı
bürüdü. Amerikalılar buna xeyli təəccübləndilər.
Hiss etdik ki, bu tarix onlar üçün maraqlı deyil.
«Beynəlxalq ev»də qısa müddətə
dayandıqdan sonra proqrama uyğun olaraq Şimali Karolinanın
qədim şəhəri olan Çarlstona yola
düşdük. Çarlston Atlantik
okeanı sahilində yerləşir və turizm potensialı ilə
məşhurdur.
Üç saat yarım yol getməli idik.
Yolboyu müxtəlif mövzularda söhbətlər
edirdik.
Tərcüməçi-müşayiətçimiz
Kənan yenə vətəndaşlıq missiyasını
yerinə yetirdi, ingilis dilində Azərbaycan, Qarabağ
haqqında danışdı.
Bu yerdə Kənan haqqında bir qədər
geniş məlumat vermək istəyirəm. Amerikada yüksək təhsil almış bu
qarayanız, təvazökar, təmkinli və savadlı Azərbaycan
oğlunun doğma Vətənə, torpağa nə qədər
bağlı olduğunu gördüm. Əslən
naxçıvanlıdır, zəhmətkeş bir ailədə
böyüyüb. Onun əcnəbilərlə
apardığı söhbətlərdə Qarabağ məsələsi
əsas mövzu idi. Güclü analitik
qabiliyyəti ilə fikirlərini həmsöhbətlərinə
qəbul etdirməyi bacarırdı. Səfərboyu
dəfələrlə yəqin etdim ki, Kənan tərcüməçiliklə
yanaşı, həm də Azərbaycanı təbliğ edən
gənc bir siyasətçidir.
Nəhayət, Çarlston şəhərinə çatdıq. Burada təmizlik və səliqə-sahman yerində olsa da, bəzi yerlərdə ağac yarpaqlarının küçələrdə tökülüb qaldığını, bəzi küçələrdə isə tin-bucağa boş, birdəfəlik istifadə olunan stəkanların atıldığını gördüm. Şəhərdə böyük tut ağacını görmək isə bizim üçün xoş sürpriz oldu. Bu il tut nübarını Çarlstonda yeyəsi olduq. Tutun meyvəsi yetişmiş olsa da, şirin deyildi. Heyif deyil, bizim tutlarımız...
Gözümə küçənin o tayında böyük bir at sataşdı. Heç birimiz həyatımız boyu bu boyda at görməmişdik. Hündürlüyü iki metrə yaxın idi. Bir cavan qız atı şampunla yuyurdu. At isə heç tərpənmirdi, elə bil heykəl idi.
Hamımızı maraq bürüdü. Ata yaxınlaşıb yüyənindən yapışdım. Qızın gülümsər çöhrəsindəki ifadədən heç bir etiraz olmadığını görüb, atı tumarladım. Hamı atın yanında şəkil çəkdirdi. Sonra öyrəndik ki, bura at furqonlarının dayanacaq məntəqəsi imiş. Dünyanın hər yerindən gələn turist qrupları növbə ilə furqonlara minir və gəzintiyə yollanırdılar. Biz də gəzintiyə çıxmaq qərarına gəldik. Furqonumuz yola düşdü. Elçin müəllimlə birinci sırada oturduğumuzdan furqonçunun düz yanında idik. Bizimlə bir sırada qoca ər və arvad oturmuşdular. Yəqin ki, hansısa ölkədən gəlmişdilər.
Furqonların hərəkətində böyük növbə vardı. Bizim furqondan qabaqda turistlərlə dolu 3 furqon dayanmışdı. Bələdçi şəhər haqqında atlara və qatırlara göstərilən xidmət haqqında danışırdı. Qeyd etdi ki, hər reysdən sonra qoşqu heyvanlarına 10 dəqiqə fasilə verilir və onlar çimizdirilir.
Bələdçi «doğrayıb tökürdü». Zalım oğlu elə bərk qışqırırdı ki, lap adamın qulağı deşilirdi. Əlac yox idi, qulaq asmalı idik.
O, şəhərin tarixindən
söhbət açdı. Bildirdi ki, çox qədim şəhər
olan Çarlston yalnız turizmdən gələn gəlirlə
dolanır. Mindiyimiz
bu furqonlar isə ildə bir milyon dollara yaxın pul
qazandırır. Rəqəm bizdə təəccüb
yaratdı. Amma bu fakt idi. Məhəllələrdən
birinə daxil olanda bələdçi buranın şəhərin
ən bahalı məhəlləsi olduğunu və evlərin
start qiymətinin bir milyon dollardan başladığını
söylədi. Evlər elə də görkəmli
deyildi, ikimərtəbəli taxta evlər idi. Bələdçi bildirdi ki, qədim binaların
hamısını ingilislər tikiblər. Şəhərdə qırmızı kərpicdən
də binalar var idi.
5 mərtəbəli nəhəng bir binanın yanından
keçəndə bələdçi onu göstərib «Bu,
«Şeytan evi»dir» dedi. «Şeytan evi» deyilən
bina 1830-cu illərdə ingilislər tərəfindən
tikilib. Əvvəllər həbsxana kimi
istifadə olunub. Binanın pəncərələrindəki
barmaqlıqlar həbsxananın izlərini aydın
nümayiş etdirirdi. «Şeytan evi»ni
belə məşhur edən onun turizm obyekti kimi təqdim edilməsi
idi. Küçələrdən keçdikcə
bütün şəhərdə hər şeyin olduğu
kimi saxlandığını gördük. Amma neyləsələr yenə ən qədim tarixləri
cəmi iki yüz ildir.
Bələdçi bazara oxşar yerdən keçəndə
ətraf haqqında məlumat verdi. Təxminən
2,5 metr hündürlüyü olan yol
nişanını göstərib “okeanda fırtına olanda bu
şəhər yol işarəsinin hündürlüyü qədər
suyun altında qalarmış” dedi. Sonra isə
bildirdi ki, 1800 - cü illərə qədər bu ərazi
okeanın ərazisi olub, su ilə
örtülüymüş. Həmin illərdə
Çarlston dünyanın ən məşhur qul bazarı
kimi çox məşhur imiş. Nəhayət,
furqondan düşdük. Bələdçi
bizə yaxşı yol arzuladı.
Proqrama uyğun olaraq, Atlantik okeanı
sahillərində gəzinti nəzərdə tutulmuşdu.
Təxminən 40-50 dəqiqə sonra sahilə
çatdıq. Burada çox səliqəli
avtomaşın dayanacağında Ömər bir saatdan
çox vaxtımızın olduğunu bildirdi. Biz okeanın sahilinə, qumlu çimərliyə
çıxdıq. Sahil istirahət edənlərlə
dolu idi.
Biz Atlantik okeanının sularında
üzmək qərarına gəldik. Kənan
və Elçin müəllimlə çimərlik
paltarında okeana girdik. Mən Kür
çayı sahillərində böyümüşəm,
doğma Xəzərin müxtəlif yerlərində sulara
baş vurmuşam. Amma Atlantik
okeanının sularında bir qəribəlik var idi.
Gəzinti vaxtı qurtardı. Biz geriyə - Şarlota qayıtdıq. «Beynəlxalq ev»də yoldaşlardan ayrılan kimi
Ömər bu axşam restorana gedəcəyimizi bildirdi. Şəhərin kənarında olan italyan
restoranına çatanda məlum oldu ki, burada baş aşpaz
Ömərin bacısının əridir. Livandan köçüb gəlib. Az keçmiş Ömərin həyat
yoldaşı və oğlu da gəldi.
Qəlyanaltıya kələmlə göy
qarışığı verdilər. Yanında
da soyutma meduza. Ömər bizə zorla bu dəniz
heyvanının ətindən daddırdı.
Sonra yemək hərənin arzusuna uyğun
verildi. Biz Vasiflə vermeşil yeyəsi
olduq. Üstündə də qarnir əvəzi
iki dənə balaca küftəyə oxşar ət. Sonda hərəyə bir stəkan buzlu kola verdilər.
Xidmətçi gəlib, hesabı
aldı. Hesablaşma hər yerdə
olduğu kimi bank kartı ilə aparılırdı. Maraqlandım, hesab 100 dollar etmişdi.
Evə gəldik. Sananın
və Ömərin yatmaq fikirləri yox idi. Onlar bizim gətirdiyimiz kitabları ortaya
töküb, Azərbaycan haqqında məlumatlar almaq istəyirdilər.
Odur ki, biz həvəslə bu kitablarda olan şəkilləri,
xəritələri onlara izah etməyə
çalışırdıq. Bu məsələdə
kompyuterdə olan tərcümə proqramı karımıza gəlirdi.
10 may 2010-cu il
Səhər adi qayda üzrə «Beynəlxalq
evə» gəldik. Proqram üzrə bir saat
yarım ərzində şəhəri gəzdik. Bu gün hamımız üçün çox
maraqlı olan bir tədbirə qatılacağımızdan xəbərdardıq.
Bizi Şarlot şəhər Meklenburq İctimai
Kitabxanası ilə tanışlıq,
qarşılıqlı təcrübə mübadiləsi,
oxucular və kitabxana rəhbərliyi ilə görüşlər
gözləyirdi.
Nəzərdə tutulan vaxtda biz Şarlot
şəhərinin və Meklenburq qraflığının mərkəzi
ictimai kitabxanası olan bu böyük müəssisəyə
daxil olduq. İçəridə
tünlük idi. Lakin kitabxananın sahəsinin
böyüklüyü adamların çoxluğunu hiss etməyə
qoymurdu. Kitabxana binası üç mərtəbədən
ibarətdir. Bizi qarşılayan kitabxana meneceri
olduğunu dedi və işləri haqqında məlumat verdi. Bildirdi ki, burada Amerika sistemi
olan Horayzn elektron kitabxana sistemindən istifadə olunur. Kitabxananın 24 köməkçi filialı var. Bu
filiallar qraflığın müxtəlif ərazilərində
yerləşir. Şimali Karolinada 100-ə
yaxın qraflıq var. Oxucu kartoçkaları, formulyar anlayışları
ABŞ kitabxanaçılarının leksikonuna daxil deyil.
Burada bütün işlər kompyuterlə
görülür. Kitabların
arxasındakı kodlaşdırılmış xətlərdə
kitab, həmin kitabın neçə dəfə oxunması,
kitabın müəllifi və sair haqqında bütün məlumatlar
vardı.
Kitabxana əməkdaşı bildirdi ki,
Horzayn sistemi artıq 16 ildir ki, uğurla istifadə olunur.
Sistemdə tez-tez xırda dəyişikliklər olur, əsaslı
dəyişikliklər isə beş ildən
bir həyata keçirilir. Kitabxanada olan 1,5
milyon kitabın çox az nüsxəsinin elektron variantı
var. Bunun səbəbi amerikalıların canlı kitabı
daha çox oxuması və müəssisənin bu məqsədlə
maliyyə mənbələrinin az olmasıdır.
Oxu zalında 36 kompyuter var. Kompyuterləri
hər şəxs 15 dəqiqə pulsuz istifadə edə bilər.
Əvvəlcədən sifarişlə isə
bir saatlıq istifadə üçün kompyuter götürmək
olar. Bu kompyuterlərdən çox vaxt
kitabların elektron variantını oxumaq üçün yox,
internet şəbəkəsində müxtəlif məlumatları
axtarmaq üçün istifadə olunur. Kitabxanada bir
bölmə isə iş axtaranlara, yeni biznes sahələri
yaratmaq istəyənlərə kömək üçün
yaradılmışdır. Burada ştatda, qraflıqda və
şəhərdə olan yeni iş yerləri, biznes sahələri
haqqında məlumat verilir.
Bu bölmədə məşğulluq üzrə
kitabxana menecerləri iş axtaranlara əməli köməklik
göstərirlər. Xidmət pulludur. Bölmənin özünün ixtiyarında 25
kompyuter var, dövlət səviyyəsində işədüzəltmə
orqanları ilə qarşılıqlı məlumat
mübadiləsi aparır. Burada kompyuterlə
bağlı bilikləri pulsuz öyrədirlər. Bu sahəni imkanlı şəxslər maliyyələşdirir.
(Ardı var)
Vaqif Alıyev,
Kürdəmir Rayon Mədəniyyət və
Turizm Şöbəsinin müdiri
Mədəniyyət.- 2010.- 11 iyun.-
S. 12.